💞യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചവൻ 3 💞

എന്റെ ഈ കഥക്ക് പ്രതിഷിച്ചതിലും വല്ല്യ സപ്പോർട്ട് കിട്ടി.ഒരുപാട് പേരോട് നന്ദി പറയാനുണ്ട്.എല്ലാവരുടെ പേരും ഓർത്തെടുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.അർജുൻ ചേട്ടായിയും,  king liar ചേട്ടായിയും……….. വായനക്കാരൻ, spparow, aaaavvooo, തമ്പുരാൻ, marquis, black devik, berlin, വാസു dragons, വേട്ടക്കാരൻ………… etc ആരെയെങ്കിലും വിട്ട് പോയെങ്കിൽ ഷെമിക്കണം. എല്ലാ ചേട്ടായിമാർക്കും എല്ലാവർക്കും എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി……….. അപ്പൊ യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചവൻ 3 തുടങ്ങട്ടെ…… നിങ്ങളുടെയൊക്കെ വിലയേറിയ സപ്പോർട്ട് പ്രതിക്ഷിക്കുന്നു. *****************

അവന് അവന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കനായില്ല.4 വർഷം മുൻപ് തന്റെ പകുതിയായിരുന്ന പാർവതി.അവന്റെ മാത്രം പാറു.ഇപ്പോളും അവൾക്ക് പണ്ടത്തെ അതേ ഐശ്വര്യം.ഉണ്ട കണ്ണുകളും മുത്ത് പൊഴിയുന്ന ചിരിയും നിതംബം വരെ വെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന മുടിയും എല്ലാം പഴയത് പോലെ തന്നെ.ആകെ മാറ്റം വന്നത് അവൾ ഒരു മനുഷ്യ സ്ത്രീ അല്ല ഒരു ആത്മാവാണെന്ന് ഉള്ളതാണ്.കണ്ണേടുക്കാതെ അവളെ തന്നെ എത്രയോ നേരം അവൻ നോക്കി നിന്നു.

“എന്താ കാർത്തി ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ പേടിയാണോ ന്നെ???? ”

അവളുടെ ആ ചോദ്യം ആണ് കാർത്തിയെ സ്വബോധത്തിലെക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്.

കാർത്തി: പ…. പാ……. പാറു  ക്ക് നിന്നെ പേടിയോ???? ഒന്ന് പോയെ പാറു.

പാറു മരിച്ചതിന് ശേഷം അവനിൽ നിന്നും നഷ്ട്ടമായ സന്തോഷം അവനിലേക്ക് വന്നു ചേർന്നു.അവന്റെ സന്തോഷം കണ്ടിട്ടാവണം പാറുവിനും അത് ഒരുപാട് സന്തോഷമേകി.

“എന്താ കാർത്തി ന്റെ അടുത്ത് വരാത്തെ???? ”

കേൾക്കണ്ട താമസം കാർത്തി അവളുടെ അടുത്തേക്കായി വന്നു.അവർക്കിടയിൽ ഒരു വിരലിന്റെ അകലം.

കാർത്തി: പ….. പാറു ഞാൻ നിന്നെയൊന്ന് തൊട്ടോട്ടേ????

“ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോ എന്നോട് ചോദിക്കാതെ അവിടേം ഇവിടേം തൊടുന്ന എന്റെ കാർത്തിയാണ് ഇപ്പോ എന്നോട് തൊട്ടോട്ടേയെന്ന് ചോദിക്കുന്നെ.ന്റെ ദേവീ നീ ഇതൊന്നും കാണുന്നില്ലേ????”

കാർത്തി ഒരു സംശയഭാവേന അവളെ നോക്കി.

“കാർത്തിയുടെ സംശയം എനിക്ക് മനസിലായിട്ടോ!ഒരാത്മവിനെ തൊടാൻ കഴിയുമോ എന്നല്ലേ????”

അവൻ അതെന്നാ മട്ടിൽ തലയാട്ടി.

“വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ ന്റെ കാർത്തിക്ക് മാത്രേ എന്നെ തൊടാൻ കഴിയൂ.   തൊട്ടോ!”

ആ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അവൾ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായി കാണപ്പെട്ടു.തന്റെ വിറയാർന്ന കൈകളാൽ കാർത്തി അവളുടെ കവിളിൽ സ്പർഷിച്ചു.ഐസ് കട്ടായിൽ കൈവെക്കുമ്പോ ഉണ്ടാകുന്ന feeling ആണ് അവന് അപ്പൊ ഉണ്ടായത്.

കാർത്തി: എന്ത് തണുപ്പാ പാറു നിനക്ക്????

“കാർത്തി നിന്നെപ്പോലെ രക്തയോട്ടം ഉള്ള ശരീരമല്ല എന്റേത്.അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ ശരീരം മൊത്തം എപ്പളും തണുപ്പ് ആയിരിക്കും.”

കാർത്തി: പാറു നീ എന്നെ വിട്ട് പോയപ്പോള ഒറ്റപെടൽ എന്താണെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നത്.

