അണിമംഗലത്തെ ചുടലക്കാവ് 5

നിങ്ങളുടെ സപ്പോര്‍ട്ട് ഒന്നുമാത്രമാണ് എന്നെ പോലെ ഉള്ള എഴുത്തുക്കാരുടെ ശക്തി…ഇത്രയും നാളും ഉണ്ടായിരുന്നതുപ്പോലെ വീണ്ടും അതുണ്ടാകും എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയില്‍ തുടരുന്നു..

വിനു പെട്ടന്ന് സ്തഭ്തനായി… “അല്ല ആയിഷ ഇന്ന് നമ്മള്‍ പോയ സ്ഥലത്ത്..” “നമ്മള്‍ പോയ സ്ഥലത്തോ ..നീ എന്തോക്കോയ വിനു പറയുന്നേ…നിനക്കെന്താ പറ്റിയെ….കഴിഞ്ഞ നാല് ദിവസമായി ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പോയെക്കുവല്ലേ…പോകാന്‍ നേരം എനിക്ക് നെറ്റ് ഇല്ലാത്തോണ്ട് നിനക്ക് ഞാന്‍ ടെക്സ്റ്റ്‌ മെസ്സേജ് അയച്ചിരുന്നല്ലോ…ഇന്ന് വൈകിട്ട ഞാന്‍ വന്നത്..നീ എന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നേ” വിനുവിന്‍റെ ശരീരത്തിലൂടെ കൊള്ളിയാന്‍ പാഞ്ഞു…ആയിഷ വീട്ടില്‍…അവന്‍ വേഗം ടെക്സ്റ്റ്‌ ഇന്ബോക്സ് തുറന്നു…ശെരിയാണ് നാല് ദിവസം മുന്നേ ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പോകുന്നു അത്യവശ്യ കാര്യമുണ്ട്…നാല് ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ ..എന്നാ മെസ്സേജ്… വിനുവിന്‍റെ കൈകാലുകള്‍ വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി…അപ്പോളും ആയിഷ ഫോണിലൂടെ ഹലോ ഹല്ലോ എന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…വിനുവിന് മനസില്‍ എന്തൊക്കെയോ സംശയങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞു…. അവന്‍ വേഗത്തില്‍ എണീട്ടുക്കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ മനസില്‍ ഉറപ്പിച്ചതുപ്പോലെ ഹോസ്റ്റല്‍ വിട്ടിറങ്ങി ആ കെട്ടിടതിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി… എന്താണ് അപ്പോള്‍ സംഭവിച്ചത് ,,,താന്‍ അപ്പോള്‍ ഈ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളില്‍ ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ചത് ആരോടാണ്…ആരുടെ കൂടെ ആണു ഈ ദിനം മുഴുവന്‍ ഞാന്‍ ചിലവിട്ടത്…ആരെയാണ് ഞാന്‍ ഇന്ന് പുണര്‍ന്നത്‌… ദൈവമേ എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ഇങ്ങനെയല്ലാം..ചോദ്യങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ മനസുമായി ലക്ഷ്യഭോധം ഇല്ലത്തവനെപ്പോലെ വിനു മുന്നോട്ടു നടന്നു… ആ പഴയ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ മുന്‍വശത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോള്‍ പെട്ടന്ന് അതിന്റെ മുന്നിലൂടെ എന്തോ പാഞ്ഞു പോകുന്നതുപ്പോലെ തോന്നി വിനുവിന്..എന്താണത്,…ഇല്ല ഇരുട്ടായതുക്കൊണ്ട് ശെരിക്കും കാണാന്‍ പറ്റിയില്ല…കുരുതിമാലക്കാവിലമ്മേ എന്നെ പരീക്ഷിക്കല്ലേ…ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും നിന്‍റെ കാമുകന്‍ അല്ലെ ഞാന്‍.. എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ സംഭവിക്കുന്നതെന്താണെന്ന് എനിക്കിപ്പോള്‍ മനസിലാകുന്നില്ല…അനര്‍ത്ഥങ്ങളാണോ നല്ലതാണോ ഒന്നും തന്നെ അറിയില്ല…എനിക്ക് വേണ്ട തുണയെകണേ വിനു വീണ്ടും മുന്നോട്ടു നടന്നു…അവന്‍റെ കൈകളില്‍ യാതൊരു വെളിച്ചവുമില്ല..മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ കയില്‍ എടുത്തതും ഇല്ല…പക്ഷെ ആ കെട്ടിടവും അതിലേക്കുള്ള വഴികളും വ്യക്തം ആണു…എന്നാല്‍ ആകാശത്ത് ചന്ദ്രന്‍ ഇല്ലതാനും… അല്‍പ്പം ഭയം വിനുവിന്‍റെ മനസില്‍ ഉണ്ട് താനും…ഉത്തരമറിയാത്ത കുറെ ചോദ്യങ്ങളും…അവന്‍ വീണ്ടും മുന്നോട്ടു നടന്നു…ആ പഴയ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ മുന്‍വശത്തെത്തി…വള്ളിപ്പടര്‍പ്പുകള്‍ കിടക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ നാഗങ്ങള്‍ ചുറ്റി പിണഞ്ഞു കിടക്കും പോലെ ആണു തോന്നുക… മുന്നോട്ടു പോയി നോക്കണം എന്തായാലും …ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ കയറണം…അവിടെ തനിക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങള്‍ എന്തായാലും ഉണ്ടാകും…അതിനു മുന്നില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ എന്തുകൊണ്ടാണ് തന്‍റെ നടത്തത്തിന്റെ വേഗത കുറഞ്ഞുവന്നത്….

ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഉള്ള ആ ഒരു ദൈര്യം ചോര്‍ന്നു പോകുന്നുണ്ടോ..ഹേയ് ഇല്ല…പോകുന്നത് വ്യക്തമായ ലക്ഷ്യത്തോടെ ആണു…

ഇന്ന് എന്ത് തന്നെ സംഭവിച്ചാലും എനിക്കു ചിലതൊക്കെ അറിയണം..വിനു മനസില്‍ ഉറപ്പിച്ചു….ജീവിതത്തില്‍ ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ ശെരി ആകില്ല…ആയിഷയുടെ കൂടെ ഒരു ജോലി എല്ലാം സമ്പാദിച്ചു സുഖമായി കഴിയണം..ഒരു നിമിഷം അവന്‍റെ മനസില്‍ ആയിഷയുടെ മഖം മിന്നിമറഞ്ഞു… അവന്‍റെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായി…അടുത്ത കാല്‍ എടുത്തു വച്ചത് അവന്‍ ആരോ പിറകില്‍ നിന്നും ചവിട്ടി വീഴ്ത്തിയ പോലെ നിലത്തേക്ക് വീണു,,,ഒരു നിമിഷം വിനുവിന്‍റെ സ്ഥലകാല ഭോധം പോയി…അവന്‍ വീണ്ടും കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു തുറന്നു…ആരും തന്നെ തനിക്കരികിലായോ പിന്നിലോ ഇല്ല..പക്ഷെ പിന്നെ താനേ എങ്ങനെ ഞാന്‍ വീണു…പെട്ടന്നാണ് അവന്‍റെ മനസിലേക്ക് താന്‍ ആദ്യമായി കോളേജില്‍ വന്ന ദിവസം, ഇതുപ്പോലെ ഞാന്‍ ആരോ തള്ളി വീഴ്ത്തി വീണിരുന്നല്ലോ എന്ന് ഓര്‍മ വന്നത്.. വിനുവിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഒരു നിമിഷം ആ ദിവസത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞുപ്പോയി…ശെരിയാണ് അന്നും താന്‍ അങ്ങനെ വീണിരുന്നു..മൃദുല മിസ്സിന്റെ മുന്നില്‍…അന്നു ..അന്നു പ്രിന്സോക്കെ ബാഗ് എടുത്ത സമയം എന്‍റെ അല്ലാത്ത ഒരു ബാഗുകൂടെ എടുത്തില്ലേ…അതിലെന്താണെന്നു താന്‍ ഇതുവരെ നോക്കിയില്ലലോ.. വിനുവിന് പെട്ടന്ന് തന്നെ ചാടി പിടഞ്ഞെനീട്ടു…വീണ്ടും ഹോസ്റ്റെലിലേക്ക് പോകാന്‍ തുനിഞ്ഞു..പെട്ടന്ന് ഒന്ന് നിന്നുക്കൊണ്ട് അവന്‍ ആലോചിച്ചു അങ്ങോട്ട്‌ ഇപ്പോള്‍ പോയി അതെടുക്കണോ അതോ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ കയറണോ….ഒരു നിമിഷം അവന്‍റെ മനസില്‍ ശൂന്യത് നിറഞ്ഞു..പൊടുന്നനെ എങ്ങു നിന്നോ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ഒരു മയില്‍ അവിടെ പറന്നിറങ്ങി വന്നുക്കൊണ്ട് അവനെ തന്നെ നോക്കി,, വിനുവിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം ആ കാഴ്ച കൊണ്ട് കിട്ടി…ആദ്യമായാണ് അത്രയടുത്തു അവന്‍ ഒരു മയിലിനെ കാണുന്നത്…ഒരു നിമിഷം അവന്‍ അതിനെ തന്നെ നോക്കി…ഒട്ടും ഭയമില്ലാതെ ആ മയില്‍ അവന്‍റെ അരികില്‍ തന്നെ നിന്നപ്പോള്‍ അതിന്‍റെ ആ ചെറു കണ്ണുകള്‍ എന്തൊക്കെയോ അവനോടു പറയുന്നതുപ്പോലെ അവനു തോന്നി… ഹോസ്റ്റലില്‍ പോയാലോ എന്നുള്ള ചിന്ത വീണ്ടും മനസില്‍ വന്നു….പോകാം ആ ബാഗില്‍ എന്താണെന്ന് നോക്കാം,വിനു അതിനായി നടക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ പക്ഷെ വഴി മുടക്കി കൊണ്ട് ആ മയില്‍ അവനു മുന്നില്‍ നിന്നു…അവന്‍ ആ മയിലിനെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി….അത് തന്നോടെന്ത്ങ്കിലും പറയാന്‍ ശ്ര്മിക്കുവാണോ… അവന്‍ വീണ്ടും സൂക്ഷ്മതയോടെ അതിനെ നോക്കി….വീണ്ടും ഹോസ്റ്റലില്‍ പോകാന്‍ തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ വീണ്ടും ആ മയില്‍ തടയുന്നതുപ്പോലെ…അവന്‍ ചുമ്മാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി.
.വിനുവിന് അത്ഭുതം കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥയായി…ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങള്‍ എല്ലാം ചുവന്ന നിറത്തിലാണ്..മാത്രമല്ല…അവയെല്ലാം ഒരു ദിശയില്‍ വരിവരിയായി നില്‍ക്കുന്നു….

