സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 6

ആമുഖം:

കഥ വൈകിയതിൽ ആദ്യമേ എല്ലാവരോടും ക്ഷേമ ചോദിക്കുന്നു. തീരെ ഒഴിച്ച് കൂടാൻ പറ്റാത്ത പണിത്തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഈ അദ്ധ്യായം ഇത്രക്ക് വൈകിയത്. ഒഴിവ് സമയം ഇപ്പോൾ സ്വപ്നങ്ങയിൽ മാത്രം എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. അടുത്ത അദ്ധ്യായവും കുറച്ച് വൈകാൻ സാധ്യത ഉണ്ട് അത് കൊണ്ട് എല്ലാവരോടും മുൻകൂട്ടി ക്ഷേമ ചോദിക്കുന്നു.

കഥ വായിച്ച് ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾ എനിക്ക് ഒരു പ്രജോതനം നൽകുന്നതായി കരുതി കമന്റ് എഴുതാൻ മറക്കരുത്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ കാരണവും കമന്റിൽ എഴുതാൻ മറക്കരുത്. എല്ലാവരോടും നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കഥ തുടരുന്നു.

അദ്ധ്യായം [6]:

“ഗുഡ് മോർണിംഗ്, ആദിത്യ”, പ്രിയ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യന് പ്രിയ തന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കി വിളിക്കുന്നത് ഉറക്കപ്പിച്ചിൽ മനസ്സിലായി. അവൻ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് തുറന്നു. കട്ടിലിന്റെ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന ലയിറ്റിന്റെ പ്രകാശം അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അടിച്ച് കയറി.

പ്രിയ കട്ടിലിന്റെ ഒരു വശത്ത് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. നല്ല അയഞ്ഞ ഒരു ഫുട്ബോൾ ടീഷർട്ട് ആണ് അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. അവളുടെ മുടി പറന്ന് കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ആറുമണി ആയോ?”, ആദിത്യൻ ഉറക്കപിച്ചിൽ ചോദിച്ചു.

“ആറുമണി ആവാൻ കൽമറിക്കുർ കൂടി ഉണ്ട്”, പ്രിയ മറുപടി നൽകി. “എഴുനേറ്റ് തയ്യാറാവേണ്ട സമയം ആയി, വേഗം എഴുന്നേൽക്ക്. എന്തായാലും വേറൊരാൾ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റിട്ട് ഉണ്ട്”, അവളുടെ കണ്ണ് അവന്റെ അര ഭാഗത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ആദിത്യൻ തനിക്ക് ഉണ്ടായ മുത്രക്കമ്പിയെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കി. അവൻ ആണെങ്കിൽ മലന്ന് കിടക്കുക ആയിരുന്നു. പുതപ്പ് ഒരു കൂടാരം പോലെ ഉയർന്ന് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ മുൻപ് പറഞ്ഞ അതെ അവസ്ഥ തനിക്ക് വന്നാലോ എന്ന് ആദിത്യൻ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു.

“ഓഹ്, ക്ഷെമിക്കണം”, ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവൻ എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു, പുതപ്പ് തന്റെ കമ്പി മറക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അവൻ ഉറപ്പ് വരുത്തി.

പ്രിയ വായ പൊത്തി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു. അത് കണ്ട് ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞത് അല്ലെ”, പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരിയാ, പറഞ്ഞിരുന്നു”, അവൻ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൾ ഉടുത്തിരുന്ന ടീഷർട്ടിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഇത് എന്റെ ഫുട്ബോൾ ടീഷർട്ട് അല്ല?”.

“താങ്കൾക്ക് ഞാൻ ഇത് ധരിക്കുന്നതിൽ വിരോധം ഇല്ലല്ലോ?”, പ്രിയ ഒരു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ ഇല്ല എന്ന രീതിയിൽ തല ആട്ടി. ആ ഫുട്ബോൾ ടീഷർട്ട് അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ മുഴുത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ ഒട്ടി കിടക്കുന്നത് നോക്കി നിന്ന് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾക്കാണ് ഈ ടീഷർട്ട് കൂടുതൽ ചേരുന്നത്”.

“ഹേയ്! . . .”, അവൾ കപട ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു. മുഖത്ത് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ എന്നെ അങ്ങനെ ഒന്നും നോക്കാൻ പാടില്ല”.

ആദിത്യൻ ഒന്ന് ചമ്മി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഉറക്കം എഴുനേറ്റതേ ഉള്ളു. ഉറക്കപ്പിച്ചിൽ നോക്കി പോയത് ആണ്”.

പ്രിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചതിന് ശേഷം എഴുനേറ്റ് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വേഗം ഒരുങ്ങാൻ നോക്ക്, ആദിത്യ. പിന്നെ എന്റെ മുറിയിലെ ഷവറിന് എന്തോ കുഴപ്പം ഉണ്ട്. താങ്കൾക്ക് വിരോധം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ താങ്കളുടെ ഷവർ ഉപയോഗിച്ചോട്ടെ”.

“അതിനെന്താ എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല”, ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നന്ദി ആദിത്യ”, ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പ്രിയ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.

ആദിത്യൻ ആലോചിച്ചു, ഒരാളെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുനേൽപ്പിക്കാൻ പല വഴികളും ഉണ്ട്. ഒരു സുന്ദരിയായ പെണ്ണ് വന്ന് മുത്രകംബിയെ കളിയാക്കി എഴുനേൽപ്പിക്കുന്നതിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ കുറച്ച് സമയം എടുക്കും.

അവൻ പുതപ്പ് വലിച്ച് എറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി. മൂത്രം ഒഴിച്ചതിന് ശേഷം മേലൊന്ന് കഴുകി ടവൽ കൊണ്ട് തുടച്ച് അതും അരയിൽ ഉടുത്ത് ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെ നിന്ന് കിട്ടിയ ഒരു നിക്കറും ടീഷർട്ടും ഇട്ട് ഒരു ഷൂസും വലിച്ച് കയറ്റി അവൻ പ്രിയയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.

“പ്രിയ”, അവളുടെ മുറിയുടെ വാതിലിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ വിളിച്ചു. വാതിലുകൾ ഇല്ലാത്തത് കാരണം ആണ് അവൻ ഉറക്കെ പേര് വിളിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയത്.

“പറയൂ”.

“ഞാൻ ജൂഡിനെ ജിമ്മിലാണോ പോയി കാണുന്നത്”, ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അല്ല, അയാൾ താഴെ ഉണ്ടാവും”, അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. “പോയി നല്ലോണം വ്യായാമം ചെയ്യ്, തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ നമുക്ക് കാണാം”.

“ശെരി”, എന്ന് പറഞ്ഞ് ആദിത്യൻ നെഞ്ച് വിരിച്ച് കൊണ്ട് താഴേക്ക് പോയി.

ജൂഡ് അവനെ ക്കൊണ്ട് കഠിനമായി തന്നെ വ്യായാമം ചെയ്യിപ്പിച്ചു. ജിമ്മിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിക്ക് അവനെ കൊണ്ട് സ്ട്രെച്ചിങ്ങ് വ്യായാമവും ചെയ്യിപ്പിച്ചു. ജിമ്മിൽ എത്തിയതും അവനെ കൊണ്ട് വെയിറ്റ്‌ മെഷീനിൽ കഠിനമായ വ്യായാമം ചെയ്യിപ്പിച്ചു. അവന്റെ കൈയും, തോളും, നെഞ്ചും, വയറിനുമാണ് അവനെ കൊണ്ട് അപ്പോൾ വ്യായാമം ചെയ്യിപ്പിച്ചത്.

ഭാരം കൂട്ടിയിട്ട് വ്യായാമം ചെയ്ത ആദിത്യന് അവന്റെ പേശികളിൽ നല്ല വേദനയും പൊള്ളലും അനുഭവപ്പെട്ടു. ജൂഡിന്റെ നിരന്തരമായ പ്രോത്സാഹനം തളർന്ന് ഇരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലും അവനെ കൊണ്ട് പിന്നെയും പിന്നെയും വ്യായാമം ചെയ്യാനുള്ള ഊർജ്ജം നൽകി. അവസാനം കഠിന വ്യായാമം കാരണം അവൻ വളരെ ക്ഷീണിതനായി അവന്റെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവന് ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല എന്ന് വിജാരിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോൾ ജൂഡ് അവനെ കൂടുതൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടെ അതെ വ്യായാമം ചെയ്യിക്കും. പിന്നെ ഒന്ന് കൂടെ. വെയിറ്റ് മെഷീനിലെ വ്യായാമം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജൂഡ് അവനെ കൊണ്ട് ക്രേഞ്ചസ് ചെയ്യിപ്പിച്ചു. ക്രേഞ്ചസ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നിലത്ത് മലന്ന് കിടന്ന് കൊണ്ട് വയറിന് ചെയ്യുന്ന ഒരു വ്യായാമ മുറ ആണ്.

ജൂഡ് ഒരു കുപ്പി വെള്ളം കൊണ്ട് വന്ന് ഇനി അടുത്ത വ്യായാമം ഉച്ചക്ക് എന്ന് പറയുമ്പോൾ ആദിത്യന് ഒരു റോളർ തന്റെ ശരീരത്തിൽ കയറ്റിയിറക്കിയ പ്രതീതിയാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. കാലിനുള്ള വ്യായാമം ചെയ്തില്ലെങ്കിലും തിരിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്ന് പോകാൻ അവൻ വളരെ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. പെട്ടെന്ന്

ക്ഷീണിക്കുന്നത് സിഗററ്റ് വലി കൊണ്ടാണെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി അത് കൊണ്ട് വലി നിർത്തണം അല്ലെങ്കിൽ നല്ലോണം കുറക്കണം എന്ന് ആദിത്യൻ തീരുമാനം എടുത്തു.

അവൻ പടികൾ കയറി അവന്റെ മുറിയിൽ എത്തി. കട്ടിൽ അണ്ടപ്പോൾ അതിൽ കിടന്ന് ഉച്ച വരെ ഒന്ന് ഉറങ്ങിയാൽ മതി എന്ന് അവന് തോന്നി. എന്നാൽ കൂറേ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. നല്ലോണം വിശക്കുനും ഉണ്ട്.

അവൻ ഷൂ കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് അഴിച്ച് മാറ്റി വച്ചു. കൈ പൊക്കിയപ്പോൾ വേദനയോടെ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ടീഷർട്ട് തല വഴി ഊരി മാറ്റി. അവൻ ഷവർ ചെയ്യാനായി ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി. അപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ഷവറിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അത് ഉള്ളിൽ കാണാൻ പറ്റുന്ന പരുവം ആയി പ്രിയയുടെ നഗ്നയായ രൂപം അവൻ ഷവറിന്റെ പുറത്ത് നിന്ന് കണ്ടു. ഒരു നിമിഷം അവൻ വായും പൊളിച്ച് ആ രതി ശിൽപ്പത്തെ നോക്കി നിന്നു പോയി.

അവനെ കണ്ട് അവൾ പെട്ടെന്ന് വാതിൽ അടയ്ക്കുന്നതിന് മുൻപ് ആദിത്യൻ അവളെ ശെരിക്കും കണ്ടു. അവളുടെ വാഴപ്പിണ്ടി പോലെ ഉരുണ്ട തുടകളും, വടിച്ച് വെണ്ണ പോലെ മിനുക്കിയ പൂർതടവും, ഒതുങ്ങിയ ആലില വയറും അതിന്റെ ഭംഗി കൂട്ടുന്ന വട്ടത്തിൽ കിണർ പോലെ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ കുഴിയും, മുഴുത്ത മാർകുടങ്ങളും അതിൽ കൂർത്ത് തെറിച്ച് നിൽക്കുന്ന പിങ്ക് നിറത്തിലുള്ള മുലഞെട്ടുകളും അവൻ കണ്ടു. അവളുടെ മുടി വെള്ളം നനഞ്ഞ നിലത്ത് നിന്നുള്ള പ്രകാശത്തിൽ വെട്ടി തിളങ്ങുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരത്തിൽ അവിടവിടെയായി ഉരുണ്ട് കൂടിയ വെള്ള തുള്ളികൾ തിളങ്ങി നിന്ന് അവളുടെ ശരീരത്തിന് ഒരു പ്രേത്യക ഭംഗി നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വലത് കൈ വിരലുകൾ ചപ്പി വലിക്കുക ആയിരുന്നു.

“അയ്യോ ക്ഷെമിക്കണം, പ്രിയ. നിങ്ങൾ കുളിക്കുക ആണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല”, ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പോഴാണ് താൻ ഉള്ളിൽ കയറുമ്പോൾ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് വെള്ളം വീഴുന്ന ഒച്ച ഒന്നും കേട്ടില്ല എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചത്.

“താങ്കൾ വരുന്നത് ഞാനും ശ്രേദ്ധിച്ചില്ല”, പ്രിയ അകത്ത് നിന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ബാത്റൂമിന്റെ വെളിയിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് താൻ കുറച്ച് മുൻപ് കണ്ട അവളുടെ നഗ്ന ശരീരം മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

“ദൈവമേ, അവൾ ശെരിക്കും ഒരു അപ്സര കന്യകയെ പോലെ സുന്ദരി ആണ്”, ആദിത്യൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പ്രിയ ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു. ഇപ്പോൾ ഒരു ടവ്വൽ അവൾ മുടിയിൽ ചുറ്റിയിരുന്നു വേറൊരു ടവൽ അവൾ മുലകച്ചയായി കെട്ടിയിരുന്നു. അവളുടെ മുലകൾക്ക് ഇടയിലെ നീളമുള്ള മുലച്ചാലും തുടകളുടെ പകുതിയും ആ ടൗവ്വലിന് മറക്കാൻ പറ്റാതെ വെളിയിൽ കാണാമായിരുന്നു.

“ക്ഷെമിക്കണം, ഞാൻ താങ്കൾ വന്നത് അറിഞ്ഞില്ല”, പ്രിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“അല്ല, അല്ല, അത് എന്റെ തെറ്റാണ്”, ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ ഈ ഷവർ ഉപയോഗിക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ മറന്ന് പോയി”.

അവർ രണ്ട് പേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയാതെ കുറച്ച് സമയം തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി നിന്നു. ആ നിശബ്ദത ബേദിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് തുടങ്ങി. പ്രിയയും അവന്റെ ഒപ്പം ആ ചിരിയിൽ പങ്ക് ചേർന്നു.

“ഇന്ന് പലതും കാണേണ്ട ഒരു നല്ല ദിവസം ആണെന്ന് തോനുന്നു”, ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരിയാ, ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം വിചാരിച്ചതിലും മുൻപേ സത്യമായി വരികയാണ്”, പ്രിയ പറഞ്ഞു. “ഇനി മുന്നോട്ട് ഇത് കാരണം പ്രെശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ, അല്ലെ?. ഞാൻ താങ്കളെ എഴുനേൽപ്പിച്ചതും . . . . പിന്നെ ഇപ്പോഴത്തെ . . . . കാര്യവും”. അവൾ നിർത്തി നിർത്തി പറഞ്ഞു.

“ഇല്ല, എന്നാലും ആ രൂപം എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് പോകും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല”, ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“താങ്കൾക്ക് ഒരു നയന സുഖം നൽകാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമേ ഉള്ളു”, പ്രിയ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ അപ്പോൾ ടവ്വൽ അഴിഞ്ഞ് പോകാതെ ഇരിക്കാൻ കൈ വച്ച് അത് മുറുക്കി പിടിച്ച് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“അപ്പോൾ എനിക്കിപ്പോൾ സമാധാനമായി പോയി കുളിക്കാമല്ലോ, അല്ലെ?”, ആദിത്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഉറപ്പായും”, പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കളുടെ വ്യായാമം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു?”.

“കൈകൾ ഉപയോഗിക്കാതെ എങ്ങനെ കുളിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ്. ജൂഡ് ഒരു ക്രൂരൻ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി, എന്നാലും വ്യായാമം വളരെ ആസ്വദിച്ച് ആണ് ചെയ്തത്”, ആദിത്യൻ മുഖത്ത് ഒരു ക്ഷീണ ഭാവം വരുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നല്ല വേദന ഉണ്ടോ?”.

“ഉണ്ട്”.

“എന്തായാലും ഇന്നലെ കിട്ടിയ കുത്തിവയ്പ്പ് താങ്കളുടെ വേദന കുറക്കുന്നതിന് ശെരിക്കും സഹായിക്കും. വേണമെങ്കിൽ രാത്രി ഒരു മസ്സാജ് കൂടി നമുക്ക് ശെരിയാക്കാം”, പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ എന്നോട് മുൻപേ പറഞ്ഞ ആ പെൺകുട്ടിയിൽ നിന്നോ?”, ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. അവൻ ഇന്നല്ലെ പ്രിയ പറഞ്ഞ ആ മസ്സാജ് കാരിയെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു. അവൾക്ക് വികാരം കൂടുതൽ ഉള്ളത് കാരണം അവൾ സെക്സ് വീഡിയോ ചെയ്യാനായി ഈ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കാൻ പോകുന്നതിനെ കുറിച്ച് പ്രിയ പറഞ്ഞതും അവൻ ആലോചിച്ചു.

“സ്വപ്ന?, അവൾ ഒരു നല്ല മസ്സാജ് കാരി ആണ്”, പ്രിയ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ചിലപ്പോൾ താങ്കൾക്ക് അവളെ കൊണ്ട് മാറ്റ് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യിക്കാൻ പറ്റും. അങ്ങനെ എങ്കിലും എന്നെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ മാറിക്കിട്ടും”.

“ആയിരിക്കും”, ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി, ഞാൻ കുളിക്കാൻ പോവുക ആണ്”.

“കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് കാണാം”, പ്രിയ അവനെ കടന്ന് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ കുളിച്ച് കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം”, അവനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച് അവന്റെ മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ, അവൾ ശെരിക്കും ഒരു രതി ദേവത ആണ്”, ആദിത്യൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ സ്വയം പതിയെ പറഞ്ഞു.

അവന്റെ കൈയുടെയും തോളുകളുടെയും വേതന അവനെ വിഷമിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നു എങ്കിലും ആ ഷവറിൽ നിന്ന് അവരുന്ന ചെറു ചൂടുവെള്ളം അവന് ഉന്മേഷം നൽകി. കുറച്ച് മുൻപ് പ്രിയ ഇതേ ഷവറിലാണ് നഗ്നയായി കുളിച്ചത് എന്ന ചിന്ത അവന്റെ കുട്ടനെ കമ്പിയാക്കി. അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൊണ്ട് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു. അവൾ ഷവറിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് നഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന രൂപം ആ നിമിഷം അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടി വന്നു.

കുറെ കാലങ്ങളായി സ്വായംഭോഗം ചെയ്ത് ശീലം ഉണ്ടെങ്കിലും സ്വായംഭോഗം ചെയ്യാൻ നല്ലൊരു കാരണം ഇപ്പോൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ഈ പ്രാവശ്യം ചെയ്ത

സ്വായംഭോഗം അവന് ശെരിക്കും ആസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്തായാലും ആ സ്വായംഭോഗം അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഉരുണ്ട് കൂടിയ വികാരത്തെ ശമിപ്പിക്കാൻ ഉതകുന്നത് ആയിരുന്നു. അവൻ പെട്ടെന്ന് ഷവറിൽ നിന്ന് കുളിച്ച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ടവ്വൽ കൊണ്ട് ശരീരം തുടച്ചു.

“ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ട്”, പ്രിയ ബെഡ്‌റൂമിൽ നിന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ ടവ്വൽ അവന്റെ അരയിൽ ഉടുത്ത് ബെഡ്റൂമിൽ ഇരിക്കുന്ന പ്രിയയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അവൾ അണിഞ്ഞ് ഒരുങ്ങി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു ഇപ്പോഴും ഒരു ടവ്വൽ അവളുടെ തലമുടിയിൽ ചുറ്റി വച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു.

“താങ്കൾക്ക് മാറാനുള്ള ഉടുപ്പുകൾ കട്ടിലിന്റെ മുകളിൽ ഉണ്ട്”, പ്രിയ ഒരു ജീൻസും വിനെക്ക് ഉള്ള ഒരു ടീഷർട്ടും ഒരു ജാക്കെറ്റും ചൂണ്ടിക്കാട്ടി കൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ഇതാണ് താങ്കൾക്ക് ഉച്ചക്ക് വ്യായാമം ചെയ്യാൻ പോകുമ്പോൾ ഇടാനുള്ള ഉടുപ്പ്”, കട്ടിലിന്റെ മറുവശത്തുള്ള ഒരു നിക്കറും ടീഷർട്ടും കാണിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ കൂട്ടി ചേർത്തു.

“ഇവിടെ വരുന്നതിന് മുൻപ് എന്റെ ഉടുപ്പുകൾ എല്ലാം ഞാൻ തന്നെയാണ് തിരഞ്ഞെടുത്തിരുന്നത് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമല്ലോ, അല്ലെ?”, ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

പ്രിയ അവനെ ഒരു സന്ദേഹത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ താങ്കളുടെ ഫേസ്ബുക്ക് ഫോട്ടോകൾ കണ്ടു. ഉടുപ്പുകൾ തിരഞ്ഞ് എടുക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ഇനിയും ഒരു തർക്കത്തിന്റെ ആവശ്യം ഉണ്ടോ?”.

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കട്ടിലിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് ജീൻസ്‌ എടുത്തു. ഡ്രസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് പോകാനുള്ള മടികൊണ്ട് അവൻ കട്ടിലിന്റെ ഒരു വശത്ത് പ്രിയക്ക് പുറംതിരിഞ്ഞ് ഇരുന്നു. അവൻ ജീൻസ് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് രണ്ട് കാലിലും പകുതി വരെ വലിച്ച് കയറ്റി.

പ്രിയ കട്ടിലിന്റെ മറുവശത്ത് ഇരുന്ന് തിരിയുകയും മറിയുകയും ചെയുന്നതിന്റെ ശബ്ദം അവന് കേൾക്കാമായിരുന്നു. അവൻ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി എന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. അവൻ പെട്ടെന്ന് എഴുനേറ്റ് ടവ്വൽ അഴിച്ച് ജീൻസ്‌ മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റി.

“ഞാൻ ഇവിടെ ഉള്ളത് താങ്കൾക്ക് ഒരു പ്രേശ്നമല്ലാതെയായി വരികയാണ്”, പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് തന്നെ ആണ് എനിക്കും തോന്നുന്നത്”, ആദിത്യൻ ചെറുതായി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എല്ലാത്തിനോടും ശെരിക്കും പൊരുത്തപ്പെട്ട് വന്ന് കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ്”.

“ഞാൻ താങ്കളോട് നേരത്തെ ഇത് പറഞ്ഞിരുന്നു”.

“ശെരിയാണ് നിങ്ങൾ ഇത് മുൻകൂട്ടി പറഞ്ഞിരുന്നു”, ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ താങ്കൾ ഞാൻ ഉണ്ടെന്ന് പോലും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ എന്റെ മുന്പിൽ നിന്ന് ഉടുപ്പ് മാറുന്നതും നമുക്ക് കാണാം”, പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യന് അവൾ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞതിൽ അത്രക്ക് ഉറപ്പില്ലായിരുന്നു. എന്തായാലും അവളും അങ്ങനെ തന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന് ഉടുപ്പ് മാറുമോ എന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു. അവളുടെ ആ വടിവൊത്ത ശരീരം ഒരിക്കൽ കൂടി കാണുന്നതിൽ അവന് സന്തോഷമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

“ശെരി, താങ്കൾ തയ്യാറായി കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ രാവിലത്തെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നമുക്ക് താഴെക്ക് പോക്കാം. ഇന്ന് ജോലി ദിവസമാണ് അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇന്ന് സോഫിയയും ജേക്കബും ഞാനും കമ്പനിയുടെ പല സ്ഥാപനങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള വിവരണങ്ങൾ നിങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് പേർക്കും പറഞ്ഞ് തരും. ഈ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ മുന്നോട്ടുള്ള നടത്തിപ്പിന് വേണ്ടി ഉള്ള മനു വർമ്മയുടെ നിർദ്ദേശങ്ങളും നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാക്കി തരും.

“എനിക്ക് അതിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഒന്ന് പറഞ്ഞ് തരു”, ആദിത്യൻ ടീഷർട്ട് ഇട്ടുകൊണ്ട് പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ തല ചെരിച്ച് ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എല്ലാ കമ്പനിയുടെയും തലപ്പത്ത് CEO കളെ മനു വർമ്മ രണ്ട് മാസത്തിന് മുൻപ് നിയമിച്ചിട്ട് ഉണ്ട്. അവരുടെ കഴിവ് തെളിയിക്കാൻ ഒരു പത്ത് മാസത്തെ സമയം കൂടി അവർക്ക് നൽകണം. ആ സമയം കൊണ്ട് കമ്പനികളെ കുറിച്ചും CEO കളെ കുറിച്ചും താങ്കൾക്ക് നല്ലൊരു അറിവ് നേടാൻ കഴിയും”.

