കല്ല്യാണപെണ്ണ് 6
കഥയ്ക്ക് ത പിന്തുണയ്ക്ക് നന്ദി.. ഈ പാര്‍’ും വായിച്ച് അഭിപ്രായം അറിയിക്കണമെ് അപേക്ഷിക്കുു..
മുറിയുടെ വാതിലടയ്ച്ച ഷൈനി അഷിതയ്ക്ക് അഭിമുഖമായി ബെഡ്ഡിലിരു് കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
———————————-
ഷൈനിയെ കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ സല്‍പേര് രാമന്‍കു’ിയിലെ കാര്‍ത്തികയെ കണ്ടില്ലേ. അതേ പോലെയിരിക്കും. എ’ുവര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുമ്പ് ഷൈനി ടിടിസിക്ക് പഠിച്ചോണ്ടിരിക്കു കാലംത െഅവളെ മാധവന്‍ പഞ്ചായത്തില്‍ ക്ലര്‍ക്കായി ജോലി ചെയ്യു സുരേഷിന് കെ’ിച്ചുകൊടുത്തു. ഏതൊരു പെണ്ണിനെയും പോലെ ഭര്‍തൃവീ’ില്‍ കയറി ചെ ഷൈനിക്ക് ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷകളുണ്ടായിരുു. സ്വകാര്യമായൊരു ജീവിതം അവള്‍ സ്വപ്‌നംകണ്ടു. പക്ഷെ അവിടെ സംഭവിച്ചത് മറ്റൊായിരുു. സുരേഷേ’ന്റെ പെങ്ങളും അളിയനും മക്കളും ജ്യേഷ്ഠനും ഭാര്യയും മക്കളും അടങ്ങു ഒരു കൂ’ുകുടുംബമായിരുു. കൂടാതെ സുരേഷിന്റെ പ്രായമായ അച്ഛനും അമ്മയും. എല്ലാവരും വലിയ ഉദ്യോസ്ഥരാണെ മ’ിലായിരുു പെരുമാറ്റം. പെങ്ങള്‍ക്കും ചേ’ത്തിക്കും ജോലി പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിലായിരുു. അവര്‍ രാവിലെ ത െകുളിച്ചൊരുങ്ങി പോവും. പി െവീ’ിലെ എല്ലാ ജോലിയും ഷൈനി തനിച്ച് ചെയ്യണം. എാലും അവള്‍ അ് തന്റെ ടിടിസി ക്ലാസ് മുടക്കിയില്ല. ആ കോഴ്‌സ് കംപ്ലിറ്റ് ചെയ്തു. വലിയ മാര്‍ക്കൊുമില്ലെങ്കിലും ത’ിമു’ി അതില്‍ അവള്‍ വിജയിച്ചു. അപ്പേളേക്കും ചിു പിറിരുു. പി െഅവളെ നോക്കലും വളര്‍ത്തലുമായി ഷൈനിയുടെ ജോലി. എാലും എങ്ങനെയെങ്കിലും ഇവിടെ നി് രക്ഷപെടണം എ ചിന്ത അവള്‍ക്കുണ്ടായി. സുരേഷേ’നോട് എവിടെങ്കിലും ജോലി നോക്കാന്‍ അവള്‍ ആവശ്യപ്പെടുമെങ്കിലും അയാള് അത് ചെവികൊണ്ടില്ല. അങ്ങനെയാണ് കൂ’ുകാരി സ്‌നേഹയില്‍നി് നാ’ിലുള്ള ഒരു എല്‍പി സ്‌കൂളില്‍ ജോലി ഒഴിവുണ്ടെ് അറിഞ്ഞത്. പക്ഷെ ത’ിമു’ി ജയിച്ച തനിക്ക് അവിടെ ജോലി കി’ുമോ എ സംശയമാത്രമേ ഷൈനിയില്‍ ഉണ്ടായിരുുള്ളൂ. സ്‌കൂളിനെ കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ അതൊരു ട്രസ്റ്റിന്റെ കീഴില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കു മാനേജ്‌മെന്റ് സ്‌കൂളാണ്. റെക്കമെന്റേഷന്‍ ഉണ്ടായാല്‍ ജോലി കി’ും. കി’ിയാല്‍ ഈ വീ’ിലെ നരഗത്തില്‍നി് രക്ഷെപ്പെടാം. എന്ത് വിലകൊടുത്തും ആ സ്‌കൂളില്‍ ജോലി വാങ്ങണം. ആദ്യം കാശ് കൊടുക്കുവര്‍ക്ക് ജോലി കി’ുമെ് സ്‌നേഹ പറഞ്ഞു. എത്രയാണെ് അവള്‍ പറയാമെ് എ െഅറിയിച്ചു. അങ്ങനെ സ്‌കൂളിനെ ജോലി കാര്യം ഞാന്‍ അ് രാത്രി സുരേഷേ’നെ അറിയിച്ചു. രാത്രി ബെഡ് റൂമില്‍ ക’ിലില്‍ നാല് വയസായ ചിു ഉറങ്ങുു. ഒരു നൈറ്റി ധരിച്ച് ക’ിലിരിക്കു ഷൈനി.
ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് കയറി വ സുരേഷിനോട് ഷൈനി: ചേ’ാ നാ’ില്ള്ള സ്‌കൂളില്‍ ഒരു ടീച്ചറെ വേക്കന്‍സിയിണ്ട്.