വിനു വീണ്ടും വീണ്ടും അവയെ നോക്കി..അതുവരെ ഇല്ലാതിരുന്ന ചന്ദ്രന്‍ ആ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ അറ്റത്തായി , അര്‍ദ്ധ ചന്ദ്ര രൂപത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്നു…വിനുവിന് ഈ കാഴ്ചകള്‍ എല്ലാം തന്നെ ആദ്യമാണ്…എന്താണ് ഇങ്ങനെ …ഇന്ന് വല്ല പ്രതിഭാസവും ആകാശത്ത് നടക്കുന്നുണ്ടോ..ഹേയ് അങ്ങനെ ആരും പറഞ്ഞു കേട്ടില്ലല്ലോ..പിന്നെ എന്താ ഇങ്ങനെ..ചേ മൊബൈല്‍ എടുത്തായിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരു പക്ഷെ എനിക്കിതു ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യാമായിരുന്നു… അത് ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ പക്ഷെ ഒറ്റയടിക്ക് അവയെല്ലാം അപ്രത്യക്ഷമായി…വിനുവിന്‍റെ മനസില്‍ സങ്കടം നിറഞ്ഞു…അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ താഴേക്കു തന്നെ നോക്കി…ആ മയില്‍ അപ്പോളും അവിടെ തന്നെ നില്‍ക്കുകയാണ്..ഇത് എന്താ ഇതുവരെ പോകാത്തെ…പക്ഷെ ആ ആകാശ കാഴ്ചകള്‍…അവന്‍ വീണ്ടും നോക്കി….ഇല്ല അതവിടെ ഇല്ല…വിനുവിന് വല്ലാത്തൊരു സങ്കടം മനസില്‍ നിറഞ്ഞു…അല്ല താന്‍ എന്തിനാണ് ഇവിടെ നില്‍ക്കുന്നത്…തന്‍റെ ലക്‌ഷ്യം ആ അറക്കകത്തു കയറുക എന്നതല്ലേ..അവിടെ എന്താണ് നടന്നതെന്ന് അറിയണ്ടേ…. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ എങ്ങനെയാ …ആ സമയം കൊണ്ട് പക്ഷെ വിനു ഹോസ്റ്റലില്‍ ഇരിക്കുന്ന തന്‍റെതല്ലാത ആ ബാഗിനെ കുറിച്ച് മറന്നിരുന്നു…അവന്‍ മുന്നോട്ടു നടന്നു…കിഴക്ക് ഭാഗത്തുള്ള ആ മരത്തിന്‍റെ അടുത്താണല്ലോ താക്കോല്‍…താന്‍ ഇന്ന് തിരിച്ചിറങ്ങാന്‍ നേരം അതവിടെ കൊണ്ട് വച്ചതല്ലേ… അങ്ങോട്ടേക്ക് തന്നെ ആണു അപ്പോള്‍ പോകേണ്ടത്,..ഇതെന്താ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കുന്നത് അങ്ങ് പോയാല്‍ പോരെ എനിക്ക്…വിനു സ്വയം ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് നോക്കി..അവന്‍റെ മുഖം വിടര്‍ന്നു..ദെ ആ നക്ഷത്രങ്ങളും ചന്ദ്രനും വീണ്ടും വന്നിരിക്കുന്നു….അവയുടെ ആകൃതി എന്താണ് അതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.. അല്ല അവര്‍ എനിക്ക് പോകാനുള്ള വഴി പറഞ്ഞു തരുകയാണോ…അതെ…അത് തന്നെ ആണു…കാരണം ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ എല്ലാം തന്നെ ഒരേ നിരയിലാണ് കൂടാതെ ആ അര്‍ദ്ധ ചന്ദ്രന്‍ അതിനു മുന്‍പിലായി ഒരു ആരോ മാര്‍ക്ക് പോലെ കാണുന്നു…ഇതെന്താ ഗൂഗിള്‍ മാപ്പ് ആണോ…വിനുവിന് ചിരി പൊട്ടി..അവനൊപ്പം ആ തമാശയില്‍ പങ്കു ചെര്‍ന്നതുപ്പോലെ ചെറു മന്ദ മാരുതന്‍ അവനെ തലോടി കൊണ്ട് എങ്ങോ മറഞ്ഞുപ്പോയി.. എനിക്ക് പക്ഷെ ആ കിഴക്കേ അറ്റത്തേക്കുള്ള വഴി അറിയാമല്ലോ പിന്നെ എന്തിനാണ് വഴി കാണിക്കുന്നത് ..വിനു ആരോടെന്നിലാതെ ചോദിച്ചു…അപ്പോള്‍ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ എല്ലാം തന്നെ ഒന്നുകൂടി മിന്നി തെളിഞ്ഞതായി അവനു തോന്നി…അല്ലങ്കില്‍ ഈ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ പറയുന്ന വഴി പോയാലോ.
. വേണോ…അത്രയും സമയം അവിടെ എന്താണ് തന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ സംഭവിക്കുന്നത്‌ എന്ന് അറിയാന്‍ ആകാംക്ഷ പൂണ്ടു നിന്ന വിനു ഇതാ ഇപ്പോള്‍ മാനത്തു കണ്ട നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു…അവന്‍റെ മനസു അവനെ പുചിച്ചു..ഒന്ന് പോടാ …അവന്‍ അവന്‍റെ മനസിനെ തിരിച്ചു പുചിച്ചു.. അവന്‍ ആ നക്ഷത്രങ്ങല്‍ക്കൊപ്പം തന്നെ നടക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു…എന്തും വരട്ടെ..കുരുതിമലക്കാവിലമ്മ തുണയുണ്ട് എനിക്ക്,,,ഈ പ്രകൃതി ഒരു പക്ഷെ ചില നിമിത്തങ്ങള്‍ ആണെങ്കിലോ..എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നടക്കുന്ന ഈ ദുരൂഹതകള്‍ എന്താനെന്നതിനുള്ള ഉത്തരം ചിലപ്പോള്‍ ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കും എനിക്ക് കിട്ടുന്നതെങ്കിലോ…പറയാന്‍ പറ്റില്ല ചില സിനിമകളില്‍ കണ്ടിട്ടിലെ..ചില നിമിത്തങ്ങള്‍ എല്ലാം…അപ്പോള്‍ അങ്ങനെ തന്നെ..

വിനു സ്വയം നിരൂപണങ്ങളും ആശയങ്ങളും നികത്തി വാദിച്ചുക്കൊണ്ട് ആ നക്ഷത്രങ്ങല്‍ക്കൊപ്പം തന്നെ നടക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു…അവന്‍ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി ആണു നടക്കുന്നത്..അവനറിയാതെ മുന്നില്‍ ഉള്ള വള്ളി പടര്‍പ്പുകള്‍ അല്‍പ്പം വശങ്ങളിലേക്ക് മാറി അവനു വഴി ഒരുകിയത് പക്ഷെ ആകാശത്തെ നക്ഷത്രങ്ങളെ മാത്രം നോക്കി നടന്ന വിനു ആകട്ടെ അറിഞ്ഞതുമില്ല.. അവന്‍ മുന്നോട്ടു തന്നെ നടന്നു..ആകാശത്ത് ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചരിയുന്നതിനനുസരിച്ചു വിനുവും അവന്‍റെ പാതകള്‍ മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു…അവന്‍ ആ പഴയ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ പുറകു വശത്തു എത്തി…പൊടുന്നനെ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അപ്രത്യക്ഷമായി…വിനു ചുറ്റും നോക്കി…ഇത് ഇന്ന് വന്നു കയറിയ അറയുടെ മുന്നില്‍ തന്നെ അല്ലെ താന്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്നത്.. ഒരുമാതിരി കോപ്പിലെ മാപ്പായി പോയി…ഗൂഗിള്‍ ചേച്ചി ഇടക്കൊക്കെ ആളുകളെ പറ്റിക്കാറുണ്ടെന്നു കഴിഞ്ഞ ദിവസം വാട്സപ്പില്‍ കണ്ടാരുന്നു…മുന്‍ വശത്തു നിന്നും ഇവിടെ വരെ ഉള്ള വഴി കാണിക്കാന്‍ ആണോ വലിയ ട്രാന്സ്ഫോമെഷനില്‍ നിങ്ങള്‍ നിന്നത്…അവന്‍ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി കളിയാക്കിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.. ഇനിയിപ്പോള്‍ താക്കോല്‍ എടുക്കാന്‍ കിഴക്കേ മരം വരെ പോകണ്ടേ…മര്യാദക്ക് ആ വഴി തന്നെ പോകുകയായിരുന്നെകില്‍ ഇപോ അവിടെ എത്തിയേനെ ഇതിപ്പോ ചുമ്മാ കറങ്ങിയ പോലെ ആയല്ലോ…അതുവരെ ഉണ്ടായ ഭയങ്ങള്‍ എല്ലാം തന്നെ വിനുവില്‍ നിന്നും വിട്ടൊഴിഞ്ഞിരുന്നു…അവനു ഒരു തമാശപ്പോലെ ആണു നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കാര്യം തോന്നിയത്… ഹാ എന്തായാലും ഇവിടെ വരെ വന്നതല്ലേ തുറന്നു കയറി ആ പ്രേതത്തിനെ കണ്ടിട്ട് പോകാം..പ്രേതമോ..അവന്‍റെ മനസും അവനും വീണ്ടും സംഭാഷണ സകലങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടു,,,ഹാ പ്രേതം തന്നെ…ആയിഷയുടെ രൂപത്തില്‍ വനില്ലേ…എന്നെ ഇവിടെ വരെ കൊണ്ട് വന്നില്ലേ…അത് അവള്‍ അല്ലങ്കില്‍ പിന്നെ പ്രേതം തന്നെ… വിനു ഉറക്കയാണ് പക്ഷെ സംസാരിക്കുന്നത്…ആ കാടുപിടിച്ച് കിടക്കുന്ന കെട്ടിടവളപ്പില്‍ അവന്‍ ആരോടെന്നില്ലാതെ സംസാരിച്ചു.
.എനിക്കറിയാം,ഇന്നത്തോടെ ഒന്നുകില്‍ ഞാന്‍ എല്ലാം അറിയും അല്ലങ്കില്‍ പിന്നെ എന്‍റെ കഥ ഇന്നത്തോടെ കഥാ ഹുവാ… ചിലസമയങ്ങളില്‍ മാനസിക നില തെറ്റിയവനെപ്പോലെ വിനു അട്ടഹസിച്ചു ചിരിച്ചു…ആ അറ തുറക്കാനുള്ള താക്കോല്‍ കൂട്ടത്തിനായി അവന്‍ കിഴക്കേ അറ്റത്തേക് നടക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയപ്പോള്‍ അവന്‍റെ മുന്നിലേക്ക്‌ പെട്ടന്ന് ആ മയില്‍ വീണ്ടും വന്നു.. ഹാ നീ പിന്നേം തുടങ്ങിയോ…ദെ മയിലെ മയിലാനെന്നോന്നും ഞാന്‍ നോക്കൂല ചവിട്ടി കൂട്ടിക്കളയും….ഹാ..മാറങ്ങോട്ടു…എന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ ഇന്ന് ഞാന്‍ ഒരു തീരുമാനമുണ്ടാക്കും.. വിനു വലിയ ശബ്ധത്തില്‍ മയിലിനെ നോക്കി അത് പറയുമ്പോള്‍ ആ മയില്‍ അവനെ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു….വിനു വീണ്ടും മുന്നോട്ടു നടക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ മയില്‍ വീണ്ടും മുന്നിലേക്ക്‌ വന്നു പക്ഷെ അതിനെ വക വക്കാതെ വിനു മുന്നിലേക്ക്‌ ഒരു സ്റ്റെപ് കൂടെ വച്ചതും പെടിചിരണ്ടു അവന്‍ പുറകിലോട്ടു ചാടി…