കമ്പനികളുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുന്നതിന് വേണ്ടി പ്ലെയിനിൽ മണിക്കൂറുകളോളം ചിലവഴിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ അടുത്ത പത്ത് മാസത്തേക്ക് ലോകം ചുറ്റൽ തന്നെ ആണോ?”.

“അത് പഠിക്കാൻ പത്ത് മാസം ഒന്നും വേണ്ടി വരില്ല”, പ്രിയ വിവരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് ഏത് കമ്പനിയിലാണ് കൂടുതൽ ഇഷ്ടമുള്ളത് എന്ന് ഈ കാലഘട്ടം കൊണ്ട് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. നിങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് പേർക്കും ഇഷ്ടമില്ലാത്ത കമ്പനികൾ വിൽക്കുകയും മോശമായ തൊഴിലാളികളെ പിരിച്ച് വിടാനും ഈ സമയം കൊണ്ട് നേടിയ അറിവുകൾ സഹായിക്കും. പിന്നെ നിങ്ങൾ മനു വർമ്മയുടെ തീരുമാനങ്ങൾ ശെരി വയ്ക്കുന്ന രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുക ആണെങ്കിൽ നിങ്ങളെ കുറിച്ച് തൊഴിലാളികൾക്ക് ഇടയിലുള്ള മതിപ്പ് വർധിക്കും. MV ഗ്രൂപ് ഓഫ് കമ്പനി നിങ്ങളുടെ കൈയിൽ ഭദ്രമായിരിക്കും എന്ന് എല്ലാവരും പറയുകയും ചെയ്യും”.

“ഞങ്ങളുടെ ആരുടെയും പേരിൽ ‘മനു’ ഇല്ല”, ആദിത്യൻ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

“നമുക്ക് താങ്കളുടെ പേര് പെട്ടെന്ന് മാറ്റാവുന്നതേ ഉള്ളു”, പ്രിയ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. “അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല. എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ എന്നെ നല്ലപോലെ ആണ് വളർത്തിയത്. എന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയാണ് അവർ ജീവിച്ച്ത്. കുറഞ്ഞപക്ഷം അവരുടെ പേര് എങ്കിലും നിലനിർത്തി അവരെ ആദരിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു”.

“ഞാൻ ഒരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളു”, പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ശെരി എന്നാൽ”, ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. പ്രിയയും ആയി ഉള്ള സംസാരം അച്ഛന്റെ പേര് മാറ്റുന്നതിലേക്ക് കടന്നത് ആദിത്യന് തീരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല. അവൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് സോക്‌സും ഷൂവും ഇട്ടു. അതിന് ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് ജാക്കറ്റും എടുത്ത് ഇട്ട് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ താഴേക്ക് പോവുകയാണ്”.

“ശെരി”, പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പിന്നെ, ആദിത്യ”.

“എന്താ?”.

“ഞാൻ താങ്കളെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ച് അല്ല അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്”.

“എനിക്ക് അറിയാം. പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം വന്ന് പോയി”, ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരി, താഴെ വച്ച് കാണാം”, പ്രിയ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഭക്ഷണ സ്ഥലത്ത് നേരത്തെ എത്തി. പുകവലി കുറയ്ക്കുമെന്ന് തീരുമാനം എടുത്തത് ആണെങ്കിലും അവൻ അപ്പോൾ കാത്തിരിപ്പിന്റെ മുഷിപ്പ് മാറ്റാനായി ഒരു സിഗററ്റ് കത്തിച്ചു. ആദിയ കൃത്യ സമയത്ത് തന്നെ അവിടെ എത്തി, അവർ ആദിര വരുന്നതിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു. പത്ത് മിനിട്ടുകൾക്ക് ശേഷം ആദിര അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ഒരു ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറഞ്ഞ് അവരുടെ കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു. അവൾ ഒരു സൺഗ്ലാസ്സ് ധരിച്ച് അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാണാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ മറച്ചിരുന്നു.

ആദിത്യന്റെ പെങ്ങമ്മാർക്ക് കഴിക്കാൻ പലതരത്തിൽ ഉള്ള സാധനങ്ങൾ മേശയിൽ നിരന്നിരുന്നു. അവന് പക്ഷെ ജൂഡിന്റെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം ചിക്കിയ മുട്ടയും ഗോതമ്പ് റൊട്ടിയും ആണ് കൊടുത്തത്.

ആദിര ഒരു ഗ്ലാസ് ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ് തിരഞ്ഞെടുത്തു, അവൾ ഒരു ഹാംഗ് ഓവർ ഉള്ളത് പോലെ ആണ് ഇരുന്നത്. അതേസമയം ആദിയ ഒരു വലിയ പാത്രം ഫ്രഷ് ഫ്രൂട്ടും, തണുത്ത പാൽ എന്നിവയും കഴിക്കാനായി എടുത്തു.

അവരുടെ കമ്പനികളെ കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ഉടൻ തന്നെ ആരംഭിച്ചു,

ആദിയയുടെ സഹായി സോഫിയ അവർക്ക് കമ്പനികളെ കുറിച്ച് ഒരു ചെറു വിവരണം നൽകി. ലോകത്തിന്റെ മാപ്പ് കൊണ്ട് വന്ന് അവരുടെ മുൻപിൽ വച്ചു. അവയിൽ ഡസൻ കണക്കിന് പിന്നുകൾ കുത്തിയിരുന്നു. ഓരോ പിന്നും ആ സ്ഥലത്തില്ല അവരുടെ കമ്പനികൾ ആയിരുന്നു. ഓരോരുത്തർക്കും കമ്പനികളുടെ വിശദ വിവരങ്ങൾ അടങ്ങുന്ന പേപ്പറുകൾ നൽകി. സ്ഥാപനത്തിന്റെ പ്രവർത്തനം കാണിക്കുന്ന രേഖാചിത്രം അവർക്ക് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. പ്രധാന ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ വ്യക്തിഗത പ്രൊഫൈലുകളും, ഓരോ കമ്പനിയും നിർമ്മിക്കുന്ന സാധനങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങളുംഅവർക്ക് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. ശെരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ വിവരങ്ങളുടെ അതിപ്രസരം അവരെ നല്ലോണം മുഷിപ്പിച്ചു.

ആദിത്യന് അവരുടെ വിവരണങ്ങൾ നന്നായി മനസ്സിലായി. അവൻ ആലോചിച്ചു, എനിക്ക് ഇത് മനസ്സിലാവുന്നതിന് കാരണം താൻ ഇത് ദിവസം മുഴുവൻ ജോലിസ്ഥലത്ത് ചെയ്യുന്നതിന് കൊണ്ടാണ്. വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കുക, ക്രമീകരിക്കുക, തുടർന്ന് അത് കമ്പനിക്ക് ലാഭം ഉണ്ടാക്കുന്നതിനായി ഉപയോഗിക്കുക. എന്തായാലും ആദിരക്ക് ഇത് ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നതേ ഇല്ലായിരുന്നു. ആദിയക്ക് അത്രക്ക് കുഴപ്പം ഇല്ലങ്കിലും അൽപം ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് അവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. ബ്രീഫിംഗ് ഏറ്റെടുക്കാൻ ജേക്കബ് വന്നതിന് ശേഷം വിശദ വിവരങ്ങൾ ഉള്ള ഹാൻഡ്‌ ഔട്ട് അവർ മൂന്ന് പേർക്കും നൽകി. ആദിരക്ക് മടുപ്പായതോടെ ഒരു ഹാൻഡ്‌ ഔട്ട് പോലും നോക്കാതെ വെറുതെ ഇരുന്നു.

ആദിത്യൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ അവന്റെ പെങ്ങമ്മാർക്ക് വേണ്ടി ലളിതമാക്കാൻ‌ അവനാൽ കഴിയുന്നതെല്ലാം ചെയ്‌തു. “അതിനാൽ‌ ഈ ഓർ‌ഗനൈസേഷണൽ‌ ചാർട്ട് ഒരു കൂട്ട്കുടുംബം പോലെയാണ്‌, അല്ലെ?. അപ്പോൾ‌ CEO ഓർ‌ഗനൈസേഷന്റെ തലപ്പത്ത് ഇരിക്കുന്ന ആൾ ആണ്. പിന്നെ കുടുംബത്തലവന്മാരും തുടർന്ന് ടീമുകളും വ്യക്തിഗത ഓഫീസുകളും കുട്ടികളെപ്പോലെ, ശരിയല്ലേ?. കൂടാതെ ഈ തന്ത്രപരവും പ്രവർത്തനപരവുമായ ഉത്തരവാദിതത്തിൻറെ വിഭജനം നമ്മൾ എന്താണ് ഭാവിൽ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്നും, നമ്മൾ അത് എങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പോകുന്നു എന്നും, എന്നിട്ട് യഥാർത്ഥത്തിൽ അത് ചെയ്യുന്ന ആളുകളെ എന്നിവ തീരുമാനിക്കുന്ന വ്യത്യസ്ത ആളുകൾ മാത്രമാണ്.”

ജേക്കബ് വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടരുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ, ആദിരക്ക് കുറച്ച് കൂടി കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാവുന്നതായി ആദിത്യന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. എന്നാൽ അവൾ മുഖം ചുളിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, ആദിത്യൻ വീണ്ടും അവൾക്ക് മനസ്സിലാവുന്നത് വരെ ആ വിവരങ്ങൾ ലഘൂകരിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഇത് ജേക്കബിന് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കി. ജേക്കബിന് ഇത് വിവരിച്ച് തീർക്കുന്നതിൽ ഒരു ടൈംടേബിൾ ഉള്ളതായി ആദിത്യന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. എന്നിരുന്നാലും എല്ലാവർക്കും കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ ഒരു വേഗത്തിൽ ഉള്ള ബ്രീഫിംഗ് നൽകുന്നതിന്റെ ആവശ്യഗത ആദിത്യന് മനസ്സിലായില്ല. അതിനാൽ അവൻ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ച് കൊണ്ടെ ഇരുന്നു. ജേക്കബിൽ നിന്ന് വരുന്ന വിവരങ്ങളുടെ വേഗതയും ഒഴുക്കും അവൻ നിയന്ത്രിച്ച് കൊണ്ട് സഹോദരികൾക്ക് അത് എളുപ്പമാക്കി കൊടുത്തു.

ഒടുവിൽ ജേക്കബ് ബ്രീഫിംഗ് തീർത്ത് അവന്റെ ഇരുപ്പിടത്തിൽ ഇരുന്നു. അൽപ്പം വിശ്രമിക്കാൻ ഒരു ഇടവേള വേണമെന്ന് ആദിയ അപ്പോൾ പറഞ്ഞു. അവർ രണ്ടുമണിക്കൂറോളം ആയി അവിടെ ഒരേ ഇരിപ്പ് ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. അവൻ അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പൂളിന്‌ ചുറ്റും കുറച്ച് നേരം മുഷിപ്പ് മാറ്റാനായി നടന്നു. ഈ നടതത്തിൽ വ്യായാമം ചെയ്തത് കൊണ്ട് വല്ലാത്ത വലിഞ്ഞ് മുറുകിയ പേശികൾ അവൻ അനക്കി ആശ്വാസം കണ്ടെത്തി.

അവർ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ, പ്രിയ അവർക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക

ആയിരുന്നു. ജേക്കബ് കമ്പ്യൂട്ടർ നിർമ്മാണ കമ്പനിയുടെ പ്രവർത്തനവും, സോഫ്റ്റ്വെയർ ഡെവലപ്മെന്റ് കമ്പനിയുടെ പ്രവർത്തനവും, മൊബൈൽ ടെലികോം കമ്പനിയുടെ പ്രവർത്തനവും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സ്ഥാപനങ്ങളെ കുറിച്ച് വിവരിച്ചതിനാൽ, പ്രിയ ‘ഹോളിവുഡ്’ സിനിമാ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് വിവരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയെയും, ടാലന്റ് ഏജൻസിയെയും, മ്യൂസിക് കമ്പനിയെയും, മാഗസിൻ കമ്പനികളെയും കുറിച്ച് അവരുടെ ബിസിനസിന്റെ കൂടുതൽ ആകർഷകമായ വിവരങ്ങൾ പ്രിയ നൽകാൻ തുടങ്ങി. കമ്പനി പ്രതിനിധീകരിച്ച ചില താരങ്ങളെക്കുറിച്ചും, ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ അവരെ വീട്ടിൽ വിളിക്കുന്ന പേരുകളെക്കുറിച്ചും സംസാരിച്ചു. മറ്റ് കമ്പനികൾ നടത്തുന്നതിനോ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനോ ആയ കമ്പനി ഷെയറുകളെക്കുറിച്ചും പ്രൊഡക്ഷനുകളെക്കുറിച്ചും ഉള്ള വിവരങ്ങളിലേക്ക് പ്രിയ പോയി. അവർ ഈ സിനിമയോ ഷോയോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പ്രത്യേക ആർട്ടിസ്റ്റിന്റെ സംഗീതം കേട്ടിട്ട് ഉണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ച് ആദിയയെയും വിമുഖതയുള്ള ആദിരയെയും സംഭാഷണത്തിലേക്ക് ആകർഷിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ ആ ബ്രീഫിംഗ് നന്നായി കൊണ്ട് പോയി.

പ്രിയ അവരെ എത്ര സമർത്ഥമായി ആണ് ബ്രീഫിംഗിലേക്ക് ആകർഷിച്ചു എന്ന് കണ്ട് അവൻ വളരെ സന്തോഷിച്ചു. പ്രിയ വിവരങ്ങൾ നേരിട്ട് കൈമാറുന്നതിന് പകരം അത് കൂടുതൽ സംഭാഷണമാക്കി മാറ്റി. സമയം പോയത് അറിയുന്നതിനുമുമ്പ് അവൾ ബ്രീഫിംഗ് അവസാനിപ്പിച്ചു. ചുമരിലെ ക്ലോക്കിലേക്ക് ആദിത്യൻ കണ്ണോടിച്ചു, ഇതിനകം പതിനൊന്ന് മണിയായെന്ന് കണ്ട് അവൻ വീണ്ടും ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.

“അയ്യോ, ഞങ്ങൾക്ക് സാലൂണിലേക്ക് പോകാൻ ഉള്ള സമയം ആയി,” ആദിയ ചാടി എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതെ,” ആദിര സങ്കടത്തോടെ അത് ശെരി വച്ചു.

“ഹേയ്, എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “സാലൂണിൽ എന്തായാലും മറ്റൊരു ബ്രീഫിംഗ് ഉണ്ടാവില്ല.”

“ശെരിയാണ്.” ആദിയായും അത് സമ്മതിച്ചു.

ആദിര അവനെ നോക്കി ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി നൽകി. ജേക്കബും സോഫിയയും ചേർന്ന് അവരെ സാലൂണിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ ആദിയ ആദിത്യന് കൈ വീശി കാണിച്ചു. അവനെ പ്രിയയോടൊപ്പം വിട്ട് അവർ സാലൂണിലേക്ക് പോയി.

“നിങ്ങൾ എന്തായാലും അത് നന്നായി എടുത്തു,” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു.

“എന്ത്?”

“ബ്രീഫിംഗ്, അവരെ അതിലേക്ക് ആകൃഷ്ടരാക്കി.”

“അതോ, അവർ മുമ്പ് മുഷിയുന്നതായി എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചു,” പ്രിയ തലയാട്ടി പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ അവരെ സഹായിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്ന് കരുതരുത്.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ചു. “എന്ത്? എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ലളിതമാക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങളോ?”

പ്രിയ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളെ താങ്കൾ അങ്ങനെ സഹായിക്കുന്നത് കണ്ട് വളരെ സന്ദോഷം തോന്നി.”

ആദിത്യൻ തോൾ കുച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നതിന് ശേഷം കഴിഞ്ഞ രാത്രി ഞാൻ അവളുമായി സംസാരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ ജീവിതം വളരെ ബുദ്ധിമുട്ട് നിറഞ്ഞത് ആയിരുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമോ. വളരെ അധികം കഷ്ട്ട്ടപ്പെട്ടാണ് അവൾ വളർന്നത്, കൂടാതെ സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഒരേ സമയം രണ്ട് ജോലികളും ചെയ്തിരുന്നു.”

“എനിക്കറിയാം.” പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ഈ കാര്യങ്ങളോടെല്ലാം പൊരുത്തപ്പെടാൻ അവൾക്ക് കുറച്ച് സമയമെടുക്കുന്നതിൽ ആശ്ചര്യപ്പെടേണ്ടത് ഇല്ല. പിന്നീട് ജേക്കബിനോട് നിങ്ങൾ ഇതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കണം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

പ്രിയ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്ത് അപ്പോൾ ഒരു വിസ്‌മയകരമായ ഭാവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. “താങ്കൾ ചില സമയങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തെ പോലെ തന്നെയാണ് സംസാരിക്കുന്നത്.”

“ആരെ പോലെ?”

“മനു വർമ്മ. പ്രത്യേകിച്ചും താങ്കൾ ജോലി സംബന്ധമായി സംസാരിക്കുമ്പോൾ.”

“രക്തബന്ധം, കൊണ്ട് ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു,” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു, വേറെ എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് അവന് ഒരു ഊഹവും ഇല്ലായിരുന്നു. “അപ്പോൾ അടുത്തത് എന്താണ്?”

“താങ്കൾക്കും താങ്കളുടെ സഹോദരിമാർക്കും വേണ്ടി ഹെഡ് ബോഡിഗാർഡുകളെ നിയമിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിന് താങ്കൾ റോക്കിയുമായി കൂടിക്കാഴ്ച്ച നടത്തുന്നു,” പ്രിയ അവനോട് പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തുടർന്നു. “പിന്നെ താങ്കൾ ജൂഡിനെ വീണ്ടും കാണാൻ പോകുന്നു.”

“ഉറപ്പാണോ?”

“ഓ, അതെ. ഇത്തവണ കാലുകൾക്കും ഉടലിനും വേണ്ടിയുള്ള വ്യായാമം ആയിരിക്കും.”

അവളുടെ പുഞ്ചിരിക്ക് ഒരു കുസൃതി ചുവ ഉണ്ടായിരുന്നു, ആദിത്യൻ അവിടെ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് ഒരു സിഗരറ്റ് കത്തിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അപ്പോൾ വരൂ നമുക്ക് ഭ്രാന്തൻ മിസ്റ്റർ റോക്കിയെ കാണാൻ പോകാം.”

ഹെയർ സലൂൺ കഴിഞ്ഞ് കുന്നിന്റെ അരികിൽ ഒരു വലിയ കെട്ടിടം എത്തുന്നത് വരെ അവർ നടന്നു.

“ഈ കെട്ടിടം എന്താണ്?”

“ഇതിനെ ക്ലബ്‌ ഹവുസ്സ് എന്ന് പറയും. ഇവിടെ നിന്നാണ് ജീവനക്കാർ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്, രാത്രിയിൽ അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ ഒഴിവു ദിവസങ്ങളിൽ സമയം ചിലവിഴിക്കുന്നതും ഇവിടെ ആണ്.”

“ഇതൊരു നൈറ്റ് ക്ലബ് ആണോ?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ ഇവിടെ ഒരു ബാറും, ഒരു റെസ്റ്റോറണ്ടും, കുറച്ച് പൂൾ ടേബിളുകളും നടത്തിപ്പിന് വേണ്ടിയുള്ള സ്റ്റഫുകളും ഉണ്ട്,” അവൾ വിശദീകരിച്ചു. “ആദിത്യ, ഇത് സ്റ്റാഫുകൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രമാണ്, അതിനാൽ ഇവിടെ നടക്കുന്ന പാർട്ടിയിലേക്ക് താങ്കൾ കയറി ചെല്ലരുത്. താങ്കൾ അവിടെയുണ്ടെങ്കിൽ സ്റ്റാഫുകൾ അസ്വസ്ഥരാക്കും.”

ആദിത്യൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എല്ലാവർക്കും ബോസിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ഒഴിവ് സമയം ആവശ്യമാണ്. അപ്പോൾ നമ്മൾ ഇപ്പോൾ ഇവിടെ വന്നത് എന്തിനാണ്?”

“കാരണം റോക്കി ഇവിടെയുണ്ട്, അയാൾ ഇപ്പോഴും കാലിലെ മുറിവിൽ നിന്ന് സുഖം പ്രാപിച്ചിട്ടില്ല, അതിനാൽ നമ്മൾ നല്ലവരായത് കൊണ്ട്, പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് അയാളെ നടത്തുന്നതിന് പകരം നമ്മൾ ഇവിടേക്ക് വന്നു.”

“ഓ. ശരി.”

“ആദിത്യ, അവനോടൊപ്പം കുടിക്കാൻ നിൽക്കരുത്.” പ്രിയ പെട്ടെന്ന് അവനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഒഴിഞ്ഞ് മാറുമ്പോൾ അയാൾ താങ്കളെ കളിയാക്കും. അയാൾ അവിടെ സ്വയം കുടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരിക്കും, പക്ഷേ കുടിക്കാതെ ഉറച്ച് നിൽക്കണം.”

“ശെരി, അമ്മ,” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ കാര്യമായി പറയുകയാണ്. ഈ വ്യക്തി ഒരു വലിയ കുടിയൻ ആണ്. അയാൾ താങ്കളെ കുടിപ്പിച്ച് കിടത്തുകയും ദിവസങ്ങളോളം താങ്കൾക്ക് സുഖമില്ലാതെ വരുകയും ചെയ്യും. മറ്റുള്ളവരെ കുടിപ്പിച്ച് കിടത്തുന്നത് ഒരു തമാശയാണെന്ന് അയാൾ കരുതുന്നു.” പ്രിയയുടെ വാക്കുകൾ വളരെ ഗൗരവമുള്ളതായിരുന്നു, അതിനാൽ ആദിത്യൻ തലയാട്ടി. “താങ്കൾ കാര്യങ്ങൾ പൂർത്തിയാക്കി തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും.” പ്രിയ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

“നിങ്ങൾ അകത്തേക്ക് വരുന്നില്ലേ?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

അവൾ ഇല്ല എന്ന് തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അയാൾ എന്നെ ലയിൻ അടിക്കാൻ ആയി മുഴുവൻ സമയവും ചെലവഴിക്കും. താങ്കളുടെ ഒരു ജോലിയും നടക്കില്ല.”

“അയാൾ അത്രക്ക് മോശക്കാരനാണോ?”

“കൊടിച്ചി പട്ടിയുടെ ധാർമ്മിക ബോധം, ഓർക്കുന്നില്ലേ?” പ്രിയ ചോദിച്ചു. “ഇപ്പോൾ ആരെല്ലാം ആണ് സെക്യൂരിറ്റി ലഭ്യമാക്കുന്നത് അല്ലെങ്കിൽ ജോലി ഏറ്റെടുക്കാൻ തയ്യാറുള്ളത് എന്നതിന്റെ കുറച്ച് പ്രൊഫൈലുകൾ ഈ ഫയലിൽ ഉണ്ട്. അരമണിക്കൂറോ അതിൽ കുറവോ സമയത്തിന് ഉള്ളിൽ ഇത് പൂർത്തിയാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. എന്നിട്ട് താങ്കൾ കഴിയുന്നതും വേഗം അവിടെ നിന്ന് പുറത്ത് കടക്കുക, മനസ്സിലായോ?” പ്രിയ അവന് ഒരു ഫയൽ കൈമാറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അൽപ്പം സമയത്തിന് ശേഷം നിങ്ങളെ വീണ്ടും കാണാം,” ആദിത്യൻ അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു.

അവൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ, മുറി വലത് വശത്തേക്ക് ആണ് തുറന്നിരുന്നത്. ആ മുറിയിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തുന്ന ഒരു ഡാൻസ് ഫ്ലോറും ഒരു അറ്റത്ത് ഒരു സ്റ്റേജും വലതുവശത്ത് നീളമുള്ള ചുമരിൽ നീളത്തിൽ ഒരു ബാറും കണ്ടു. അവിടെ ഒരാൾ ഒരു കോഫി ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് ബാറിന്റെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്നത് ആദിത്യന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

“ഗുഡ് മോർണിംഗ്,” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ വർമ്മ, അല്ലേ?” അയാൾ അവനെ കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചു. അയാൾ ഒരു ജീൻസും കറുത്ത ടീഷർട്ടും ആണ് ഇട്ടിരുന്നത്. അയാളുടെ ചെറിയ ബ്രവുൺ മുടി സ്പൈക്ക് ചെയ്ത രീതിയിൽ ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അയാൾക്ക് നല്ല ഉറച്ച ശരീരം ആണെന്ന് കണ്ടാൽ തന്നെ മനസ്സിലാകും. അയാൾ അവിടെ നിന്ന് നീങ്ങിയപ്പോൾ അയാളുടെ കൈയ്യിൽ നടക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന വടി ആദിത്യൻ കണ്ടു.

“നിങ്ങൾ റോക്കി ആണോ?”

“അതെ, എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് സ്വാഗതം.” സ്കോട്ട്‌മാൻ മറുപടി നൽകി. അയാൾ ആദിത്യനെ ബാറിലുള്ള ഒരു സീറ്റിലേക്ക് ഇരിക്കാൻ ക്ഷേണിച്ചു. “താങ്കൾ ഇതിനോടെല്ലാം എങ്ങനെ പൊരുത്തപ്പെടുന്നു?”

“എന്തിനോട് പൊരുത്തപ്പെടുന്നു എന്ന്?”

“ശതകോടീശ്വരൻ ആയത്?”

റോക്കി കോഫി പാത്രം തിരികെ വച്ച് ഒരു ഷോട്ട് സ്കോച്ച് കോഫിയിലേക്ക് ഒഴിച്ച് നിൽകുമ്പോൾ ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ എന്തായാലും കുറച്ച് സമയം എടുക്കും.”

“പ്രിയ താങ്കളുടെ കൂടെ ആണോ ജോലി ചെയ്യുന്നത്?”

“അതെ,” ആദിത്യൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവർ എനിക്ക് ഒരു വലിയ സഹായമാണ്.”

“താങ്കൾക്ക് അവരെ വളക്കാൻ താൽ‌പ്പര്യം ഉണ്ടോ, മനുഷ്യാ.” റോക്കി വളരെ ലാഘവത്തോടെ ആദിത്യനോട് ചോദിച്ചു. “അത് പോലെ മികച്ച ശരീരം ഉള്ളവർക്ക് സ്ഥിരമായ ശ്രദ്ധ ആവശ്യമാണ്.”

ആദിത്യൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു, ഷവറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ കണ്ട അവളുടെ നഗ്നതയുടെ ചിത്രം ഉടനെ അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു, പക്ഷേ രാവിലെ പതിനൊന്ന് മണിക്ക് കോഫിയിൽ വിസ്ക്കി ഒഴിച്ച് കുടിക്കുന്ന ഒരാളോട് അവളെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ അവന് താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“അപ്പോൾ എവിടെ ആണ് കാര്യം?” ആദിത്യന്റെ അടുത്തേക്ക് ബാറിന് ചുറ്റി നടന്ന് വന്ന് കൊണ്ട് റോക്കി ചോദിച്ചു.

“എന്ത് കാര്യം?”

“സ്‌കോർ?”

“ക്ഷമിക്കണം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല?”

റോക്കി കുനിഞ്ഞ് ആദിത്യന്റെ അടുത്തുള്ള ബാർ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു. “അപ്പോൾ എന്താണ് സ്കോർ? പ്രൊഫൈലുകൾ എവിടെ?”

“ഓ അതോ ദാ ഇവിടെ.” ആദിത്യൻ ഫയൽ തുറന്ന് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു.

റോക്കി ആദ്യത്തേ പ്രൊഫൈലിലേക്ക് നോക്കി എന്നിട്ട് ഫയലിൽ നിന്ന് ആ പേജ് കീറി പുറത്തെടുത്ത് ബാറിലുള്ള മേശയുടെ ഒരു വശത്ത് പുറം തിരിച്ച് വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “തെണ്ടി.”

“നല്ലതല്ലേ?”

“ഏയ് അല്ല. ഇവൻ ഒരു തെണ്ടി ആണ്.” പുറം തിരിച്ച് വച്ചിരുന്ന പേജ് ചൂണ്ടി കൊണ്ട് റോക്കി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ റോക്കിയെ ഒരു അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി. ഇയാൾ ഒരു ഭ്രാന്തനാണോ അതോ കഴിവുള്ളവനാണോ എന്ന് അവന് മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“തെണ്ടി,” റോക്കി ആവർത്തിച്ചു, മറ്റൊരു പേജ് വലിച്ച് കീറി പുറം തിരിച്ച് വച്ചു. “തെണ്ടി. തെണ്ടി. ഇയാൾ നല്ല ആളാണ്,” അയാൾ പെട്ടെന്ന് ആ പ്രൊഫൈൽ എടുത്ത് കാണിച്ച് അത് കീറാതെ അടുത്ത പേജിലേക്ക് പോയി.

“തെണ്ടി. തെണ്ടി. തെണ്ടി. നല്ല വ്യക്തി. തെണ്ടി. തെണ്ടി.”

“എന്ത് കൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ അവരെ അങ്ങനെ പറയുന്നത്?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“വായിൽ വന്നത് കടിച്ച് പിടിച്ചതാണ്” റോക്കി മറുപടി പറഞ്ഞു, ആദിത്യന് കാര്യം ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. “താങ്കൾക്ക് രണ്ട് സഹോദരിമാരെ ലഭിച്ചുവെന്ന് ഞാൻ കേട്ടു. അത് ഒരു വലിയ സംഭവം ആണ്, അല്ലേ?”

“അതെ, എനിക്ക് അത് ഒരു വലിയ ആശ്ചര്യം ആണ്.” ആദിത്യൻ സമ്മതിച്ചു, റോക്കി കൂടുതൽ പേജുകൾ വലിച്ച് കീറുന്നതിന് ഇടയിൽ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. “കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ് ഞാൻ പെങ്ങമ്മാരെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞത്. എന്നെ ദത്തെടുത്തതാണ് എന്ന് പോലും എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.”

“അത് ഒരു പ്രശ്നമാണോ?”, റോക്കി ചോദിച്ചു.

“എന്ത് ദത്തെടുത്തോ?” ഈ സ്കോട്ട്‌സ്മാൻ സംസാരിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വേഗത്തോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ ആദിത്യന് ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി. “ഇല്ല, ശരിക്കും അല്ല. എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ എന്നെ നല്ല പോലെ ആണ് വളർത്തിയത്.”

“അയ്യോ ഇതിൽ ഫീലാവേണ്ട ഒരു കാര്യവും ഇല്ല, ഉണ്ടോ?”

“ആർക്കാണ് ഫീലായത്?” തന്നെ ഇയാൾ അപമാനിക്കുക ആണോ എന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“എനിക്കറിയില്ല,” റോക്കി തുറന്ന് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് ഫീൽ ആയിരിക്കാം എനിക്കറിയില്ല ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചെന്നെ ഉള്ളു.”

“ഓഹ് ക്ഷമിക്കണം.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഹേയ് കുഴപ്പമില്ല.” ഏകദേശം ശൂന്യമായ ഫയൽ ആദിത്യന്റെ അടുത്തേക്ക് നീക്കി വച്ച് റോക്കി മറുപടി നൽകി. “നിങ്ങളുടെ ഷോർട്ട്‌ ലിസ്റ്റ് റെഡിയായി.”

ആദിത്യൻ അതിലുള്ള പ്രൊഫൈലുകൾ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇവിടെ അഞ്ച് പേരുകൾ മാത്രമേ ഉള്ളു.”

“അതെ, ബാക്കിയുള്ളവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, എന്റെ അമ്മയുടെ കമ്പോസ്റ്റ് ബിൻ പരിപാലിക്കാൻ ഞാൻ അവരെ അനുവദിക്കില്ല.”

ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് ചിമ്മി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നിങ്ങൾ തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്ന ഒരാൾ ആണ്, റോക്കി.”

“അതല്ലേ ഏറ്റവും നല്ല രീതി, ആദിത്യ,” റോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഒരു ബിയർ കുടിക്കുന്നോ?”

“ഇല്ല, എനിക്ക് കഴിയില്ല ഞാൻ പരിശീലനത്തിൽ ആണ്. ചോദിച്ചതിന് നന്ദി.”

“ശെരി എന്നാൽ,” റോക്കി കോഫി കുടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആ കോഫിയിൽ നിന്ന് സ്കോച്ചിന്റെ മണം ആദിത്യന് ലഭിച്ചു.

“അപ്പോൾ ആദ്യത്തെ മൂന്ന് ആൾക്കാർ ഏതാണ്?” ഫയലിൽ വീണ്ടും നോക്കി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അവരിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. അവർ നിങ്ങളെ ഏത് തരത്തിലുള്ള ഭീഷണികളിൽ നിന്ന് ആണ് സംരക്ഷിക്കേണ്ടത്. നിങ്ങൾ എവിടെ ആയിരിക്കും. ഇതെല്ലം മനസ്സിലാക്കിയതിന് ശേഷമേ നമുക്ക് അവരെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ പറ്റുകയുള്ളു.” റോക്കി വീണ്ടും കോഫി കുടിച്ചു. “നിങ്ങൾക്ക് അതിനെ കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും അറിയാമോ?”

“ഒരു സൂചനയും ഇല്ല.”

“കുഴപ്പമില്ല. താങ്കൾ അതിനെ കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ എന്നെ വന്ന് കാണൂ.”

വന്ന കാര്യം വളരെ പെട്ടെന്ന് ചെയ്ത് തീർത്തെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. “ഉം … നിങ്ങളുടെ സഹായത്തിന് നന്ദി, റോക്കി.”

“എനിക്ക് താങ്കളെ സഹായിക്കാൻ സന്തോഷമേ ഉള്ളു. നിങ്ങളുടെ സുരക്ഷാ വിവരങ്ങൾ ദ്വീപിന്റെ സെക്യൂരിറ്റി തലവൻ വിക്കിയിൽ നിന്ന് കിട്ടിയോ?”

“ആര്?” ഒരു പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അല്ലെങ്കിൽ എൽദോ? തങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഇതു വരെ ദ്വീപിന്റെ സുരക്ഷയെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചിട്ട് ഉണ്ടോ?”

“ഇല്ല, അങ്ങനെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല,” ആദിത്യൻ അല്പം മടിയോട് കൂടി പറഞ്ഞു, ദ്വീപിന്റെ സുരക്ഷയെ കുറിച്ച് അവന്റെ അടുത്ത് എൽദോ എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു.

“ഒരു നിമിഷം.”

റോക്കി ഫയലിൽ നിന്ന് ഒരു പേന വലിച്ച് എടുക്കുമ്പോൾ ആദിത്യൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു, തുടർന്ന് ഉപേക്ഷിച്ച പ്രൊഫൈലുകളിലൊന്ന് ചെറിയ കഷണങ്ങൾ ആയി കീറാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ, ഒരു കഷണത്തിൽ അയാൾ പെട്ടെന്ന് എന്തോ എഴുതി, അത് കൈകൊണ്ട് മറച്ച് പിടിച്ചു. ആദിത്യന് അത് വായിക്കാനായി അയാൾ കൈ മുകളിലേക്ക് ചെരിച്ച് പൊക്കി.

ഉണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ ഇല്ല എന്ന് മാത്രം പറയുക? എൽദോ താങ്കൾക്ക് സേഫ്റൂം കാണിച്ച് തന്നിട്ട് ഉണ്ടോ?

ആദിത്യൻ ഇല്ല എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തല കുലുക്കി, റോക്കി ഒന്ന് ആലോചിച്ച് ഇരുന്നു എന്നിട്ട് സ്കോട്ട്‌മാൻ ഒരു ലൈറ്റർ പുറത്തെടുത്ത് ആ കടലാസ് കഷണത്തിന് തീയിട്ട് അടുത്തുള്ള ഒരു ആഷ്‌ട്രേയിലേക്ക് ഇട്ടു. അയാൾ മറ്റൊരു കടലാസ്സിൽ എന്തോ എഴുതി ആദിത്യന് കാണിച്ചു.

മനു വർമ്മ ഇവിടെ ഒരെണ്ണം പണിയാതെ ഇരിക്കാൻ വഴി ഇല്ല. എൽദോ ഇപ്പോൾ നിങ്ങളെ അത് കാണിക്കേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ച് ഇരിക്കുന്നു. എന്തുകൊണ്ട് കാണിച്ചില്ല?

ആദിത്യൻ അത് വായിച്ച് ഒന്ന് ഞെട്ടി. “ഞങ്ങൾ ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ മുതൽ വളരെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.”

റോക്കി ആ കഷണത്തിനും തീയിട്ട് മൂന്നാമത്തേത് എഴുതി.

തെളിവില്ല, ഒരു ഊഹം മാത്രം. ആ വ്യക്തിക്ക് ഒരു വശപ്പിശക് ലുക്ക് ഉണ്ട്. താങ്കൾ നല്ലോണം അയാളെ ശ്രേദ്ധിക്കണം. സേഫ് റൂമിനെ കുറിച്ച് എല്ദോയോട് ചോദിക്കണം.

ആദിത്യൻ അത് വായിച്ച് തലയാട്ടി. റോക്കി അവനെ ഗൗരവത്തിൽ നോക്കി അപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് കൂടെ ശക്തിയായി തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു.

മൂന്നാമത്തെ സന്ദേശവും കത്തിച്ച് ആഷ്‌ട്രേയിലേക്ക് ഇട്ട് ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് സ്കോട്ട്‌സ്മാൻ പറഞ്ഞു. “പിന്നീട് കുടിക്കാൻ താങ്കൾക്ക് കമ്പനി വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും.”

“ഇപ്പോൾ എന്തായാലും വേണ്ട.”

“ശെരി, എന്നാൽ,” റോക്കി ചിരിച്ചു. “കുടിക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, കുടിച്ച് ലക്ക് കെടണം.”

“പിന്നീട് ഒരിക്കൽ കൂടാം, റോക്കി,” ആദിത്യൻ എഴുന്നേറ്റ് റോക്കിയുടെ കൈ കുലുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടിയതിൽ വളരെ സന്തോഷം.”

“സന്തോഷം എനിക്കാണ്, ആദിത്യ,” റോക്കി തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

റോക്കി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത് എന്ത് കൊണ്ടാണ് എന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അതിനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ മനു വർമ്മ ഇവിടെ ഒരു സുരക്ഷിത മുറി നിർമ്മിക്കുമായിരുന്നു വെന്നോ അല്ലെങ്കിൽ ദ്വീപിൽ എവിടെയെങ്കിലും സുരക്ഷിത മുറിയുടെ മുഴുവൻ ശ്രേണികൾ നിർമ്മിക്കുമായിരുന്നു വെന്ന കാര്യം പൂർണ്ണമായും ശരിയാണെന്ന് അവന് തോന്നി. സുരക്ഷിത മുറി ഉണ്ടെങ്കിൽ, തീർച്ചയായും എൽദോ തങ്ങളെ മാറ്റി നിർത്തി അത് എവിടെയാണ് എന്നും അതിൽ എങ്ങനെ കയറാം എന്നും കാണിച്ച് തരേണ്ടത് ആണ് എന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു.

ഫോണിൽ പ്രിയ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ട് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ആ കെട്ടിടത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് കടന്നു. അവൻ അപ്പോഴും അസ്വസ്ഥൻ ആയിരുന്നു. അവനെ കണ്ടതോടെ പ്രിയ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

“ഇത്ര പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞോ.” പ്രിയ ചോദിച്ചു.

“കഴിഞ്ഞു, റോക്കി ഫയലിലെ പേജുകൾ വലിച്ച് കീറി അവയെ രണ്ടായി വേർതിരിച്ചു,” ആദിത്യൻ വിശദീകരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നല്ല ആളുകളും തെണ്ടികളും.”

“ദൈവമേ എന്നിട്ട്,” പ്രിയ ചോദിച്ചു.

“ഞങ്ങൾ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്നും ഞങ്ങൾ എവിടേക്കാണ് പോകുന്നത് എന്നും ഞങ്ങൾക്ക് ഏത് തരത്തിലുള്ള സംരക്ഷണം ആണ് ആവശ്യം എന്നും അറിയുമ്പോൾ തിരിച്ചുവരാൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു.” ആദിത്യൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

“ശരി, അത് കുഴപ്പമില്ല എന്ന് ഞാൻ വിജാരിക്കുന്നു,” അവൾ ഫയലിലെ പേജുകൾ ഒന്ന് മറിച്ച് നോക്കി. “അഞ്ച്? ഇതിൽ ഇരുപത്തിരണ്ട് പ്രൊഫൈലുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.”

ആദിത്യൻ തോൾ കൂച്ചികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “റോക്കി വളരെ വേഗത്തിൽ ആണ് ജോലി ചെയുന്നത്.”

“താങ്കൾ അയാളോടൊപ്പം കുടിച്ചില്ലേ?”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്താൽ, കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ എന്റെ സ്വന്തം ഛർദ്ദിയുടെ ഒരു കുളത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടക്കുന്നുണ്ടാവും എന്ന് എനിക്ക് ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടായി.”

“ഓ, അതിന് മണിക്കൂറുകൾ ഒന്നും വേണ്ടി വരില്ല,” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇങ്ങനെ കുടിച്ചിട്ടും അയാൾക്ക് എങ്ങനെയാണ് ഇത്രയും കട്ട ശരീരം ഉണ്ടാവുന്നത്?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. സ്ത്രീകൾക്ക് റോക്കിയോടുള്ള ആകർഷണം എന്ത് കൊണ്ട് ആണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. റോക്കി കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ അതെ പടി ഇരിക്കുമ്പോളും അവന്റെ മുഖത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ ഒരു മാസ്റ്റർ ശില്പി പ്രത്യേകം രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത് പോലെ ആയിരുന്നു, അവന്റെ ശരീരത്തിലെ മസിലുകൾ എല്ലാം വണ്ണമുള്ളതും ഉരുണ്ടതും സുന്ദരവും ആയിരുന്നു.

“ധാരാളം സിദ്ധാന്തങ്ങളുണ്ട്,” പ്രിയ തല കുലുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവയിൽ ഭൂരിഭാഗവും അവൻ പ്രകൃതിയുടെ ഒരു വൈകൃതി ആണെന്നാണ്.”

“ഭാഗ്യവാൻ. അത് ഞാനായിരുന്നുവെങ്കിൽ, കുറഞ്ഞ പക്ഷം ഇപ്പോൾ ഞാൻ ജിമ്മിൽ പോകേണ്ടതില്ല”, ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് പ്രിയ പൊട്ടി ചിരിച്ചു.

ആദിത്യന് ഇത്തവണ ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന് മീനും സാലഡും ആയിരുന്നു. ജിമ്മിൽ നിന്ന് തിരിച്ച് വന്നപ്പോൾ അന്നേരം ചൂട് വെള്ളത്തിൽ ഷവർ ചെയ്തപ്പോൾ ശരീര വേദനക്ക് കിട്ടിയ ആശ്വാസം ഇപ്പോൾ ഇല്ല. അവന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ നല്ലപോലെ വേദനിച്ചു. ഒരു ഘട്ടത്തിൽ പ്രിയയോട് ഷൂസ് അഴിക്കാൻ സഹായിക്കണമെന്ന് അവന് കുനിയാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് ആവശ്യപ്പെടേണ്ടി വന്നു.

കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മണിക്കൂറോളം ആയി സലൂണിൽ നിന്ന് ആദിയയും ആദിരയും മടങ്ങിവരുന്നതിനായി ആദിത്യൻ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. സമയം കളയാൻ ആദിത്യൻ റോക്കി തിരഞ്ഞെടുത്ത അഞ്ച് പ്രൊഫൈലുകളിലൂടെ ഓടിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

അവൻ പ്രിയയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പ്രിയ, ആ മസാജ് ചെയ്യുന്ന പെൺകുട്ടി.”

“സ്വപ്ന?”

“അതെ, നോക്കൂ, ഒരു മസാജിന്റെ ആശയം ശരിക്കും ആകർഷകമാണ്, അതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരെണ്ണം സംഘടിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അത് വളരെ നന്നായിരിക്കും. ഒരു നേരം പോക്കിന് വേണ്ടി എന്ന ആശയത്തിൽ ഞാൻ അൽപ്പം അസ്വസ്ഥനാണ്. ഞാൻ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായോ! പ്രത്യേകിച്ചും അവൾ എനിക്കും വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ ആയത് കൊണ്ട്.”

പ്രിയ പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് വളരെ നല്ല ആശയം ആണ്,” അവൾ കളിയാക്കി. “താങ്കൾ അവളുമായി ഒത്ത്ചേർന്നാൽ മറ്റുള്ളവർ താങ്കളെ കുറിച്ച് എന്ത് വിചാരിക്കുമെന്ന് താങ്കൾക്ക് ആശങ്കയുണ്ട്, അല്ലേ?”

ആദിത്യൻ അല്പം നാണിച്ചുവെങ്കിലും തല കുലുക്കി, അവളുടെ പ്രതികരണത്തിൽ ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് അങ്ങനെയല്ല. എനിക്കറിയാത്തതും എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണോ വേണ്ടയോ എന്ന് തീരുമാനിക്കാനുള്ള അവസരം ലഭിക്കാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിയുമായി ഞാൻ ഒത്ത്ചേരേണ്ടതില്ല. പിന്നെ അവൾ എനിക്കായി ജോലി ചെയ്യുന്നു, അത് കാര്യങ്ങൾ അൽപ്പം കൂടി കുഴപ്പത്തിൽ ആകും.”

പ്രിയ അവനെ നോക്കി. “ശരി, ഞാൻ ഇത് വെറും മസാജിനായി സംഘടിപ്പിക്കാം, മറ്റൊന്നുമില്ല. താങ്കൾക്ക് ഒരു കൂട്ട് വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ആ മുറിയിൽ തന്നെ നിൽക്കുകയും സമയ ക്രമം എന്തെങ്കിലും താങ്കളെ വായിച്ച് കേൾപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാം.”

പ്രിയ തനിക്ക് കൂട്ട് നിൽക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. “എനിക്ക് അഞ്ച് വയസ്സ് അല്ല.”

“ഒരു വികാരം കൂടുതൽ ഉള്ള പെൺകുട്ടി താങ്കളുടെ ശരീരത്തിൽ സ്പർശിക്കുന്നത് ഓർത്ത് താങ്കൾ വളരെ ആശങ്കാകുലനാണ്, ഓർക്കുക.”

“എനിക്ക് കൊഴപ്പമില്ല,” ആദിത്യൻ പ്രതിഷേധിച്ചു. “വെറുതെ ….”

“ആശങ്കപ്പെടുന്നു.” പ്രിയ കൂട്ടി ചേർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇത് ശെരിയാക്കിക്കോളാം, വിഷമിക്കേണ്ട. പിന്നെ താങ്കൾ എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്ന് അറിയാൻ താങ്കളുടെ അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു.”

“എന്റെ അമ്മ? നിങ്ങൾ എങ്ങനെ …”

“എന്റെ കൈയ്യിലാണ് താങ്കളുടെ മൊബൈൽ ഉള്ളത്.” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു. “എന്തായാലും, ഞങ്ങൾ കുറച്ച് സമയം സംസാരിച്ചു. താങ്കൾക്ക് സംസാരിക്കണമെങ്കിൽ ഇന്ന് രാത്രി അമ്മയെ തിരികെ വിളിക്കാമെന്ന് അവർ പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ട്.”

“അമ്മക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്?” ആദിത്യൻ വേഗം ചോദിച്ചു. പ്രിയ തന്റെ സ്വകാര്യ കോളുകൾക്ക് മറുപടി നൽകുന്നതിൽ അവന് അല്പം അസ്വസ്ഥത തോന്നി. തനിക്ക് അമ്മയോട് സംസാരിക്കാൻ പറ്റാത്തതിൽ ഒരു ചെറിയ കുറ്റബോധവും തോന്നി.

“അവർക്ക് സുഖമാണ്. കാട്ടിലൂടെ ഉള്ള യാത്രക്ക് പോകുന്നു, കാലാവസ്ഥ വളരെ നല്ലതാണ്. അവർ പോകുന്ന വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒരു അച്ഛനെയും മകളെയും കണ്ടുമുട്ടി, അതിനാൽ അവർ ഇപ്പോൾ ഒരുമിച്ച് ആണ് യാത്ര ചെയ്യുന്നത്.”

അത് കേട്ട് ഒരു ചിന്ത മനസ്സിനെ അലട്ടിയപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടുങ്ങി, അവൻ ചോദിച്ചു. “ഒരു അച്ഛനും മകളും അതെ വഴിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ അവരെ കണ്ടുമുട്ടി?”

“താങ്കൾ അത് മനസ്സിലാക്കി അല്ലെ. മോശമായ ഒന്നും അവർക്ക് സംഭവിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്താൻ ആണ്, അവർ ഞങ്ങളുടെ ആളുകളാണ്. അവർ വളരെ സൂക്ഷിച്ച് ആണ് കാര്യങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്.” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു.

“എന്ത് കൊണ്ടാണ് എന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് സംരക്ഷണം വേണ്ടത്?” ആദിത്യൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. “എന്ത് കൊണ്ടാണ് അവർ അപകടത്തിൽ ആണെന്ന് ആരും എന്നോട് പറയാതെ ഇരുന്നത്?”

“ആദിത്യ, ആരെങ്കിലും താങ്കളിൽ നിന്ന് ഒരു വലിയ തുക തട്ടിയെടുക്കാൻ തീരുമാനിക്കുക ആണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ അത് നടപ്പിലാക്കാൻ ഏറ്റവും എളുപ്പ മാർഗം എന്താണ്?” പ്രിയ കാര്യമായി ചോദിച്ചു.

