ഓർമചെപ്പ് 7

Malayalam Kambikatha Ormacheppu All parts

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞിട്ടും സൂരജിന് എന്റെ കയ്യിൽ വണ്ടി തരുന്നതിനു വലിയ താല്പര്യമില്ലായിരുന്നു. Me: എടാ മൈരേ നിന്നെയൊന്നും കൊല്ലാനല്ല മനസിന്റെ പിടച്ചിൽ ഒന്ന് അടങ്ങാൻ എനിക്ക് ഇതാ ബെസ്റ്റ്. എന്റെ മുഖം മാറുന്നത് കണ്ടാവണം സൂരജ് ഇന്റികേറ്ററിട്ട് വണ്ടി ഇടത്തേക്കൊതുക്കി. അപ്പോഴ്ക്കും സാധനം കത്തിച്ചു അവർ എന്റെ കയ്യിൽ തന്നു വീണ്ടും കഞ്ചാവിന്റെ ലഹരി എന്റെ സിരകളിൽ നുരയുവാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിലേക്ക് കയറിയിരുന്നോണ്ട് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു. ആദ്യം മെല്ലെ മെല്ലെ നീങ്ങി തുടങ്ങിയ വണ്ടി ഗിയറുകൾ മാറി വീഴുന്നതനുസരിച്ച് വേഗതയാര്ജിച്ചു മുന്നോട്ട് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എങ്കിലും 60-70km സ്പീഡിനു മേളിൽ വണ്ടി ഞാൻ കയറ്റിയില്ല. പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ വണ്ടിയിൽ വെച്ചിരുന്ന പാട്ടും കേട്ട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പുറമെ നിർവികാരതയായിരുന്നു എങ്കിലും എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കടൽ ഇളകിമറിയുകയായിരുന്നു, ഒരുപക്ഷെ അവന്മാർക്കുമത് മനസിലായിട്ടുണ്ടാകും.

അഡെലിന്റെ റോളിങ് ഇൻ ദ ഡീപ് എന്ന പാട്ട് പതിയെ നേർത്തു നേർത്തു വന്നു അവസാനിച്ചു…..

“കൈസേ ബതായേ ക്യു തുജുകോ ചാഹേ യാരാ ബതാ ന പായെ ബാതോം ദിലോം കി ദേഖോ ജോ ബാഖി അംഖേ തുഛേ സമ്ഛായേ തൂ ജാനേ നാ ആ… തൂ ജാനേ നാ”

ഇടിവെട്ടിയവനെ പാമ്പ് കടിച്ചു എന്ന അവസ്ഥയായിരുന്നു അത്, വണ്ടിക്കുള്ളിൽ ആത്തിഫ് അസ്ലമിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ഒഴുകിയെത്തിയ ആ പാട്ട് എന്റെ സകല നിയന്ത്രണങ്ങളും തകർത്തു. നിമിഷനേരംകൊണ്ട് ഞാൻ അടക്കി നിർത്തിയ വികാരങ്ങളെല്ലാം അണപൊട്ടിയൊഴുകി ഓരോ വരികളും എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി എന്റെ ഹൃദയത്തെ കീറി മുറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്നെ ഇത്രയും സ്വാധീനിച്ച മറ്റൊരു സോങ് അതിന് മുൻപോ ശേഷമോ ഉണ്ടായിട്ടില്ല ഇന്നും ആ പാട്ട് കേൾക്കുമ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളം പിടയും കണ്ണ് നിറയും അത് ഞാൻ അംഗീകരിച്ചു കൊടുക്കുന്ന സത്യമാണ്. എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ പലർക്കും അത്

അറിവുള്ളതുമാണ്. നടുറോഡിൽ വണ്ടി ചവിട്ടി നിർത്തി ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പെട്ടെന്നെന്റെ ഭാവമാറ്റം കണ്ട അവന്മാരും അന്തിച്ചുപോയി, ഞാനാണേൽ കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. നിർത്തണം ഇനി അവൾക്കു വേണ്ടി ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരു പോലും പൊഴിക്കരുത് എന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും പക്ഷെ ആ നിമിഷം ഞാൻ തീർത്തും നിസ്സഹായനായിരുന്നു. എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനുള്ള മാർഗങ്ങൾ ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല എന്നുകണ്ട അവന്മാരും എന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് കുറച്ചൊന്നു പെയ്തൊഴിയട്ടെ എന്ന നിലയിലായിരുന്നു.