സുരേഷ്: നിനക്ക് ജോലി വേണമെങ്കില്‍ അച്ഛനോട് പറ. എന്റേല്‍ കാശില്ല എു പറഞ്ഞു ക’ിലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. പതിവുപോലെ സുരേഷിന്റെ കളി ഷൈനിയില്‍ തുടര്‍ു. ലൈറ്റാഫ് ചെയ്തു, ഷൈനിയുടെ മാക്‌സി അരയ്‌ക്കൊപ്പം ഉയര്‍ത്തി. തന്റെ ഷെഡ്ഡിക്കുളില്‍നി് ആയുധം വലിച്ച് പുറത്തെടുത്ത് ഷൈനിയുടെ പൂറിലേക്ക് വച്ചു തള്ളി. അവള്‍ പതിവുപോലെ കുളിച്ചി’ാണ് കിടക്കാറുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് ത െസോപ്പിന്റെ മണം സുരേഷിന്റെ മൂക്കിലേക്ക് ഇരച്ചികയറി. താന്‍ കണ്ട മഹേഷിന്റെ അവയവത്തേക്കാള്‍ ചെറുതാണ് സുരേഷേ’ന്റേത്. അത് കയറുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകു ഒരു കൊച്ചുസുഖം മാത്രമേ ഷൈനിക്ക് കി’ാറുള്ളൂ. അതില്‍ അവള്‍ക്ക് പരിഭ്രമവുമില്ല. സുരേഷ് അരക്കെ’് സാവധാനം ചലിപ്പിച്ചു. ഇതെല്ലാതെ സുരേഷ് തന്റെ ശരീരത്തില്‍ മറ്റൊരു കലാപരിപാടികളും നടത്താറില്ല. അവള്‍ അവന്റെ ചുവടെ കിടു ചിന്തിച്ചു. എങ്ങനെയെങ്കിലും ആ ജോലി തരപ്പെടുത്തണം. പക്ഷെ, അച്ഛനോട് ചോദിക്കാന്‍ വയ്യ. അമ്മയാണെങ്കില്‍ തീരെ സമ്മതിക്കുമില്ല. പി െഎന്താണൊരു വഴി…? അവള്‍ ഗാഢമായി ചിന്തിച്ചു. അപ്പോളേക്കും സുരേഷ് ഷൈനിയുടെ മേലേയ്ക്ക് തളര്‍് വീണിരുു. അവനെ അരികിലേക്ക് തള്ളിമാറ്റി അരയോളം ഉയര്‍ മാക്‌സി താഴ്ത്തി എഴുേറ്റ് മൂത്രമൊഴിച്ച് റൂമിലേക്ക് വരുമ്പോള്‍ സുരേഷേ’ന്‍ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുു. അപ്പോള്‍ അടുത്ത മുറിയില്‍ നി് ചേ’ന്‍ ചേടത്തിയെ കളിക്കു ശീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ അവള്‍ കേ’ു. അത് പതിവുള്ളതാണ്. അവരുടെ ഭാഗ്യം. എാലും തനിക്ക് ഒരു പരാതിയുമില്ല. കാരണം സുരേഷേ’ന്റെ ഈ കളി ത െമതി തിലെ വികാരത്തെ ശമിപ്പിക്കാന്‍. അവള്‍ ബെഡ്ഡില്‍ കിടു നാളെ വരവേറ്റു. പിറ്റേ് രാവിലെ സുരേഷേ’നെ ഓഫീസിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു, ചിുവിനെ എല്‍കെജിയിലേക്ക് വി’ു തിരികെ വീ’ിലെത്തിയപ്പോളേക്കും മറ്റെല്ലാവരും ജോലിക്ക് പോയിരുു. ഇനി വീ’ിലെ എല്ലാ ജോലിയും തനിക്ക് വേണം ചെയ്തു തീര്‍ക്കാന്‍. അപ്പോളാണ് ഫോ റിംഗ് ചെയ്യുത് കേ’് അവള്‍ റൂമില്‍ ചെു നോക്കിയത്. സ്‌നേഹയാണ് വിളിക്കുത്. അവള്‍ ഫോണെടുത്ത് ചെവിയില്‍ വെച്ചു.
ഷൈനി: അതെനിക്ക് മനസിലായി സ്‌നേഹ.. പക്ഷെ കൊടുക്കാന്‍ കാശ് വേണ്ടേ…? സ്‌നേഹ: രണ്ട് ലക്ഷം രൂപയുണ്ടെങ്കില്‍ അവിടെ ജോലി ഉറപ്പാ.. ഷൈനി: അതിന് രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ എവിടെനി് കി’ും…? ദേഷ്യത്തോടെ സ്‌നേഹ: ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് രാത്രി കക്കാന്‍ പൊയ്‌ക്കോ..? ഷൈനി: നീ എാേട് ദേഷ്യപ്പെടരുത്. എന്റെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കണം സ്‌നേഹ: നിനക്ക് എത്ര സ്ത്രീധനം കി’ിയി’്ണ്ട്.. ഷൈനി: എനിക്ക് 60 പവന്‍ ഞെ’ലോടെ സ്‌നേഹ: 60 പവനോ…? 30 പവന്‍ കി’ിയ ഞാന്‍ ഇവിടെ രാജകുമാരിയെപോലെയെ കഴിയണത്.. നീ അവിടെ വേലക്കാരിയെ പോലെയും. ഷൈനി: അതെന്റെ വിധിയാണ് സ്‌നേഹാ.. സ്‌നേഹ: വിധിയെ പഴിച്ചി’് കാര്യമില്ല.. നമ്മുടെ വിധി നമ്മളാണ് ഉണ്ടാക്കുത്. ഷൈനി: ഞാനെന്ത് ചെയ്യണമൊ നീ പറയണത്..? സ്‌നേഹ: നിന്റെ സ്ത്രീധനത്തില്‍നി് ഒരു പത്ത് പന്ത്രണ്ട് പവന്‍ നീ വില്‍ക്കണം. ഷൈനി: വില്‍ക്കാനോ…? സുരേഷേ’നും വീ’ുകാരും അറിഞ്ഞാല്‍ സ്‌നേഹ: ടീ അത് വിറ്റാല്‍ രണ്ട് ലക്ഷം കി’ും. അത് കൊടുത്താല്‍ ജോലിയും. ജോലി കി’ിയാല്‍ ശമ്പളം കി’ും. അങ്ങനെയാവുമ്പോള്‍ നിനക്ക് ഈ സ്വര്‍ണം പുതിയ ഡിസൈനില്‍ ഭാവിയില്‍ വാങ്ങാം. ഷൈനി: നീ പറയുത് ശരിയാണ്. പക്ഷെ അവരറിയാതെ സ്വര്‍ണം എടുത്തെ് അറിഞ്ഞാല്‍…? എനിക്കിപ്പോള്‍ ത െകാല് വിറയ്ക്കുു… സ്‌നേഹ: നീ തൂക്കം കൂടിയ സ്വര്‍ണമാലയുടെ പടമെടുത്ത് അയക്ക്. ഇപ്പോള്‍ ഏത് ഓറിജലിനെയും വെല്ലു ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റുണ്ട്. നമുക്ക് റോള്‍ഡ് ഗോള്‍ഡിന്റെ ഒ് അവിടെ പകരം വെയ്ക്കാം ഷൈനി: ശരി സ്‌നേഹ… ജോലി എനിക്ക് ആവശ്യമായി പോയി. ഞാന്‍ അങ്ങനെ ചെയ്യാം. സ്‌നേഹ: എാല്‍ നീ വേഗം സ്വര്‍ണം എടുത്ത് ടൗണിലേക്ക് വാ. നമുക്ക് ഇ് ത െകാശ് കൊടുക്കാം.. സ്കൂള് തുറക്കാന്‍ ഇനി വല്ലാതെ സമയമില്ല.. ഞാന്‍ ബസ് സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ കാത്തിരിക്കാം ഷൈനി: ഓക്കെ സ്‌നേഹ ഫോ ക’ുചെയ്തു.