അവന്‍ അല്‍പ്പം ഓടി ആ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ സൈടിലേക്കു നിന്നു…എന്നിട്ട് മുന്നോട്ടു നോക്കി….അവന്‍ പോകാന്‍ തുനിഞ്ഞ വഴിയില്‍ ഫണം വിടര്‍ത്തി നല്ല വലുപ്പത്തില്‍ ഒരു നാഗം കിടക്കുന്നു….വിനു പേടിച്ചു വിയര്‍ത്തു,,,ദൈവമേ ഇതെന്തു പരീക്ഷണം..ഇതിനും വേണ്ടി ഞാന്‍ എന്താണ് ചെയ്തത്…അതും പറഞ്ഞു അവന്‍ വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ ദെ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ വീണ്ടും വന്നിരിക്കുന്നു…പക്ഷെ ഈ തവണ കിഴക്കേ വശത്തെക്കല്ല പകരം പടിഞ്ഞാറേ വശതെക്കാന് ദിശ കാണിച്ചിരിക്കുന്നത്.. നീ ഇങ്ങനെ തമാശ ആയി കാണല്ലേ വിനു ഇതിനെ..ആ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഇങ്ങനെ അല്ലായിരുന്നല്ലോ നീ…ഇപ്പോള്‍ എന്താ നീ ഇങ്ങനെ തമാശ കാണിക്കുന്നേ…ആരോ അവന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഇരുന്നു സംസാരിക്കുനത് പോലെ തോന്നി വിനുവിന്…പെട്ടന്ന് എന്തൊക്കെയോ മനസില്‍ ഉറപ്പിച്ചപ്പോലെ വിനു വീണ്ടും മുന്നിലേക്ക്‌ വന്നപ്പോള്‍ അവന്‍റെ തീരുമാനം ശെരി വച്ചുക്കൊണ്ട് ആ രാത്രിയുടെ നിലാവെളിച്ചത്തില്‍ ആ മയില്‍ പീലി നിവര്‍ത്തി ആടി… വിനുവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ആനന്ദം നിറച്ചുകൊണ്ട് ആ മയില്‍ അല്‍പ്പ സമയം അങ്ങനെ നിന്നു..പൊടുന്നനെ കാറ്റ് വീശാന്‍ തുടങ്ങി..അവിടം ഒരു ഭയനാകമായ അന്തരീക്ഷം ദൃഷ്ടാന്തമായി ….വിനുവില്‍ വീണ്ടും ഭയം നിറഞ്ഞു…ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാണിച്ച വഴികളിലൂടെ വിനു നടത്തം ആരംഭിച്ചു..അവനു മുന്നില്‍ അപ്പോളും വഴികള്‍ അവനായി ഒരുങ്ങി നില്‍ക്കുന്നത് മാത്രം അവന്‍ കണ്ടില്ല… അവന്‍ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാണിച്ച വഴികളിലൂടെ നടക്കുക മാത്രമാണ് ചെയുന്നത്..സമയം അല്‍പ്പം അങ്ങനെ അങ്ങ് പോയി…കാടുകളും വള്ളി പടര്പ്പുകളും പിന്നിട്ടുക്കൊണ്ട് അവന്‍ മുന്നോട്ട് നടന്നു….പൊടുന്നനെ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ വീണ്ടും അപ്രത്യക്ഷമായി…വിനു ചുറ്റും നോക്കി…കാട്ടില്‍ തന്നെ ആണു…പക്ഷെ ഇത് താന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കാടാണല്ലോ ഇവിടെ വന്നിട്ട്…അതെ പക്ഷെ ഈ കാട് കാണാന്‍ നല്ല രസമുണ്ട് …. ഇടതൂര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന മരങ്ങള്‍…കാറ്റാടി മരങ്ങളെ പോലെ….ആ മരങ്ങള്‍ക്ക് നടുവിലൂടെ ഉള്ള പാതകള്‍ ശെരിക്കും പരവതാനി വിരിച്ചു വച്ച് പോലെ ഉണ്ടല്ലോ….അധികം വെളിച്ചം ഇല്ലങ്കിലും കാണാന്‍ മനോഹരമാണ് ഇവിടം…നല്ല രസമുള്ള സ്ഥലം….എന്തോ ഒരു ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നിലെ ഉണ്ട്…. വിനു കാതോര്‍ത്തു,,,ഉണ്ട് …വെള്ളത്തിന്‍റെ ഓളങ്ങള്‍…അല്ല….ആരോ വെള്ളത്തില്‍ നീന്തുകയാണ്…പക്ഷെ ഇവിടം പുഴയോന്നും കാണുന്നില്ലല്ലോ..പിന്നെ എങ്ങനെ ….അല്‍പ്പം കൂടി മുന്നോട്ടു പോയി നോക്കിയാലോ…വേണോ….അവന്‍ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി….ഇല്ല നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഒന്നുമില്ല…അപ്പോള്‍ പോകണോ വേണ്ടയോ.. പെട്ടന്ന് അവന്‍ എന്തൊക്കെയോ സംസാരങ്ങള്‍ പോലെ കേട്ടു..അല്ല ആരോ പാട്ട് മൂളുകയാണ്..അതൊരു സ്തീ ശബ്ദമാണ്…അതെ…സ്ത്രീ ശബ്ദം തന്നെ…ഈ കൊടും വനത്തില്‍ ഈ രാത്രി ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദമോ….പോയി നോക്കണോ…നോക്കാം….വിനു രണ്ടു സ്റ്റെപ് മുന്നോട്ടു വച്ചതിനു ശേഷം ഒന്ന് നോക്കി..ഇല്ല പാമ്പും മയിലും ഒന്നുമില്ല…അപ്പോള്‍ പോയി നോക്കിയാലോ…നോക്കാം. വിനു അല്‍പ്പം കൂടി പച്ചപ്പ്‌ വിരിച്ചത് പോലെയുള ആ പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ടു നടന്നു…അവന്‍ നടക്കും തോറും ആ മൂളല്‍ ശബ്ദം അടുത്തടുത്ത്‌ വന്നു,,,അതെ താന്‍ ശെരിയായ ദിശയില്‍ തന്നെ ആണു…പക്ഷെ മുന്നില്‍ ഒന്നും തന്നെ കാണുന്നില്ലാലോ…ദൈവമേ..കുരുതിമാലക്കാവിലമ്മേ കാത്തുക്കൊള്ളണെ…

വിനു അല്‍പ്പം കൂടി മുന്നോട്ടു പോയി ഇപ്പോള്‍ ആ മൂളല്‍ ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമായി കേള്‍ക്കാം..പക്ഷെ താന്‍ കേട്ട് പരിചയിച്ച പാട്ടുകള്‍ ഒന്നുമല്ല…കാടല്ലേ..ഇനി ആദിവാസികള്‍ വല്ലതും ആണോ…വിനുവിന്‍റെ മനസില്‍ ആകാംക്ഷ കൂടി വന്നു…ഒരു നാല് ചുവടുകള്‍ കൂടെ വച്ചതോടെ അവനെ വീണ്ടും ഭയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അല്ലങ്കില്‍ അതുഭുതപ്പെടുതിക്കൊണ്ട് അവനു മുനിലെ വഴി തനിയെ വലതു വശത്തേക്ക് തിരിയുകയും അവനു മുന്നിലെ നേര്‍ വഴി കാടുകളാല്‍ മൂടപ്പെടുകയും ചെയ്തു… വിനു അല്‍പ്പ സമയം സ്ഥഭ്തമായി നിന്നു….മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ ഒരു ഭയം പക്ഷെ മധുരമൂറുന്ന ആ ഗാനം…അതാരായിരിക്കും എന്നുള്ള ചിന്ത അവന്‍റെ കാലുകളെ മുന്നോട്ടു നടത്തി…അവന്‍ വീണ്ടും കുറച്ചധികം മുന്നോട്ടു നടന്നു…അടുത്ത ചുവടു വച്ചതും അവന്‍ വലിയൊരു ഗര്‍ത്തത്തിലേക്ക് വീഴ്പ്പെട്ടു… ഉരുണ്ടുക്കൊണ്ട് വിനു ആ ഗര്‍ത്തത്തിന്റെ വശങ്ങളിലൂടെ വീണുരുണ്ടു…അവനു എവിടെയും പിടിത്തങ്ങള്‍ കിട്ടിയില്ല,,,പല ശരീര ഭാഗങ്ങളിലും അവനു വേദനെയെറ്റു…അവന്‍ നിലവിളിക്കാന്‍ പോലും മറന്നുപ്പോയതുപ്പോലെ…പെട്ടന്ന് എന്തിലോ തട്ടി അവന്‍ നിന്നു…അല്‍പ്പസമയം അവിടെ തന്നെ കിടന്നു…പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ വെള്ളത്തിന്‍റെ ഓളങ്ങള്‍ അവനു നല്ല രീതിയില്‍ തന്നെ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്..ഒന്നുറപ്പാണ്…താന്‍ അടുതെത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. വിനു പതിയെ എഴുന്നേറ്റു..അവനു മുന്നില്‍ ഒരു ചെറു മതില്‍ അവന്‍ കണ്ടു..നിലാവ് അല്പം കൂടി കൂടിയോ..അല്പ്പമല്ല….ഇപ്പോള്‍ പകല്‍വെളിച്ചം പോലെയാണ്…നേരത്തെ അര്‍ദ്ധ ചന്ദ്രന്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ പൂര്‍ണ ചന്ദ്രന്‍ ആണു..എന്താണ് ഇങ്ങനെ…ഓ അതിലും വലുത് സംഭവിക്കുന്നു…പിന്നെയാ ഇത്…വിനു മനസിലോര്‍ത്തുക്കൊണ്ട് പതിയെ ആ ചെറുമതില്‍ ചാടി കടന്നു മുന്നോട്ടു നോക്കി.. അവനു അവന്‍റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല,,,എന്‍റെ ദൈവമേ….എന്തൊരു അഴക്‌..എന്തൊരു ഭംഗി….അവനു മുന്നില്‍ കണ്ട കാഴ്ചകള്‍ എല്ലാം തന്നെ അത്ര കണ്ടു മനോഹരം ആയിരുന്നു…സുന്ദരം എന്ന് പറയാവുന്ന ധാരാളം പടിക്കെട്ടുകള്‍ ഉള്ള ഒരു വലിയ കുളം…ചാതുരാക്രുതിയിലാണ് ആ കുളം..നിറയെ വെള്ളം..അതിലെ ഓളപ്പരപ്പുകള്‍ ആ പടിക്കെട്ടില്‍ തട്ടി കളിക്കുന്നു….നാലാള്‍ പൊക്കമുണ്ട് ആ ചതുരാകൃതിയില്‍ പടിക്കെട്ടുകള്‍ കൊണ്ട് നിര്‍മിച്ച കുളത്തിന്…അവന്‍ നില്‍ക്കുനതിനു എതിര്‍വശത്തായി ഒരു ചെറു വാതിലും…. കുളത്തിന് ചുറ്റുമായി ധാരാളം തൂണുകള്‍ ഉണ്ട് അത് പക്ഷെ വൃത്താകൃതിയില്‍ ആണുതാനും …ആ വാതിലുനു വശങ്ങളിലായി അല്‍പ്പം വലിപ്പത്തില്‍ തന്നെ ഇരിക്കാന്‍ ഉതകുന്ന പോലുള്ള തിട്ടകള്‍ ഉണ്ട്….അതില്‍ നാല് വിളക്കുകള്‍ കത്തിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു…അതിന്‍റെ പ്രകാശമാണ് അവിടം മുഴുവന്‍ നിറഞ്ഞത്‌…വിനുവിന്‍റെ കണ്ണുകളെ പക്ഷെ സന്തോഷിപ്പിച്ച കാഴ്ച അതൊന്നും തന്നെ അല്ലായിരുന്നു… ആ കുളത്തിലെ അങ്ങേയറ്റത്ത്‌ നഗ്നയായി അതാ ഒരു സുന്ദരി….അതെ അവള്‍ പൂര്‍ണ നഗ്നയാണ്‌….അവളുടെ മാദക മേനി വിനുവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ കുളിര്‍മയേകി …അവന്‍ ആ നഗ്നരൂപത്തെ അടിമുടി നോക്കി…. നീളമുള്ള കണ്ണുകള്‍ ..അതിലൂടെ ഒരു മീനിനോളം എന്നപ്പോലെ നീല നിറത്തിലുള്ള കൃഷണമണികള്‍ ഓടി കളിക്കുന്നു….വിടര്‍ന്ന നാസിക…ചുണ്ടുകള്‍ ചെറുതും ഭംഗിയുള്ളതും ആണു…കവിളുകള്‍ ചുവന്നു തുടുത്ത ആപ്പിള്‍ പോലെ കാണപ്പെട്ടു..