“ഇപ്പോൾ? ഈ പുതിയ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് ഒരു മുക്തി തരൂ.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പൂളിന്റെ വശത്തുള്ള റെയിലിംഗിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവൻ റെയിലിൽ ചാരി നിന്ന് കൊണ്ട് ഒരു സിഗററ്റ് കത്തിച്ചു. തന്നോട് കാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ പറയാതെ പ്രിയ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്നു എന്ന ചിന്ത അവനെ പ്രകോപിപ്പിച്ചു. തന്റെ മാതാപിതാക്കൾ ഇപ്പോൾ തട്ടികൊണ്ട് പോകലിന് സാധ്യതയുള്ള ഇരകൾ ആണെന്നും അവരെ പറ്റിക്കുകയാണ് എന്നും ഉള്ള ചിന്ത അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു.

“ആദിത്യ, താങ്കളെ ഇപ്പോൾ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത് ഐന്താണ്?” പ്രിയ അവന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ചു സിഗരറ്റ് വായിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് ആഞ്ഞ് പുകയെടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇതിനോടെല്ലാം പൊരുത്തപ്പെടാനും എന്നിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനും ശരിയായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനും ഞാൻ വളരെ അധികം പരിശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ ചുറ്റും നടക്കുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഞാൻ ഇപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ പഠിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നതെ ഉള്ളു എന്നും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഓരോ സമയവും എനിക്ക് ലഭിക്കുന്ന വിവരങ്ങൾക്ക് ഒരു പരിധി ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു.”

ആദിത്യൻ വളരെ തീവ്രമായ മുഖഭാവത്തോടെ പ്രിയയെ അഭിമുഖീകരിച്ചു. “ഒരു പ്രേശ്നത്തിൽ എന്റെ മാതാപിതാക്കളോ സുഹൃത്തുക്കളോ ഉൾപ്പെടുന്നു എങ്കിൽ അത് എന്നിൽ നിന്ന് ഒരിക്കലും മറച്ച് വയ്ക്കരുത്. പ്രത്യേകിച്ചും അവർക്ക് എതിരെ എന്തെങ്കിലും ഭീഷണി നേരിടാൻ സാധ്യത ഉണ്ടങ്കിൽ. അവർക്ക് സുരക്ഷ ഏർപ്പെടുത്താൻ പോകുകയാണെങ്കിൽ അതിനെക്കുറിച്ച് ആദ്യമേ തന്നെ അറിയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഒരു ഭീഷണിയുണ്ടെങ്കിൽ, അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ചെയ്യുന്ന എന്തെങ്കിലും കാര്യം അവരെ അപകടത്തിൽ ആക്കുന്നു എങ്കിൽ, അത് മുൻകൂട്ടി അറിയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് വ്യക്തമായോ? ” ‘എ ഫ്യൂ ഗുഡ് മെൻ’ എന്ന സിനിമയിൽ നിന്ന് ജാക്ക് നിക്കോൾസൻ പറഞ്ഞ വരികൾ ആവർത്തിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

അവൾ അവന്റെ നോട്ടം താങ്ങാനാവാതെ തല കുമ്പിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “തീർച്ചയായും.”

“ഇനി മുതൽ ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ എന്നെ മുൻകൂട്ടി അറിയിക്കുക, പ്രിയ. നിങ്ങൾ എന്നെ …. കൈകാര്യം ചെയേണ്ട ആവശ്യമില്ല, മനസ്സിലായോ? നിങ്ങൾ കാര്യങ്ങൾ മറച്ച് വയ്ക്കുന്നു എന്ന് ഞാൻ കരുതുക ആണേങ്കിൽ, അത് എന്നെ വളരെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കും.”

“ആരാണ് താങ്കളെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്, ആദിത്യ?” പ്രിയ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. അവൾക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നത് ആദിത്യന് ഇപ്പോൾ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

“എനിക്കറിയില്ല, പ്രിയ. അതാണ് എന്നെ അലട്ടുന്നത്, പക്ഷേ എന്നെ കബളിപ്പിക്കുകയും കാര്യങ്ങൾ എന്നിൽ നിന്ന് മറച്ച് വയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയാൽ അത് എന്നെ ഭ്രാന്തനാക്കും.”

പ്രിയ തല താഴ്ത്തി അവളുടെ മുഖ വലിഞ്ഞ് മുറുക്കി വീണ്ടും

സംസാരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവൾ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തു. “ശരി, മനസ്സിലായി. നമ്മൾ പോകെ പോകെ പരസ്പരം ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കേണ്ടത് ഉണ്ട്. ഇതെല്ലാം അതിന്റെ ഭാഗമാണ് എന്ന് ഞാൻ വിശ്ശ്വസിക്കുന്നു. താങ്കളുടെ മാതാപിതാക്കൾ ഉൾപ്പെടുന്ന എന്ത് കാര്യവും ഇനിമുതൽ ഉടൻ തന്നെ താങ്കളുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുത്തും.”

“നല്ലത്.”

“താങ്കൾ ഇനി താങ്കളുടെ മാതാപിതാക്കളെ കാണാൻ പോകുമ്പോൾ താങ്കൾ എന്നെയും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോകണമെന്ന് താങ്കളുടെ അമ്മ പറഞ്ഞു. താങ്കൾക്ക് കുറച്ച് പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുക്കണമെന്നും, ഗെയിമിംഗിൽ വളരെ കുറച്ച് സമയം മാത്രമേ ചെലവഴിക്കനുള്ളു എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താനും, കൂടുതൽ പച്ചക്കറികൾ കഴിപ്പിക്കണമെന്നും അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു.” കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ കൈമാറുമ്പോൾ പ്രിയയുടെ കണ്ണിൽ ഒരു ചെറിയ വെല്ലുവിളി ഉണ്ടായിരുന്നു. “എന്റെ കൈയ്യിൽ താങ്കളുടെ ഫോൺ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ഞാൻ താങ്കളുടെ സ്വകാര്യ ഇമെയിലുകളും പരിശോധിച്ചു. അതിന്റെ വിശദ വിവരങ്ങൾ വേണോ?”

“എപ്പോഴാണ് എനിക്ക് എന്റെ ഫോൺ തിരികെ ലഭിക്കുന്നത്?” തന്റെ സ്വകാര്യത നഷ്ട്ടപ്പെടുന്നതിൽ നീരസപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“താങ്കൾക്ക് ഇന്ന് ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് ഒരു പുതിയ പ്രോട്ടോടൈപ്പ് ഫോൺ ലഭിക്കും. അത് താങ്കളുടെ സ്വകാര്യ ആവശ്യത്തിന് ഉപയോഗിക്കാൻ മാത്രം ഉള്ളത് ആണ്. ഞാൻ താങ്കളുടെ ബിസിനസ്സ് ഫോൺ കൈകാര്യം ചെയ്യും. താങ്കൾ എടുക്കേണ്ട ഒരു കോൾ അതിൽ വന്നാൽ ഞാൻ അത് താങ്കൾക്ക് തരും.”

“ഞാൻ ഏത് കോളുകൾ എടുക്കണമെന്നും ഏതൊക്കെ കോളുകൾ ചെയ്യണമെന്നും നിങ്ങൾ ആണോ തീരുമാനിക്കുന്നത്?” ആദിത്യൻ മുഖത്ത് വിശ്വാസം വരാത്ത ഒരു ഭാവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

പ്രിയ ആശയ കുഴപ്പത്തിലായി. “ആദിത്യ, മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മക്ക് ഓരോ ദിവസവും ആയിരക്കണക്കിന് കോളുകൾ ഓഫീസിലേക്ക് വരുമായിരുന്നു. വളരെ കുറച്ച് പേരുടെ കോളുകൾ മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മേശയിലേക്ക് എത്തുകയുള്ളു. കൂടാതെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ താങ്കളുടെ ഷെഡ്യൂൾ മാനേജ് ചെയ്യുന്നു, അതിനാൽ താങ്കളുടെ ബിസിനസ്സ് കോളുകളും ഞാൻ മാനേജ് ചെയ്യുന്നത് ശരിക്കും ഒരു പ്രശ്‌നമാണോ? ഇത് എന്റെ ജോലിയുടെ ഒരു ഭാഗം ആണ്.”

താൻ വല്ലാതെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നു എന്ന് മനസിലാക്കിയ ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്തു. തന്റെ കൂടെ തന്നെ നില്കുന്നു എന്നത് അല്ലാതെ മറ്റൊരു കാരണവും ഇല്ലാതെ താൻ ഇപ്പോൾ പ്രിയയുമായി തർക്കിക്കുകയാണ്. തന്റെ മാതാപിതാക്കളെ കുറിച്ച് ഉള്ള അഭിപ്രായം പ്രിയയോട് പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞു. അത് അതിന്റെ അവസാനമായിരിക്കണം, പക്ഷേ ചില കാരണങ്ങളാൽ താൻ അവളുടെ അടുത്ത് വഴക്കിന് പോവുകയാണ്. സ്വന്തം പെരുമാറ്റത്തിൽ ആദിത്യന് വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത തോന്നി.

“പ്രിയ ഞാൻ ഇപ്പോൾ കുറച്ച് ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു, എന്ത് കൊണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. എന്റെ മാതാപിതാക്കളെ കുറിച്ച് ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി അറിയണമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും എന്റെ ഉറച്ച തീരുമാനം ആണ്. എന്നാൽ മറ്റെല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും മുഷിഞ്ഞ് സംസാരിച്ചതിൽ ഞാൻ ക്ഷമയാചിക്കുന്നു.”

“ഓ, ദൈവമേ,” പ്രിയ പിറുപിറുത്തു. അവൻ മറ്റൊരാളായി മാറിയത് പോലെ അവൾ ആദിത്യനെ നോക്കി.

“എന്ത്?”

“ഇനി താങ്കൾക്ക് വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യുന്നത് രസകരമായിരിക്കും.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇതുവരെ ക്ഷമാപണവും ന്യായമായ പെരുമാറ്റവും മേലുദ്യോഗസ്ഥനിൽ നിന്ന് കണ്ടിട്ട് ഇല്ല. ഇത് ശരിക്കും നല്ല ഒരു അനുഭവം ആണ്.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നല്ലതോ?”

“അതെ. താങ്കൾക്ക് വളരെ നല്ല മനസ്സാണ്. ഇത് … കൊള്ളാം.”

“ഓരോ പുരുഷനും താൻ എന്തായിരിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ …. അത് നല്ലവനും നല്ല മനസ്സിന്റെ ഉടമയും ആവാനാണ്,” ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ജൂഡും ചൈത്രയും അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ തീർത്ത് കഴിയുമ്പോഴേക്കും, താങ്കൾ വീണ്ടും ചൂടുപിടിക്കും,” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കളിയാക്കി.

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ, എനിക്കും അത് തന്നെയാണ് തോനുന്നത്.”

“താങ്കൾ ഞാൻ പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കണം.” പ്രിയ ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു ദേഷ്യക്കാരൻ എന്ന നിലയിൽ, മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മക്ക് ഒരു കാര്യം ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ ഒരു മണിക്കൂറെങ്കിലും നിർത്താതെ ദേഷ്യപ്പെടും. താങ്കൾ വെറും രണ്ട് മിനിറ്റാണ് ദേഷ്യപ്പെട്ടത്, അതിനാൽ അതിനെ ഓർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട.”

“ഞാൻ ഒരു വിഡ്ഢിയെ പോലെ പെരുമാറുന്നു എങ്കിൽ എന്നോട് തുറന്ന് പറയണം.”

പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശരി, പക്ഷെ ഞാൻ വിഡ്ഢിയെന്ന് വിളിക്കില്ല.”

“ഇല്ല, നിങ്ങൾ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നില്ല.”

“താങ്കളുടെ ഇമെയിലുകളെ കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ അറിയണോ?” പ്രിയ ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി, പറഞ്ഞോളു. ഇത് എന്റെ സ്വകാര്യ ഇമെയിൽ അക്കൗണ്ട് ആണ് എന്നത് ഓർമ്മ വേണം?”

“അതെ, താങ്കളുടെ ഫോണിൽ നിന്ന് കിട്ടിയത് ആണ്. എന്തായാലും, താങ്കൾക്ക് ജോളിയിൽ നിന്ന് മൂന്ന് ഇമെയിലും, അരവിന്ദിൽ നിന്ന് ഒര് ഇമെയിലും, ചില ആളുകളിൽ നിന്ന് ചില പ്രകൃതിദൃശ്യ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകളും വന്നിട്ട് ഉണ്ട്. ധാരാളം സ്പാം മെയിലുകൾ ഉണ്ട്, ഒരു തൊഴിൽ ഏജൻസിയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഇമെയിൽ താങ്കളോട് ബന്ധപ്പെടാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട് താങ്കൾ സിവി അയച്ച ഒരു സ്ഥാപനം. താങ്കൾ ഇപ്പോൾ വേറൊരു ജോലിക്ക് പോകുമെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നില്ലേ? ”

“അതെ, അത് ഇപ്പോൾ അനാവശ്യം ആണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. അരവിന്ദ് എന്താണ് പറഞ്ഞത്?”

“താങ്കൾക്ക് കുഴപ്പമില്ലെന്ന് കരുതുന്നു. ഓഫീസിന് ചുറ്റും ധാരാളം സ്വകാര്യ സംഭാഷണം താങ്കളെ കുറിച്ച് നടക്കുന്നുണ്ട്. താങ്കളുടെ പഴയ ബോസ് ഒരു തെണ്ടിയാണ്. താങ്കളുടെ ജോലിഭാരം മുഴുവൻ അരവിന്ദിന്റെ തലയിൽ കെട്ടി വച്ചു. ടീന എന്നൊരാളുമായി ഇന്ന് രാത്രി ബോസ് കാപ്പി കുടിക്കുന്നുണ്ടെന്നും അവൻ പറഞ്ഞു.” പ്രിയ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ, അത്ര മാത്രമാണ് അവൻ പറഞ്ഞത്.”

“അരവിന്ദിന് നല്ല സമയം ആണ്. ടീന ഓഫീസിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ്, ബോസ് മാസങ്ങളായി അവളുടെ പുറകെ ആണ്. അപ്പോൾ അയാൾക്ക് ഒടുവിൽ ഒരു അവസരം കിട്ടി എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ആൻഡ്രൂവിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, നമുക്ക് അയാളെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ?”

“ആൻഡ്രൂ? അത് താങ്കളുടെ പഴയ ബോസാണോ?”

“അതെ, അയാൾ ഒരു കഴുതയാണ്, നടപടിക്രമപരമായി സ്വീകാര്യമല്ലാത്ത എന്തും വ്യക്തിപരമായ അപമാനമായി എടുക്കുന്ന ഒരാൾ,” ആദിത്യൻ വിശദീകരിച്ചു.

“നടപടിക്രമപരമായി സ്വീകാര്യമോ?”

“ഇത് അയാളുടെ സ്ഥിരം സംസാരത്തിൽ വരുന്ന വാക്കാണ്.”

“അയാൾ വല്ലാതെ നിയന്ത്രണം ഏർപ്പെടുത്തുന്ന ഒരാൾ ആണെന്ന് തോനുന്നു,” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “അയാളുമായി താങ്കളുടെ മറ്റ് പ്രശ്നങ്ങൾ എന്താണ്?”

“ഓ, അയാൾ ഓഫീസിലെ സ്ത്രീകളെ കൊലപാതകത്തിൽ നിന്ന് വരെ രക്ഷിക്കും, അവരുമായി ഉല്ലസിക്കാൻ ശ്രമിക്കും അത് കാണാൻ വളരെ ഭയാനകമാണ്, പിന്നെ എല്ലാ ആണുങ്ങളോടും അപമര്യാദയായി പെരുമാറും. അവൻ തീരെ കഴിവില്ലാത്തവൻ ആണ്, അയാളുടെ കുറ്റങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരുടെ തലയിൽ കെട്ടി വയ്ക്കാൻ വളരെ മിടുക്കൻ ആണ്. ”

ആദിത്യൻ അയാളെ കുറിച്ച് നൽകുന്ന മാനസിക പ്രതിച്ഛായ പ്രിയയെ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നത് ആയിരുന്നു. “ലൈംഗിക പീഡനത്തിന്റെ നിബന്ധനകൾക്ക് വിധേയമായേക്കാവുന്ന എന്തെങ്കിലും?”

“ഓ, അതെ ലൈംഗിക വിവേചനം ഭീഷണിപ്പെടുത്തൽ എല്ലാം ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. “എനിക്ക് അയാളെ തീരെ ഇഷ്ടമല്ല.”

“അപ്പോൾ അയാളെ പിരിച്ച് വിടുകയാണെങ്കിൽ അയാൾക്ക് പകരം ആ സ്ഥാനത്തേക്ക് കൊണ്ട് വരാൻ ഓഫീസിൽ താങ്കൾക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാരാണ്?”

ആദിത്യൻ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു. “ഞാനോ അരവിന്ദോ, ആ സ്ഥാനത്ത് വരണം എന്നാണ് ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നത്.”

“ശരി, ഞാൻ കുറച്ച് കോളുകൾ വിളിക്കാം,” അവൾ തലയാട്ടി. “അരവിന്ദിന് സ്ഥാനക്കയറ്റം ലഭിക്കുന്നതിൽ തങ്ങൾക്ക് കുഴപ്പമുണ്ടോ?”

ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ചു. “പ്രേശ്നങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ അവൻ അത്രക്ക് നല്ലത് അല്ല.”

“അവൻ പ്രേശ്നങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നതിൽ അത്രക്ക് മോശമാണോ?”

“ഒരു മീറ്റിംഗിൽ ആളുകളെ സ്വാധീനിക്കുന്നതിൽ അവന് നല്ല കഴിവാണ്. സ്ത്രീകളുമായി സംസാരിക്കുന്നതിൽ അവൻ എന്നെ കാൾ നല്ലതാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഒരു പ്രീതിസന്ധിയോട് ഏറ്റുമുട്ടാൻ സാഹചര്യം വരുന്ന ആദ്യ അടയാളം കണ്ടാൽ അരവിന്ദ് മുങ്ങും. അവൻ ചില സമയങ്ങളിൽ ഒരു പേടിത്തൊണ്ടൻ ആണ്. അത് മാറ്റിനിർത്തിയാൽ, ജോലിയിൽ മികച്ചവൻ ആണ്. ഓഫീസ് പ്രവർത്തിക്കുന്ന രീതി . . . . എനിക്കറിയില്ല. ” ആദിത്യന് തന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ കുറവുകളെ കുറിച്ച് മറ്റൊരാളോട് സംസാരിക്കുന്നതിൽ വിഷമം തോന്നി, പക്ഷേ തന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ജോലിയിൽ വിഷമികാത്തിരിക്കാൻ ഇത് പ്രിയയോട് പറയണമെന്ന് അവന് തോന്നി.

“എന്റെ സഹപ്രവർത്തകരിൽ ഒരാളായ പീറ്റർ, അവൻ പ്രീതിസന്ധിയോട് ഏറ്റുമുട്ടുന്നതിൽ അരവിന്ദിനെ പോലെ ആണ്.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “സാധാരണയായി ഞങ്ങൾ അവന്റെ ജോലിയുടെ ഒരു ഭാഗം സോഫിയക്ക് നൽകാറാണ് പതിവ്, അവൾ പ്രീതിസന്ധികളെ തരണം ചെയ്യുന്നതിൽ മിടുക്കിയാണ്. അരവിന്ദിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, കീഴിലുള്ള ജോലിക്കാരെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ഒരു അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജരെ താങ്കൾക്ക് അവന്റെ കീഴിൽ നിയമിക്കാം, ഒപ്പം തന്ത്രപരമായ കാര്യങ്ങൾ അരവിന്ദിനെ സ്വതന്ത്രമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരാളെ അതിന് വേണ്ടി നിയമിക്കണമെങ്കിൽ താങ്കൾക്ക് അത് അവർക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കാം.”

“അവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെയെന്ന് അറിയാൻ എനിക്ക് അവനെ ഒന്ന് വിളിക്കണം,” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ, എനിക്ക് എങ്ങനെയെങ്കിലും അവനോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം, എല്ലാ കാര്യങ്ങൾ . . . . പറയണം.”

“ശെരി, താങ്കൾക്ക് ചില കോളുകൾ വിളിക്കുന്നതിനായി ഞാൻ ഇന്ന് രാത്രി കുറച്ച് സമയം മാറ്റിവയ്ക്കാം.”

“ഇന്ന് രാത്രി അല്ല.” ആദിത്യൻ വേഗം പറഞ്ഞു. “അയാൾക്ക് ടീനയുമായി ഒരു തീയതി ലഭിച്ചു, ഓർമ്മിക്കുക.”

“ശെരി, ഇന്ന് നമുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാനാകുമെന്ന് ഞാൻ നോക്കാം. ജോളിയുടെ ഇമെയിലുകളെക്കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ അറിയണോ?”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ, എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല. അവന്റെ വാക്കുകൾ . . . വർണ്ണാഭമായത് ആകാം.”

“അതെ ഒരെണ്ണത്തിൽ മിഡ്‌ജെറ്റ് അശ്ലീലത്തിന്റെ കുറച്ച് ചിത്രങ്ങൾ മറ്റ് ആളുകളുടെ തലയിൽ ഫോട്ടോഷോപ്പ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, അതും വളരെ മോശമായി. മറ്റൊന്ന് താങ്കൾ ജോളിയുടെ നമ്പർ നൽകിയ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കുറിച്ചാണ്?”

“എലിസബത്ത്,” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവൾ എന്റെ ലിമോ ഡ്രൈവറായിരുന്നു എന്നെ വിമാനത്താവളത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത് അവൾ ആയിരുന്നു.”

“ശരി,” പ്രിയ തലയാട്ടി. “അവൾ ജോളിക്ക് തന്റെ നഗ്ന ചിത്രങ്ങൾ അയക്കുക ആണ്, പക്ഷേ അവൾ അവളുടെ മുഖം കാണിക്കാത്തതിനാൽ അവൻ പരാതിപ്പെടുന്നു, അവളുടെ മുഖം കാണാൻ ജോളി ശരിക്കും ആഗ്രഹിക്കുന്നു,”

പ്രിയ താൽക്കാലികമായി സംസാരം നിർത്തി, ഒരു പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളെ ആംഗ്രി ഡ്രാഗൺ ചെയ്യിക്കണം എന്ന് പറയുന്നു.”

ആദിത്യൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. “അവൻ അങ്ങനെ ഒരു പൊട്ടൻ ആണ്.”

“എന്താണ് ഈ ആംഗ്രി ഡ്രാഗൺ?”

ചിരിയുടെ ഇടയിൽ ആദിത്യൻ വിശദീകരിച്ചു. “ഇത് ഒരു ലൈംഗിക കാര്യമാണ്. ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ വായിൽ കുണ്ണപാൽ അടിച്ച് ഒഴിച്ചതിന് ശേഷം, അവളുടെ തലയുടെ പിൻഭാഗത്ത് ശക്ത്തിയിൽ അടിക്കും, അപ്പോൾ കുണ്ണ പാൽ അവളുടെ മൂക്കിൽ നിന്നും വായിൽ നിന്നും പുറത്ത് വരുന്നു. അപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം കാണാൻ . . .”

“കോപാകുലയായ വ്യാളിയെപ്പോലെ?” പ്രിയ മനസ്സിൽ കണ്ട് കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

“അതാണ്,” ആദിത്യൻ തലയാട്ടി. “മറ്റെന്താണ് അവൻ പറഞ്ഞത്? സാധാരണയായി ഇതുപോലുള്ള പല കാര്യങ്ങളും അവന്റെ ഇമെയിലിൽ ഉണ്ടാവും. ലൈംഗികതയ്‌ക്ക് പരിഹാസ്യമായ വാക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് അവന്റെ ഒരു കഴിവാണ്.”

“എനിക്ക് ഇതൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ വർണ്ണാഭമായത് അവന്റെ ഭാഷയെക്കുറിച്ചുള്ള നല്ലൊരു വിവരണമാണ്. അവളുമായി ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച്ച ഒപ്പിക്കാൻ അവൻ അവൾക്ക് സന്ദേശം അയക്കുന്നുണ്ട്, പക്ഷേ അവൾ അവനെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുക ആണെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.”

“അതെ, അത് ശരിയാണ് അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്തായാലും കുറച്ച് സമയം അവനെ കളിപ്പിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും,” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “മൂന്നാമത്തെ ഇമെയിൽ?”

“ബിസിനസ്സ് യാത്രകൾ എങ്ങനെ പോകുന്നു എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. താങ്കളുടെ കൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്ന മേലധികാരികളെ എങ്ങനെ വദനസുരതം നൽകി കയ്യിലെടുക്കാം എന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള ചില നിർദ്ദേശങ്ങൾ. തിരികെ വരുമ്പോൾ അവന് ഒരു സമ്മാനം കൊണ്ട് വരാനുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങളും ഉണ്ട്.”