സ്‌നേഹ: വാടി പോവാം അങ്ങനെ അവര്‍ ഒരു ജ്വല്ലറിയില്‍ കയറി. സ്വര്‍ണം വിറ്റു. രണ്ട് ലക്ഷത്തി ഇരുപത്തിരണ്ടായിരം രൂപയ്ക്ക് അതുണ്ടായിരുു. സ്‌നേഹ: ടീ അതില്‍ നി് രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ മാറ്റി വെച്ചേക്ക്.. നമുക്ക് സ്കൂള് പോവാനുള്ളതാ.. പി െവിറ്റ മാലയുടെ ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റിതാ എു പറഞ്ഞു അവളുടെ ബാഗ് തുറ് മാലയെടുത്ത് ഷൈനിക്ക് കൊടുത്തു. അതുകണ്ട് അവള്‍ ഞെ’ി. അതേ വലിപ്പത്തിലും തൂക്കത്തിലുമുള്ള റോള്‍ഡ് ഗോള്‍ഡിന്റെ മാല. അവള്‍ അത് വാങ്ങി ബാഗില്‍ വെച്ചു നേരെ സ്‌കൂളിലേക്ക് ബസ് കയറി. ഓടികൊണ്ടിരിക്കു ബസിലിരുു സ്‌നേഹ: ടീ കുറച്ചൊക്കെ ബഹുമാനത്തിലിരുാേണ്ടൂ.. നമ്മള്‍ ഹെഡ് മാഷേയെ കാണാന്‍ പോവുത്.. നിനക്ക് അവിടെ വലിയ ജോലിയൊും ഉണ്ടാവില്ല. ചെറിയ പിള്ളേരല്ലേ.. ബസിന്റെ പുറത്തെ കാഴ്ചകള്‍ അരികിലിരുുകണ്ടുകൊണ്ട് ഷൈനി: ചെറിയ പിള്ളേരെയാ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്. ഈ വേളയില്‍ ഒരു ഇന്‍സൈഡ് ചെയ്തയാള്‍ തന്റെ അരക്കെ’് സ്‌നേഹയുടെ തോളില്‍ കൊണ്ടുപോയി അമര്‍ത്തി. അതുകണ്ട ഭാവം നടിക്കാതെ സ്‌നേഹ: എനിക്ക് പേടി നീ അവരെ കൂടെ കൂടോാ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: ഒ് പോടി ഇത് കേ’് ചിരിക്കു സ്‌നേഹ. അപ്പോളാണ് ഷൈനി അവളുടെ തോളില്‍ ഒരാള്‍ തന്റെ അരക്കെ’ുവെച്ച് തള്ളുത് ഷൈനി കാണുത്. സ്‌നേഹയോട് പതുകെ ഷൈനി: നീ അയാള് ചെയ്യുത് അറിയുില്ലേ…? പതുകെ സ്‌നേഹ: ഹോ ഞാനറിഞ്ഞെടീ.. അങ്ങേര്‍ക്ക് സുഖം കി’ാണെങ്കില്‍ കി”െ.. എന്തിനാ എതിര്‍ക്കു.േ. വീ’ില്‍ കി’ാത്തവന്‍മാരാ പുറമെ നമ്മളെപോലത്തെ സുന്ദരികളുടെ പിാലെ ഇങ്ങനെ ചെല്ലൂ എു പറഞ്ഞു ചിരിക്കു സ്‌നേഹയെ നോക്കി ഷൈനി: നിനക്കൊരു മാറ്റാവും ഇല്ല അല്ലേ…? സ്‌നേഹ: നിനക്കത് പറയാം.
സ്‌നേഹ: വേഗം വാ എു പറഞ്ഞു ബസിറങ്ങി മുാേ’ു നടു. ആളൊഴിഞ്ഞ റോഡിലേക്ക് കയറി. കുറച്ച് നടപ്പോളേക്കും ഒരു തിരിവ് കഴിഞ്ഞ് വലിയ മതിലിനും ഗേറ്റിനും അരികെയെത്തി. നോക്കിയപ്പോള്‍ എല്‍പി സ്‌കൂളിന്റെ ബോര്‍ഡ് കണ്ടു. അടഞ്ഞ ഗെയ്റ്റിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോളേക്കും സെക്യൂരിറ്റി ഓടി വു. മധ്യവയസ് കഴിഞ്ഞ അയാള്: ആരാ എന്താ…? സ്‌നേഹ: ഞങ്ങള്‍ക്ക് എച്ച്എമ്മിനെ ഒ് കാണണം സെക്യൂരിറ്റി: അഡ്മിഷനെല്ലാം കഴിഞ്ഞു. സ്‌നേഹ: അഡ്മിഷനല്ല.. വേറെ കാര്യത്തിനാ സെക്യൂരിറ്റി: ശരി എു പറഞ്ഞു ഗെയ്റ്റ് തുറു. അതിലൂടെ സ്‌നേഹയും ഷൈനിയും മുാേ’ു നടു. രണ്ടുനിലയോടുകൂടിയ ബില്‍ഡിംഗാണ് സ്കൂള്. കുറച്ചകലെ ഒരു സ്‌റ്റേജ് കാണാം. സ്‌കൂളിന് മുിലായി നീളത്തില്‍ കൊടിമരവും. കാല് ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി പോവു ഒരു കറുത്ത പ്രായം 52ഓടുകൂടിയ ചേച്ചിയ കണ്ട് സ്‌നേഹവിളിച്ചു: ചേച്ചീ. അതുകേ’് അവര്‍ അവിടെ നിു. അങ്ങോ’് ചെുകൊണ്ട് സ്‌നേഹ: ഈ എച്ച്എമ്മിന്റെ ഓഫീസ് എവിടെയാ…? സ്ത്രീ: അത് മുകളിലാ.. അവര്‍ സംസാരിക്കുതിന്റെ അടുത്തുള്ള മുറികണ്ട് സംശയത്തോടെ ഷൈനി: ഇതാരതാ ഓഫീസ്…? സ്ത്രീ: ഇത് മാനേജറെ മുറിയാ… കൂടാതെ ഇതിന്റെ മുതലാളിയുടേതും… നിങ്ങള് ആരാ..? സ്‌നേഹ: ഞാന്‍ സ്‌നേഹ.. ഇവള് ഷൈനി.. ഇവിടെ ഒരു ടീച്ചറെ ഒഴിവുണ്ടെ് അറിഞ്ഞ് വതാ… സ്ത്രീ: ഹോ അത് ശരി… എന്റെ പേര് കല്ല്യാണി.. ഞാന്‍ ഇവിടെ പ്യൂണാ.. ഇതിന്റെ ഉടമസ്ഥന്‍ അബൂബക്കര്‍ ഹാജിയാ.. മാനേജര്‍ നാസറും. അവരുടേ ആളുകളാ ഇവിടെ കൂടുതല്‍ പഠിക്കുത്. ഷൈനി: ചേച്ചീ ഇവിടെ കുറെയായോ…? കല്ല്യാണി: ഞാന്‍ ഇതിന്റെ തുടക്കം മുതലുണ്ട്… സ്‌നേഹ: ശരി എാല്‍ ഞങ്ങള് എച്ച്എമ്മിനെ കണ്ടുവരാം.. വാടീ ഷൈനി: പോ’െ ചേച്ചീ കല്ല്യാണി: ശരി മോളെ… അങ്ങനെ അവര്‍ മുകളിലേക്കുള്ള കോണി കയറി എച്ച്എമ്മിന്റെ മുറിയിലെത്തി. അകത്തേയ്ക്ക് നോക്കി സ്‌നേഹ: എസ്‌ക്യൂസ്മീ സാര്‍ തലയുയര്‍ത്തി ഹെഡ്മാഷ്: വരൂ ഷൈനിയോടായി സ്‌നേഹ: വാടീ.. അങ്ങനെ അവര്‍ ഓഫീസ് റൂമിന് അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. വെളുത്ത ഷര്‍’ും മുണ്ടും കഷണ്ടി തലയും കണ്ണാടിയും വെച്ച് മെലിഞ്ഞ ഇരുനിറത്തോടുകൂടിയ ഹെഡ്മാഷെ കണ്ട് നില്‍ക്കു സ്‌നേഹയോടും ഷൈനിയോടും ഹെഡ്മാഷ്: ഇരിക്കൂ… ആരാ…? സ്‌നേഹ: ഞാന്‍ സ്‌നേഹാ നമ്പ്യാര്‍… ടൗണില്‍ സൂപ്പര്‍മാര്‍ക്കറ്റ് നടത്തു ശ്രീജേഷിന്റെ ഭാര്യ ഹെഡ്മാഷ്: ഹോ.. ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുു. ഒരു ജോലിയുടെ കാര്യം അല്ലേ…? സ്‌നേഹ: അതേ..
ഹെഡ്മാഷ്: കുറെയാളുകള്‍ വെയിറ്റിംഗിലുണ്ടായിരുു.. അപ്പോളാ അബൂബക്കര്‍ ഹാജിയോട് ഞാന്‍ തന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞത്… സ്‌നേഹ: പക്ഷെ എനിക്ക് ആ ജോലി വേണ്ട.. പകരം ഇവള്‍ക്ക് കൊടുത്താല്‍ മതി.. അതുകേ’് സ്‌നേഹക്കൊപ്പം ഇരിക്കു ഷൈനിയെ നോക്കികൊണ്ട് ഹെഡ്മാഷ്: ഇവളെ ഞാന്‍ എവിടെയോ കണ്ടി’ുണ്ടല്ലോ…? ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: മാഷേ എനിക്ക് മനസിലായി.. ശ്യാമേച്ചിയുടെ അച്ഛനല്ലേ… ഹെഡ്മാഷ്: അതേ… എങ്ങനെ അറിയാം…? ഷൈനി: അത് ഗായത്രി ചേച്ചിയുടെ കൂ’ുകാരിയായിരുല്ലോ ശ്യാമേച്ചി. ഹെഡ്മാഷ്: അപ്പൊ എന്റെ പേരും തനിക്ക് അറിയണമെല്ലോ…? ഷൈനി: കരുണാകരന് മാഷ് ഇതുകേ’് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കരുണാകരന്: അതെ
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സ്‌നേഹ: അപ്പൊ ഞാന്‍ പുറത്തായോ..? കരുണാകരന്: കേ’ോ സ്‌നേഹേ.. ഞങ്ങള് ഏതാണ്ട് ഓരേ നാ’ുകാര.. ആ’െ മോളെ.. ഗായത്രിയെ കെ’ിച്ചത് എങ്ങോ’ാ…? ആള്‍ക്ക് എന്താ ജോലി..? ഷൈനി: ഗള്‍ഫിലേക്ക്.. ഒരു സോഫ്ട് വെയര്‍ എന്‍ജിനീയറാ.. കരുണാകരന്: ഉം.. ചേച്ചിയെ പണ്ട് കണ്ടതാ.. നി െകണ്ടി’ും കുറെ കാലായി.. കല്യാണം ഉറച്ച വര്‍ഷത്തില്‍ നാ’ിലെ ഉത്സവത്തിന് നീ താലപ്പൊലി എടുത്തിരുു അല്ലേ…? ഷൈനി: അതെ.. മാഷ്‌ക്ക് എങ്ങനെ ഓര്‍മ്മ…? കരുണാകരന്: അതുകൊള്ളാം.. നിനക്ക് താലപ്പൊലി കത്തിച്ചു തത് ഞാനല്ലേ…? ഷൈനി: ഞാന്‍ മറു എു പറഞ്ഞു ചിരിക്കു ഷൈനിയോട് കരുണാകരന്: ആ’െ മാധവന്‍ നാ’ിലുണ്ടോ..? ഷൈനി: ഇല്ല. അച്ഛന്‍ ഈ വര്‍ഷം ക്രിസ്മസിന് വരും.. ഇനി പോവുില്ലാ് പറഞ്ഞത് കരുണാകരന്: അത് നായി. നിങ്ങള് രണ്ട് പെകു’്യേളെ കെ’ിച്ചല്ലോ.. ഇനി പോവാത്തതാ നല്ലത്. മാധവനെ കണ്ടി’ും കുറെ കാലായി. ആ’െ നിന്റെ അച്ഛന്‍ പെങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മോനില്ലേ…? അവനെന്താ ചെയ്യു.േ.? ഷൈനി: മഹേഷ് ഇപ്പോള്‍ ഇറ്റലിയില്‍ ഒരു കമ്പയിലാ… കരുണാകരന്: ഹോ.. അവനെ ആ നിലയിലാക്കിയത് മാധവനാ… ഇതുകേ’് ചിരിക്കു ഷൈനി. സ്‌നേഹ: അല്ല ഇവളുടെ ജോലിയുടെ കാര്യം സാറൊും പറഞ്ഞില്ല.. കരുണാകരന്: അതിപ്പൊ പറയാനുണ്ടോ..? എല്ലാം സ്‌നേഹ പറഞ്ഞില്ലേ…? എു പറഞ്ഞു ഷൈനിയെ നോക്കു കരുണാകരന്. ഇതുകേ’് ഷൈനിയെ നോക്കി സ്‌നേഹ: ടീ അതെടുത്ത് കൊടുക്ക് അവള്‍ ബാഗു തുറ് പണമെടുത്ത് കരുണാകരന് നേരെ നീ’ി. അതുവാങ്ങികൊണ്ട് കരുണാകരന്: മോളെ സര്‍’ിഫിക്കറ്റ് എവിടെ…? ബാഗില്‍ നി് അതെടുത്ത് കരുണാകരന് കൊടുക്കു ഷൈനി. പണം വലിപ്പ് തുറ് അതില്‍ വെച്ച് അവളില്‍ നി് സര്‍’ിഫിക്കറ്റ് വാങ്ങി നോക്കികൊണ്ട് കരുണാകരന്: മാര്‍ക്ക് കുറവാണല്ലേ…? ഷൈനി: അത് പി.െ. അവള്‍ വിക്കി. കരുണാകരന്: അത് സാരമില്ല.. ഇതുപോലുള്ള സര്‍’ിഫിക്കറ്റും വെച്ച് ഇങ്ങനത്തെ സ്‌കൂളിലെ ജോലി ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കൂ..