മാറിടങ്ങള്‍ വര്‍ണിക്കാന്‍ കഴിയാത്തത്ര ഭംഗി ഉളവാക്കുന്നു…തവിട്ടു നിറത്തിലുള്ള വൃത്തത്തിനുള്ളില്‍ മനോഹരമായ മുലക്കണ്ണി…അതില്‍ നിന്നും അല്‍പ്പം ക്ഷീരം കിനിയുന്നില്ലേ എന്ന് വിനുവിന് തോന്നാതിരുന്നില്ല… ആരോ കല്ലില്‍ കൊതിവച്ച്തുപ്പോലെയാണ് അവളുടെ ആലില വയര്‍..അതിനുള്ളില്‍ ചുഴന്നു നില്‍ക്കുന്ന പുക്കില്‍..അതിനു നടുക്കായി എന്തോ ഒന്ന് ഉള്ളതുപ്പോലെ..അരക്കെട്ടില്‍ അലങ്കാരമായി കിടക്കുന്ന വലിയ സ്വര്‍ണ അരഞ്ഞാണം..അതിന്‍റെ ഒരറ്റത്ത് നിന്നും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണത്തിന്‍റെ ബാക്കി ഭാഗം അവളുടെ ത്രികോണ കുടത്തിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നു… മുന്നില്‍ വിടര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ആ ചെറു യോനി തടത്തിലെ പ്രകാശം തുളുമ്പുന്ന പോലെ വെളുത്തു തുടുത്ത ഭാഗങ്ങള്‍ വിനുവില്‍ കാമത്തിന്‍റെ മേബോടികള്‍ വിതറി…ഇച്ചിരി പോലും വെളിയിലേക്ക് കടക്കാന്‍ മടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കൃസരി …ഒരു രോമം കൊണ്ട് പോലും ആലോസരമുണ്ടാക്കാതെ വെളുത് തുടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന തുടകള്‍….അവളുടെ കാലുകള്‍ ആ പടവിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കാല്‍ പാദവും കണ്ട വിനുവില്‍ കാമത്തിന്‍റെ വേലിയേറ്റങ്ങള്‍ വലിയ രീതിയില്‍ ഉണ്ടായി.. എന്തൊരു മുഖഖാന്തി എന്തൊരു തേജസ്…ആരാണിവള്‍..ഈ കാറ്റില്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്ഥലമോ..അപ്പോള്‍ ആ ചെറു വാതിലിനപ്പുറം വേറെ ഒരു ലോകമുണ്ടോ…ഇവിടെ തന്നെ നില്‍ക്കണോ അതോ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകണോ…വേണ്ട ഇവിടെ തന്നെ നില്‍ക്കാം…അല്ലങ്കിലും കുളിക്കടവിലെ കുളി കാണുന്നതു ഒരു വേറെ ലഹരിയാണ്….വിനുവിന്‍റെ മനസിലെ ഭയം വിട്ടൊഴിഞ്ഞു അവിടമാകെ കാമം നിറഞ്ഞു… തനിക്കരികില്‍ വച്ചിരുന്ന ചെറു തളികയില്‍ നിന്നും എന്തോ തരം ദ്രാവകം എടുത്തു ആ സുന്ദരി തന്‍റെ മേനിയില്‍ തേച്ചു പിടിപ്പിക്കാന്‍ ആരംഭിച്ചു…വളരെ പതിയെ കഴുത്തില്‍ അത് തെച്ചുക്കൊണ്ട് അവളുടെ കൈകള്‍ പതിയെ മാറിടത്തിലേക്ക് വന്നു…വിനുവിന്‍റെ ശ്വാസ ഗതി കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു… രണ്ടു മുലകള്‍ക്ക് മുകളിലൂടെ അവള്‍ അത് തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു ..മുലഞ്ഞെട്ടില്‍ പതിയെ ഒന്നുഴിഞ്ഞുക്കൊണ്ട് അവള്‍ സ്വയം അതില്‍ ഒന്ന് പിടിച്ചമര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ പക്ഷെ കൊള്ളിയാന്‍ പാഞ്ഞത് വിനുവിന്‍റെ ശരീരത്തിലൂടെ ആയിരുന്നു…അവളില്‍ നാണത്തിന്റെ ഒരു ചെറു ചിരി വിരിഞ്ഞില്ലേ…പെട്ടന്ന് അവള്‍ താന്‍ നില്‍ക്കുന്ന വശത്തേക്ക് നോക്കിയത് പോലെ തോന്നിയ വിനു വേഗത്തില്‍ തന്നെ അവിടെ കണ്ട ഒരു തൂണിനെ മറഞ്ഞു നിന്നു..അസ്വാഭാവികത ഒന്നും തോന്നാതതുക്കൊണ്ടാകാം ആ സുന്ദരി വീണ്ടും അവളുടെ പ്രവര്‍ത്തി തുടര്‍ന്നു… വിനുവിന്‍റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി വരുകയാണ്..കൂടെ അവന്‍റെ കാലിനിടയിലെ കൂട്ടുക്കാരന്റെ വീര്‍പ്പുമുട്ടലും…കാരണം അവളിപ്പോള്‍ അവളുടെ കൈകള്‍ കൊണ്ട് ആ ദ്രാവകം തേച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അവളുടെ ആലില വയറിലാണ്…കൈകള്‍ ഒരു പ്രത്യക താളത്തിലാണ് അവള്‍ ചലിപ്പിക്കുന്നത്‌…പുക്കില്‍ ചുഴിക്കു മുകളില്‍ അവള്‍ കൈ വിരല്‍ കൊണ്ട് ഒന്ന് വട്ടം വരച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ അവളറിയാതെ പാതിയടഞ്ഞതുപ്പോലെ.. തന്‍റെ ബൊക്സ്റിനുള്ളില്‍ കിടന്നു കുണ്ണ വീര്‍പ്പുമുട്ടി..അവന്‍റെ ശ്വാസം ഒരു നിമിഷം നിന്നുപ്പോയ സമയമായിരുന്നു അടുത്ത കാഴ്ച…അവളുടെ കൈ വിരലുകള്‍ അരകെട്ടിനെയും അരഞ്ഞാണത്തെയും പതിയെ തഴുകികൊണ്ട്‌ താഴേക്കു പോയി..

അവളുടെ മധനപുഷപ്പത്തില്‍ അവളറിയാതെ അവളുടെ കൈ വിരല്‍ പതിയെ ഒന്ന് ഓടികളിച്ചപോലെ…അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു..കൂടെ വിനുവും….ഒരു നിമിഷം കൈ വിരല്‍ അവിടെ നിന്നും മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ആ ചെറു വാതില്‍ക്കിലേക്ക് നോക്കി…ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കുന്നത് പോലെ പാളിയും ചരിഞ്ഞും അവള്‍ അല്‍പ്പ നേരം നോക്കി… ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പിച്ചപ്പോലെ അവള്‍ പതിയേ ആ കല്‍പ്പടവുകളില്‍ ഇരുന്നു…കാലുകള്‍ പതിയെ അകത്തി….വിനുവിന്‍റെ വായിലെ വെള്ളം മുഴുവന്‍ വറ്റിയ കാഴ്ച ആയിരുന്നു അത്…അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അവന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അടച്ചു തുറന്നു….ആ മനോഹരമായ തുടകള്‍ അടര്‍ത്തി പിടിച്ചപ്പോള്‍ അല്‍പ്പം പോലും കേടുവരാത്ത ചെറു മാമ്പഴം കണക്കെ അവളുടെ മദന പൊയ്ക അവനു മുന്നില്‍ അനാവൃതമായി… ഒന്നുകൂടി വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് അവന്‍ മനസില്‍ വിചാരിച്ചതും പൂര്‍ണ ചന്ദ്രന്‍ കൂടുതല്‍ പ്രകാശിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..ചെറിയ യോനി തടമാണ് അവള്‍ക്കു…കാലുകള്‍ വിടര്‍ത്തി വച്ചിട്ട് പോലും പക്ഷെ അവളുടെ കന്തിനെ ഒന്ന് കാണാന്‍ അവനയില്ല…ഇനി കന്യക ആയിരിക്കോ…ചിന്തകള ഒരു നിമിഷം അസ്ത്രം പോലെ പാഞ്ഞെങ്കിലും മുന്നില്‍ നടക്കാന്‍ പോകുന്ന കാഴ്ചകള്‍ ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ചിന്തകള്‍ക്ക് വിനു വിശ്രമം നല്‍കി… ചുറ്റും ഒന്നുകൂടി നോക്കികൊണ്ട്‌ അടുത്തുള്ള തളികയില്‍ നിന്നും അല്‍പ്പം കൂടി ദ്രാവകം എടുത്തു അവള്‍ അവളുടെ യോനിയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി ശേഷം അതിലേക്കു വളരെ പതിയെ അത് തേച്ചു…അവളുടെ കൈ വിരലുകള്‍ പോലും ആ പൂറിനെ പ്രണയിക്കുന്നതുപ്പോലെ ആയിരുന്നു അവ ചലിചിരുന്നത്… കന്തിനു വശത്തു പതിയെ വിരലുകള്‍ തട്ടിയപ്പോള്‍ അവള്‍ തല മുകളിലേക്ക് നീട്ടിക്കൊണ്ടു ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വലിച്ചു…കൂടെ വിനുവും അവന്‍റെ കുണ്ണയും…ഒരു നിമഷം അവള്‍ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു…വീണ്ടും കൈ വിരല്‍ അനങ്ങി തുടങ്ങി…വെള്ളത്തിലേക്ക്‌ കാലും നീട്ടി വച്ചുക്കൊണ്ടാണ് അവള്‍ ഇരിക്കുന്നത്…അവളുടെ കാലിന്‍റെ ആ ഭംഗി ആ ഓളങ്ങള്‍ പോലും ആസ്വദിച്ചു.. കൈ വിരല്‍ പതിയെ അവള്‍ കന്തിനു മുകളില്‍ ഉരതി….ആ ഓളങ്ങല്‍ക്കിടയിലും അവളുടെ ശീല്‍ക്കാര ശബ്ദം വിനുവിന് കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു..ഇനി ഈ കുളം നിര്‍മ്മിച്ചതിന്റെ സവിശേഷതയാണോ അത് എന്നും അവന്‍ ചിന്തിച്ചു… ചെറു കുറുകല്‍ അവനു കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി..അവളുടെ കൈ വിരല്‍ ആ പൂറിനും കന്തിനും മുകളില്‍ കൂടി ചെറുതായി അനങ്ങി തുടങ്ങി..ഇടയ്ക്കു മറു കൈകൊണ്ടു അവള്‍ മുലഞ്ഞെട്ടില്‍ ഒന്ന് പിടിച്ചപ്പോള്‍ വിനു കണ്ണുകള്‍ അടച്ചുക്കൊണ്ട് അതൊന്നു ആസ്വദിച്ചു തന്‍റെ കുണ്ണക്കുട്ടനെ എടുത്തു പുറത്തിട്ടു…. ഒരു വിരല്‍ പതിയെ ആ പൂറിലേക്ക് അവള്‍ ഇറക്കി …ചെറുതായൊന്നു പുളഞ്ഞു അവള്‍…വീണ്ടും അതില്‍ നിന്നും വിരല്‍ എടുത്തു അതില്‍ അവളുടെ കാമ ശ്രവങ്ങള്‍ നല്ലതുപ്പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. കാലുകള്‍ ഒന്നുകൂടി വിടര്‍ത്തി അവള്‍ ആ കാമരസം അവളുടെ കന്തില്‍ പതിയെ തേച്ചു വച്ചുക്കൊണ്ട് വീണ്ടും അതിനെ ത്രസിപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങി…ഓരോ പ്രാവശ്യവും അവള്‍ അതിലൂടെ വിരലുകള്‍ ഓടിക്കുമ്പോള്‍ മറു കൈ മുലയില്‍ തഴുകുന്നതിന്റെ വേഗതയും താളക്രമവും വര്‍ദ്ധിച്ചു വന്നു…

ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ചെറുതായൊന്നു ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങിയ അവള്‍ കൈ വിരലിന്‍റെ വേഗം കൂട്ടി…വിനുവിന്‍റെ മനസില്‍ കാമം അണപ്പോട്ടി ഒഴുകി..അവന്‍ പതിയെ കൈ കുണ്ണയില്‍ ചലിപ്പിച്ചു …ആ സുന്ദരി വീണ്ടും വേഗത്തിലാക്കി കൊണ്ട് അവളുടെ കൈ വിരല്‍ ചലിപ്പിച്ചു..ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവളുടെ ശീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ വിനുവിനെ കൂടുതല്‍ ഉന്മാധനാക്കി… “ഹാ..ശ്ഹ്സ്..ഹാ” അവളുടെ ശീല്‍ക്കാരം ആ കുളത്തിന്റെ ചുമര്‍ ഭിത്തികളില്‍ അലയടിച്ചു…വിനുവിന്‍റെ കൈകളുടെ വേഗതയും വര്‍ദ്ധിച്ചു വന്നു…പെട്ടന്നാണ് അവനതു ശ്രദ്ധിച്ചത് അവള്‍ക്കു പുറകില്‍ അതാ മറ്റൊരു പെണ്‍ക്കുട്ടി..അവളുടെ അരികില്‍ നില്‍ക്കുന്നു പക്ഷെ ഇവളത് കണ്ടിട്ടില്ലേ… അവള്‍ക്കരികില്‍ നില്‍ക്കുന്ന പെണ്‍ക്കുട്ടി അവളുടെ പ്രവര്‍ത്തികള്‍ കണ്ടുക്കൊണ്ട് പതിയെ മന്ധഹിച്ചുകൊണ്ട് നില്‍ക്കുകയാണ് …ഒരു വെളുത്ത മുണ്ടുക്കൊണ്ട് അവള്‍ മുലക്കച്ച കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്…ഇത് ഏതു വഴി ആണു വന്നത്…അല്ല ഞാനും അവളെ ഇപ്പോളാണല്ലോ കാണുന്നത്… ആ പെണ്‍ക്കുട്ടി അവള്‍ക്കരികിലായി പതിയെ ഇരുന്നിട്ടും കൈകള്‍ കന്തില്‍ വേഗത്തില്‍ ഉരഞ്ഞുകൊണ്ട് കാമത്തിന്‍റെ പടികള്‍ കയറി പോകുന്ന ആ സുന്ദരി മാത്രം ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല…അവള്‍ മൂളലും കുറുകലും കൊണ്ട് തന്‍റെ കാമ പൂര്‍ത്തീകരണം സഞ്ജമാക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ്… “ആഹാ കുളിക്കടവില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നത് അപ്പോള്‍ ഇതിനാണല്ലേ” ഇരിന്നുകൊണ്ട് പെട്ടന്ന് അങ്ങനെ ചോദിച്ചപോള്‍ പെടിച്ചുക്കൊണ്ട് തന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തി നിര്‍ത്തി കിതപ്പോടെ ചുറ്റും നോക്കിയ അവള്‍ ഒന്ന് ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വിട്ടപ്പോലെ വിനുവിന് തോന്നി…ശേ ആ പെണ്ണ് വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍….കാഠിന്യത്തില്‍ നിന്നും ഉറക്കത്തിലേക്കു കൂപ്പുക്കുത്താന്‍ നില്‍കുന്ന അവന്‍റെ കുണ്ണയെ നോക്കി വിനു നൊമ്പരപ്പെട്ടു… പക്ഷെ അവനെ ഞെട്ടിച്ചുക്കൊണ്ട് അപ്പോള്‍ വന്ന ആ പെണ്‍ക്കുട്ടിയുടെ തല അതി ശകതമായി തന്‍റെ യോനി തടത്തിലേക്കു വലിച്ചിട്ടു ആ സുന്ദരി…വിനുവിന് വീണ്ടും ആവേശമായി ഒപ്പം ആ വന്ന പെണ്‍ക്കുട്ടിയുടെ പ്രതികരണം അറിയാനും… വിനു വിചാരിച്ച പ്രതികരണം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല അനുസരണയുള്ള ഒരു അടിമയെപ്പോലെ ആ പെണ്‍ക്കുട്ടി ആ സുന്ദരിയുടെ പൂര്‍ ചപ്പി വലിക്കാനും തുടങ്ങി…വിനു വീണ്ടും കാമക്കൂടാരത്തിലേക്ക് ഓടി കയറി കൂടെ അവന്‍റെ ഉറക്കച്ചടവിലേക്ക് നടന്ന കുണ്ണയും … “ഹാ…കാര്‍ത്തൂ..ഹൂ…നന്നായി….അതിന്റെ അഗ്രത്തില്‍ നക്ക്….ഹൂ..നിനക്ക് നേരത്തെ വരാരുന്നില്ലേ….ഹമ്മേ….നിര്‍ത്തല്ലേ” വന്നവളുടെ പെരപ്പോള്‍ കാര്‍ത്തു എന്നാണു ഇവളുടെ പെരപ്പോള്‍ എന്തണാവോ …വിനു ഒരു നിമിഷം ചിന്താകുലനായി….വന്നവരുടെ സെന്‍സസ് എടുക്കാതെ എന്നെ തോലിച്ചടിക്കാന്‍ നോക്കെടോ മണ്ടാ…അവനെ നോക്കി പുച്ഛഭാവത്തില്‍ ഒന്ന് വെട്ടിവിറച്ചുക്കൊണ്ട് അവന്‍റെ കുണ്ണ പറഞ്ഞു…വിനു വീണ്ടും അവരിലേക്ക്‌ ശ്രദ്ധിച്ചു… തനിക്കു മുന്നിലേക്ക്‌ കുന്തിച്ചിരുന്നു കൊണ്ടാണ് കാര്‍ത്തു ആ സുന്ദരിയുടെ പൂര്‍ നക്കികൊടുക്കുനത്,,നല്ല വിരിഞ്ഞ നിതംഭം തന്നെ..ഇവരപോള്‍ ഇത് സ്ഥിരം ഉള്ള പരുപാടിയാണ്..അത്ര പ്രാവിന്യത്തോടെ അല്ലെ അവള്‍ ആ സുന്ദരിക്ക് നക്കി കൊടുക്കുന്നത്..