ജോളിയുടെ സന്ദേശങ്ങൾ വായിച്ച് കേൾപ്പിക്കുന്നത് പ്രിയക്ക് വളരെ രസകരമായ ഒരു അനുഭവം ആണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി, അത് ശരിക്കും ആശ്ചര്യകരമല്ല, കാരണം ജോളി അതിശയകരമാംവിധം അപരിഷ്‌കൃതമാണെങ്കിൽ പോലും ജോളിയുടെ വാക്കുകൾ വളരെ രസകരമായിരിക്കും. അവനെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തിയത്, ‘വദനസുരതം’ എന്ന വാക്ക് ലജ്ജയില്ലാതെ പ്രിയ പറഞ്ഞത് ആണ്.

“എനിക്ക് ഒരു മറുപടി ആലോചിച്ച് അവന് ഇമെയിൽ അയക്കണ്ടത് ഉണ്ട്. എനിക്ക് തരുന്ന ആ പുതിയ ഫോൺ ഉപയോഗിച്ച് എനിക്ക് അത് ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ?”

“അതും അതിനപ്പുറവും പറ്റും,” പ്രിയ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിയയും, ആദിരയും, സോഫിയയും, ജേക്കബും നടന്ന് വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ തോളിൽ ആടിക്കളിക്കുന്ന മുടികളിലേക്ക് മിന്നി മറഞ്ഞു.

“കൊള്ളാം ഉഗ്രൻ.” ആദിരയുടെ പുതിയ ഹെയർസ്റ്റൈൽ കണ്ട് അവൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ട് പോയി. നീളമുള്ള ചുരുണ്ട മുടി മാറ്റി അതിന്റെ സ്ഥാനത്ത് പുതിയതും വളരെ ശ്രദ്ധയാകർഷിക്കുന്നതും ആയ രീതിയിൽ മുടി ഒരുക്കിയിരുന്നു. അവളുടെ തലമുടികൾ എല്ലാം നേരെ ആക്കിയിരുന്നു, കാഴ്ചയിൽ ഒരു ചുരുളുമില്ലാതെ, എന്നിരുന്നാലും അറ്റത്ത് കൂടുതൽ കൂർത്ത് കോണാകൃതിയിൽ ആണ് മുടി ഉണ്ടായിരുന്നത്. അവളുടെ മുടി അനങ്ങുന്നത് അനിസരിച്ച് സൂര്യരശ്മികൾ തട്ടി വെട്ടി തിളങ്ങുക ആയിരുന്നു. എല്ലാം മുടികളും കറുത്തതും നേരെയും നേർത്തതും ആയിരുന്നു.

ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് പ്രിയ ആദിത്യന്റെ അതെ വികാരം പങ്ക് വച്ചു. “ഇപ്പോൾ മുടി ശരിക്കും ആദിരയുടെ ശരീര ഘടനയ്ക്ക് അനുയോജ്യമാണ്. ആദിയയുടെ മുടിയിഴകളിൽ അവർ കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് തോനുന്നു.”

അവർ അടുത്തെക്ക് എത്തിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളുടെ മുടിയിലേക്ക് നോക്കി. അതിന് മൃദുവായ വരകളുണ്ടെന്നും സൂക്ഷ്മമായ രീതിയിൽ കൂടുതൽ സ്ത്രീത്വം നൽകുന്നുണ്ടെന്നും അത് അവളുടെ മൃദുവായ സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾക്ക് ശരിക്കും യോജിക്കുന്നുവെന്നും അവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. “ഇല്ല, അവർ നന്നായി ചെയ്തിട്ട് ഉണ്ട്. അവർ മുമ്പത്തേതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ആദിയക്ക് അവളുടെ മുടി അനുയോജ്യമാക്കി.”

ആദിത്യൻ തന്റെ സഹോദരിമാരെ അഭിവാദ്യം ചെയ്ത് ഇരുവരുടെയും തലമുടിയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ അഭിനന്ദിച്ചു. ആദിര വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു, ആദിയ സന്തോഷത്തോടെ അവനെ നോക്കി, തുടർന്ന് അവർ അടുത്ത ബ്രീഫിംഗിന് വേണ്ടി നേരെ പോയി. രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാണ് അവർ പുറത്ത് ഇറങ്ങിയത്. അപ്പോൾ തന്നെ വക്കീൽ അവരെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് പോയി നിയമപരമായ നടപടികൾക്ക് സ്വയം ബാധ്യസ്ഥരാകാതെ പരസ്യമായി പറയാൻ കഴിയുന്നതും പരസ്യമായി പറയാൻ കഴിയാത്തതുമായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ ഒരു മണിക്കൂറോളം അവർക്ക് വീണ്ടും ഉപദേശങ്ങൾ നൽകി. എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളാണ് പ്ലേഗ് പോലെ ഒഴിവാക്കേണ്ടത് എന്നും അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ അവരോട് പറഞ്ഞു.

സംഭാഷണങ്ങൾ ശരിയായ രീതിയിൽ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിലും നിയന്ത്രിക്കുന്നതിലും ഉള്ള മേഖലകളിൽ എങ്ങനെ സൂക്ഷിക്കാമെന്ന കാര്യത്തിൽ, ആദിയയേക്കാളും ആദിത്യനെക്കാളും ആദിര സമർത്ഥയാണെന്ന് തെളിയിച്ചു. ക്ലബ്ബിലെ മദ്യപാനികളെ കൈകാര്യം ചെയ്ത് ഉള്ള അനുഭവം ഇവിടെ സഹായകമായി. ആദിര ഒരു സ്ട്രിപ്പർ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒരിക്കലും അവളെ കുറച്ച് കാണരുതെന്ന് ആദിത്യൻ മാനസിൽ ഉറപ്പിച്ചു.

അവർ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പൂർത്തിയാകുമ്പോഴേക്കും ഏകദേശം അഞ്ചര കഴിഞ്ഞു. ആദിത്യന് അന്നത്തെ ജൂഡിന്റെ മൂന്നാമത്തെ വ്യായാമത്തിനായി അയാളെ കാണാൻ ഉടനെ ഇറങ്ങേണ്ടിവന്നു. ഈ വ്യായാമം തനിക്ക് എത്രമാത്രം ഊർജ്ജം നൽകുന്നു എന്നും എത്ര നല്ലതാണെന്നും അവൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു, പേശികൾക്ക് കഠിനമായ വേതന ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും. അവൻ അത് പ്രിയയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ അത് കുത്തിവയ്പ്പുകളും, ഭക്ഷണക്രമവും, എൻ‌ഡോർ‌ഫിനുകൾ എന്നിവ കൊണ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിൽ യഥാർത്ഥ വേദന ഇതുവരെ ആരംഭിച്ചിട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു.

ജൂഡ് വീണ്ടും അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള വ്യായാമം ചെയ്യിച്ചു. വളരെ ആവേശത്തിൽ നിഷ്കരുണം ഓരോ വ്യായാമ മുറകൾ ചെയ്യിച്ചു. ഒന്നിലധികം തവണ ആദിത്യന് ആ വ്യായാമം ഉപേക്ഷിക്കാൻ തോന്നി. ക്രമേണ, അവൻ അത് അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള വ്യായാമ മുറകൾ ചെയ്തു. അവസാന വ്യായാമങ്ങളിൽ അവൻ തീരെ അവശനായി നിന്ന് വിറച്ചു. വിയർത്ത് കുളിച്ച് ഇടറി വീഴുന്നത് പോലെ നടന്ന് അവൻ തിരിച്ച് സ്യൂട്ടിലേക്ക് പോയി.

ഈ സമയം അവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ, പ്രിയ ചൂടുവെള്ളം ബാത്ടബ്ബിൽ അവന് കുളിക്കാനായി ഒരുക്കി കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. ബാത്ടബ്ബിലെ വെള്ളത്തിൽ ഉപ്പും മറ്റ് സുഗന്ധവസ്തുക്കളും കലർത്തിയിരുന്നു. അവന്റെ പേശികളുടെ വേദന ശമിപ്പിക്കുന്നതിന് അത് സഹായകം ആകും എന്ന് അവൾ ഉറപ്പ് നൽകി. അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ച് ചൂടുള്ള പച്ചകലർന്ന നീല വെള്ളമുള്ള ആ ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇരുന്നു.

ചൂട് വെള്ളം അവന് സ്വർഗ്ഗീയ സുഖം നൽകി, അവൻ ഒരു നിമിഷം അത് ആസ്വദിച്ച് അവിടെ നിവർന്ന് കിടന്നു. ബാത്ടബ്ബിന്റെ ഇരുവശത്തും നിറമുള്ള വെള്ളത്തിന് മുകളിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ മാത്രം അപ്പോൾ കാണാം.

“വെള്ളം എങ്ങനെ ഉണ്ട്?” ബാത്ത്റൂമിൽ കയറി പ്രിയ അവനോട് ചോദിച്ചു. അവൾ ഒരു ഡ്രോയറിന്റെ മുകളിലുള്ള സ്ലാബിൽ കയറി ഇരുന്ന് ഒരു ഫയൽ തുറന്ന് മടിയിൽ വച്ചു.

കഴിഞ്ഞ രണ്ട് ദിവസങ്ങളിൽ അവൾ അവനോടൊപ്പം ബാത്ത്റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന നിമിഷങ്ങളെ ഓർത്ത് ആദിത്യൻ ഒന്ന് കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് ഇവിടെ നല്ലൊരു മേശ ഉണ്ടാക്കണം.”

“അതെ അത്ര ചൂടുള്ള മേശയല്ല … നനഞ്ഞ മേശ,” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അവൾക്ക് ഒരു ക്ഷീണിച്ച പുഞ്ചിരി നൽകി. “ഈ ചൂട് വെള്ളത്തിൽ കിടക്കുമ്പോൾ വളരെ ആശ്വാസം ഉണ്ട്. ഇത് എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരുക്കിയതിന് നന്ദി, പ്രിയ.”

“എനിക്ക് താങ്കളെ സഹായിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷമേ ഉള്ളു. താങ്കൾ ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നതിന് മുമ്പ് ഞാൻ സ്വപ്നയെ മസാജ് ചെയ്യാൻ വിളിക്കാം. വൈകുന്നേരം തങ്ങളുടെ ശരീര വേദന എങ്ങനെ പോകുന്നു എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം.”

ആദിത്യൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് കുറച്ചു കൂടി ചൂടുവെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇരുന്നു. “ഫയലിൽ എന്താണ് ഉള്ളത്.”

“പത്രങ്ങൾക്ക് കൊടുക്കാൻ വേണ്ടി നിങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ ആണ്. ഒരു റിപ്പോർട്ടറിൽ നിന്ന് താങ്കൾക്ക് ജോലിസ്ഥലത്തേക്ക് ഒരു കോൾ ഉണ്ടെന്ന് പറയാൻ അരവിന്ദ് ഇരുപത് മിനിറ്റുകൾക്ക് മുമ്പ് താങ്കൾക്ക് ഇമെയിൽ അയച്ചിരുന്നു. അവർ താങ്കളോട് സംസാരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. താങ്കളുടെ എല്ലാ കോളുകളും ഓഫീസ് ഡെസ്‌കിലേക്ക് മാറ്റിയിരുന്നതിനാൽ അരവിന്ദിനാണ് കോൾ ലഭിച്ചത്. അവർ താങ്കളെ കുറിച്ച് പൊതുവായ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ടെന്നും വളരെ വ്യക്തമായി ഒന്നും പറയുന്നില്ലെന്നും എന്നാൽ താങ്കളുടെ നിലവിലെ ബിസിനസ്സ് യാത്രയുടെ വിശദാംശങ്ങളും താങ്കളെ എങ്ങനെ കണ്ടെത്താമെന്നും അവർ ചോദിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞു.”

“ദൈവമേ,” ആദിത്യൻ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് കുറച്ചുകൂടി നിവർന്ന് ഇരുന്നു. വയറിലെ പേശികൾ പ്രതിഷേധിക്കുമ്പോൾ നല്ല വേതന ഉണ്ടെങ്കിലും അത് സഹിച്ച് അവൻ നേരെ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പത്രങ്ങൾക്ക് ഇതിനകം എന്റെ പേര് ലഭിച്ചിട്ട് ഉണ്ടാവും. ആദിരയെക്കുറിച്ചോ ആദിയയെക്കുറിച്ചോ അവർ അറിഞ്ഞോ?”

“ഇതുവരെ ഒന്നും കേട്ടിട്ടില്ല, പക്ഷേ അതിന് കുറച്ച് സമയത്തിന്റെ സാവകാശം മാത്രമേ ഉള്ളു. മിക്കവാറും മണിക്കൂറുകൾ, അല്ലെങ്കിൽ അവർ അത് നാളെ തന്നെ മനസ്സിലാക്കും.”

“അപ്പോൾ എന്താണ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്?”

“ഞങ്ങൾ ഒരു പത്ര പ്രസ്‌താവന പുറപ്പെടുവിക്കും, മനു വർമ്മയുടെ അവസാന ഇച്ഛയും വില്പത്രവും ഇന്നലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മക്കൾക്ക് വായിച്ച് കേൾപ്പിച്ചിട്ട് ഉണ്ട്. ഇരുപത്തിമൂന്ന് വർഷം മുമ്പ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ പ്രസവിച്ച മൂന്ന് കുട്ടികൾ. ഭാര്യയുടെ മരണത്തെ തുടർന്ന് ദത്തെടുക്കാൻ അവരെ വിട്ട് കൊടുത്തിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂന്ന് മക്കളായ ആദിത്യനെയും, ആദിരയെയും ആദിയയെയും അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മയുടെ പ്രൈവറ്റ് ദ്വീപിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബിസിനസ്സ് ടീമുകളുമായി അവർ ഒരു മീറ്റിംഗിലാണ്. നാളെ അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട നിരവധി അതിഥികളുമായി മനു വർമ്മയുടെ സ്വകാര്യ ശവസംസ്കാര ചടങ്ങിൽ പങ്കെടുക്കും. അവർ അടുത്ത ആഴ്ച്ച ഒരു പത്ര പ്രസ്താവന പുറപ്പെടുവിക്കുമെന്ന് ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.”

“അത് മതിയോ?”

“മതി, വേറെ പ്രതിബദ്ധത ഒന്നുമില്ല, ബിസിനസ്സിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇത് തികച്ചും വിവേകപൂർണ്ണമായ ഒരു പത്രക്കുറിപ്പാണ്, നാടകീയമായി ഒന്നുമില്ല, വലിയ പ്രഖ്യാപനങ്ങളൊന്നുമില്ല, മാത്രമല്ല നിങ്ങൾക്ക് ഉപദേശം ലഭിക്കുന്നുവെന്ന് ഇത് കാണിക്കുന്നു. വ്യക്തിപരമായ വീക്ഷണ കോണിൽ നിന്ന് ഇത് നിങ്ങളെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. ഞങ്ങൾ ഓരോരുത്തരുടെയും കുറച്ച് ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ ഇടുകയും അവർക്ക് കുറച്ച് വിവരങ്ങൾ ചോർത്തുകയും ചെയ്യും. ബാംഗ്ലൂർ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ബിസിനസ് ബിരുദധാരി, വിജയകരമായ എഴുത്തുകാരി, സ്വയംതൊഴിൽ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ, അത്തരത്തിലുള്ള വിവരങ്ങൾ കൈമാറും.”

“നിങ്ങൾ ഇതെല്ലാം കേട്ടിട്ടും വളരെ ശാന്തമായി പരുമാറുന്നു.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“മാധ്യമങ്ങളെ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാവുന്ന നല്ല ആളുകൾ നമ്മുടെ കൂടെ ഉണ്ട്. മോശം കാര്യങ്ങൾ താങ്കൾക്ക് ഇപ്പോൾ കേൾക്കണോ?”

“അപ്പോൾ ഇതല്ലേ മോശം കാര്യങ്ങൾ?” ആദിത്യൻ അസന്തുഷ്ടനായി ചോദിച്ചു.

“അല്ല, ഞങ്ങൾ ഇത് ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ പത്രമാധ്യമങ്ങളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുക ആണെങ്കിൽ, ഇന്ന് രാത്രി മുൻ കാല കാമുകിമാർ, സഹപ്രവർത്തകർ, നിങ്ങൾ സ്കൂളിൽ പോയ ആളുകൾ, നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ആളുകൾ എന്നിവർ ടിവിയിൽ ഓൺലൈനിൽ അഭിമുഖം നടത്തും. അവയിൽ ചിലത് വസ്തുതകളെക്കുറിച്ച് സൂചന നൽകിയേക്കാം, എന്നാൽ ബാക്കിയുള്ളവ പൊതുവെ നിരാശരായ പത്ര പ്രവർത്തകർ നിർമ്മിച്ചതോ അവരുടെ എഡിറ്റർമാർ വളച്ചൊടിച്ചതോ ആയ വാർത്ത ആയിരിക്കും.”

“ഇന്ന് ഇതിലും മോശമാകാൻ സാധ്യത ഇല്ലെന്ന് ആണ് ഞാൻ കരുതിയത്.” ആദിത്യൻ പിറുപിറുത്തു. ബാത്ടബ്ബിലെ വെള്ളത്തിന് അടിയിലേക്ക് മുങ്ങി ഈ പ്രേശ്നങ്ങൾ എല്ലാം അതോടെ ഒഴിഞ്ഞ് പോകും എന്ന് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവൻ അപ്പോൾ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.

“ആദിത്യ!” സ്യൂട്ടിന്റെ മുൻവാതിലിൽ നിന്നാണ് ആ ശബ്ദം വന്നത്. പ്രിയ ഒരു മറുപടി പറയുന്നതിന് മുമ്പ് ആദിത്യന് അത് ആദിയയുടെ ശബ്ദം ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. “നിങ്ങൾ എവിടെ ആണ്?” നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ അവളുടെ വേഗത്തിലുള്ള കാൽ പെരുമാറ്റം അവർ കേട്ടു.

“ഞാൻ കുളിക്കുകയാണ്.” ആദിത്യൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ തല ബാത്റൂമിന്റെ വാതിലിലൂടെ കണ്ടപ്പോൾ അവന് അതിശയം തോന്നിയില്ല.

“ഹായ്.” ആദിയ പറഞ്ഞു. അവന്റെ തല നിറമുള്ള വെള്ളത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി വരുന്നത് അവൾ കണ്ടു. “നീ കുളിക്കുളയാണോ.”

“അതെ, കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നീ അറിഞ്ഞു എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു?” ആദിത്യൻ ആദിയയോട് ചോദിച്ചു. “പത്രക്കാരുടെ അന്വേഷണത്തെ കുറിച്ച് അല്ലെ?.”

ആദിയ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതല്ല ഇത്.” അവൾ ആദിത്യന് ഒരു കടലാസ് കാണിച്ച് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് അത് ഒന്ന് വായിക്കാമോ,” ആദിത്യൻ നെടുവീർപ്പിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് എന്റെ കൈകൾ ഉയർത്താൻ കഴിയുമെന്ന് തോനുന്നില്ല.”

“ഓ, അത് ശരിയാണ്. നീ വ്യായാമം ചെയ്ത് വേതന എടുത്ത് ഇരിക്കുക അല്ലെ.” ആദിയ അവൻ കുളിക്കുന്ന ബാത്ടബ്ബിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് കടലാസ് കഷ്ണം മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി. അവളുടെ സഹായിയായ സോഫിയ വാതിൽക്കൽ നിന്ന് തല അകത്തേക്ക് ഇട്ട് അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് നിന്നു.

“ഹായ് സോഫിയ.” ആദിത്യൻ അവളെ കണ്ട് ഒരു ഭാവവെത്യാസവും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു. “ഇത് ഇപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ഇരുന്ന് സംസാഖിക്കണ്ട സ്ഥലമാണെന്ന് തോനുന്നു. മടിച്ച് നിൽക്കാതെ അകത്തേക്ക് വന്ന് ഇരിക്കൂ.”

“വെള്ളം എങ്ങനെ?” സോഫിയ ചോദിച്ചു.

“നല്ലതും ചൂടുള്ളതും എന്റെ നഗ്നത മറച്ച് വയ്ക്കുന്നതിന് മതിയായ നിറമുള്ളതും ആണ്.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഇവിടെ നോക്ക്.” ആദിയ വീണ്ടും പേപ്പർ ഉയർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നാളെ ശവസംസ്കാര ചടങ്ങിൽ നമ്മളിൽ ഒരാൾ അവിടെ നിന്ന് മനു വർമ്മയെ കുറിച്ച് പ്രസംഗിക്കണം.”

ആദിത്യൻ കൂടുതൽ അറിയാൻ വേണ്ടി കാതോർത്തു, പക്ഷേ ആദിയ അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.

“കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ?”

“നമ്മളിൽ ഒരാൾ മനു വർമ്മയെ കുറിച്ച് ഒരു പ്രസംഗം നടത്തണം, ആദിത്യ.” ആദിയ ആവർത്തിച്ചു.

“ശരി.”

“എന്ത് ശരി, നീ ഇത് കേട്ടിട്ടും ഞെട്ടാതെ വളരെ നിസാരമായി പെരുമാറുന്നു.”

പേശികൾ അനങ്ങുബോൾ ആദിത്യൻ ഒന്ന് ഞരങ്ങി. “പരസ്യമായി സംസാരിക്കുന്നത് എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യം ഒന്നും അല്ല. ഇത് ടീവിയിലോ മറ്റോ വരില്ലല്ലോ, അല്ലെ പ്രിയ?”

“ഇല്ല, ഇത് ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടവർ മാത്രമുള്ള ഒരു പരിപാടിയാണ്. എന്തായാലും സമയം വളരെ നല്ലതാണ്. നമുക്ക് പ്രസ് ഹെലികോപ്റ്ററുകളിൽ നിന്ന് ചിലപ്പോൾ പ്രശ്നമുണ്ടാകാം, പക്ഷേ നമുക്ക് മേലാപ്പുള്ള പന്തല്‍ സ്ഥാപിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ സേനയോട് ഒരു സഹായം ആവശ്യപ്പെടാം. വ്യോമാതിർത്തി പ്രസ് ഹെലികോപ്റ്ററുകൾ ഒഴിവാക്കാൻ ഈ പ്രദേശത്ത് ഒരു സൈനികാഭ്യാസം നടത്താൻ കഴിയുമോ എന്ന് ചോദിക്കാം.”

“നിങ്ങൾക്ക് അത് ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “അത് കൊള്ളാമല്ലോ.”

“മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മക്ക് പല മേഖലകളിലും നിരവധി സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ട്, മാത്രമല്ല അദ്ദേഹത്തിന് ധാരാളം ആനുകൂല്യങ്ങൾ ലഭിക്കും.”

“ഞാൻ അവരെ വിളിച്ച് നോക്കാം,” സോഫിയ പറഞ്ഞു. “ഫ്ലോറിഡയിലെ എഗ്ലിൻ എയർഫോഴ്സ് ബേസിലെ സ്പെഷ്യൽ ഫോഴ്‌സ് പയ്യന്മാർക്ക് ഈ സ്ഥലം ഒരു വ്യായാമത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാൻ അനുവദിച്ചത് കൊണ്ട് അവർ ഞങ്ങൾക്ക് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”

“പരിശീലനത്തിനായി യുഎസ് പ്രത്യേക സേനയെ ഈ സ്ഥലം ഉപയോഗിക്കാൻ നിങ്ങൾ അനുവദിച്ചോ?” ആദിയ ചോദിച്ചു. “അത് കൊള്ളാലോ.”

“ഏകദേശം ഏഴോ എട്ടോ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ആണ്. ബന്ദിയാക്കപ്പെട്ടവരെ രക്ഷിക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടത് ഉള്ളത് ആയിരുന്നു, അവർ അത് വിജയകരമാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു,” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു. “അവർ നാലുലക്ഷം ഡോളർ വിലമതിക്കുന്ന നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി, അതിനാൽ അവരെ വീണ്ടും ഈ സ്ഥലം ഉപയോഗിക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ അവർ വളരെ അധികം സഹായകമാണ്, കാരണം ഞങ്ങൾ ഇപ്പോഴും മാധ്യമങ്ങളോട് അവരുടെ ഈ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.”

“അവർ എങ്ങനെയാണ് നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയത്?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ദ്വീപിലുടനീളം അവർ ജാലകങ്ങളിലൂടെയും വാതിലുകളിലൂടെയും സ്ഫോടകവസ്തുക്കൾ എറിഞ്ഞ് സ്ഫോടനം നടത്തി. രണ്ട് ബോട്ടുകൾ മുക്കി, ബോട്ട്ജെട്ടി തകർത്തു, കുറച്ച് സാധനങ്ങൾ കാണാതായി, അതിൽ ഭൂരിഭാഗവും മദ്യവും മാംസവും ആണ്,” സോഫിയ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മ ഇത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം വളരെ അധികം ചിരിച്ചു.”

“ക്ഷമിക്കണം, നമുക്ക് തിരിച്ച് വിഷയത്തിലേക്ക് കടക്കാമോ?”, ആദിയ ചോദിച്ചു. പരസ്യമായി സംസാരിക്കണം എന്ന ചിന്ത അവളെ ഇപ്പോഴും വിഷമിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി.