ഇതുകേ’് ലജ്ജയോടെ അവള്‍ തലതാഴ്ത്തി. കരുണാകരന്: പി െഒരു കാര്യം. ഇവിടെ കാശ് താണ് ജോലിക്ക് കയറിയതെ് പുറത്ത് ആരും അറിയരുത്.. ഷൈനിയെ കൂടാതെ ഇവിടെ നാല് ടീച്ചര്‍മാരും ഒരു പ്യൂണും ഉണ്ട്… ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: കല്ല്യാണിയേച്ചിയെ കണ്ടു കരുണാകരന്: ങാ.. ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണ് തയ്യാറാക്കാന്‍ രണ്ട് സ്ത്രീകള്‍ വരും.. ഷൈനി തലയാ’ി. കരുണാകരന്: അപ്പോള്‍ ജൂ ഒിന് ജോയിന്‍ ചെയ്തൂടെ…? അവള്‍ക്ക് കൂടുതലായൊും ആലോചിക്കാന്‍ ഉണ്ടായില്ല. ഷൈനി: ശരി ചെയ്യാം കരുണാകരന്: ഇവിടെ 10 മുതല്‍ 3.30 വരെയാണ് ക്ലാസ് ടൈം. ഒരുമണി മുതല്‍ രണ്ട് വരെ ലഞ്ച് ബ്രേക്ക്.. അ് വരുമ്പോള്‍ മൂ് പാസ്‌പോര്‍’് സൈസ് ഫോ’ോ കൊണ്ടുവരണം. ഒ് ഐഡന്‍ന്റിറ്റി കാര്‍ഡില്‍ വേണം. ഷൈനി: ശരി കരുണാകരന്: എാ അ് കാണാം.. എനിക്ക് ഒരുപാട് ജോലിയുണ്ട്.. ഷൈനി: ശരി സാര്‍ അങ്ങനെ അവര്‍ യാത്ര പറഞ്ഞ് താഴോ’ിറങ്ങി. അപ്പോള്‍ അതാ അവര്‍ ചോദിച്ച ആ ഓഫീസ് റൂമിനടുത്ത് ഒരു പഴയ ബെന്‍സ് കാര്‍ നിര്‍ത്തിയി’ിരിക്കുു. അവര്‍ അതൊുനോക്കി വേഗം ബസ് സ്‌റ്റോപ്പിലേക്ക് നടു. നല്ലൊരു ഹോ’ലില്‍ കയറി സ്‌നേഹക്ക് നല്ല ഭക്ഷണം വാങ്ങികൊടുത്തു അവള്‍ വീ’ിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. ഷൈനിയുടെ മനസില്‍ ആകെ സന്തോഷമായിരുു. ഒരു ജോലി ശരിയായി. ഇനി വീ’ില്‍ പോയി നില്‍ക്കാം. ചിുവിനെ അവിടെ എവിടെങ്കിലും ചേര്‍ക്കാം. അവന്‍ തന്റെ ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് സ്വര്‍ണമാല സ്ത്രീധന സ്വര്‍ണത്തോടൊപ്പം വെച്ചു. രാത്രി സുരേഷിനോട് പതിവുപോലെ കാര്യങ്ങള്‍ അവള്‍ ബോധിപ്പിച്ചു. ഒരു കാര്യം മാത്രം മറച്ചുവെച്ചു. കാശ് കൊടുത്ത കാര്യം. ഇരി’ുമൂടിയ ബെഡ്ഡില്‍ കിടക്കു ഷൈനിക്കൊപ്പം കിടുകൊണ്ട് സുരേഷ്: എാലും അതു കൊഴപ്പല്ല്യല്ലോ…? ഈ കാലത്ത് കാശ് കൊടുക്കാതെ ജോലി കി’ുത് വലിയ കാര്യാ.. അതും സ്‌കൂളില്‍.. ഷൈനി: ഞാന്‍ ഇനി വീ’ില്‍ പോയി നില്‍ക്കാ.. സ്കൂള് തുറക്കാന്‍ ഒരാഴ്ചപോലും ഇല്ലല്ലോ..? സുരേഷ്: ശരിയാ.. ഞാന്‍ അമ്മയോടും അച്ഛനോടും പറയാം.. മറ്റുള്ളവരോട് നീ പറഞ്ഞോ.. അപ്പോളേക്കും ഷൈനിയുടെ മാക്‌സി സുരേഷ് അരയ്‌ക്കൊപ്പം ഉയര്‍ത്തി കഴിഞ്ഞിരുു. കൂടെ അവളുടെ ചെപ്പിലേക്ക് സുരേഷിന്റെ ആയുധം കയറി തുടങ്ങി. അവള്‍ക്ക് സന്തോഷും സുഖവും തോി. കാരണം ജോലി ശരിയായി. ഈ നരകത്തില്‍നി് രക്ഷപ്പെടാന്‍ പോവുു.. അത് ത.െ
——————————————————————————————-
ഇതേ സമയം മറ്റൊരു വീ’ില്‍ മധ്യവയസ്‌കനായ ഒരാള്‍ തന്റെ കരിംകുണ്ണയും കയ്യുമായി മത്സരിക്കുകയായിരുു. അതേ അത് മറ്റാരുമായിരുില്ല. കരുണാകരന് മാഷ്. ബെഡ്ഡില്‍ കിടുകൊണ്ട് അയാള് അതാഞ്ഞുചലിപ്പിച്ചു. ആരെ കുറിച്ച് എായിരിക്കും ചിന്ത. മറ്റാരുമായിരുില്ല. ഷൈനിയെ കുറിച്ച്. തന്റെ മകളുടെ പ്രായം അവള്‍ക്കില്ല. മാധവന്‍ രണ്ടു പെവിത്തിനെ ഉണ്ടാക്കിയി’ാ ഗള്‍ഫിലേക്ക് പോയത്. ഗായത്രിയുമായി തനിക്ക് നേരി’് ഇടപഴകാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. എാലും ശ്യാമയെ കാണാന്‍ വീ’ില്‍ വരുമ്പോള്‍ നോക്കാറുണ്ട്. നല്ല മൊതലാണ്. ജോലി അധ്യാപനം ആണെങ്കിലും കിളുന്ത് പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടാല്‍ തന്റെ കുണ്ണ വെറുതെ ഇരിക്കില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ ചിന്ത ഷൈനിയെ കുറിച്ചാണ്. അവളെ താന്‍ കണ്ടി’് എ’് ഒമ്പത് വര്‍ഷമായി കാണും.