“ഹാ….വിരല് കയറ്റി അനക്കാതെ വച്ച് കന്തു മാത്രം നക്ക് കാര്‍ത്തൂ…ഹാ അങ്ങനെ …ഹൂ….കാര്‍ത്തൂ….” വീണ്ടും ആ സുന്ദരി കാമത്തിന്‍റെ മേബോടികള്‍ ചേര്‍ത്ത മധുരകാവ്യം ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…അതിനൊപ്പം എന്നോണം കാര്‍ത്തു അവള്‍ക്കായി പൂര്‍ നക്കിക്കൊടുത്തു,,,,വിനുവിന്‍റെ കൈ വേഗതയും കൂടി വന്നു… കാര്‍ത്തുവിന്റെ മുഖം കൂടുതല്‍ ശക്തിയായി അവള്‍ പൂറിലേക്ക് താഴ്ത്തി.ഒപ്പം തന്‍റെ കൈകള്‍ കൊണ്ട് രണ്ടു മുലകളും കശക്കി ഉടച്ചു..അങ്ങോട്ട ഓടി ചെന്ന് രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളെയും അടിച്ചു പൊളിച്ചാലോ എന്ന് വിനു ചിന്തിച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് അത് വേണ്ടെന്നു വച്ചുക്കൊണ്ട് കുണ്ണ ആഞ്ഞു കുലുക്കി… പൊടുന്നനെ കാര്ത്തൂനെ പിടിചെനീപിച്ചു അവള്‍ എഴുന്നേറ്റു …കാര്ത്തൂനെ ഒരു നിമിഷം അവള്‍ അടിമുടി നോക്കി…ഒറ്റവലിക്ക് അവളുടെ മേല്‍മുണ്ട്‌ അവള്‍ വലിച്ചഴിച്ചു…കാണാന്‍ തെറ്റില്ലാത്ത ശരീരത്തിന് ഉടമയായിരുന്നു കാര്‍ത്തു….ചെറു നാരങ്ങകള്‍ പോലുള്ള മുലകള്‍ ആയിരുന്നു അവളുടെ അഴക്‌.. അല്‍പ്പ സമയം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവളുടെ ആ ചെറു നാരങ്ങകള്‍ ആ സുന്ദരി ചെറുതായൊന്നു പിടിച്ചു കാര്‍ത്തുവിന്റെ വായില്‍ നിന്നും മുളക് കടിച്ച ശബ്ദം അറിയാതെ ഒഴുകി… പൊടുന്നനെ കാര്‍ത്തു ആ സുന്ദരിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ കടിച്ചു വലിച്ചു ചപ്പി കുടിച്ചു..അവളുടെ ഇരു മുലകളും അവള്‍ ചപ്പി കുടിച്ചപ്പോള്‍ ആ സുന്ദരി പുളഞ്ഞുക്കൊണ്ട് കാര്‍ത്തുവിന്റെ നിതംഭങ്ങളെ ഞെരിച്ചുടച്ചു… ആലില വയറില്‍ നാക്കുകൊണ്ടു ചിത്ര പണികള്‍ ചെയ്തുക്കൊണ്ട് കാര്‍ത്തു താഴേക്കു ഉതിര്‍ന്നു..അപ്പോള്‍ ആ സുന്ദരി തന്‍റെ ഒരു കാല്‍ അല്‍പ്പം ഉയര്‍ന്ന ആ കല്പ്പടവിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചു..അത് കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ കാര്‍ത്തു അവിടെ ഇരുന്നുക്കൊണ്ട് പശുക്കുട്ടി പശുവിന്‍റെ പാല്‍ കുടിക്കുന്ന പോലെ അവളുടെ പൂറിതള്‍ വലിച്ചു കുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി,, വലിയ ശബ്ദത്തില്‍ അലമുറയിട്ടു കരയും പോലെ കൂവി വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ നിന്നു പുളഞ്ഞു…വിനുവിന്‍റെ കണ്ണില്‍ ഒരു നിമിഷം ഇരുട്ട് കയറുന്നതുപ്പോലെ തോന്നി.. “ഹാ നിര്‍ത്തല്ലേ…കാര്‍ത്തൂ.. നനായി നക്ക്…എനിക്ക്..ഹാ.എ..ശ്ശ്ഹ്സ്..ഹാ..കടിച്ചു പറിക്കെടി…ഹാ….” ഒരു നിമിഷം ഒറ്റക്കാലിലെ പെരുവിരലില്‍ ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങിയ അവള്‍ വെള്ളത്തിലേക്ക്‌ അലതല്ലി വീണു….വീഴുമ്പോള്‍ അവളുടെ കാലിനിടയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ അവളുടെ മദന രസം കണ്ടുക്കൊണ്ട് ആഞ്ഞു കുലുക്കിയ വിനുവിന്‍റെ കുണ്ണയില്‍ നിന്നും ആ കുളത്തിലെ മീനുകളെ ഗര്‍ഭിണികളക്കാന്‍ പോന്ന വെടിയുണ്ടകള്‍ ഉതിര്‍ന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു…. വളരെ നേരം കൊണ്ട് കാമസുഖത്തില്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ചെറുതായൊന്നു അടഞ്ഞു…പെട്ടന്ന് മുഖത്ത് വന്നു വീണ രണ്ടു വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ തുറപ്പിച്ചു…ചുറ്റും കണ്ണില്‍ കുത്തിയാല്‍ പോലും അറിയാത്രത ഇരിട്ടു,,അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ ഒന്നുകൂടി കൈകൊണ്ട് തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് നോക്കി…എവിടെ കാര്‍ത്തുവും ആ സുന്ദരിയും…അവരുടെ കാമകേളികള്‍ കഴിഞ്ഞുവോ… വിനു വീണ്ടും ആ ഇരുട്ടിലേക്ക് തന്നെ ഊളിയിട്ടു നോക്കി..പെട്ടന്നൊരു ഇടിവാള്‍ മിന്നി മറിഞ്ഞു…ആ ചെറു വെട്ടത്തില്‍ മുടിയെല്ലാം പാറിച്ചു…മുഖത്ത് ഭീകരതയുടെ സ്വരൂപം നിറച്ചുവച്ചുക്കൊണ്ട് ഒരു രൂപം …മിന്നായം പൊലെ കണ്ട ആ രൂപം വിനുവിനെ ഭയചികതനാക്കി..കാറ്റ് ആഞ്ഞു വീശി…ഉശിരായി നിന്ന കുണ്ണ പേടിച്ചു ചുരുണ്ടുകൂടി….കാമം നിറഞ്ഞ മനസില്‍ ഭയം ഉടലെടുത്തു.. അതിശക്തമായ ആ കാറ്റില്‍ ആ കുളത്തിലെ ഓളങ്ങള്‍ ചിലസമയം തന്നോളം പോക്കമുള്ളതായി അവനു തോന്നി…മിന്നല്‍ പിണര്‍പ്പിന്റെ വെളിച്ചം മാത്രമാണ് അവിടെ വല്ലപ്പോളും വന്നുപ്പോകുന്നത്…

ആ കാറ്റില്‍ കുളത്തിലേക്ക്‌ വീണു പോകാതിരിക്കാന്‍ അവന്‍ ആ തൂണില്‍ ശക്തമായി തന്നെ പിടിച്ചു…വീണ്ടും മിന്നി മാഞ്ഞ മിന്നല്‍ പിനര്‍പ്പിന്റെ വെള്ളി വെളിച്ചത്തില്‍ തനിക്കു മുന്നില്‍ കണ്ട ആ രൂപം വിനുവിനെ നന്നേ പേടിപ്പിച്ചു…കണ്ണില്‍ നിന്നും രക്തം ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്ന ആ രൂപം അവന്‍റെ സകല ദൈര്യത്തെയും തൂത്തെറിഞ്ഞു…ആ കുളത്തിനരികില്‍ അവന്‍ പേടിച്ചു കരയാന്‍ തുടങ്ങി…കൊച്ചുക്കുട്ടികളെ പോലെ വിനു ആര്‍ത്തു കരഞ്ഞു…അറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെ എല്ലാം അവന്‍ വിളിച്ചു…വീണ്ടും വലിയൊരു ഇടിയോടൊപ്പം അതിശക്തമായ മിന്നല്‍ കൂടി വന്നു..ഞെട്ടിവിറച്ച വിനുവിന് മുന്നിലേക്ക്‌ തന്നെക്കാള്‍ ഉയരത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നു വന്ന ആ വെള്ളത്തെ അവന്‍ ഒരു നിമിഷം നോക്കി.. കാറ്റ് ഒന്നുകൂടി ആഞ്ഞു വീശിയപ്പോള്‍ ആ ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങിയ ഓളങ്ങളില്‍ അകപ്പെട്ടുപ്പോയ വിനു ഒന്ന് സമ്മര്‍ ഷോട്ടടിച്ചു….ആ വെള്ളത്തിന്‍റെ ശക്തി കൂടി വന്നപ്പോള്‍ അതില്‍ കറങ്ങി വിനു മുകളിലോട്ടു പൊങ്ങി….ആകാശത്തോളം പൊങ്ങിയ വിനു താഴേക്കു ശക്തമായി വീണു…താന്‍ മരിച്ചു പോയി എന്നാണു വിനു വിചാരിച്ചത് കണ്ണുകള്‍ തുറക്കും വരെ.. കണ്ണുകള്‍ തുറന്നുക്കൊണ്ട് അവന്‍ ചുറ്റും നോക്കി…താന്‍ നേരത്തെ നിന്ന ആ ഇടതൂര്‍ന്ന കാട്ടിലാണ് അവനിപ്പോള്‍…ദൈവമേ എന്തിനിങ്ങനെ ഉള്ള പരീക്ഷങ്ങള്‍…വിനു വിതുമ്പി കരഞ്ഞു,,,വേദനകള്‍ കൊണ്ട് അവന്‍റെ ശരീരം പുകഞ്ഞു…അവന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ നിന്നും ചോര ചെറുതായി വാര്‍ന്നോലിച്ചു…എങ്കിലും അവന്‍റെ മനസില്‍ ചെറുതായി അല്‍പ്പം മുന്‍പ് കണ്ട ആ നഗ്ന രൂപം വീണ്ടും ചേക്കേറി.. ആരായിരിക്കും അവര്‍…എന്നെ കണ്ടു കാണോ..പക്ഷെ അപ്പോളേക്കും വീണ്ടും കാറ്റടിച്ചു..നായിക്കള്‍ ഓരിയിട്ടു…അവനു ചുറ്റും എന്തൊക്കെയോ കോലാഹലങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ തുടങ്ങി,,,,മൃഗങ്ങളുടെ അലര്‍ച്ചകള്‍ കേട്ടു…വിനു കിടന്നിടത്ത് നിന്നും പതിയെ ഒരു മരത്തിനെ ചാരി ഇരുന്നു…വീണ്ടും പരീക്ഷണങ്ങള്‍… അവനു നേര്‍ക്ക്‌ എന്തൊക്കെയോ പാഞ്ഞു വരുന്നതുപ്പോലെ അവനു തോന്നി…അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ മുറുകെയടച്ച്…ഇല്ല തനിക്കു മുന്നില്‍ എന്തോ ഉണ്ട് അവന്‍ ഉറപ്പിച്ചു പതിയെ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു…തന്നെ മുകളിലേക്ക് തള്ളിവിട്ട പോലുള്ള വലിയെ വെള്ളക്കെട്ട് അവനു മുന്നില്‍ രൂപാന്തരം കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ….അവന്‍ ചാടി എണീറ്റു….ആ വെള്ളത്തിന്‌ ഒരു മനുഷ്യന്‍റെ ആകൃതി ഉണ്ട്..പെട്ടന്ന് അതില്‍ നിന്നും ശബ്ദങ്ങള്‍ ഉണ്ടായി.. “പോ….ഇനിയും കാമകേളികള്‍ കണ്ടു നില്‍ക്കാതെ അറയിലേക്ക് പോ..” ആക്രോശത്തോടെ ഉള്ള ആ ശബ്ദം..വിനുവിനെ ഭയപ്പെടുത്തി,,അവന്‍ വിറച്ചുക്കൊണ്ട് നിന്നു…നായിക്കള്‍ വീണ്ടും ഓരിയിട്ടു… “പോകാനല്ലേ പറഞ്ഞത്…വീണ്ടും പെണ്ണിന്‍റെ കാമത്തിന് അടിമപ്പെട്ടു ജീവിക്കാതെ പോയി നിന്‍റെ കര്‍ത്തവ്യങ്ങള്‍ ചെയ്യു…പോകാന്‍” അത്രയും പറഞ്ഞു അവനു നേരെ ചാടി വീഴുന്ന ഒരു മൃഗത്തിനെപ്പോലെ ആ വെള്ളകെട്ടു അവനു നേരെ വന്നു..അതില്‍ നിന്നും രക്ഷ പ്രാപിക്കാന്‍ എന്നോണം വിനു എങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ ഓടി…ആ ദിക്കറിയാത്ത കാട്ടിലൂടെ വിനു മരണ വേഗത്തില്‍ ഓടി…പലപ്പോളും വേരിലും മറ്റും തട്ടി അവന്‍ കറങ്ങി വീണു…നെറ്റിയിലും കൈകളിലും മുറിവുകള്‍ ഉണ്ടായി…പക്ഷെ അത് കാര്യമാക്കാതെ കിട്ടിയ ജീവനും കയില്‍ പിടിച്ചു അവന്‍ ശരവേഗത്തില്‍ പാഞ്ഞു..