മച്ചാ വണ്ടി റോഡിനു നടുക്കാണ് കുറച്ചു ഒതുക്കി നിർത്തെടാ സൂരജ് മുന്നിൽ നിന്നും ഒരു വണ്ടി വരുന്നത് കണ്ടു എന്നോട് പറഞ്ഞു. എന്നാൽ കണ്ണു നിറഞ്ഞു കാഴ്ച മങ്ങിയ അവസ്ഥയിലായിരുന്ന എനിക്ക് അതിന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല എന്നത് എന്നേക്കാൾ നന്നായി സൂരജിന് അറിയാമായിരുന്നു. നീ പെടൽ ബാലൻസ് ചെയ്താൽ മതി വണ്ടി ഞാൻ ഒതുക്കികോളാം, എന്റെ ഇടങ്കാലിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു ക്ലച് ഡിപ് ചെയ്യാൻ അവൻ എനിക്ക് സിഗ്നൽ തന്നു. അവന്റെ നിർദേശാനുസരണം ഞാൻ മുന്നോട്ട് നോക്കാതെ തന്നെ സീറ്റിൽ ചാരിക്കിടന്നോണ്ട് ക്ലച് ചവിട്ടി, സൂരജ് ഫസ്റ്റ് ഗിയറിട്ട് വണ്ടി ഒതുക്കാനുള്ള പരിപാടി തുടങ്ങി. അവന്റെ നിർദേശാനുസരണം ഞാൻ പെടൽ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു കൊടുത്തു. ഒട്ടും തന്നെ പണിപ്പെടാതെ വണ്ടി ഒതുക്കിയിട്ട് അവർ ഞാൻ ഒന്ന് നോർമൽ ആകാൻ കാത്തിരുന്നു ആരും എന്റെ അവസ്ഥയെ പറ്റി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല, എന്റെ മാനസികാവസ്ഥയേ പറ്റി കൃത്യമായ ധാരണ അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു എന്നുവേണം കരുതാൻ. ഒരുതരത്തിൽ അത് തന്നെയായിരുന്നു എനിക്കും ആവശ്യം ഒരുപക്ഷെ അവർ എന്നോട് അതിനെ പറ്റി സംസാരിക്കാനോ ആശ്വസിപ്പിക്കാനോ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ സ്ഥിതി മറ്റൊന്നാകുമായിരുന്നു. എന്തായാലും എന്റെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കി എന്റെ വികാരങ്ങളെ മാനിച്ചു എനിക്ക് സ്വയം ആശ്വാസം കണ്ടെത്താനുള്ള സ്‌പേസ്‌ തന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാർ, എന്നെ എത്രത്തോളം മനസിലാക്കിയിരുന്നു എന്നതെനിക്കന്നറിയാൻ കഴിഞ്ഞു

പാട്ട് തീർന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാണ് എന്റെ ഉള്ളിലെ തിരകൾ ഒന്നടങ്ങി ശാന്തമാകാൻ തുടങ്ങിയത്. എങ്കിലും ഏങ്ങലടി ശാന്തമാകാൻ വീണ്ടും സമയമെടുത്തു. Me: കൊല്ലണോടാ എനിക്കാ പൂറിമോളെ. വേറെന്തും സഹിക്കും ഞാൻ പക്ഷെ ഇത്, വാഴില്ലവള് അവന്റെ കൂടെയെന്നല്ല ഒരു തായോളിടേം കൂടെ. എന്നെ ഊംബിച്ചിട്ട് അത്ര മിടുക്കിയായി ജീവിക്കാം എന്നാണ് അവളുടെ വിചാരമെങ്കിൽ എനിക്കതൊന്നു കണ്ടറിയണം. അവള്ടെ പൂറ്റിൽ ഞാൻ ഇരുമ്പുകമ്പി പഴുപ്പിച്ചു കേറ്റും… കൂത്തിച്ചി. ദേഷ്യംകൊണ്ടു കണ്ണുകാണാതെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

എന്റെ ഇടംകയ്യിൽ ഒരു തലോടൽ അനുഭവപ്പെട്ട ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി ആഷിയാണ് അവൻ എന്തോ പറയാനായി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്.