“ഞാൻ സംസാരിച്ചോളാം, ആദിയ,” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ഹേയ്, നിങ്ങൾ എവിടെ ആണ്?” ആദിത്യൻ ആദിരയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു. അവൻ കണ്ണുകൾ മിഴിച്ചു, അവന്റെ അടുത്ത സഹോദരി ഇപ്പോൾ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

“നീ അവനോട് സംസാരിച്ചോ?” ആദിര ആദിയയോട് ചോദിച്ചു.

“അവൻ അത് ചെയ്യാമെന്ന് പറയുന്നു.”

ആദിര ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു. “നന്ദി ആദിത്യ ഞാൻ പേടിച്ച് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.”

“അപ്പോൾ പരസ്യമായി സംസാരിക്കാൻ നിനക്കും പേടിയാണ് അല്ലെ?”, ആദിത്യ ആദിരയോട് ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് അറിയില്ല ഇത് വരെ ഒരിക്കലും പരസ്യമായി സംസാരിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല.” ആദിര പറഞ്ഞു.

“എത്ര പേർ അവിടെ ഉണ്ടാകും?” ആദിത്യൻ കൗതുകത്തോടെ ചോദിച്ചു. കാരണം ശവസംസ്കാര ക്രമീകരണങ്ങളെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ഒന്നും അവന് അറിയില്ല.

ആദിരയ്ക്ക് ഇരിപ്പിടം നൽകാൻ പ്രിയ കുറച്ച് നീങ്ങി ഇരുന്നു. ആദിത്യന്റെ തലയ്ക്ക് അരികിലുള്ള ഭാഗത്ത് അവൾ ഇരുന്നു. സോഫിയ ബാത്റൂമിന്റെ ചുമരിൽ ചാരി നിന്നു.

“നമുക്ക് നോക്കാം.” പ്രിയ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ദ്വീപിൽ നിന്ന് അമ്പതോളം സ്റ്റാഫുകൾ ഉണ്ടാകും, നമ്മളെല്ലാവരും എന്തായാലും ഉണ്ടാവും. പിന്നെ നാളെ രാവിലെ ഹെലികോപ്റ്ററിൽ എത്തുന്നതും രാത്രി തങ്ങുന്നതുമായ അതിഥികൾ ഉണ്ടാവും അവർ ഒരു പതിനഞ്ച് പേരുണ്ട്. പിന്നെ ഇരുപതോ അതിൽ കൂടുതലോ ഇവിടെ ശവസംസ്കാര ചടങ്ങും അതിനുശേഷം കുറച്ച് പാനീയങ്ങൾക്കും മാത്രം സമയം ചിലവഴിച്ച് അവർ വീണ്ടും തിരിച്ച് പോകും. അതിനാൽ ഏകദേശം നൂറോ അതിൽ കൂടുതലോ ആളുകൾ ഉണ്ടാവും.”

“നീ എൺപതോളം പേരെ മാത്രമേ പട്ടികയിൽ പെടുത്തിയിട്ടുള്ളൂ, പ്രിയ.” സോഫിയ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

“അതെ, പക്ഷേ നോക്ക് എല്ലാ അടുക്കള ജോലിക്കാരും വീട്ടുജോലിക്കാരും പങ്കെടുക്കില്ലെന്ന് നീ വിചാരിക്കുന്നുണ്ടോ? അവർ എല്ലാവരും ആ സമയത്ത് ജോലിയിൽ തുടരേണ്ട ആവശ്യമില്ല, അതിനാൽ അവരിൽ പലരും അവിടെ ഉണ്ടാക്കുകയും പരുപാടി കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം ജോലിയിൽ തിരിച്ച് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യും.”

“അത് ശെരിയാണ്.” സോഫിയ തലയാട്ടി. “എന്തായാലും ഞാനും അത് തന്നെ ആണ് ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.”

“ഞാനും.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “പ്രസംഗം എഴുതാൻ ഒരു സഹായം വേണോ, ആദിത്യ?”

“വേണം. ആദ്യം നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ദയവായി എന്റെ കുളിമുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്ത് പോകാമോ?”

ആദിയയും, ആദിരയും, സോഫിയയും അവിടെ നിന്ന് പോകുമ്പോൾ ചെറുതായി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവർ പോയതിന് ശേഷവും പ്രിയ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.

“നിങ്ങളും പ്രിയ എനിക്ക് കുളിക്കണം.”

“ആദ്യം നേരെ ഇരിക്ക്.” അവൾ ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്തിന്?”

“ആദിത്യ, താങ്കളോട് പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യ്.”

ആദിത്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് വേതന എടുക്കുന്ന പേശികൾ അനക്കി നേരെ ഇരിക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഹമ്മോ അത് ശെരിക്കും വേദനിച്ചു.”

“എനിക്ക് അത് നേരത്തെ മനസ്സിലായി.” പ്രിയ പറഞ്ഞു.

അവന്റെ പുറകിൽ ഉള്ള വെള്ളത്തിൽ പ്രിയയുടെ കൈകൾ അനങ്ങുന്നത് അവൻ കേട്ടു. പിന്നെ അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ പുറത്ത് അമരുന്നത് അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു. അവന്റെ തോളിന്റെയും മുതൂകിന്റെയും പിന്നിലെ പേശികളിൽ അവളുടെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് തഴുകുമ്പോൾ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് സോപ്പിന്റെ മണം അവന് കിട്ടി.

“ഓ പ്രിയ, അമർത്തി തിരുമുമ്പോൾ നല്ല സുഖം ഉണ്ട്.” അവളുടെ വിരലുകൾ തഴുകുകയും അമർത്തുകയും ചെയുമ്പോൾ ആദിത്യന് പേശികളുടെ കാഠിന്യത്തിലും പിരിമുറുക്കത്തിലും അൽപ്പം അയവ് വരുന്നതായി മനസ്സിലായി. ചർമ്മത്തിൽ സോപ്പ് തേച്ച് ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു പിടി വെള്ളം എടുത്ത് ഒഴിച്ച് അവൾ അവന്റെ ശരീരം കഴുകി.

ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൊണ്ട് അത് ആസ്വദിച്ച് ഇരുന്നു. അവളുടെ വിരലുകൾ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ സുഖത്തിന്റെ പാലാഴിയിൽ അവൻ ഒഴുകി നടന്നു. പൂർണ്ണ കാഠിന്യത്തിലേക്ക് എത്തുന്നത് വരെ അവൻ കുണ്ണ കമ്പിയാകുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ അത് മനസ്സിലാക്കുകയും അത് മറക്കാൻ വേണ്ടി നേരെ ഇരിക്കാൻ ശ്രേമിക്കുകയൂം ചെയ്തപ്പോൾ വേദനകൊണ്ട് അവൻ ഒന്ന് ഞെരങ്ങി.

“ഇപ്പോൾ കുറച്ച് സമാധാനം ഉണ്ടോ?” പ്രിയ അവന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് ചോദിച്ചു. ഒരു നിമിഷം അവൻ വിചാരിച്ചു അവൾ അവന്റെ ഉദ്ധാരണത്തെ കുറിച്ച് ചോദിക്കുക ആണെന്ന്.

“ഉണ്ട്, ഇപ്പോൾ വളരെ ആശ്വാസം തോനുന്നു പ്രിയ നന്ദി.”

“കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല. താങ്കൾ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുകയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം, അതിനാൽ ഞാൻ താങ്കളെ സഹായിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.” അവൾ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. “ഇപ്പോൾ, താങ്കൾക്ക് സ്വന്തമായി എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയുമോ?”

“ഞാൻ എഴുന്നേറ്റോളാം.” ആദിത്യൻ വേഗത്തിൽ മറുപടി നൽകി.

“കൊള്ളാം. ഞാൻ താങ്കൾക്കായി ഷവർ ശെരിയാക്കാം. അതിന് ശേഷം താങ്കൾക്ക് ഷവറിൽ നിന്ന് ശരീരത്തിലെ അഴുക്ക് കഴുകിക്കളയാം. താങ്കളുടെ അത്താഴത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്ത് വച്ചിട്ട് ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ തന്നെ ഉണ്ടാകും.”

ആദിത്യൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് അവൾ ഷവർ ഓണാക്കുന്നത് വരെ ബാത്ടബ്ബിൽ തന്നെ കാത്തിരുന്നു. അവൻ ബാത്ടബ്ബിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത് വളരെ വേദനയോടെ ആയിരുന്നു. അവന്റെ ഉദ്ധാരണത്തെ കുറിച്ച് അവന് നല്ല ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ അവൻ വേഗത്തിൽ ഷവറിക്ക് കുതിച്ച് അതിന്റെ വാതിൽ അടച്ചു.

ഇത്തവണ അവന്റെ ഉദ്ധാരണം താഴാൻ കുറച്ച് കൂടുതൽ സമയം എടുത്തു. നേരത്തെ ഷവറിൽ പ്രിയയുടെ നഗ്‌ന ശരീരം കണ്ടതും, അവന്റെ തൊലിപ്പുറത്ത് നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അവളുടെ കൈകൾ ഓടി നടന്നതും ഒരു ശക്തമായ രതിമൂർച്ഛയ്ക്ക് മതിയായ പ്രചോദനം നൽകാൻ സഹായിച്ചു.

ശരീരം തുടച്ച് കിടപ്പ് മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആദിത്യന് ശരീര വേദനയിൽ അൽപ്പം ആശ്വാസം തോന്നി. പ്രിയ അവന് വേണ്ടി കുറച്ച് വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്ത് വച്ച് ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിന്റെ അരികിലുള്ള ഒരു കസേരയിൽ ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ മടിയിൽ ഒരു നോട്ട്പാഡ് ഉണ്ടായിരുന്നു.

“നീ എന്ത് ചെയ്യുകയാണ്?”

“നാളെ താങ്കളുടെ പ്രസംഗത്തിനായുള്ള വിശദാംശങ്ങൾ തയ്യാറാക്കുക ആണ്. താങ്കൾ ഇത് ഏറ്റെടുത്തതിൽ എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷമുണ്ട്.”

“എന്ത് കൊണ്ട്?”

“കാരണം, അതിനർത്ഥം താങ്കളുടെ സഹോദരിമാർ താങ്കളെ ആശ്രയിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നാണ്. അവരിൽ നിന്ന് താങ്കൾ ആ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്തു.” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു. “ഇതിനർത്ഥം താങ്കൾ ഇതിനകം അവരുടെ നായകൻ ആയെന്നാണ്.”

“അത് ശരി, ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരിൽ ഒരേയൊരു പുരുഷൻ ഞാൻ മാത്രമാണ്,” ആദിത്യൻ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. “കൂടാതെ, ഞാൻ ജോലി സ്ഥലത്ത് നൂറിൽ പരം അവതരണങ്ങൾ നടത്തിയിട്ട് ഉണ്ട്. അതിനാൽ ഞാൻ കുറിപ്പുകൾ നോക്കി സംസാരിക്കുന്നത് പതിവാണ്. എന്നാൽ അവർ അങ്ങനെയല്ല.”

“അതാണ് എനിക്ക് സന്തോഷമുള്ള മറ്റൊരു കാരണം,” പ്രിയ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. “ഈ അവസരത്തിൽ നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരേയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരു മികച്ച ജോലി താങ്കൾ ആണ് ചെയ്യുന്നത്.”

പ്രിയയുടെ തല അവളുടെ നോട്ട്പാഡിലേക്ക് വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു. ബുള്ളറ്റ് പോയിന്റുകൾ എഴുതിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ പേന പേജിലുടനീളം ഒഴുകി നടന്നു. ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ നോക്കി. ഇപ്പോൾ പതിവ് ജീൻസ്, ഒരു ജോടി ഷൂസുകളും സോക്സും മുൻവശത്ത് റാമോൺസ് പ്രിന്റുള്ള കറുത്ത ടീഷർട്ടും ആണ് എടുത്ത് വച്ചിരുന്നത്.

“റാമോൺസ് എഴുപതുകളുടെ റോക്ക് ബാന്റോ മറ്റോ ആയിരുന്നില്ലേ?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ, പങ്ക് തരംഗത്തിന്റെ സ്ഥാപകരിൽ ഒരാൾ.” പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് ഇത് ധരിക്കാൻ പറ്റില്ല.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അവരുടെ ഒരു റെക്കോർഡിന്റെ പോലും പേര് അറിയില്ല. കൂടാതെ, ഇത് എവിടെ നിന്ന് വന്നു? ഞാൻ ഒരിക്കലും ഇത് വാങ്ങിയിട്ടില്ല.”

“ചൈത്ര നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേർക്കും വേണ്ടി വസ്ത്രങ്ങൾ പുറത്ത് നിന്ന് കൊണ്ട് വന്നു. അത് വേണ്ടെങ്കിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലും അതിന് പകരം താങ്കൾ ഡ്രസിങ് റൂമിൽ നിന്ന് എടുകാം.”

അവളുടെ തല വീണ്ടും നോട്ട്പാഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ആദിത്യൻ വേറെ ടീഷർട്ട് എടുക്കാൻ ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ഉള്ള ഉടുപ്പുകൾ കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആശ്ചര്യത്തൽ വികസിച്ചു. ഇതിന് മുമ്പ് രണ്ട് റെയിലുകളിൽ ഉടുപ്പുകൾ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്നിടത്ത്, ഇപ്പോൾ ഏഴ് റെയിലുകളിൽ ഉടുപ്പുകൾ ഉണ്ട്. കൂടാതെ മുഴുവൻ അലമാരകളും ഒരു അധിക ഡ്രോയർ യൂണിറ്റും നിറയെ ഉടുപ്പുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ ഡ്രോയർ യൂണിറ്റ് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് മുൻപ് അവൻ ശ്രേധിച്ചിരുന്നത് പോലും ഇല്ല.

“ചൈത്ര നല്ലോണം കഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ട് ഉണ്ട്,” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“അതെ അവൾ അങ്ങനെ ആണ്.”

തനിക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്ന കുറച്ച് ടീഷർട്ടുകൾ ആദിത്യൻ ഓടിച്ച് നോക്കി. അവയിൽ ഡിസൈനുകൾ ഉള്ള ക്ലാസിക് റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ ലോഗോയുള്ള ഒരെണ്ണം അവൻ തിരഞ്ഞെടുത്തു. അവൻ തിരിച്ച് കട്ടിലിന്റെ അടുത്തെക്ക് പോയി. അവൻ പ്രിയ ഇരിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു. താൻ വീണ്ടും വസ്ത്രം മാറുമ്പോൾ അവൾ തന്നെ നോക്കുമോ എന്ന് ആദിത്യൻ ചിന്തിച്ചു.

“ഞാൻ ഉടുപ്പ് മാറ്റാൻ പോകുകയാണ്, പ്രിയ,” ആദിത്യൻ കട്ടിലിന് അഭിമുഖമായി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. പ്രിയ വലത് വശത്ത് അവനെ കാണുന്ന രീതിയിൽ ആണ് ഇരുന്നത്.

“ശെരി,” പ്രിയ ഒരു ഭാവമാറ്റവും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.

വസ്ത്രം ധരിക്കുമ്പോൾ അവളെ നോക്കുന്നതിന് പകരം, അവൾ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ പേപ്പറിൽ പേന കൊണ്ട് എഴുതുന്ന ശബ്ദം ആദിത്യൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൻ ടീഷർട്ട് ഇടുമ്പോൾ പേശികൾ വലിഞ്ഞ് മുറുകി അവനെ അലോസരപ്പെടുത്തി. ടീഷർട്ട് ഇട്ടതിന് ശേഷം ജീൻസ് അവൻ മുൻപിലേക്ക് എടുത്തു. ടവ്വൽ അഴിച്ച് മാറ്റിയപ്പോൾ അവൻ നല്ലോണം ശ്രദ്ധിച്ചു, തന്റെ ശരീരം പ്രിയയുടെ മുൻപിൽ തുറന്ന് കാട്ടുന്നതിൽ അവന് അല്പം പരിഭ്രാന്തി തോന്നി. ജീൻസ് ഇടാൻ ഇടതു കാൽ ഉയർത്തിയപ്പോൾ അവൾ എഴുതുന്നത് നിർത്തിയത് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി.

അവൻ ചെയ്യുന്ന ജോലിയിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിച്ച് ഇടത് കാൽ ഉയർത്തി ജീൻസ്‌ മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റി. തന്റെ അരക്കെട്ട് കാണാവുന്ന രീതിയിൽ അവൻ അവളുടെ മുൻപിൽ തന്റെ നഗ്നത അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തി.

കുറച്ച് നിമിഷങ്ങളെടുത്ത് അവൻ അവസാനം അവന്റെ ഇടത് കാൽ ജീൻസിലേക്ക് കയറ്റി അവൻ കാതോർത്ത് താൽക്കാലികമായി ചെയ്യുന്നത് നിർത്തി. അപ്പോഴും അവൾ എഴുതുന്നത് ഒട്ടും കേൾക്കാനായില്ല. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കാൻ ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല, കാരണം അവൾ അവളുടെ തല വേഗത്തിൽ മാറ്റും, അതിനാൽ ആദിത്യൻ വലതുകാൽ ഉയർത്തി ജീൻസിലേക്ക് കയറ്റി.

അരക്കെട്ടിനു മുകളിലേക്ക് ജീൻസ്‌ വലിച്ച് കയറ്റുന്നതിന് ഇടയിൽ തന്റെ പകുതി ഉദ്ദരിച്ച കുണ്ണയെയും ബോളുകളെയും തന്റെ ജീൻസിന്റെ സിബിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് താഴ്ത്തി വയ്ക്കാൻ പോകുബോൾ അവൾക്ക് അവന്റെ രഹസ്യ ഭാഗത്തിന്റെ പ്രദർശനം കാലിന്റെ ഇടയിലൂടെ ലഭിക്കുമെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. അവസാന നിമിഷത്തിൽ അവൻ താൽക്കാലികമായി നിർത്തി ജീൻസിന്റെ ഉള്ളിൽ കുണ്ണ കയറ്റി ഒരു സുഖപ്രദമായ സ്ഥാനത്തേക്ക് വയ്ക്കാൻ കൈ ഉപയോഗിച്ചു. അതിന് ശേഷം ജീൻസിന്റെ കുടുക്ക് ഇട്ട് അരയിൽ ഉറപ്പിച്ചു.

സിബ് മുകളിലേക്ക് വലിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് പേന വീണ്ടും നോട്ട്പാഡിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത് ആദിത്യൻ കേട്ടു. താൻ അല്പം ശക്തിയായി ആണ് ശ്വാസം കഴിക്കുന്നത് എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.

“ഇത് ശെരിക്കും വിചിത്രമാണ് അവൾ എന്നെ തന്നെ പൂർണ്ണമായും നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ സ്വയം ചിന്തിച്ചു. സോക്സും ഷൂസും ഇടാൻ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം ശക്തത്തിൽ ഇടിക്കുക ആയിരുന്നു.

കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ ഞരക്കവും മൂളലും അവനിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായി. ഒടുവിൽ അവൻ തന്റെ പാദരക്ഷകൾ അണിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. ജീൻസ് പാദരക്ഷകളുടെ മുകളിൽ ശെരിയാക്കി ഇട്ടു.

“ഞാൻ ഒടുവിൽ വസ്ത്രം മാറി.” ആദിത്യൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

അവനെ നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. “കൊള്ളാം എനിക്ക് ടീഷർട്ട് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.”

“നന്ദി.”

“താങ്കൾ ധരിക്കേണ്ട ഒരു ജാക്കറ്റ് കൂടെ ഉണ്ട്.” പ്രിയ അവനോട് പറഞ്ഞു. അവളുടെ നോട്ട്പാഡ് മാറ്റി വച്ച് അവൾ എഴുന്നേറ്റു. “താങ്കളുടെ പുതിയ ഫോൺ വയ്ക്കാൻ അത് ഉപകരിക്കും.”

“ശരി,” ആദിത്യൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിലേക്ക് പോയി ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് കറുത്ത ലിനൻ ജാക്കറ്റുമായി മടങ്ങി വന്നു. ഒരു സ്യൂട്ട് ജാക്കറ്റിന്റെ രീതിയിൽ മുറിച്ച് ഉണ്ടാക്കിയത് ആണ്. അത് മനോഹരവും ഭാരം കുറഞ്ഞതും ആയിരുന്നു. അത് അവന്റെ വസ്ത്രധാരണവുമായി നന്നായി ഇണങ്ങുന്നുണ്ട്. ഈ ജാക്കറ്റ് ഇടാൻ എത്ര സുഖകരമാണ് എന്നത് ആദിത്യന് മനസ്സിൽ ഓർത്തു.

“താങ്കൾ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഇത് ധരിക്കരുത്. താങ്കൾ എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കുമ്പോൾ ഇത് താങ്കൾക്ക് നന്നായി ചേരും.” പ്രിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്നെ സുന്ദരൻ ആക്കി മാറ്റുകയാണോ?”

“താങ്കൾക്ക് ആ കാര്യത്തിൽ ഒരു കുറവും ഇല്ല, ആദിത്യ.” പ്രിയ മറുപടി നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശരി, ഞാൻ വസ്ത്രം മാറി താങ്കളെ താഴേ വന്ന് കാണാം?”

“ശെരി.”

ആദിത്യൻ വാതിലിന് പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ കസേരയിൽ കിടക്കുന്ന അവളുടെ നോട്ട്പാഡ് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൾ എന്താണ് എഴുതിയതെന്ന് കാണാൻ ആകാംക്ഷയോടെ അവൻ അത് എടുത്ത് നോക്കി.

പേജിന്റെ ആദ്യ പകുതി വാക്കുകളുടെ ശേഖരം ആയിരുന്നു. “ഞങ്ങളെ അതിശയിപ്പിക്കുന്ന . . . ഞങ്ങൾ മാധ്യമങ്ങളിൽ കേട്ടത് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രമേ അറിയൂ . . . പാരമ്പര്യം . . . അദ്ദേഹം ആരാണെന്ന് കണ്ടെത്തുന്നു . . . അതിശയകരമായ നേട്ടങ്ങൾ . . .”

തുടർന്ന് വാക്കുകൾ കുറഞ്ഞു പേജിന് താഴേക്ക് കുറച്ച് വരികൾ എഴുതിയിട്ട് ഉണ്ട്. “ഓഹ്”, അത് വെട്ടി കളഞ്ഞ് അതിനടുത്തായി “ഒന്ന് സംയമനം പാലിക്ക് പെണ്ണേ !!!!” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. താൻ ജീൻസ് വലിച്ച് കയറ്റിയതിന് ശേഷം നോക്കുന്നത് നിർത്തി അവൾ എഴുതിയ ആദ്യത്തെ കാര്യം അതായിരിക്കാം എന്ന് അവൻ ഊഹിച്ചു.

ആദിത്യൻ വായന തുടർന്നു പക്ഷേ അതെല്ലാം കൂടുതൽ ആശയങ്ങൾ, ബുള്ളറ്റ് പോയിന്റുകൾ, വാക്കുകൾ എന്നിവ ആയിരുന്നു. അവൻ ആ പേജിന്റെ പുറംഭാഗം നോക്കിയപ്പോൾ അത് ശൂന്യമായിരുന്നു.

ആദിത്യൻ അത് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുന്നതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു. എന്നാൽ അവൻ അത് വായിച്ചു എന്ന കാര്യം മനസ്സിലാക്കി അവൾ അസ്വസ്ഥയാകുമെന്ന് അവൻ കരുതി. അത് കൊണ്ട് അവൻ ആ നോട്ട്പാഡ് വീണ്ടും കസേരയിൽ തന്നെ ഇട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.

താൻ വായുവിൽ പറന്ന് നടക്കുന്നതായി ആദിത്യന് തോന്നി. അവിശ്വസനീയമാംവിധം സുന്ദരിയായ പ്രിയക്ക് തന്നിൽ ഒരു കണ്ണുണ്ട് എന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കി.

തലേ ദിവസം രാത്രി ഉണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ അൽപ്പം രസകരമായിരുന്നു അന്നത്തെ അവന്റെ അത്താഴം. നേരത്തെ കുളിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ആദിത്യനുമായി ഉള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയെ കുറിച്ച് പെൺകുട്ടികൾ ജേക്കബിനോടും അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരനോടും പറഞ്ഞു. ആദിത്യന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ ഉള്ള

മാനേജുമെന്റ് രീതിയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് കളിയാക്കുന്നതിൽ അവർ ഒട്ടും സമയം പാഴാക്കിയില്ല. ആദിത്യൻ ഇതെല്ലാം നല്ല രീതിയിൽ സ്വീകരിച്ചു. തന്റെ അടുത്ത കൂടിക്കാഴ്ച്ച പൂളിൽ നടത്താമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത്, എല്ലാവർക്കും അപ്പോൾ അവനോടൊപ്പം ചേരാം എന്നും പറഞ്ഞു.