അവനു പിന്നിലായി അപ്പോളും ആരോ ഉണ്ടെന്നതില്‍ അവനു തര്‍ക്കമില്ല്ങ്കിലും ഒരു തവണ പോലും പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ അവന്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല,..ഓടിയോടി അവന്സാനം അവന്‍ ആ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ അവിടെ തന്നെ വന്നു നിന്നു….ദൈവമേ വഴി തെറ്റിയില്ല…ഏതോ ഉള്‍ക്കാട്ടിലെക്കാണു ഓടി കയറിയത് എന്ന് കരുതിയ വിനുവിന് അല്‍പ്പം ആശ്വാസമായി…. വേഗം ഹോസ്റ്റല്‍ വച്ച് പിടിക്കണം..പക്ഷെ അറയില്‍ കയറാന്‍ അല്ലെ പറഞ്ഞത്…വിനുവിന്‍റെ മനസു അവനോടു മന്ത്രിച്ചു..പിന്നെ..ജീവന്‍ തിരിച്ചു കിട്ടിയതെ എന്തോ പുണ്യം കൊണ്ടാണ് ഇനി ഇതിനകത്ത് കയറിയിട്ട് ചകാനാ..വിനു അവനോടു തന്നെ ചോദിച്ചു…ഇനി ഇവിടെ പഠിക്കണ്ട..ഇവിടെ എന്തൊക്കെയോ കുഴപ്പങ്ങള്‍ ഉണ്ട്…മതി…നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാം..വിനുവിന്‍റെ കൈകള്‍ അല്‍പ്പം മുന്‍പേ നടന്നത് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വിറച്ചു… അവന്‍ വേഗത്തില്‍ ഹോസ്റ്റെലിലേക്ക് നടക്കാന്‍ ഭാവിക്കവേ അവന്‍റെ മുന്നിലേക്ക്‌ എവിടെ നിന്നോ ഒരു പട്ടി വന്നു നിന്നു…അതിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു കണ്ടു…വിനുവിന് വീണ്ടും വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി…അവന്‍ പതിയെ മുന്നോട്ടു നടക്കാന്‍ നിന്നപ്പോള്‍ ആ കറുത്ത പട്ടി കുരച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു ചാടി… രക്ഷപ്പെടാന്‍ സൈടിലേക്കു മാറിയ വിനു പക്ഷെ ആഞ്ഞു ചാരിയത് ആ തെക്കേ അറ്റത്തെ അറയുടെ വാതിലില്‍ ആയിരുന്നു അത് താനേ തുറന്നുകൊണ്ട് വിനു അതിനകത്തേക്ക് വീണു.. അവന്‍ എണീറ്റ് പുറത്തു കിടക്കും മുന്നേ ആ വാതില്‍ തന്നെ അടഞ്ഞു സാക്ഷ വീണു..പുറത്തു നിന്നും ആരോ പൂട്ടിയതുപ്പോലെ അതിലെ താക്കോല ധാരത്തില്‍ കാണാന്‍ പറ്റി…വിനു വിയര്‍ത്തു കുളിച്ചു…തന്‍റെ സമയം കഴിഞ്ഞു എന്നതു അവനു ഉറപ്പായി… കുറ്റാകുട്ടിരുട്ടില്‍ വിനു മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോള്‍ എവിടെയൊക്കെയോ തട്ടി വീണു..ഇന്ന് രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ കണ്ട കിളി വാതില്‍ ആണു അവന്‍ അന്വേഷിക്കുന്നത് …ചുമരില്‍ തപ്പി തപ്പി നേരത്തെ കണ്ട അടയാളങ്ങള്‍ വച്ചുക്കൊണ്ട് അവന്‍ അല്‍പ്പം മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോള്‍ കിളി വാതില്‍ കിട്ടിയില്ല പക്ഷെ കൈയില്‍ മറ്റെന്തോ തടഞ്ഞു.. അവന്‍ അതെടുത്തു നോക്കി…അതെ അതൊരു തീപ്പെട്ടിയാണ്…അവന്‍ കുലുക്കി നോക്കി ഉണ്ട് കൊള്ളികള്‍ ഉണ്ട്…ഒരെണ്ണം എടുത്തു വിനു തീപ്പെട്ടി ഉരച്ചു…വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ആ തീ കൊള്ളി കത്തിയെരിയാന്‍ തുടങ്ങി…അതിന്റെ ചെറു പ്രകാശം അവിടമാകെ നിറഞ്ഞു… അതിന്‍റെ ചെറു വെളിച്ചത്തില്‍ വിനു നോക്കി…അതാ അവനു അടുത്തായി ഒരു തൂക്കു വിളക്ക്..ഞാന്‍ രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ അങ്ങനെ ഒരു വിളക്കു ..ഇല്ല….ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.പക്ഷെ..ഇപ്പോള്‍ ഇതെങ്ങനെ..പിന്നെ അല്ലങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ നടന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നിനക്ക് നേരത്തെ അറിയാവുന്നത് അല്ലെ..വേഗം ആ വിളക്കു കത്തിക്കാന്‍ നോക്കെടാ…അവന്‍റെ മനസു വീണ്ടും അവനോടു മന്ത്രിച്ചു…അത് ശെരിയാ…പെട്ടന്ന് തന്നെ വിനു ആ വിളക്കിലെ ആദ്യ തിരി തെളിയിച്ചു…അതിന്‍റെ പ്രകാശ വെട്ടത്തില്‍ വിനു ആ അറയാകെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഒരായിരം വിളക്കുകള്‍ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ അങ്ങിങ്ങായി തെളിഞ്ഞു… അവന്‍ പേടിച്ചു പിറകിലേക്ക് മാറി…എന്താണിത്…ദൈവമേ…അവന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഭയം എന്നാ വികാരം മാത്രമാണുള്ളത്…അവന്‍ ഒന്നുകൂടി ചുറ്റും നോക്കി..ആ വിളക്കുകളും അവയുടെ പ്രകാശവും അല്ലാതെ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലാ…രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ബെഞ്ചും അവിടെ ഇല്ല…

ഒന്നുകൂടി പിറകിലേക്ക് നീങ്ങിയ അവന്‍ ആ ഭിത്തിയില്‍ ഇടിച്ചപ്പോള്‍ ചെറുതായി ആ ഭിത്തി ഒന്നനങ്ങി ..വിനു തിരിഞ്ഞു ആ ഭിത്തിയില്‍ കൈക്കൊണ്ടു ഒന്ന് പതിയെ അടിച്ചു നോക്കി..ഇത് പൊള്ളയായ ഭിത്തിയാണല്ലോ..അവന്‍ അതൊന്നു പതിയെ തള്ളി..ഇല്ല അനങ്ങുന്നുണ്ട് പക്ഷെ ,,വിനു വീണ്ടും അത് ആഞ്ഞൊന്നു തള്ളി…കാലപഴക്കത്തിന്റെ കാഠിന്യം അറിയിച്ചുക്കൊണ്ട് വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ആ ഭിത്തി ഒരു വാതിലായി രണ്ടായി തുറന്നു… അതിനുള്ളില്‍ നിന്നും നിറയെ വവാലുകള്‍ ഓടിയകന്നു…വിനു ഒരുഭാഗതെക്ക് മാറി നിന്നു…എല്ലാ വവ്വലുകളും പോയതിനു ശേഷം വിനു തുറന്നു വന്ന ആ വാതിലിനു മുന്നിലെത്തി…ധാരാളം മാറാലകള്‍ ഉള്ളതെല്ലാം അവന്‍ കൈകള്‍ കൊണ്ട് വൃത്തിയാക്കി വീണ്ടും ആ വാതില്‍ ഇച്ചിരി കൂടി തുറന്നു…വീണ്ടും കലാപഴക്കത്തിന്റെ ശബ്ദം ബാക്കിയാക്കി ആ വാതില്‍ മുഴുവനായു തുറന്നു..മുന്നില്‍ ഇരുട്ട് മാത്രമാണ്..അവന്‍ പുറത്തു കത്തി നില്‍ക്കുന്ന ഒരു വിളക്കു കൈയില്‍ എടുത്തു…. അതിന്‍റെ പ്രകാശത്തില്‍ അവന്‍ ആ തുറന്നു കിടക്കുന്ന വാതിലിന്‍റെ അകത്തേക്ക് നടന്നു..അവന്‍ ആ വാതില്‍ കടന്നു അകത്തു കയറിയത് എവിടെ നിന്നോ മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങള്‍ പോലെ എന്തൊക്കെയോ വിനുവിന്‍റെ കാതുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി.. “ഓ..സ്പുര സ്പുര..ചാമുണ്ട്വേസ്വരി…ഗോര പ്ര്നവാധക….സ്പുക സോദര..” മന്ത്രങ്ങള്‍ നീണ്ടുകൊണ്ടയിരുന്നു…ഒരു ബാക്ക്ഗ്രൌണ്ട് മ്യുസിക്ക് പോലെ വിനുവിന്‍റെ കാതില്‍ അത മുഴങ്ങി കേട്ടുക്കൊണ്ടിരുന്നു..അവന്‍ ഇല്ലാത്ത ദൈര്യം സംഭരിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി..വെളിച്ചം ആ മുറിക്കുളില്‍ പതിയെ പരന്നു നിറയാന്‍ തുടങ്ങി…കൈയിലെ വെളിച്ചത്തിന്‍റെ നിഴലില്‍ അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു ചുറ്റും നോക്കി.. അത്യാവശ്യം വലിയൊരു അറ തന്നെ ആണു അത്…അതിന്‍റെ ഒത്ത മദ്ധ്യത്തിലായി എന്തോ ഉണ്ടല്ലോ…ഉവ് ..ഉണ്ട്…വിനു അതിനടുത്തേക്ക് നടന്നു…അവന്‍റെ ശ്വാസത്തിന്‍റെ ശബ്ദം മാത്രമാണ് അവിടം ഉണ്ടായിരുന്നത്…ഒരു തുള്ളി കാറ്റുപ്പോലും കടന്നു ചെല്ലാത്ത ഒരു അറ …അതാണ്‌ അവിടം എന്നതും വിനുവിന് മനസിലായി.. മദ്ധ്യത്തിലായി ചെറുവലിപ്പത്തില്‍ ഉള്ള ഒരു പീടമുണ്ടായിരുന്നു അതില്‍ നാല് വിളക്കുകളും അതിനു നടുക്കായി ഒരു ചുവന്ന കുടവും അത് ചുവന്ന പട്ടു കൊണ്ട് മൂടപ്പെട്ടതായും വിനു കണ്ടു… അവന്‍ ആ നാല് വിളക്കുകളും കത്തിച്ചു..അവിടമാകെ പ്രകാശം പരന്നു..അവന്‍ ചുറ്റും നോക്കി…ചരിഞ്ഞ രൂപത്തിലുള്ള ഒരു അറയാനത്…ഇവിടെ ഇനി എന്താണോ ആവോ…ഈ കുടം തുറക്കണോ..വേണ്ട..ഇനിയും അബദ്ധങ്ങള്‍ വേണ്ട…ഇങ്ങോട്ടേക്കു ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടത്‌ തന്നെ വലിയൊരു മണ്ടത്തരമാണ്…

