എളേമ്മ ഭിത്തി ചാരി വെറുതേ നിന്നു. അഭിയേ അപ്പോഴും കണ്ടില്ല. ഇടക്ക എളേമ്മ ചോദിച്ചു.

‘ അല്ലാ…..രാജാമണി….…

ഞാൻ ഭാവന പതിനേഴു വയസ്സ പ്രായം. ഉത്തർപ്രദേശിലെ ഒരുൾ നാടൻ ഗ്രാമത്തിൽ ജനിച്ച് വളർന്നു. മാതാപിതാക്കളുടെ ഏക സന്താനം…

മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കിയിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് പരസ്പരം കൂട്ടിമുട്ടി. മുത്തു നടക്കുന്ന വട്ടം ഒരു നാലടിയോളം ദൂര…

ഞാൻ ജോണി ചേട്ടൻ നൃതി പറഞ്ഞു. നാട്ടിൽ തെക്കു വടക്ക് തോപാരാ നടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഇതു വല്ലതും കാണാൻ പറ്റുമോ..! എന്തൊര…

ഞാൻ ജെറിയുടെ മൂക്കിൽ കാറിൽ ഇരുന്ന ഫസ്റ്റ് എയ്ഡ് ബോക്സിൽ നിന്നും ഒരു ഓയിട്മെന്റ് പുരട്ടി കൊണ്ടിരിക്കുബോൾ ആണ് ജെന ആരെ…

നാലു വര്ഷം മുമ്പായിരുന്നു, അഛന്റെ അപകടമുണ്ടാകുന്നതിനൊരു മാസം മുമ്പ്, ഞങ്ങള് കുടുംബസമേതം രാമേട്ടന്റെ വീട്ടിലെത്തിയ…

അമ്മായിയുടെ വീട്ടില് കഥ തുടരുന്നു…

‘ രാജുമോനേ… അവളു ചുമ്മാ വളാവളാ പറയത്തേ ഉള്ളു… പാവാ… മനസ്സിലൊന്നുമി…

പഴം അതികം പഴുത്തിട്ടില്ലായിരുന്നു. നല്ല പരുവം…ഏതൊരു പെണ്ണും ആഗ്രഹിക്കുന്ന തരാം മുട്ടൻ സാധനം…അവ തവള പോലെ മലര്ന്ന്…

‘ ങാ…. ഒള്ള സൗകര്യത്തിനൊക്കെ കഴിഞ്ഞു കൂട്…. ങാ…ചൂടത്ത് യാത്ര കഴിഞ്ഞതല്ലേ…..വേണേ തോട്ടില് പോയി കുളിച്ചോ…. തോട്ടുവക്ക…

Njan rajeesh enikk 24 vayasannu

Ante cheruppam thotulla oru agraham annu oru pennine pooshan…