സംഭാഷണം താമസിയാതെ അടുത്ത ദിവസത്തെ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു, പ്രത്യേകിച്ചും ശവസംസ്കാരം. സ്വന്തം ആഗ്രഹ പ്രകാരം മനു വർമ്മയെ ദ്വീപിന്റെ വടക്ക് വശത്ത് ഉള്ള ഒരു ചെറിയ തോപ്പിൽ ആണ് സംസ്‌കരിക്കേണ്ടത്. അതിഥികൾ അർദ്ധരാത്രി മുതൽ ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് മൂന്ന് മണിക്ക് ചടങ്ങ് ആരംഭിക്കുന്നത് വരെ വരാൻ തുടങ്ങും.

ആദ്യം വരുന്ന അതിഥികൾ ആരാണെന്ന് ആദിയ ചോദിച്ചു. സോഫിയ അവളുടെ കസേരയുടെ അരികിൽ നിന്ന് ഒരു ഫയൽ പുറത്തെടുത്ത് അതിഥികളുടെ വിവരങ്ങൾ ഉള്ള പകർപ്പുകൾ ഓരോരുത്തർക്കും കൈമാറി. ആദിത്യൻ അതിലൂടെ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. അതിലെ പല പേരുകളും കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

സ്റ്റിംഗ്, പിങ്ക്, നീൽ ഫിൻ എന്നിവരിൽ നിന്നുള്ള സംഗീത പ്രകടനങ്ങൾ അന്ന് ഉണ്ടായിരിക്കും. അതിഥികളുടെ പട്ടികയിൽ മോഡലുകൾ, അഭിനേതാക്കൾ, നടിമാർ, സംവിധായകർ എന്നിവരുടെ ഒരു മിശ്രിതമായിരുന്നു. അവയിൽ ചിലത് മനു വർമ്മയുടെ മുൻ കാമുകിമാർ ആണെന്ന് ആദിത്യൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇതെല്ലം കണ്ട് വായ തുറന്ന് അവൻ അവിടെ കുറച്ച് സമയം ഇരുന്നു.

“എന്റെ ദൈവമേ,” ആദിയ പിറുപിറുത്തു. “ഇത് ലോകത്തിലെ തന്നെ പ്രശസ്തർ ആയ ആളുകളുടെ ഒരു നിര തന്നെ ആണ്.”

“ഈ ആളുകൾ എല്ലാവരും നാളെ ഇവിടെ വരുമോ?” ആദിര ചോദിച്ചു. “ഇത് ശെരിക്കും എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.”

“അവരെല്ലാം മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മയുടെ സ്വകാര്യ സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നു.” ജേക്കബ് അവർക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി. “അവർ നിങ്ങളോട് നല്ലരീതിയിൽ സൗഹൃദപരമായി പെരുമാറും, വിഷമിക്കേണ്ട.”

ആദിത്യൻ വീണ്ടും പട്ടിക തുടർന്ന് വായിച്ചു. അന്ന ഫ്രിയൽ, ആഷ്‌ലി ജഡ്, ചാർലിസ് തെറോൺ, ക്രിസ്റ്റി ടർലിംഗ്ടൺ, എലിസബത്ത് ഷൂ, ഹെലീന ബോൺഹാം-കാർട്ടർ, ലെന ഹെഡെ, സൽമ ഹയക്.

“ഈ സ്ത്രീകളെല്ലാം മനു വർമ്മയുടെ മുൻ കാമുകിമാർ ആണോ?” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“സൽമ ഹയക്കും എലിസബത്ത് ഷൂവും സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നു. എന്നാൽ ബാക്കിയുള്ളവർ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊന്നിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാമുകിമാർ ആയിരുന്നു.” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു. “ആണുങ്ങൾ വെറും സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നു.”

ആദിത്യൻ പട്ടിക വായിച്ച് പൂർത്തിയാക്കി. ജോണി ഡെപ്പ്, കെവിൻ സ്മിത്ത്, മൈക്ക് മിയേഴ്സ്, നിക്കോളാസ് കേജ്.

“എന്റെ ദൈവമേ.”

“നിങ്ങൾ സിനിമ താരങ്ങളുടെയും പുറകെ പോകരുത്.” പ്രിയ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. “അവരെല്ലാം വെറും ആളുകളാണ്, നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ വെറും മനുഷ്യർ.”

“ജോണി ഡെപ്പും ഉണ്ടല്ലേ?” ആദിയ പിറുപിറുത്തു. “ഹമ്മോ.”

ആദിത്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ക്ലർക്ക്സ് എന്ന സിനിമയിൽ അഭിനയിച്ച കെവിൻ സ്മിത്ത് ആണോ ഇത്?”

“അതേ,” സോഫിയ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ, ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമകളുടെ ആരാധകൻ ആണ്.” ആദിത്യൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. “അദ്ദേഹത്തിന്റെ മിക്ക പാടങ്ങളും ഞാൻ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ട്. അവസാനത്തേത് ഞാൻ കണ്ടില്ല. കെവിൻ സ്മിത്ത് സിനിമ പോലെ ആയിരുന്നില്ല അത്. ഞാൻ എന്താണ് ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന് മനസ്സിലായോ?”

“ഏതോ റെഡ് എന്ന പടം?” ആദിയ ചോദിച്ചു.

“എന്ന് തോനുന്നു.”

“അദ്ദേഹത്തോട് അത് പറയാതെ ഇരിക്കുന്നത് ആണ് നല്ലത്.” സോഫിയ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. “അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരിച്ചടി ഐതിഹാസികം ആണ്.”

“ശെരിയാ, ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്.”

“പട്ടികയിലെ ബാക്കിയുള്ള പേരുകൾ ആരാണ്?” ആദിര ചോദിച്ചു. “ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ലാത്തവ.”

“അവർ ബിസിനസ്സ് അസോസിയേറ്റുകളാണ്, മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മ നിയമിച്ച ഓരോ കമ്പനിയുടെയും നിയുക്ത CEO മാരാണ്. അവരാരും രാത്രി ഇവിടെ താമസിക്കുന്നില്ല, അതിനാൽ ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് അരമണിക്കൂർ മാത്രമേ അവർ ഇവിടെ ഉണ്ടാകു.”

“പിങ്ക് ആൻഡ് സ്റ്റിംഗ്,” ആദിത്യൻ പിറുപിറുത്തു. “ഇത് ഒരു ശവസംസ്കാരമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം എന്നാലും അവർ തത്സമയം പാടുന്നു എന്ന് കേട്ട് ഞാൻ ആവേശ ഭരിതൻ ആവുക ആണോ?”

അത് കേട്ട് മേശയ്ക്ക് ചുറ്റും ഇരുന്ന എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“നീൽ ഫിന്നിനെ മറക്കരുത്,” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. “മികച്ച സംഗീതജ്ഞൻ. നിങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രശസ്തമായ പാട്ട് ഓർമ്മയുണ്ടോ?”

“എനിക്ക് ഓർമയുണ്ട്?” ആദിയ പറഞ്ഞു.

“അവർക്ക് ഒരു വലിയ ആൽബം തന്നെ ഉണ്ട്, അല്ലേ? വുഡ്‌ഫേസ്? അത് ശെരിയല്ലേ?”

“അത് തന്നെ നീൽ ഫിൻ.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

“കൊള്ളാം.”

അവർ അപ്പോഴേക്കും അത്താഴം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞു. ആദിത്യൻ ഒരു പുക വലിക്കാൻ വേണ്ടി പുറത്തേക്ക് പോയി. അവൻ തീൻ മേശയിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ പ്രിയ അവന് ഒരു പുതിയ മൊബൈൽ ഫോൺ നൽകി.

“പുതിയ ഫോൺ.”

“കാണാൻ കൊള്ളാം ഇത് എങ്ങനെയാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്?” കറുപ്പും ചാര നിറവും കലർന്ന ആ ഫോൺ പരിശോധിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ശെരി നോക്ക്.” പ്രിയ അവളുടെ വെള്ളി നിറത്തിൽ ഉള്ള അതെ ഫോൺ ഉയർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ അതിന്റെ വശത്ത് ഉള്ള ഒരു ബട്ടൺ അമർത്തി അപ്പോൾ മുൻപിലെ സ്‌ക്രീൻ നിവർന്ന് അതിന്റെ വലുപ്പം മൂന്നിരട്ടിയായി തുറന്ന് വന്നു. അപ്പോൾ അതിന് ഒരു ഐപാഡിന്റെ വലുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഇത് മടങ്ങുന്ന ഒരു ടച്ച് സ്ക്രീൻ ആണോ?” സ്വന്തം ഫോൺ തുറന്ന് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ,” പ്രിയ തലയാട്ടി. “താങ്കൾക്ക് ഇത് മടക്കി വയ്ക്കുകയോ തുറന്ന് ഉപയോഗിക്കുകയോ ചെയ്യാം. രണ്ട് രീതിയിലും അത് പ്രവർത്തിക്കും എങ്ങനെയെന്ന് എന്നോട് ചോദിക്കരുത് എനിക്കറിയില്ല.”

ആദിത്യൻ വീണ്ടും ഫോൺ അടച്ച് സ്‌ക്രീനിൽ ടാപ്പ് ചെയ്തു. ലോക്ക് സ്‌ക്രീനിലെ പാറ്റേൺ വരച്ച് അവൻ അത് അൺലോക്ക് ചെയ്‌ത് മെനുവിലൂടെ വേഗത്തിൽ ഒന്ന് ഓടിച്ച് നോക്കി. മനു വർമ്മയുടെ കമ്പനിയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ഉൽപ്പന്നത്തിന്റെ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള എളുപ്പവും സ്വാഭാവികതയും അവനെ ആശ്ചര്യ ചകിതൻ ആക്കി.

“ഇപ്പോൾ, ഇത് താങ്കളുടെ സ്വകാര്യ ഫോണാണ് അതിനാൽ പകലും രാത്രിയും ഏത് സമയത്തും താങ്കളെ വിളിക്കനാം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് മാത്രം നമ്പർ കൊടുക്കുക.” പ്രിയ വിശദീകരിച്ചു. “ബിസിനസ്സ് സംബന്ധമായി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ താങ്കൾ അവർക്ക് ഓഫീസ് നമ്പർ നൽകണം അപ്പോൾ ആ കോൾ എന്റെ അടുത്ത് വരും.” പ്രിയ അവളുടെ വെള്ളി

ഹാൻഡ്‌സെറ്റ് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ആ കോൾ താങ്കൾക്ക് വേണ്ടി കൈകാര്യം ചെയ്യും.”

“ശരി.”

“നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ചുവടെ ഉള്ള വലത് ഐക്കണിൽ ടാപ്പ് ചെയ്യുക ആണെങ്കിൽ അതിലെ സുരക്ഷിത മെസഞ്ചർ സംവിധാനം നിങ്ങൾക്ക് കാണാം. ഒരു മീറ്റിംഗഗിൽ മേശയിലിരിക്കുന്നവരും നമ്മളെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരും തമ്മിലുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങളോ അഭിപ്രായങ്ങളോ കൈമാറുന്നതിനായി ഞങ്ങൾ ഇത് പരീക്ഷിച്ച് വിജയിച്ചത് ആണ്.” ജേക്കബ് അവരോട് പറഞ്ഞു. “ഇത് വളരെ സഹായകരമാണ് നിങ്ങൾക്ക് ഇത് ഇരിക്കുബോൾ തുടയിലോ ഫയലിലോ ആരും കാണാതെ വയ്ക്കാൻ പറ്റും. പിന്നെ നിങ്ങൾ ടൈപ്പ് ചെയ്യേണ്ടതില്ല, അതിനാൽ സന്ദേശങ്ങൾ അയക്കാൻ കൈയ്യക്ഷരം എഴുതാൻ നിങ്ങൾക്ക് പേനയോ പോയന്ററോ ഉപയോഗിക്കാം. പെന ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ അതിൽ നിന്ന് മഷി ആവാതെ ശ്രേധിക്കണം.”

“എന്ത് കൊണ്ടാണ് മഷി ആവാതെ ശ്രേധിക്കണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

അവൻ ഇമെയിൽ ഐക്കണിൽ ടാപ്പ് ചെയ്തു അപ്പോൾ സ്ക്രീൻ രണ്ടായി വിഭജിച്ചു. മുകളിലെ പകുതി അവന്റെ സ്വകാര്യ ഇമെയിൽ ആയിരുന്നു, താഴത്തെ പകുതി ബിസിനസ്സ് ഇമെയിലും ആയിരുന്നു. അത് എന്തിനാണ് ഒരേ സമയം രണ്ട് ഇമെയിൽ അക്കൗണ്ട് ഒരുമിച്ച് തുറന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാവാതെ അവൻ അതിൽ കുറച്ച് സമയം നോക്കി ഇരുന്നു.

അരവിന്ദിൽ നിന്നുള്ള മറ്റൊരു ഇമെയിൽ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ അത് തുറന്ന് വായിച്ചു. “സുഹൃത്തേ, ഉടൻ തന്നെ ബന്ധപ്പെടുക!” ആദിത്യൻ അതിൽ അമർത്തി അത് വേഗത്തിൽ തുറന്ന് നോക്കി. അവൻ അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം വായിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു.

“അരവിന്ദിന് വേറൊരു പത്ര പ്രവർത്തകനിൽ നിന്ന് ഇത്തവണ കോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവനോട് ആദിത്യനുമായുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ചും അവർ എത്രനാളായി സുഹൃത്തുക്കളായിട്ട് എന്നും ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു. എന്താണ് കാര്യം എന്ന് അറിയാൻ അവന് ആഗ്രഹമുണ്ട്.”

“അരവിന്ദിന് കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ച് ഒരു കോൾ നൽകാൻ ഉള്ള സമയം ആയിരിക്കുന്നു.” പ്രിയ നിർദ്ദേശിച്ചു. “ഏതായാലും അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ പത്രക്കുറിപ്പ് പുറത്തിറങ്ങും. ബാക്കിയുള്ളവർക്കും ഇത് ബാധകമാണ്. ആരെയെങ്കിലും അറിയിക്കാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ വിളിക്കാം.”

ആദിത്യനും, ആദിയയും, ആദിരയും, ജേക്കബും, സോഫിയയും പ്രിയയുടെ നിർദേശം കേട്ടതോടെ ഒരു വാക്കും പറയാതെ ഫോൺ വിളിക്കാനായി അവിടെ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോയി. കുറച്ച് പേർ പൂളിന്റെ ചുറ്റും പോയി നിന്ന് ഫോൺ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. ബാക്കി ഉള്ളവർ കെട്ടിടത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഫോൺ വിളിക്കാൻ പോയി.

ആദിത്യൻ ആദ്യം അരവിന്ദിനെ വിളിച്ച് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞു. ആദ്യം അവന് അത് ഐശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, പക്ഷേ പിന്നീട് ആദിത്യൻ വിശദമായി പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് അവന് മനസ്സിലായി. അടുത്ത ദിവസം പത്ര മാധ്യമങ്ങളിൽ വരൻ പോകുന്ന പ്രഖ്യാപനത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് കാര്യങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ വിശ്വാസ്യതയും നൽകി.

ആരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താൻ ആദിത്യൻ ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ട് ആദിയയേയും ആദിരയേയും കുറിച്ച് അരവിന്ദിനോട് പറഞ്ഞു. ഫോണിന്റെ മറുവശത്ത് കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന നിശബ്ദത ആയിരുന്നു, പിന്നീട് അരവിന്ദ് പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഇത് ശെരിക്കും വിധിയുടെ വിളയാട്ടമാണ്, സഹോദരാ.” അരവിന്ദ് ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് അറിയാലോ എനിക്ക് അപ്പോൾ ഇതിനെ കുറിച്ച് അറിയില്ലാ എന്ന്.”

“എനിക്കറിയാം ആദിത്യ. ഞാൻ നിങ്ങളെ കുറിച്ച് ആരോടും പറയില്ല.”

“നന്ദി, അരവിന്ദ്. എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസം ആണ് സുഹൃത്തേ.” ആദിത്യൻ

പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്. എനിക്ക് നിന്റെ ഒരു സഹായം വേണം.”

“എന്ത് സഹായമാണ് വേണ്ടത്.”

ആദിത്യൻ വളരെ ആഴത്തിൽ ശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ ജോളിയെ കണ്ടെത്തി അവനെ പത്രമാധ്യമങ്ങളിൽ നിന്ന് അകറ്റി നിർത്തണം.”

“എന്റെ ദൈവമേ.”

“അതെ.”

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഇറങ്ങുകയാണ്.” അരവിന്ദ് വേഗം പറഞ്ഞു. “എന്തായാലും നീ അവനെ ഒന്ന് പെട്ടെന്ന് വിളിക്ക്.”

“ഇപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ അവനെ വിളിക്കാം, അരവിന്ദ്. നോക്കൂ കുറച്ച് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ഞാൻ തിരിച്ചെത്തും എന്തായാലും നാളെ ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാം. എന്നാൽ ശരി ഞാൻ ജോളിയെ വിളിക്കട്ടെ.”

“എടാ നീ പേടിക്കണ്ട ജോളി പ്രെശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കാതെ ഞാൻ നോക്കികോളാം. ആദിയയോട് പറയണം ഞാൻ നയൻനെ അന്വേഷിച്ചു എന്ന് പറയാൻ.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി പറയാം.”

ആദിത്യൻ അവന്റെ പുതിയ ഫോൺ ഒന്ന് നോക്കി കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. അവൻ അടുത്ത കോളിനായി ഒന്ന് തയ്യാർ എടുത്തു. ആദിത്യൻ പറയുന്നത് ഒരു തമാശയല്ലെന്ന് ജോളിക്ക് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൻ ആവേശത്തോടെ പല ചോദ്യങ്ങളും അവനോട് ചോദിച്ചു.

ജോളി ഇത് യഥാർത്ഥമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ ഇരുപത് മിനിറ്റും രണ്ട് സിഗരറ്റും ധാരാളം പ്രേരണയും വേണ്ടി വന്നു. പിന്നെ അവനെ ശാന്തനാക്കാൻ മറ്റൊരു പത്ത് മിനിറ്റ് വേണ്ടി വന്നു. ‘എന്റെ കൂട്ട്കാരൻ ഒരു ശതകോടീശ്വരൻ’ എന്ന ഗാനം കുറെ പ്രാവശ്യം അവൻ ഫോണിലൂടെ പാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു ആ സമയത്ത് അരവിന്ദ് അവിടെ എത്തി. ആദിയയേയും ആദിരയേയും കുറിച്ച് ജോളിയോട് പറയാൻ ആദിത്യൻ അരവിന്ദിനെ ഏല്പിച്ച് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

ആ ഫോൺ കോൾ കഴിഞ്ഞതോടെ മാനസികമായി ആദിത്യൻ തളർന്ന് പോയിരുന്നു. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരും റൂമിലേക്ക് പോയത് കണ്ട് അവൻ തന്റെ സ്യൂട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച് പോയി. അവിടെ അക്ഷമയായി ചൈത്ര അവന്റെ സ്യൂട്ട് ഫിറ്റിംഗിനായി വീണ്ടും അളവുകൾ എടുക്കാൻ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. എന്തായാലും ഇത്തവണ അവൾ അവന്റെ ബോളുകളിൽ പിടിക്കുകയോ കുണ്ണയിൽ കുത്തുകയോ ചെയ്തില്ല. അളവുകൾ എടുത്ത് കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് മിനിറ്റുകൾക്ക് ശേഷം അവർ അവിടെ നിന്ന് പോയി. ചൈത്ര പോയതോടെ ആശ്വാസത്തോടെ ആദിത്യൻ സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

“താങ്കൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ.” പ്രിയ ചോദിച്ചു. അവളുടെ കിടപ്പ് മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു. “താങ്കൾ ചൈത്രയെ കണ്ടോ?”

“എന്റെ അളവുകൾ എടുത്തതിന് ശേഷം അവർ ഇപ്പോൾ പോയതെ ഉള്ളു.”

“അരവിന്ധും ജോളിയുമായി ഉള്ള സംഭാഷണം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു?”

ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അരവിന്ദുമായി നന്നായി പോയി. ജോളി കുറച്ച് കൂടുതൽ . . . ഹൈപ്പർ, പക്ഷേ അരവിന്ദ് ഇപ്പോൾ അവന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ട്. അവൻ കൂടുതൽ കുഴപ്പം ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ അരവിന്ദ് നോക്കിക്കോളാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ട്.”

“ജോളിയുടെ ചൂതാട്ട കടം തീർക്കാമെന്ന് താങ്കൾ അവനോട് പറഞ്ഞോ?”

“അതിന് അവസരം ലഭിച്ചില്ല.”

“ശരി, പത്രക്കുറിപ്പ് പുറത്ത് പോയി ഓഫീസ് ഫോണിൽ നിങ്ങൾ മൂന്നുപേരുടെയും അഭിമുഖത്തിനും കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾക്കുമായി അഭ്യർത്ഥനകളോടെ ഉള്ള കോളുകൾ നിർത്താതെ വന്ന് കൊണ്ട്

ഇരിക്കുകയാണ്. ഞങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ഫേസ്ബുക്ക് പ്രൊഫൈലുകളും ഇന്റെർനെറ്റിലുള്ള നിങ്ങളുടെ ഫോട്ടോകളും എടുത്ത് മാറ്റി, പക്ഷേ മറ്റ് ആളുകളുടെ പേജുകളിൽ നിന്ന് പത്രങ്ങൾക്ക് ഇത് പോലെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ലഭിക്കും. ഇപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നു കൂടി ചൂട് പിടിക്കും.” പ്രിയ കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്ത്?”

“അതെ മാധ്യമ ഭ്രാന്ത്. സ്കൂപ്പ് നേടാനുള്ള നെട്ടോട്ടം. സത്യം വഴിമറക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ മനസ്സിൽ തോന്നിയത് വിളിച്ച് പറയൽ.”

ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ചു. “നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമോ ഞാൻ ഇത് വരെ മാധ്യമങ്ങളെ മുഗാമുഗം കണ്ടിട്ടില്ല, അല്ലെങ്കിൽ പാപ്പരാസികളെ കണ്ടിട്ടില്ല, പക്ഷേ ഞാൻ ഇതിനകം അവരെ വെറുക്കുന്നു.” അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“അത് അസാധാരണം അല്ല. മിസ്റ്റർ മനു വർമ്മ അവരെ വിജയികളുടെ കുണ്ടിയിൽ നിന്ന് രക്തം വലിച്ച് കുടിക്കുന്ന അട്ടകൾ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.”

ആദിത്യൻ അത് കേട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“താങ്കൾ താങ്കളുടെ മാതാപിതാക്കളെ വിളിച്ച് അവരെ കാര്യങ്ങൾ വേഗം അറിയിക്കുക.” പ്രിയ അവനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി.

“ഞാൻ ആ കാര്യം വിട്ട് പോയി.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. സോഫയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിക്കുബോള് അവൻ ശരീര വേദന കൊണ്ട് ഉറക്കെ ഒന്ന് ഞരങ്ങി. ആ വേദന അവൻ ശരീരത്തിന് നൽകിയ കഠിനമായ വ്യായാമത്തെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി.

“താങ്കളുടെ അവസ്ഥ നാളെ ഇതിലും മോശമാകും എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.” പ്രിയ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി.

“നിങ്ങൾ ഇന്ന് നൽകുന്നത് മുഴുവൻ സന്തോഷ വാർത്ത ആണല്ലോ.” ആദിത്യൻ അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവസാനം കഷ്ടപ്പെട്ട് എഴുനേറ്റ് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് മാതാപിതാക്കളെ വിളിക്കാൻ പോയി.

അവർ കുറച്ച് സമയം ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ചു. ആദിത്യന്റെ മാതാപിതാക്കൾ അവനെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൻ അവരെയും സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. മാധ്യമങ്ങൾ അവരെ അന്വേഷിക്കുക ആണെന്ന് അവൻ അവർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. അവർ മൂന്ന് പേരും വളരെ നന്നായി സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

വിഷയം മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യന്റെ അമ്മ പ്രിയയോട് സംസാരിച്ചതിനെ കുറിച്ചും അവൾ ശരിക്കും നല്ലൊരു കുട്ടിയാണെന്ന് തോനുന്നു എന്നും പറഞ്ഞു. ആദിത്യനെ കുറിച്ച് ധാരാളം നല്ല കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞു. അത് അവന് നല്ല രീതിയിൽ ഇപ്പോൾ നടക്കുന്ന പ്രേശ്നങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒരു ആശ്വാസം നൽകി. കുറച്ച് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ താൻ തിരിച്ചെത്തുമെന്ന് അവൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. ഒരു ദിവസം അത്താഴത്തിന് പ്രിയയെ കൊണ്ട് വരാമെന്ന് ആദിത്യൻ അവർക്ക് വാക്ക് നൽകി.