മനസില്‍ സ്വയം ശപിച്ചുക്കൊണ്ട് വിനു ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ ഒന്ന് നടന്നു വീക്ഷിച്ചു..ഇല്ല ഇവിടെ പേടിക്കതക്കവണ്ണം ഒന്നുമില്ല….പിന്നെ എന്തിനാരിക്കും ഇവിടെ ഞാന്‍ എത്തിപ്പെട്ടത്….ദൈവമേ…ഈ ഒരു കുടം മാത്രമാണ് ഇവിടെ ഉള്ളത്… ഓരോന്നാലോചിച്ച് നിന്ന വിനുവിന്‍റെ കാതില്‍ ഒരു ശബ്ദം വന്നെത്തി..അതെ അതൊരു ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദമാണ്..ഇനി സിനിമയില്‍ കാണുന്നപ്പോലെപ്രേതത്തിന്റെ പാദസ്വരം ആണോ…വിനു ഭയന്നുകൊണ്ട്‌ ഒന്നുകൂടി കാതോര്‍ത്തു…അല്ല…വെറുമൊരു പാദസ്വരം അല്ല…അതൊരു ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദമാണ്..നൃത്തമാടുന്ന നടനത്തിന്റെ ചിലങ്ക..പക്ഷെ ആരെയും കാണുന്നുമില്ല… താന്‍ തള്ളി തുറന്ന ആ വലിയ വാതില്‍ വീണ്ടും അടഞ്ഞിരിക്കുന്നു..ഇതിനുള്ളില്‍ താന്‍ മാത്രമേ ഉള്ളു….ഒരു സംഗീത ഉപകരണത്തിന്‍റെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നു…ഇടക്ക അല്ല മൃദംഗം തബലയുമുണ്ട്…വീണ….പുലങ്കുഴല്‍…ഇനി പുറത്തെവിടെയെങ്കിലും നൃത്തം നടക്കുന്നുണ്ടോ…അവിടെ നിന്നാകുമോ ശബ്ദം.. അതെ നൃത്തം തന്നെയാണ് …അവനു പെട്ടന്ന് മണിച്ചിത്രത്താഴ് സിനിമ ആണു ഓര്‍മവന്നത്…ദൈവമേ നാഗവല്ലി വല്ലതും ആണോ…അവന്‍ ചുമരിനോട് ചേര്‍ന്ന് നിന്നുക്കൊണ്ട് അതിനെ ശ്രദ്ധിച്ചു…ആരൊക്കെയോ ചിരിക്കുന്നുണ്ട്…അടക്കി പിടിച്ചുള്ള സംസാരങ്ങളും കേള്‍ക്കാം….അവന്‍ വീണ്ടും ചുമരില്‍ ചെവി ചേര്‍ത്ത് വച്ചു… ആരൊക്കെയോ അടക്കി പിടിച്ചു നൃത്തത്തെ കുറിച്ച് പറയുകയാണ്‌ അല്ല നൃത്തം ചെയുന്ന ആളിന്‍റെ ശരീരത്തെ കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്…എന്താണവര്‍ പറയുന്നത്…ശെരിക്കും കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല…പക്ഷെ ഒന്നുര്‍പ്പാണു പറയുന്നവര്‍ നൃത്തം ചെയുന്ന ആളിന്‍റെ ശരീരത്തെ കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്.. അവനു കഴിയുന്നപ്പോലെ വിനു ചെവി കൂര്‍പ്പിച്ചുക്കൊണ്ട് ചുമരില്‍ ചേര്‍ത്ത് വച്ചു….ഇല്ല..വ്യക്തമാകുന്നില്ല….അറ്ക്കുള്ളില്‍ വല്ലാത്ത ചൂടാണ്..അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഇതിനുള്ളില്‍ ഇനി എത്ര സമയം നില്‍ക്കേണ്ടി വരും അറിയില്ല…വിനുവില്‍ നിന്നും വിയര്‍പ്പു തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റു വീണുക്കൊണ്ടിരുന്നു… അവന്‍ വീണ്ടും ചെവി ചേര്‍ത്ത് വച്ചുക്കൊണ്ട് കേള്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്….ഒരു സ്ത്രീയുടെ കരച്ചിലല്ലേ ഇപ്പോള്‍ കേള്‍ക്കുന്നത് അത്,,,അത് തന്നെ…വിനു കാലുകള്‍ ചുവരില്‍ പൊക്കി വച്ചുകൊണ്ട് വേണ്ടും ചേര്‍ന്ന് നിന്നു…കരയുകയാണ് ഒരു സ്ത്രീ..മറ്റുള്ളവര്‍ പൊട്ടി ചിരിക്കുന്നു.. എന്തായിരിക്കും മറുവശത്ത് നടക്കുന്നുണ്ടാകാ…അവന്‍ വന്ന വാതില്‍ ഒന്ന് തള്ളി തുറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ നടന്നില്ല…തന്‍ നിന്നടതെക്ക് വീണ്ടും വന്നപ്പോളാണ് വിനു അത് ശ്രദ്ധിച്ചത് ..തന്‍റെ വിയര്‍പ്പു തുള്ളികള്‍ വീണു കിടന്നിടം മുഴുവന്‍ ഇപ്പോള്‍ രക്ത കറകളാണ് … അവന്‍ ദേഹം മുഴുവന്‍ പരതി….നേരത്തെ വീണപ്പോള്‍ സംഭവിച്ച മുറിവുകള്‍ എല്ലാം തന്നെ എവിടെപ്പോയി…അതില്‍ നിന്നുള്ള ര്ക്ത്മാകും എന്നാണ് വിചാരിച്ചത്..പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ മുറിവുകളെ ഇല്ല…എന്താണ് ഇത്.. വീണ്ടും ഭയം…വിനു നാലുപാടു കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് പാളി നോക്കി…കത്തി നില്‍ക്കുന്ന വിളക്കില്‍ ചെറുതായി ഒരു അനക്കം..ഒരു ചെറു കാറ്റിന്റെ നിഴല്‍ പോലും ഇല്ലാത്ത ഈ അറയില്‍ ഇപ്പോള്‍ മാത്രം എന്താണ് ആ വിളക്കിന്‍റെ പ്രകാശം അനങ്ങുന്നത് ….വിനു അതിലേക്കു തന്നെ സൂക്ഷമതയോടെ നോക്കി….

ആ വിളക്കിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ …ദൈവമേ..വിനു ഞെട്ടി തരിച്ചുപ്പോയി…ആ തിരി കത്തി നില്‍ക്കുന്നത് ചോരയിലാണ് ചുടു ചോരയില്‍…അവന്‍ ആ വിളക്കിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്…നാല് വിളക്കുകളും രക്തം കൊണ്ടാണ് കത്തുന്നത്..അതില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന എണ്ണ എവിടെ… പെട്ടന്ന് വിനുവിനെ പേടിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറന്നുപ്പോയ ആ വവ്വാലിന്റെ ശബ്ധത്തില്‍ വിനു പേടിച്ചു അപ്പുറത്തേക്ക് വീണു…എണീക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച അവന്‍റെ ചെവിക്കുളിലേക്ക് വലിയ്ട ശബ്ധത്തില്‍ അവന്‍ കേള്‍ക്കാറുള്ള കുതിര കുളമ്പടികള്‍ വന്നു…പക്ഷെ ആ ശബ്ദത്തിന്റെ കാഠിന്യം പക്ഷെ വിനുവിന് സഹിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതിനും അപ്പുറം ആയിരുന്നു… അവന്‍ ചെവികള്‍ കൈകള്‍ കൊണ്ട് പൊതി പിടിച്ചുക്കൊണ്ടു കുനിഞ്ഞിരുന്നു…കുതിരകുളമ്പടികള്‍…ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്ന വാളുകള്‍…ഉറുമിയുടെ കറങ്ങിയുതിരുന്ന ശബ്ദം…ആളുകളുടെ കരച്ചില്‍…ശബ്ദം കൂടി കൂടി വന്നു …വിനുവിന്‍റെ ചെവി പൊട്ടുമെന്ന് അവ്സ്തയിലെക്കെത്തി… അവന്‍ വലിയ ശബ്ധത്തില്‍ അലറി വിളിച്ചു…മുട്ടില്‍ ഇരുന്നുക്കൊണ്ട് ചെവി പൊത്തി വിനു വീണ്ടും വീണ്ടും അലറിവിളിച്ചു…ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ അവന്‍റെ ശബ്ദം മാറ്റൊലി കൊണ്ട്…ഭയവും ശബ്ദവും വിനു നിലത്തിരുന്നുപ്പോയി….കണ്ണുകള്‍ ഒന്ന് പതിയെ തുറന്ന അവന്‍റെ അടുത്തേക്ക് വെള്ളത്തില്‍ തെന്നി തെറിച്ചു വരുന്നതുപ്പോലെ അവന്‍റെ അരികിലേക്ക് ഒരു സ്വര്‍ണ ചിലങ്ക ഒഴുകി വന്നു… ഇവിടെ എപ്പോളാണ് വെള്ളം വന്നത്,,അവന്‍ ഒരു നിമിഷം പതിയെ ചെവിയില്‍ നിന്നും കൈകള്‍ മാറ്റി….വെള്ളത്തില്‍ കുമിളകള്‍ ചെറുതായി പൊട്ടിപോകുന്ന ശബ്ദങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഉള്ളു…മറ്റെല്ലാ ശബ്ദങ്ങളും നിന്നിരിക്കുന്നു..വീണ്ടും ഒരു നിമഷം ശങ്കിച്ചുക്കൊണ്ടാണ് വിനു കൈ ചെവിയില്‍ നിന്നും പൂര്‍ണമായി മാറ്റിയത് ..അവന്‍ ഒന്നുകൂടി ചുറ്റും നോക്കി..അടുത്തെല്ലാം വെള്ളമാണ്…ഒരുപടില്ലെങ്കിലും ….വിനു ആ ചിലങ്കയില്‍ തന്നെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി… ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി അവനതു കയില്‍ എടുത്തു…അത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി…ഒന്ന് കുലുക്കിയപ്പോള്‍ ശബ്ദം ..ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദം ആ അറയില്‍ അലയടിച്ചു…ഈ ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദം ആകുമോ നേരത്തെ കേട്ടത്…ഇത് എന്‍റെ മുന്നിലേക്ക്‌ ആരാകും കൊണ്ടിട്ടത്….വിനു പതിയെ എണീറ്റു…ചിലങ്ക അവന്‍ കൈയില്‍ ശ്രദ്ധാപൂര്‍വ്വം പിടിച്ചു…ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.. കൈയില്‍ നിന്നും അവന്‍ അനക്കുകപ്പോലും ചെയ്യാതെ ആ ചിലങ്ക ശബ്ദിച്ചു…വിനു അതിലേക്കു നോക്കി ..ഞാന്‍ അനക്കിയില്ലോ…വീണ്ടും ചിലങ്ക അവന്‍റെ കയില്‍ കിടന്നു ശബ്ദിച്ചു…അവന്‍ പേടിച്ചു ചിലങ്ക നിലത്തിട്ടു…അത് ശബ്ധിച്ചുക്കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് വീണു..വിനു പിന്നിലേക്ക്‌ മാറി നിന്നു…അവിടേക്ക് മറ്റൊരു ചിലങ്ക കൂടി ആ കെട്ടികിടന്ന വെള്ളത്തിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തി… ഒരു നിമഷം തളംകെട്ടികിടന്ന നിശബ്ധത…വിനു ആ ചിലങ്കകളില്‍ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി..പെട്ടന്ന് ആ ചിലങ്കകള്‍ വായുവില്‍ അല്‍പ്പം പൊങ്ങി കാലില്‍ കേട്ടുന്നപ്പോലെ വൃത്താകൃതിയില്‍ ആയി കാണപ്പെട്ടു…വീണ്ടും സംഗീത നാദങ്ങള്‍ കേട്ടു….വിനു ഭയന്നു..അവനെ വേണ്ടും ഭയത്തിന്‍റെ മുള്‍മുനയില്‍ നിര്‍ത്തി നൃത്ത ചുവടുകള്‍ വയ്ക്കുന്ന കാലില്‍ അണിയിച്ചപ്പോലെ ആ ചിലങ്കകള്‍ ഇളകിയടുവാന്‍ തുടങ്ങി അതിന്‍റെ ശബ്ദം ആ അറയില്‍ അലയടിച്ചു…