Ashi: മച്ചാ നീ ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ എടുക്കും എന്നെനിക്കറിയില്ല, പക്ഷെ നീ ഇപ്പോൾ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടുന്നതൊക്കെ നിന്റെ നാശത്തിന് മാത്രമേ കാരണമാകു. നിന്നേയുപദേശിക്കാനും മാത്രം പക്വതയൊന്നും എനിക്കില്ല, പോരാത്തതിന് എനിക്ക് നിന്റെ പ്രായം മാത്രമേയുള്ളു പക്ഷെ ഞാൻ കണ്ടു വളർന്നൊരു ജീവിതമുണ്ട് എന്റെ ഏട്ടൻ. എന്നേക്കാൾ പന്ത്രണ്ടു വയസിനു മൂത്തതാണെന്റേട്ടൻ. പുള്ളിടെ ചെറു പ്രായത്തിൽ അതായത് പുള്ളിടെ പ്ലസ്‌ടു കാലമൊക്കെ വീട്ടുകാർക്കും നാട്ടുകാർക്കും പുള്ളിയൊരു തലവേദന തന്നെയായിരുന്നു, എൻജിനിയറിങ് പഠിക്കാൻ വിട്ടപ്പോൾ അവിടെയും സ്ഥിതി വ്യത്യാസമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ഇന്ന് നമ്മളൊക്കെ കാണിച്ചുകൂട്ടുന്നതൊന്നും പുള്ളിക്കാരനൊക്കെ കാണിച്ചതിന്റെയൊന്നും ഏഴയലത്തെത്തില്ല. ഒടുക്കം പ്രേമിച്ച പെണ്ണ് അവന്റെയൊക്കെ ചങ്കുപോലെ കൂടെ നടന്ന ഒരു

പിറ്റേന്നുച്ചവരെ വളരെ പ്രേത്യേകിച്ചു മാറ്റങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ പോയി, രാവിലെ തന്നെ എണീറ്റ് ഫ്രഷായി റൂമും ബെഡും ഒക്കെ വൃത്തിയാക്കി തുണികളും അലക്കി ഒരു കുളിയും കഴിഞ്ഞു. ഇതൊക്കെ ജയിലിലെ ശീലങ്ങളാണ് അവിടെ എല്ലാത്തിനും ഓരോ സമയമുണ്ട് ആ സമയത്ത് ചെയ്യേണ്ടതെല്ലാം ചെയ്തോളണം. അവിടുത്തെ ചിട്ടയായ ജീവിതം തന്നിൽ കുറച്ചൊക്കെ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട് ഒന്നുമില്ലേലും തന്റേതായുള്ള കാര്യങ്ങളൊക്കെ മറ്റൊരാളെ ആശ്രയിക്കാതെ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണും കഴിഞ്ഞു ഒന്നു നടക്കാനിറങ്ങി അമ്മ ഉച്ചമയക്കത്തിലാണ് പെങ്ങൾ ക്ലാസ്സിലും അമ്മാ ഞാനൊന്നു പുറത്തേക്കു പോവാ. ഒന്നു രണ്ടു പേരെ കാണാനുണ്ട് ചാരിയിട്ടിരുന്ന വാതിൽ തുറന്നമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ട് മറുപടിക്ക് കാക്കാതെ ഞാനിറങ്ങി. മുറ്റത്തെ പൈപ്പിൽ നിന്നൊരു കുമ്പിൾ വെള്ളമെടുത്തു ഞാൻ മുഖത്തേക്കൊഴിച്ചു നന്നായൊന്നു കഴുകി, വർക്കിങ്ഡേ ആയതോണ്ട് ചുറ്റുവട്ടത്തെ കൂട്ടുകാരാരും അവിടെങ്ങുമില്ല എല്ലാവരും ക്ലാസും ജോലിയുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും ആറുമണിയൊക്കെയാവും. വീട്ടിൽനിന്നും പടിഞ്ഞാറോട്ടുള്ള നടവഴിയെ ഞാൻ മൈതാനം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. മാർച്ച്‌ മാസത്തിലെ ഉച്ചവെയിൽ നല്ല ചൂടുണ്ട്. ഗ്രൗണ്ടിലെ പഞ്ചാരമണലിൽ വെയിലടിച്ചിട്ട് അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കാൻ കൂടി കഴിയാത്തത്ര തിളക്കമാണ്. മൈതാനം ഉച്ചമയക്കത്തിലാണ് കുറച്ചു മണിക്കൂർ കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ഇപ്പൊ കാണുന്ന ശാന്തതയുണ്ടവില്ലിവിടെ യുദ്ധസമാനമായ ഒരന്തരീക്ഷമാകും. പിന്നെ വാശിയും കളിയാക്കലും