വരാനിരിക്കുന്ന ശവസംസ്കാര ചടങ്ങുകൾ എ-ലിസ്റ്റ് അതിഥികൾ എന്നിവയെ കുറിച്ച് അവൻ വിശദീകരിച്ചു. ദ്വീപിലെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ മികച്ച സുഖസൗകര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും അവൻ പറഞ്ഞു. എല്ലായ്‌പ്പോഴും ഉള്ള ജോലി തിരക്കിനെ കുറിച്ച് അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ കൂടുതൽ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യില്ലെന്ന് അവന് അവരോട് ഉറപ്പ് നൽകേണ്ടി വന്നു.

അവന് അവരോട് സംസാരിക്കാൻ തോനുന്ന ഏത് സമയത്തും അവരെ വിളിക്കാൻ അച്ഛൻ ഓർമ്മിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവർ ആ സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിച്ചു.

അവൻ അവരോട് സംസാരിച്ചിട്ട് കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ ഓഫീസ് വിടുന്നതിന് മുമ്പ് അല്ലെങ്കിൽ രാജ്യം വിടുന്നതിന് മുമ്പ് ആണ് അവരോട് സംസാരിച്ചത്. അവർ ശാന്തമായി കാര്യങ്ങൾ നീക്കാൻ ശ്രമിക്കുക ആണെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. മാത്രമല്ല അവർ എപ്പോഴും അവന്റെ സ്വന്തം ഗതി നിയന്ധ്രിക്കാൻ അവനെ അനുവദിച്ചിരുന്നു.

“അത് നിന്റെ മാതാപിതാക്കളാണോ?” ആദിത്യൻ വലത് വശത്ത് നിന്നു ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു. പടിക്കെട്ടിന് മുകളിൽ ആദിര നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

“അതെ, അവർക്ക് സുഖമാണോ എന്ന് അന്വേഷിക്കുക ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ മറുപടി നൽകി. “നിന്റെ എല്ലാ കോളുകളും നീ ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞോ.”

“എനിക്ക് വിളിക്കാൻ ആരുമില്ല.” ആദിര വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യന് അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വിഷമം ആയി. ഇവിടെ വന്ന ആദ്യത്തെ ദിവസ്സം താൻ ഒറ്റപ്പെട്ട് പോയത് അവന് ഓർമ്മ വന്നു. അവൾക്ക് വിളിക്കാൻ ആരും ഇല്ലാത്തത് എങ്ങനെയാണ് എന്ന് ചിന്തിച്ചു. അവൾക്ക് വിളിക്കാൻ ഒരു സുഹൃത്ത് പോലും ഇല്ലേ എന്ന് ഓർത്ത് അവൻ ചോദിച്ചു. “നിന്റെ അച്ഛനെ വിളിക്കണ്ടേ?”

“അവനോ?” ആദിര ചീറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അയാളോട് പോയി പണി നോക്കാൻ പറ.”

ആദിത്യന് അതിന് എന്ത് മറുപടി പറയണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ അവൻ ഒരു സിഗരറ്റ് പുറത്ത് എടുത്ത് കത്തിച്ചു. അവന്റെ പാക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരെണ്ണം എടുത്ത് ആദിരയും അവനോടൊപ്പം വലിക്കാൻ കൂടി.

“ഹേയ്, ഇത് നമ്മുടെ കാര്യമായിരിക്കാം, നിനക്ക് മനസ്സിലായോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “അർദ്ധരാത്രി ബാൽക്കണിയിൽ പുകവലിയും പകൽ എങ്ങനെ പോയി എന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള സംസാരവും.”

ആദിര പുഞ്ചിരിച്ചു. “നിന്റെ ഇന്നത്തെ ദിവസം വേതനയുള്ളതും നനഞ്ഞതും എളുപ്പമുള്ള മീറ്റിംഗുകളും ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ നിനക്ക് ഒരു പ്രസംഗം എഴുതാൻ ഉണ്ട്.”

“നിന്റെ ദിവസം ആശയക്കുഴപ്പമുള്ളതും വിരസവും ഭയപ്പെടുത്തുന്നതും ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ ഊഹിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ?” ആദിര അവനെ ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“മീറ്റിംഗുകളിലെ എല്ലാ വിവരങ്ങളും നിന്നെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആക്കുകയും ഭയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു എന്ന് ഞാൻ ഊഹിക്കുന്നു. സലൂണിലെ വിരസത ഒരു ഊഹം ആയിരുന്നു. എന്നാൽ മാറ്റ് കാര്യങ്ങൾക്കും ഇത് തന്നെ ആണ് അവസ്ഥ എന്ന് ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നു.” ആദിത്യൻ വിശദീകരിച്ചു. അവൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ അവളുടെ കുറ്റങ്ങൾ എടുത്ത് കാണിക്കുക അല്ല എന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി.

“ശെരിയാ നീ പറഞ്ഞത് സത്യത്തിൽ നിന്ന് അധികം ദൂരം ഇല്ല.” ആദിര ഒരു വെല്ലുവിളി പോലെ പറഞ്ഞു. “ശരി, എന്നാൽ ഞാൻ കുറച്ച് കൂടി പറയാം നിനക്കും ആശയ കുഴപ്പം ഉണ്ട്.”

“എന്തിനേ കുറിച്ച്?” ആദിത്യൻ ചിരിച്ചു.

ആദിരയുടെ തല ആദിത്യന്റെ സ്യൂട്ടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തിരിയുകയും എന്നിട്ട് “അവൾ” എന്ന് മന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്തു.

അവൾ പ്രിയയെ ആണ് പരാമർശിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ തലയാട്ടി.

“നീ എന്തിനെ കുറിച്ചാണ് ആശയ കുഴപ്പത്തിൽ ആകുന്നത്?” ആദിര ചോദിച്ചു. ആദിത്യന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്ന് ശബ്ദം താഴ്ത്തി ആണ് അവൾ അത് ചോദിച്ചത്.

“അവൾക്ക് എന്നെ ശെരിക്കും താല്പര്യം ഉണ്ടോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിര ഉടനെ കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി അത്ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കി.

“അത് വളരെ വ്യക്തമാണ് ആദിത്യ.” അവൾ മന്ത്രിച്ചു. “അവൾക്ക് നിന്നിൽ നിന്ന് കണ്ണ് എടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. അത് അവളെ അലട്ടുന്നും ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.”

“ഞങ്ങൾ ആദ്യമേ തന്നെ അടിസ്ഥാന നിയമങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു. ഞങ്ങൾ എന്തായാലും കിടക്ക പങ്കിടില്ലെന്ന് അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അത് ഒരു അതിര് കടക്കൽ ആണെന്ന് അവൾ വിശ്വസിക്കുന്നു.”

ആദിര ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ?”

“അതിനാൽ നിയമങ്ങൾ ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടോ അതോ ഞാൻ ഒരു നീക്കം നടത്തണം എന്ന് അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. പിന്നെ അവൾ എന്റെ കീഴിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. അവൾ ശരിക്കും അവളുടെ ജോലിയിൽ മിടുക്കി ആണ്.”

“അവൾ അവളുടെ ജോലിയിൽ നല്ലതാനെങ്കിൽ എന്താ. അവൾ സുന്ദരിയാണെന്ന് നീ കരുതുന്നു. നീ സുന്ദരൻ ആണെന്ന് അവൾ കരുതുന്നു. ഇത് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വളരെ ലളിതമാണ്.” ആദിര സ്വാഭാവികം എന്ന പോലെ മറുപടി നൽകി.

“ഇത് എല്ലായ്പ്പോഴും അത്ര ലളിതമല്ല.” ആദിയയെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവൻ ആദിരയെ കുറിച്ചും അവളെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകളെ കുറിച്ചും ചിന്തിച്ചു.

“തീർച്ചയായും അത് ലളിതമാണ്.” ആദിര ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഒരിക്കൽ സുന്ദരിയായ ഒരു നർത്തകിയെ കണ്ടുമുട്ടി എന്ന് പറയാം, അല്ലേ?” ആദിത്യൻ പതുക്കെ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

“ശോ വേണ്ട ആദിത്യ.” ആദിര വേഗം പറഞ്ഞു. “നീ ആ കാര്യം പറയല്ലേ.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായോ? എല്ലായ്പ്പോഴും കാര്യങ്ങൾ അത്ര ലളിതമല്ല.”

അവൾ അത് കേട്ട് ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവർ രണ്ട് പേരും കുറച്ച് സമയം ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു.

“ശരി എന്നാൽ രാവിലെ ആറുമണിക്ക് എഴുനേറ്റ് എനിക്ക് വ്യായാമത്തിന് പോകണം.” ആദിത്യൻ നിശബ്ദത ലംഘിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എത്രയും പെട്ടെന്ന് കിടക്കുന്നത് ആണ് നല്ലത്.”

“ഞാൻ രാവിലെ എഴുന്നേറ്റാൽ നിന്റെ കൂടെ ജിമ്മിൽ വരാം.” ആദിര പറഞ്ഞു. “അതിന് തീരെ സാധ്യത ഇല്ലെങ്കിലും.”

“ഞാൻ രാവിലെ നിന്നെ ഉണർത്തണോ?”

“രാവിലെ ആറ് മണിക്ക്? വേണ്ട.” ആദിര ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാൻ താൽപ്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ, എന്ത് ഗൗരവമേറിയ കാര്യം ആണെങ്കിലും, നിനക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്നോട് സംസാരിക്കാം, മനസ്സിലായോ?”

അവൾ അവനെ ഉറ്റുനോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് മനസ്സിലായി.”

വ്യക്തിപരമായ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ തൽക്ഷണം അവളുടെ പ്രതിരോധം ഉയർന്നത് ആദിത്യൻ മനസ്സിലാക്കി. ലോകത്തിലെ മറ്റെല്ലാ പുരുഷന്മാരും അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ അവളെ നിരാശപ്പെടുത്തിയത് പോലെ അവളെ നിരാശപ്പെടുത്താതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് ഉണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ചു.

“ശരി, ഞാൻ എന്നാൽ ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നു.” കൈകളിലെയും വയറ്റിലെയും ശക്ത്തമായ വേദനയിൽ പല്ലുകടിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റു. “ഗുഡ് നൈറ്റ്, ആദിര.”

“ഗുഡ് നൈറ്റ്, ആദിത്യ.”

അവൻ തന്റെ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഉടുപ്പുകൾ അഴിച്ച് കട്ടിലിലേക്ക് വീണു. ലയിറ്റ് അണക്കാൻ വേണ്ടി ശ്രേമിക്കുമ്പോൾ, “ലയിറ്റ് അണക്കല്ലേ” എന്ന് പ്രിയ പറയുന്നത് കേട്ടു.

ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പേടിച്ച് പോയി. അവൾ മുറിയിലുണ്ടെന്ന് അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവൻ വസ്ത്രം മാറുമ്പോൾ അവൾ നേരത്തെ ഇരുന്ന കസേരയിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നോട്ട്പാഡ് ഇപ്പോഴും അവളുടെ മടിയിൽ വച്ചിട്ട് ഉണ്ട്.

“ക്ഷമിക്കണം, നിങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.” അവൻ പുതപ്പ് എടുത്ത് പുതച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നാളത്തേ പ്രസംഗത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ ഡ്രാഫ്റ്റ് എഴുതി കഴിഞ്ഞു.” അവൾ അത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് കട്ടിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

“നമുക്ക് അത് ഒന്ന് നോക്കാം.”

അവൾ നോട്ട്പാഡ് അവന് കൊടുത്തു. അവൻ അത് വായിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾ കട്ടിലിന്റെ മറുവശത്ത് ചാടി കയറി അവന്റെ അരികിൽ വന്ന് കിടന്നു.

ആദിത്യന്റെ ഏകാഗ്രതയെ അത് സാരമായി ബാധിച്ചു. അവൾ അവന്റെ തൊട്ടടുത്ത് കട്ടിലിൽ കിടക്കുക ആയിരുന്നു. പുതപ്പിന്റെ അടിയിൽ അവൻ പൂർണ നഗ്നൻ ആയിരുന്നു. അവൻ മനസ്സിനെ കടിഞ്ഞാണിട്ട് കൊണ്ട് കയ്യിലുള്ള ചുമതലയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“ഇത് കുഴപ്പമില്ല.” ആദിത്യൻ അത് വായിച്ചതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു.

“കുഴപ്പമില്ല?” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഇത് വളരെ നന്നായിട്ട് ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

“കുറച്ച് ഭാഗങ്ങളിൽ ചെറിയ പ്രെശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒരു പേന തരാമോ?”

പ്രിയ ചുറ്റും നോക്കി എന്നിട്ട് കട്ടിലിൽ നിന്ന് ചാടി എഴുനേറ്റ് അവൾ ഇരുന്ന കസേരയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് പേനയുമായി മടങ്ങി വന്നു. “ഇതാ പെന.”

ആദിത്യൻ നെടുവീർപ്പിട്ട് കാൽ മുട്ടുകൾ മുകളിലേക്ക് മടക്കി വച്ചു. നോട്ട്പാഡ് കാലിൽ ചാരി വച്ച് കൊണ്ട് അവൻ അതിൽ തിരുത്തൻ തുടങ്ങി.

“ശരി, ഇവിടെ രണ്ടാമത്തെ ഖണ്ഡിക നോക്കു ഞാൻ ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കാറില്ല.” അവൻ പറഞ്ഞു. ആ രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്നത് അവന് വിഷമകരമായി തോന്നി. സാധാരണ ഗതിയിൽ മറ്റൊരു രീതിയിൽ ആണ് താൻ അത് പറയുക എന്ന് പ്രിയക്ക് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു.

അവൻ അവൾ എഴുതിയ വരികൾക്ക് ഇടയിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കുറച്ച് കൂടി തെറ്റുകൾ ചൂണ്ടി കാണിക്കുകയും അവർ അത് ചർച്ച ചെയ്ത് തിരുത്തുകയും ചെയ്തു. ഒട്ടും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ ആദിത്യന്റെ കൈയ്യുടെ വളരെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി കിടന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ മുകളിലേക്ക് പോയി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് അവളുടെ മുലകൾക്ക് ഇടയിലുള്ള ചെറിയ വിടവിലക്ക്. അവൻ അവിടേക്ക് നോക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവന്റെ ഏകാഗ്രത പോയി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആദിരയുമായുള്ള തന്റെ മുൻപത്തേ സംസാരം ഓർത്ത് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാതെ പ്രിയയോട് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“നിങ്ങൾ ഈ കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടക്കണം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ നിങ്ങൾ എന്നെ ഉണർത്താൻ എഴുന്നേൽക്കേണ്ടി വരില്ല. ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് ഒരു ചെറിയ നടത്തം മാത്രമേ ഉണ്ടാകു. ഞാൻ പിന്നെ നന്നായി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കും.”

പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് നമ്മൾ തീരുമാനിച്ച നിയമങ്ങൾക്ക് എതിരാണ്, ഓർമ്മിക്കുക.”

“അതെ, പക്ഷേ അത് നമ്മൾ പരസ്പരം അറിയുന്നതിന് മുമ്പ് ആണ് ആ നിയമങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചത്. നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് കിടന്നാൽ ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ഒരേ കിടക്കയിൽ തന്നെ നമ്മൾ ഇന്ന് ഉറങ്ങുന്നു.” ആദിത്യൻ തുടർന്നു. പകുതി തമാശയായി അവൻ അത് പറയാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്തായാലും അവന്റെ അഭിപ്രായം അവളോട് അവതരിപ്പിച്ചു. “പിന്നെ ഒരുമിച്ച് കിടക്കുന്നതിൽ എന്ത് ഇരിക്കുന്നു നമ്മൾ പരസ്പരം നഗ്നരായി കാണുത്തത് അല്ലെ.”

“നഗ്നരായി കാണുന്നതും കൂടെ കിടക്കുന്നതും തമ്മിൽ എന്ത് ബന്ധം?” പ്രിയ അവന്റെ കൈയിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ വെറുതെ തോക്കിൽ കയറി വെടി വക്കണ്ടാ.”

“ഹേയ് നഗ്നയായി ആണ് ഉറങ്ങുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞത് നിങ്ങളാണ്, ഓർക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാൻ ഈ പുതപ്പിന് അടിയിൽ നഗ്നനാണ് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തന്നെ അറിയാം. കാരണം ഞാൻ ഇവിടെ വന്ന് ഉടുപ്പ് ഊരി കളഞ്ഞ് കിടക്കയിൽ കയറിയതിന് ശേഷം മാത്രമാണ് നിങ്ങൾ മുറിയിൽ ഉണ്ടെന്ന് എന്നെ അറിയിച്ചത്.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൻ കുറച്ച് നിമിഷം സംസാരിക്കാൻ മറന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.

“ഞാൻ പ്രസംഗം എഴുതുന്നതിൽ ശ്രദ്ധിക്കുക ആയിരുന്നു.” അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകൾ ചുരുങ്ങി.

“നിങ്ങൾ എന്നെ നോക്കിയതേ ഇല്ല?”

“ഇല്ല.” അവൾ തല കുലുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ആദിത്യന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

“ഞാൻ എന്റെ ജീൻസ് ധരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ മുമ്പ് നോക്കിയിട്ടില്ലേ?”

“ഇല്ല.”

“പിന്നെ ഇന്നലെ ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിൽ വച്ച് ഞാൻ ഉടുപ്പ് മാറുമ്പോൾ നിങ്ങൾ നോക്കിയില്ലേ?”

“തീർച്ചയായും ഇല്ല.” അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. അവൾ ഇപ്പോൾ ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ കഠിനമായി ശ്രമിക്കുക ആയിരുന്നു.

“പ്രിയ, നിങ്ങൾ അൽപം കുസൃതി ഉള്ളവൾ ആണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.” ആദിത്യൻ ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. “അത് എനിക്ക് ഇഷ്ടവും ആണ്.”

“ഹേയ് നിങ്ങൾ ഈ ആരോപണങ്ങളെല്ലാം ഉന്നയിക്കുന്നു. ഇന്ന് രാവിലെ ഷവറിൽ ഞാൻ കുളിക്കുമ്പോൾ കയറി വന്നത് താങ്കളാണ്, മിസ്റ്റർ.” അവൾ മൃദുവായി കൈമുട്ട് വച്ച് അവനെ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്നെ നഗ്നത കാണിക്കണം എന്ന ഏക ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ ഞാൻ വരുന്നത് വരെ നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.” ആദിത്യൻ വാദിച്ചു. അവൾ വീണ്ടും മൃദുവായി കൈമുട്ട് വച്ച് അവനെ തട്ടി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു. “ഹേയ് ഞാൻ കുറ്റം പറയുക അല്ല. എല്ലാവർക്കും അവരുടേതായ വിനോദം ആവശ്യമാണ്.”

“ആദിത്യ വർമ്മ ഞാൻ നിങ്ങളെ നഗ്നത കാണിക്കണമെന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.” പ്രിയ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“യഥാർത്ഥത്തിൽ അതെ. ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ അതിനാൽ നഗ്നത എന്നെ കാണിക്ക്.”

പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഒരിക്കലും സംഭവിക്കില്ല.”

“ഞാൻ അത് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.”

“ഞാൻ താങ്കൾക്ക് ഒരിക്കലും അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് നഗ്നത കാണിക്കില്ലെന്ന് താങ്കൾ വിശ്വസിക്കുന്നില്ലേ?”

ആദിത്യൻ തലയാട്ടി. “ഇല്ല, നിങ്ങൾക്ക് അത് വീണ്ടും ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

“ക്ഷീണം താങ്കളുടെ തലച്ചോറിനെ ഭ്രാന്തമായ കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു വെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.” പ്രിയ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ക്ഷീണം ഉണ്ട്, പക്ഷേ നിങ്ങൾ എന്നെപ്പോലെ തന്നെ ഈ സംഭാഷണം ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട്.” ആദിത്യൻ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. അവന്റെ സ്വരം കുറച്ച് കൂടി ഗൗരവം ഉള്ളതായി മാറിയിരുന്നു.

“എന്നാലും ഇത് ഒരു നല്ല ആശയമല്ല.” പ്രിയ അതേ സ്വരത്തിൽ മറുപടി നൽകി. “അത് കൊണ്ട് ഇത് വീണ്ടും നടക്കുമെന്ന് താങ്കൾ പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട.”

“എന്തായാലും നിങ്ങൾ എന്നെ താല്പര്യം ഉണ്ട്, ഇല്ലേ?” ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് ആദിത്യൻ മൃദുവായി പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ അതിനെ അതിജീവിക്കും.”

“എനിക്ക് നിങ്ങളെയും ഇഷ്ട്ടമാണ്.”

“താങ്കളും അത് അതിജീവിച്ച് കൊള്ളും.” പ്രിയ സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു. “ഞാൻ കാര്യമായി പറയുകയാണ് ഇത് ഒരു നല്ല ആശയമല്ല.”

“നിങ്ങൾ പറയുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവൻ അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിഞ്ഞ് കിടന്നു. അവരുടെ മുഖം തമ്മിൽ ഇപ്പോൾ ഇഞ്ചുകളുടെ അകലം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

അവന്റെ ചർമ്മത്തിൽ അവളുടെ ശ്വാസം ആദിത്യന് അനുഭവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അവർ രണ്ട് പേരും ആഴത്തിൽ ശ്വസിക്കുന്നത് അവന് മനസ്സിലായി. ആദിത്യൻ ഒരു കൈ അവളുടെ തടിയിലേക്ക് ഉയർത്തി. അവൾക്ക് ഒരു ഉമ്മ നൽകണം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ അവൻ അവന്റെ ചുണ്ട് അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. പ്രിയ പെട്ടെന്നു അവന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് ഉരുണ്ട് മാറി.

നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ അവൾ കട്ടിലിന്റെ കാലിൽ ഉരുണ്ട് എത്തി എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു.

“എനിക്ക് താങ്കളെ താല്പര്യം ഇല്ലെന്ന് ഞാൻ നടിക്കാൻ പോകുന്നില്ല.” പ്രിയ മൃദുവായി പറഞ്ഞു. “എന്നാൽ ഇത് ഒരു നല്ല ആശയം അല്ലെന്ന് ഞാൻ ഉറച്ച് വിശ്വസിക്കുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് ജോലി ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട്.”

നിരാശ നെഞ്ചിലെ ഒരു ഭാരം പോലെ ആദിത്യന് അനുഭവപ്പെട്ടു അവൻ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു. “നിങ്ങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി, പ്രിയ.” അവൻ ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് പറഞ്ഞു. “ന്യായമായും നിങ്ങൾ ഇതും പ്രവചിച്ചത് ആണ്.”

“എനിക്കറിയാം അതാണ് എന്നെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് സൗമ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. “എന്റെ സ്വന്തം ഉപദേശം പിന്തുടരുന്നതിന് വേണ്ടി ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പൊരുതുക ആണ്.”

“നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഞാൻ കാരണം അസ്വസ്ഥ അല്ലേ?” കട്ടിലിന് ചുറ്റും നടന്ന് കൊണ്ട് നോട്ട്പാഡും പേനയും അവൾ ശേഖരിക്കുമ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.

അവൾ തലയാട്ടി. “അല്ല, വാസ്തവത്തിൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ താങ്കളെ കളിയാക്കാൻ തമാശകൾ തയ്യാറാക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ്. അതിനാൽ എനിക്ക് നാളെ താങ്കളെ പരിഹസിക്കാൻ കഴിയും. ഇത് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല മാർഗം അതാണ്.”

ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. “നന്നായി ഉറങ്ങുക, പ്രിയ.”

“താങ്കളും, ആറ് മണിക്ക് താങ്കളെ ഉണർത്താൻ വരുമ്പോൾ നമുക്ക് വീണ്ടും കാണാം.”

വാതിൽക്കൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ ആദിത്യൻ അവളെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. എന്ത് കൊണ്ടാണ് അവൾ അത് വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത് എന്നും അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ പറ്റില്ല എന്നും ആദിത്യൻ മനസിലാക്കി. എന്നാലും കാര്യങ്ങൾ തുറന്ന് സംസാരിക്കാനും അവളുടെ മനസ്സ് അറിയാനും പറ്റിയതിൽ അവൻ അൽപ്പം സന്തോഷിപ്പിച്ചു. അവൻ പുറകിലേക്ക് ചാരി ലയിറ്റ് ഓഫ് ചെയ്യാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ വേദന കാരണം ഒന്ന് ഞരങ്ങി.

“ദൈവമേ, ഭയങ്കര വേദന.” ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് സ്വായം പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ക്ഷീണം കാരണം കിടന്ന ഉടനെ തന്നെ ഉറങ്ങി പോയി.

(തുടരും …..)

കഥയിൽ ഇഷ്ഠപ്പെട്ടതും അല്ലാത്തതും ആയ ഭാഗങ്ങളെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അതിനെ കുറിച്ച് ഉള്ള അഭിപ്രായങ്ങൾ നിങ്ങൾ കമന്റുകളിലൂടെ അറിയിക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഈ കഥ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുത്തൻ സഹായിക്കും എന്ന് ഞാൻ എടുത്ത് പറയേണ്ടത് ഇല്ല എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.

സ്നേഹപൂർവ്വം അതുല്യൻ.