അ് താന്‍ ക്ഷേത്ര കമ്മിറ്റിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കു കാലം. ഉത്സവത്തില്‍ താലപ്പൊലി എടുക്കാന്‍ വ പെകു’ികളുടെ കൂ’ത്തില്‍ ഇവളുമുണ്ടായിരുു. മുല്ലപ്പൂചൂടി വെള്ളുത്ത ‘ൈസും പാവാടയുമായിരുു ധരിച്ചിരുത്. അടിയില്‍ ധരിച്ചിരു വസ്ത്രത്തിന്റെ ലൈനപ്പ് അതില്‍ തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുു. താലപ്പൊലി കത്തിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോളും തന്റെ കണ്ണ് അവളുടെ മാറിടത്തിലായിരുു. ആ കുഞ്ഞുമുലകള്‍ തന്റെ കണ്ണിന് കൗതുകം വരുത്തിയത് കുറച്ചൊുമല്ല. അവളെ കുറിച്ച് അ് താന്‍ ആലോചിച്ച് വി’താണ്. കാലങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ഇതാ വീണ്ടും ഇപ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടെ. അതും തന്റെ ഓഫീസില്‍ അവള്‍ വിരിക്കുു ജോലിക്കുവേണ്ടി. പഴയതിനേക്കാള്‍ കുറച്ച് തടിച്ചി’ുണ്ട് അവള്‍. ഒ് പ്രസവിച്ചതല്ലേ അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം. എാലും മുഖഛായക്ക് മാറ്റം വി’ില്ല. കണ്ടാല്‍ മടിയിലെടുത്ത് കൊഞ്ചിക്കാന്‍ തോും. അയാള് തന്റെ കൈ ആഞ്ഞുചലിപ്പിച്ചു. ആ.. ആ… ആ.. ഷൈനീ… അയാള് അറിയാതെ പറഞ്ഞുപോയി. അപ്പോളേക്കും കുണ്ണയില്‍ നി് പാല്‍ ചീറ്റിയിരുു. അവസാന തുള്ളിയും കുടഞ്ഞുകളയുമ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് ഷൈനിയെ കുറിച്ച് ചിന്ത വി’ിരുില്ല. ————————————————————————————————————- വീ’ിലെ മറ്റുള്ളവരോട് തനിക്ക് ജോലി കി’ിയ കാര്യം ഷൈനിക്ക് അവതരിപ്പിച്ചു. പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ത െഅവര്‍ക്കാര്‍ക്കും തനിക്ക് ഈ ജോലി കി’ിയതില്‍ സന്തോഷമില്ലാ് ഷൈനിക്ക് മനസിലായി. ഏതായാലും രക്ഷപ്പെ’ല്ലോ.. ഇനി വീ’ില്‍ പോയി നില്‍ക്കാം. പിറ്റേ് രാവിലെ സുരേഷ് പഞ്ചായത്തില്‍ പോയതിനുശേഷം ചിുവിനെയും കൊണ്ട് അവള്‍ തന്റെ വീ’ിലേക്ക് പോു. അവിടെ നാ’ിലുള്ള സ്‌കൂളില്‍ അവളെ ചേര്‍ത്തി. അങ്ങനെ സ്കൂള് പ്രവേശനദിനത്തില്‍ അവള്‍ സ്‌കൂളിലേക്ക് ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ചു. പുതിയ കു’ികളുമായി വ രക്ഷിതാക്കളെ അവള്‍ കണ്ടു. നേരെ താഴെ ടീച്ചര്‍മാരുടെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവിടെ രണ്ട് ടീച്ചര്‍മാര്‍ ഇരുു സംസാരിക്കുുണ്ടായിരുു. നാല്‍പ്പതിനുമുകളില്‍ പ്രായം രണ്ടുപേര്‍ക്കുമുണ്ട്. ആ സമയം ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പ്യൂ കല്ല്യാണി കടുവു. കല്ല്യാണി: ആ പുതിയ ടീച്ചര്‍ വല്ലോ.. ഇതുകേ’് മറ്റുള്ളടീച്ചര്‍മാര്‍ അങ്ങോ’് നോക്കി. കല്ല്യാണി: ദേ ബിന്ദു ടീച്ചറെ, ഗിരിജ ടീച്ചറെ ഇത് പുതിയ ടീച്ചറാ.. എഴുേറ്റ് കൊണ്ട് ബിന്ദു: ഹോ ഇതാണല്ലേ ആ ടീച്ചര്‍. വീട് എവിടെയാ..? ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: ടൗണി് കിഴക്കോ’് പോയാല്‍ ഒരു ഹോമിയോ ഡിസ്‌പെന്‍ഷറി ഇല്ലേ അതിന്റെ അടുത്ത്… ഗിരിജ: ഹോ.. ഭര്‍ത്താവിന്റെ വീടാണോ..? ഷൈനി: അല്ല എന്റെ വീടാ.. ബിന്ദു: പേര്..? ഷൈനി: ഷൈനി അങ്ങോ’േക്ക് രണ്ടുടീച്ചര്‍മാര്‍ കടുവു. അവരെ നോക്കി ഗിരിജ: ഹേമ ടീച്ചറെ ഇത് ഷൈനി.. പുതിയതാ.. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമ: കരുണാകരന് മാഷ് പറഞ്ഞിരുു. ഒരു ടീച്ചര്‍ കൂടെ ഈ വര്‍ഷം ഉണ്ടാവുമെ്.. ലേഖ: എത്ര ടീച്ചര്‍മാര്‍ വുപോയതാ.. ഇവിടെ ആരും സ്ഥിരമായി നില്‍ക്കില്ല.. ഇതുകേ’് ചിരിക്കു ഷൈനി. ബിന്ദു: ആ താന്‍ പുതിയതല്ലേ.. അതുകൊണ്ട് ഒ് ബിയില്‍ പഠിപ്പിക്കാനാ മാഷ് പറഞ്ഞത് ഇതുകേ’് മൂളു ഷൈനി. എു പറഞ്ഞു ബിന്ദുടീച്ചറും, ഗിരിജ ടീച്ചറും ഹേമ ടീച്ചറും കയ്യില്‍ ചോക്കുമെടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോവുു. തനിക്കഭിമുഖമായി നില്‍ക്കു ഷൈനിയെ നോക്കി ലേഖ: അല്ല ഷൈനി ചുരിദാറാണോ ധരിക്കാറ്… ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: ഇ് ആയതോണ്ട്… ലേഖ: വിടെ എല്ലാവരും സാരിയാണ് ഉടുക്കാറ്.. അതാ സ്‌കൂളിന്റെ പോളിസി. മാഷ് ഒും പറഞ്ഞില്ലേ..? ഷൈനി: ഇല്ല.. ലേഖ: ങാ ചിലപ്പൊ മാഷ് നാ’ുകാരിയല്ലേ അതുകൊണ്ടാവും.. ആ’െ ഭര്‍ത്താവ് പഞ്ചായത്ത് ഓഫീസിലാണല്ലേ… ഷൈനി: അതേ ടീച്ചര്‍ക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം..
ലേഖ: അത് കരുണാകരന് മാഷ് പറഞ്ഞു. ഒരു ചേച്ചിയുള്ളത് ഗള്‍ഫിലാണല്ലേ.. അച്ഛനും ഷൈനി: അതെ ടീച്ചര്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട്: ലേഖ: ഹോ ടീച്ചറെയെ് കു’ികള്‍ വിളിക്കാറുള്ളതല്ലേ.. എനിക്കധികം പ്രായമൊുമില്ല.. 32 ആവുു. താന്‍ എ െലേഖേച്ചി എ് വിളിച്ചാമതി. ഷൈനി: ശരി ലേഖ: ങാ സമയമാവുു ക്ലാസിലേക്ക് പോവാം.. താനും വാ അങ്ങനെ അവര്‍ രണ്ടുപേരും കയ്യില്‍ ചോക്കുമായി സ്കൂള് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നടു. ഷൈനി: ചേച്ചിയുടെ ഭര്‍ത്താവ് എവിടെയാ..? ലേഖ: ദുബായിലാ.. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മോനാ. അവന്‍ ബോട്‌സ് സ്‌കൂളില്‍ പഠിക്ക്യാ. ഇതുകേ’് ചിരിച്ചുമൂളു ഷൈനിയോട് ലേഖ: ഷൈനി ആ ക്ലാസിലേക്ക് പൊയ്‌ക്കോ അതാ ഒ് ബി ഷൈനി: ശരി ടീച്ചര്‍.. ഹോ സോറി.. ചേച്ചി ഇതുകേ’് ചിരിച്ചു പോവു ലേഖടീച്ചര്‍. ഷൈനി നേരെ ചൂണ്ടിയ ക്ലാസിലേക്ക് നടു. ചെറിയ കു’ികളായിരുു ക്ലാസില്‍. എല്ലാവരും ഷൈനിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ എഴുേറ്റ് നിു. എഴുേറ്റ് നില്‍ക്കു കു’ികളോട് ഷൈനി: എഴുേറ്റ് നിാല്‍ പോരാ.. ഗുഡ് മോണിംഗ് ടീച്ചര്‍ എ് പറയണം കു’ികളെല്ലാം അത് കേ’് ഗുഡ് മോണിംഗ് ടീച്ചര്‍ എ് ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. ഇതുകേ’് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: എന്റെ പേര് ഷൈനി. നിങ്ങളെ പേര് ഓരോരുത്തരും എഴുേറ്റ് പറഞ്ഞേ.. ഇതുകേ’് ഓരോ കു’ിയും എഴുേറ്റ് തങ്ങളുടെ പേര് പറഞ്ഞു. ഓരോ കു’ിയുടെ അടുത്തേക്ക് നിു അത് കേ’ുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ക്ലാസ് റൂമിന്റെ വരാന്തയില്‍ ആരോ വ് നില്‍ക്കുതുപോലെ അവള്‍ക്ക് തോി. അങ്ങോ’േക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോള്‍ കറുത്ത് തടിച്ച ഒരാള്‍ ത െനോക്കി നില്‍ക്കുത് ഷൈനി കണ്ടു. സംശയത്തോടെ അവള്‍ അങ്ങോ’േക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ അയാള് ഉടനെ അവിടെ നി് പോയി. അങ്ങനെ കു’ികളുടെ പേരെല്ലാം ചോദിച്ച് അവള്‍ അവിടെയുള്ള കസേരയില്‍ പോയിരുു. ആദ്യ ദിവസമായതോണ്ട് ഒും പഠിപ്പിക്കാനില്ല. ചെറിയ കു’ികളായതോണ്ട് പഠിപ്പിക്കാനും സുഖമാണ്. അപ്പോളാണ് കല്ല്യാണി അങ്ങോ’േക്ക് കടുവരുത് ഷൈനി കണ്ടത്. കല്ല്യാണി: ഷൈനി ടീച്ചറെ.. നാളെ വരുമ്പോള്‍ സാരിയുടുക്കണം.. ഷൈനി: ഹോ എാേട് ലേഖ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞിരുു. കല്ല്യാണി: മാനേജ്‌മെന്റിന്റെ ഓരോ തീരുമാനങ്ങളാ.. അനുസരിച്ചേ പറ്റൂ ഷൈനി: അതിനെന്താ ചേച്ചീ.. നാളെ മുതല്‍ ഉടുത്തോളാം കല്ല്യാണി: ശരി ടീച്ചറെ.. പി െഒരു കാര്യം ഇ് ഉച്ചവരെ ക്ലാസൊള്ളൂ ഷൈനി: ശരി ചേച്ചി കല്ല്യാണി: എാ ഞാന്‍ പോ’െ എു പറഞ്ഞു കല്ല്യാണി പോവുു. ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി കി’ിയ ജോലിയില്‍ അവള്‍ ഏറെ സന്തോഷവതിയായിരുു. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ ജോലി സ്ഥിരപെടുത്തണം അതായിരുു അവളുടെ മനസിലെ ചിന്ത. അങ്ങനെ ഉച്ചവരെ അവള്‍ ആ ക്ലാസില്‍ തെയിരുു. നീ’ിയുള്ള ബെല്ല് കേ’് കു’ികളെല്ലാം പുറത്തിറങ്ങി. കു’ികളെ കൂ’ികൊണ്ടുപോവാന്‍ രക്ഷകര്‍ത്താക്കള്‍ എത്തിയിരുു അപ്പോള്‍. അവള്‍ നേരെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവിടെ എല്ലാ ടീച്ചര്‍മാരും ഉണ്ടായിരുു.
ബിന്ദു: എങ്ങനെയുണ്ടായിരുു ഷൈനി ക്ലാസൊക്കെ ഷൈനി: കുഴപ്പല്ല്യ.. ചെറിയ കു’ികളല്ലേ.. ഹേമ: ഉം അത് ശരിയാ.. ഇവറ്റങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കാനാ ബുദ്ധിമു’്.. അവരോടൊപ്പം ഇരുുകൊണ്ട് ഷൈനി: കണ്ടി’് അനുസരണയുള്ള കു’ികളാ.. ഗിരിജ: അതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ തോും. ഞങ്ങള് ഇറങ്ങായി. എു പറഞ്ഞു മറ്റു ടീച്ചര്‍മാര്‍ ബാഗെടുക്കുു. ലേഖ: ഷൈനി പോവുില്ലേ.. ഷൈനി: ചേച്ചി പോവുമ്പോള്‍ ഇറങ്ങാമെ് കരുതി. ഇതുകേ’് മൂളു ലേഖ. അപ്പോളേക്കും കു’ികളെല്ലാം ഏതാണ്ട് സ്‌കൂളില്‍ നി് പോയിരുു. അവിടേക്ക് വുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: ലേഖ ടീച്ചറെ ഹാജിയാര് വിളിക്കുുണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമ: ഹോ ലേഖക്ക് ജോലിയായി ഷൈനിയെ നോക്കി ലേഖ: ങാ ഷൈനി പൊയ്‌ക്കോ.. ഷൈനി: ചേച്ചി വി’് ഒരുമിച്ച് പോവാം.. ഗിരിജ: ഹോ അവളെ കാത്ത് നിാല്‍ വൈകി’ാവും.. ഞങ്ങളിറങ്ങ’െ യാത്ര പറഞ്ഞ് പോവു മറ്റു ടീച്ചര്‍മാര്‍. ലേഖ: ശരിയാ ഷൈനി പൊയ്‌ക്കോ നാളെ കാണാം എു പറഞ്ഞു പോവു ലേഖ. ഇതുകേ’് ഓഫീസില്‍ നി് ബാഗെടുത്ത് പോവു ഷൈനിയോട് കല്ല്യാണി: ടീച്ചറെ സാരിയുടെ കാര്യം മറക്കേണ്ട.. ഷൈനി: ഇല്ല ചേച്ചി.. എു പറഞ്ഞു പോവു ഷൈനി. ബസില്‍ കയറി യാത്ര ചെയ്യുമ്പോളും അവള്‍ ചിന്തിച്ചു. പ്രവേശന ദിവസത്തില്‍ താനൊഴികെ എല്ലാവരും സാരിയാണ് വേഷം. അതും സെറ്റ് സാരി. സാരല്ല്യ നാളെ മുതല്‍ സാരിയുടുക്കാം. നാല് ടീച്ചര്‍മാരില്‍ നല്ല ഫ്രണ്ട്‌ലി ലേഖ ടീച്ചര്‍ മാത്രമാണ്. കാണാന്‍ സുന്ദരിയും അവര്‍. തന്റെ ചേച്ചിയുടെ പ്രായമുണ്ട്. തെക്കാള്‍ ഉയരവും തടിയുമുണ്ട്. നിറം അത്രയില്ല. അപ്പോളേക്കും ബസ് ടൗണില്‍ എത്തിയിരുു. ഉടനെ ബസില്‍ നിിറങ്ങി ടെക്‌സ്‌റ്റൈല്‍സില്‍ കയറി മൂാല് സാരി വാങ്ങി. നേരെ വീ’ിലേക്ക് പോയി. അപ്പോളേക്കും ചിു വീ’ിലെത്തിയിരുു. സ്കൂള് വാഹനമുള്ളതുകൊണ്ട് സൗകര്യമായി. സ്‌കൂളിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ അമ്മയും അമ്മായിയും ചോദിച്ചു. പിറ്റേ് രാവിലെ സ്‌കൂളില്‍ പോവാന്‍ അമ്മയാണ് സാരിയുടുത്തു തത്. അമ്മയ്ക്ക് നായി സാരിയുടുക്കാന്‍ അറിയാം. അങ്ങനെ അതുമുടുത്ത് പിറ്റേ് സ്‌കൂളിലേക്ക് അവള്‍ യാത്രയായി.
admin
Jan. 31, 2023
818 views
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!