കണ്ണുകള്‍ ഒന്നുകൂടി അടച്ചു തുറന്ന വിനുവിന് മുന്നില്‍ മനോഹരമായ വസ്ത്രങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മൂടിയ രണ്ടു കാലുകളും അതില്‍ ചിലങ്കകളും കണ്ട അവന്‍ വീണ്ടും ഞെട്ടി… ഭയന്നു വിറച്ചു…ആ കാലുകള്‍ മനോഹരമായ ചുവടുകള്‍ ആ സംഗീതത്തിനൊപ്പം വച്ചു… ഭയന്നു വിറച്ച വിനു വിയര്‍ത്തു കുളിച്ചു ..ആ അറയില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ കഴിയാതെ അവന്‍ പേടിച്ചു നിലവിളിച്ചു….അവന്‍ ആര്‍ത്തു കരഞ്ഞു..വീണ്ടും ചെവി പോത്തികൊണ്ട് അവന്‍ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ പാഞ്ഞു നടന്നു…അവന്‍ ഭയത്തിന്റെയും ക്ഷമയുടെയും നെല്ലിപ്പടിക കണ്ടു.. “നിര്‍ത്ത്…നിര്‍ത്താനല്ലേ പറഞ്ഞത്..” വിനു അലറിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു..സംഗീതം നിലച്ചു..നൃത്തം ചെയ്ത കാലുകള്‍ എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞു…തെറിച്ചു വീണപ്പോലെ ആ ഒരു ചിലങ്ക അവന്‍റെ കൈയിലേക്ക് വന്നു… “പറ..ആരാണ് നീ…ഇനിയും വയ്യ എനിക്ക്..ചാകുന്നെങ്കില്‍ ഇവിടെ കിടന്നു ചാകട്ടെ…മടുത്തു എനിക്കിങ്ങനെ പേടിച്ചു ജീവിക്കാന്‍ വയ്യ…പറ…ആരാ നീ….ദൈര്യമുണ്ടെങ്കില്‍ മുന്നോട്ടു വാ..” ചീറി കൊണ്ട് കയില്‍ ഉള്ള ചിലങ്ക വലിയ ശബ്ധത്തില്‍ തന്റെ കൈയിലും ചുവരിലും അടിച്ചുക്കൊണ്ട് വിനു വലിയ ശബ്ധത്തില്‍ അലറി…അവന്‍റെ ഞെരമ്പുകള്‍ വലിഞ്ഞു മുറുകി…കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു…വിയര്‍ത്തൊലിച്ചു ….വായിലെ വെള്ളം വറ്റി വരണ്ടു.. “ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ എന്‍റെ മുന്നില്‍ വരാന്‍….ചാകാന്‍ ഞാന്‍ തയ്യാറാണ് ….നിനക്ക് ദൈര്യം ഉണ്ടെങ്കില്‍ വാ….വരാന്‍” അത്രയും വീണ്ടും അലറി കരഞ്ഞു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശക്തമായി വിനു അവന്‍റെ കൈയിലെ ചിലങ്ക ചുവരിലെക്കെറിഞ്ഞു…അത് വലിയ് ശബ്ധത്തില്‍ ചുമരില്‍ ചെന്നിടിച്ചു …അതിലെ ചിലങ്ക മുത്തുകള്‍ പല ഭാഗങ്ങളിലായി തെറിച്ചു വീണു…അതിലൊന്ന് ചെന്ന് ആ അറയുടെ മദ്ധ്യത്തിലെ പീടത്തില്‍ വച്ച കുടത്തില്‍ ചെന്നു പതിച്ചു.. ആ കുടത്തിന്‍റെ ഒരു വശം പൊട്ടി…വിനു നോക്കി നില്‍ക്കെ ആ കുടതിനുള്ളില്‍ നിന്നും പുക പുറത്തേക്കൊഴുകി…ആ അറയാകെ പുക കൊണ്ട് മൂടി…വിനു ചുമച്ചു..കണ്ണുകളില്‍ പുക നിറഞ്ഞു കണ്ണു നീറി കണ്ണീരു വന്നു…അല്‍പ്പ സമയത്തിന് ശേഷം പുക എല്ലാം പോയ്മറഞ്ഞു… വിനുവിന് വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല… ആ അറയാകെ ആയിരക്കണക്കിന് കണ്ണാടികള്‍ ….എല്ലാ കണ്ണാടിയിലും വിനു തന്നെ കണ്ടു….വിളക്കിന്‍റെ പ്രകാശം …വിനു അത്ഭുതത്തോടെ ചുറ്റിലും നോക്കി..എങ്ങും തന്‍റെ പ്രേതിഭിഭങ്ങള്‍ മാത്രം…പക്ഷെ അവനെ ഞെട്ടിച്ചത് അവന്‍റെ വേഷമായിരുന്നു .. ഒരു രാജവിന്റെതിനു സമാനമായ വേഷം…അവന്‍ ആ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി..പിന്നെ അവന്‍റെ ദേഹത്തേക്കും…രാജാവിന്‍റെ വേഷം….മാറത്തും കൈകളിലും വിലപിടിപ്പുള്ള ആഭരണങ്ങള്‍….കാലില്‍ രാജാവിന്‍റെ സമാനമായ പാദരക്ഷകള്‍… കണ്ണുകളില്‍ ഇതുവരെ കാണാത്ത തിളക്കം…അവന്‍ വീണ്ടും അവന്‍റെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി…ഇത് ഇതെങ്ങനെ….എന്താണ് ഇങ്ങനെ….അവന്‍ ചുറ്റിലും നോക്കി ഏതു കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കിയാലും തന്‍റെ ബിഭം മാത്രം…

ഒന്നും മനസിലാകാതെ വിനു സ്ഥഭാതനായി നിന്നു..പെട്ടന്ന് കണ്ണാടിയില്‍ മറ്റൊരു ബിഭം വിനു കണ്ടു…അവന്‍ അതിനെ നോക്കി..ഇല്ല അവരുടെ മുഖം അല്ല പിന്‍ വശം ആണു അതില്‍ കാണുന്നത്..അതൊരു സ്ത്രീ ആണു..അവള്‍ നഗ്നയെങ്കിലും നിതംഭം വരെ കിടക്കുന്ന മുടിയിഴകള്‍ അവളുടെ നഗ്നതയെ മറക്കുന്നു..പക്ഷെ തന്‍റെ ചുറ്റിലും ആരും തന്നെ ഇല്ല.. മാത്രമല്ല അവളുടെ മുഖം ഒരു ബിംഭാത്തിലും കാണുന്നില്ല തന്നെയും ഇപ്പോള്‍ ഒരു കണ്ണാടിയിലും കാണുന്നില്ല…ഭയം ഉണ്ടെങ്കിലും ആ ഒരു വേഷത്തില്‍ വല്ലാത്തൊരു ദൈര്യം അവനില്‍ ഉണ്ടായി… “ആരാ നീ ..പറ…എനിക്കറിയാം നീ ആണു ഇതെല്ലാം ചെയ്തത്..എനിക്കറിയാം…പറ …എന്തിനാണ് നീ ഇങ്ങനെ എല്ലാം ചെയ്യുന്നത്…ഞാന്‍ എന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത്…എനിക്ക് ഈ വേഷം എന്ത്നു തന്നു..നീ എന്നെ കളിയാകുകയാണോ?” ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ വിനു ചോദിച്ചു..പക്ഷെ തന്‍റെ ഭാഷയില്‍ ഒരു വ്യത്യാസം വന്നില്ലേ..ഒരു ആട്യത്തം ഇല്ലേ…. “ഇത്രയും ചോദ്യങ്ങള്‍ …” അത് മാത്രം പറഞ്ഞു ആ സ്ത്രീ രൂപം മന്ദഹസിച്ചു.. “ചിരിക്കണ്ട..എനിക്കറിയാം ഇതിനെല്ലാം ഉത്തരവാദി നീ ആണു..എനിക്കറിയണം എല്ലാം അറിയണം പറ..പറയാന്‍” “ഹ..ഹ,..ഹ..അഹഹഹ്ഹ…അണിമംഗലം കോവിലകത്തെ ഇളമുറക്കാരനായ രാജകുമാരന് ഇത്രയധികം സംശയങ്ങളോ”

“രാജാവ്..എന്ത്..അണിമംഗലം….മനുഷ്യന് മനസിലാകുന്ന ഭാഷയില്‍ പറ” :അഹ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് മലയാളം തന്നെ അല്ലെ….പിന്നെ എന്താ മനസിലാകാന്‍ പ്രയാസം?” “നീ എന്നെ പരിഹസിക്കുകയാണ് അല്ലെ…നീ എന്താ മുഖം കാണിക്കാത്തത് ..നീ നഗ്നയാണ്‌ അല്ലെ..അതുകൊണ്ടാണോ നീ എനിക്ക് മറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നത്..ദൈര്യമുണ്ടെങ്കില്‍ നേരെ നിന്നു സംസാരിക്കു” വല്ലാത്തൊരു ദൈര്യം ആയിരുന്നു അവനു,,,അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത് .. “എന്നോട് മുഖാമുഖം നില്ക്കാന്‍ പറയുന്നത് എന്‍റെ നഗ്നത കണ്ടു ആസ്വദിക്കാന്‍ ആണോ?” വീണ്ടും പുച്ചതോടെയുള്ള അവരുടെ ചോദ്യം പക്ഷെ അവനില്‍ ദേഷ്യമാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്.. “നീ തിരിയുകയും വേണ്ട എനിക്കൊരു കോപ്പും കാണുകയും വേണ്ട പക്ഷെ എനിക്കറിയണം…കാരണങ്ങള്‍…ഇതുവരെ സംഭവിച്ച എല്ലാത്തിനും ഉള്ള ഉത്തരങ്ങള്‍ എനിക്ക് കിട്ടിയേ പട്ടു” വീണ്ടും അധികാര ശബ്ദം ഉയ്ര്‍ന്നുക്കൊണ്ട് അവന്‍ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ ബിംഭത്തില്‍ നിന്നും ചെറു ചിരി ഉണര്‍ന്നു… “മുന്നില്‍ തന്നെ ഉള്ള ഉത്തരങ്ങള്‍ മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റാത്ത നിങ്ങളോട് ഞാന്‍ എന്ത് പറഞ്ഞു തരാന്‍ ആണു..ആലോചിച്ചു നോക്കാന്‍ പോലും തയ്യാറാവാതെ എന്നോട് ദേഷ്യം കാണിക്കുന്നതില്‍ എന്ത് അര്‍ത്ഥമാണ് ഉള്ളത്” “എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല….അതുകൊണ്ടാണ് നിന്നോട് ചോദിച്ചത്…എന്‍റെ മുന്നില്‍ എന്ത് ഉത്തരങ്ങള്‍ ആണുള്ളത്…പറ…എനിക്കതറിയണം …അറിഞ്ഞേ തീരു” വലിയ ശബ്ധത്തില്‍ അവനത് പറഞ്ഞു…ആ കണ്ണാടി കൂട്ടങ്ങള്‍ ചെറുതായൊന്നു അനങ്ങി….അവനിലേക്ക്‌ ആ ശബ്ദങ്ങള്‍ എല്ലാം വീണ്ടും വന്നത്തുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി…അവന്‍ ചുറ്റിലും നോക്കി.. “ശെരി ആക്ഞ്ഞ ആണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പറയാം..അലാതെ എനിക്ക് വേറെ എന്ത് ചെയ്യാനാകും….” അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ ബിംഭാത്തിലെ രൂപം പതിയെ അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു…ആ നഗ്ന രൂപം കണ്ടു അവന്‍ ഞെട്ടി വിറച്ചു പിന്നോട്ടാഞ്ഞു… തുടരും….

Comments:

No comments!

Please sign up or log in to post a comment!