“കാർത്തി നിന്നിൽ നിന്നും എന്നെ നിന്റെ വീട്ടുകാർ വേർപ്പെടുത്തിയപ്പോ നിക്ക് ഒരു വിഷമമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു ക്ക് ന്റെ കാർത്തിയെ ഇനി കാണാൻ പറ്റില്ലാല്ലോ, ആ വിഷമത്തിൽ ഒരു നിമിഷം കരയാൻ കൂടി എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല.ഒരു പ്രാർഥനയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.ക്ക്, ന്റെ കാർത്തിയെ ദൂരെ നിന്നായാലും എന്നും കാണണം.ഇപ്പോ………ഇപ്പോ കണ്ടു.ന്റെ കാർത്തിയെ…..ന്റെ മാത്രം കാർത്തിയെ….. ഇപ്പോ മനസിലായി എനിക്ക്……ദൈവം. മനുഷ്യന്മാരുടെ മാത്രമല്ല എന്നെപ്പോലെയുള്ള ആത്മക്കളുടെയും പ്രാർഥന കേക്കൂന്ന്.”

ഇത്രയും കേട്ടതും യാന്ത്രികമായി കാർത്തിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ചുടുകണ്ണീർ നിലത്തേക്ക് വീണു.

കാർത്തി: പ……, പാറു  ന്റോപ്പം നിനക്ക് വരാൻ കഴിയില്ലേ????

“കാർത്തി അങ്ങനെ വരാൻ പറ്റുമായിരുന്നുവെങ്ങിൽ ഇതിനും മുന്നേ നമ്മൾ തമ്മിൽ കണ്ടേനെ!”

കാർത്തി ഒരു ചോദ്യഭാവേന അവളെ നോക്കി.

“ക്ക്  അറിയാം കാർത്തി ഇപ്പോ എന്താ ചോദിക്കാൻ വരുന്നെന്ന്.നീ വിചാരിക്കുന്നത് ആത്മകൾക്ക് എല്ലായിടത്തും പാറി പറന്ന് നടക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് അല്ലെ????

കാർത്തി അതേ എന്ന മട്ടിൽ അവളെ നോക്കി.

“കഴിയുമായിരിക്കും കാർത്തി.പക്ഷേങ്കി…… പക്ഷേങ്കി എനിക്ക് മാത്രം ഈ കുന്ന് വിട്ട് എങ്ങും പോകാൻ പറ്റില്ല..”

കാർത്തി: ആ കാര്യത്തിൽ ന്റെ പെണ്ണ് വിഷമിക്കണ്ട.നിനക്ക് അല്ലെ എങ്ങും വരാൻ പറ്റാതെയുള്ളൂ, പക്ഷേങ്കി ഞാൻ വരും ന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ എന്നും.

“മതി കാർത്തി അത് മാത്രം മതി…..ക്ക്……..”

കാർത്തി: എന്നാലും നിനക്ക് എന്താ പാറു ഇവിടുന്ന് എങ്ങും പോവാൻ പറ്റാത്തേ????

“പറയാം കാർത്തി ഞാൻ എല്ലാം പറയാം, ഇപ്പോ അല്ല പിന്നെ……..”

ആ സമയത്താണ് കാർത്തിയുടെ ഫോൺ Ring ചെയ്തത്.’മനു അളിയൻ’ഫോൺ സ്ക്രീനിൽ എഴുതിയിരുന്ന പേര് കണ്ട് അവൻ പാറുവിനോട് എടുത്തോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചു.

“എടുത്തോ പക്ഷേങ്കി 5 min അതികൂടുതൽ വേണ്ട! 4 വർഷത്തിന് ശേഷമാ ന്റെ കാർത്തിയെ കാണുന്നേ ഒരുപാട് ക്ക്……. പറയാൻ ഉണ്ട്.

അതിന് മറുപടിയായി ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ച് കാർത്തി ഫോൺ എടുത്തു.മനു ഹലോ പറയുന്നതിന് മുന്നേ കാർത്തി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

കാർത്തി: നല്ല ആളാ നീ രാവിലെ ഹോസ്റ്റലിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോ പറഞ്ഞതാ ഞാൻ എത്തിട്ട് വിളിക്കണേ എന്ന്.എന്നിട്ട് ഈ പാതിരാത്രിയാണോ വിളിക്കുന്നത് മലരേ…….????

മനു: ന്റെ പൊന്ന് അളിയാ മനഃപൂർവം വിളിക്കാത്തത് അല്ല വീട് എത്തി നിന്നെ വിളിക്കാൻ ഫോൺ എടുത്തതാ പക്ഷെ ചാർജ് ഇല്ലാണ്ട് ഫോൺ ഓഫായി.നിന്റെ നമ്പർ ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് കാണാണ്ടും നിക്ക് അറിയില്ല.

കാർത്തി: നീയാടാ യഥാർത്ഥ കൂട്ടുകാരൻ.

മനു: എന്താ പരിപാടി????

കാർത്തി: ടാ മലരേ എന്നെ കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലും.ഉറങ്ങി കിടന്നിരുന്ന എന്നെ വിളിച്ചിട്ട് എന്താ പരിപാടിയെന്നോ????

മനു: അല്ല നീ ഇപ്പോ എവിടെയാ????

അവനിൽ നിന്നും ആ ചോദ്യം കാർത്തി പ്രദിശിച്ചില്ല.അവനൊന്ന് പതറി.

കാർത്തി: എടാ ഞാ………ഞാൻ ഇപ്പോ മൂന്നാറിലാ! രാത്രീ stay ചെയ്യാൻ ഹോട്ടലിൽ റൂം എടുത്തു.

മനു: ഓ നിനക്ക് പിന്നെ ജോലിയൊക്കെയുണ്ടല്ലോ! കിട്ടുന്ന പൈസ മുഴുവൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ തീർക്കാനാണല്ലേ പ്ലാൻ????

കാർത്തി: അഹ് ആണെന്ന് തന്നെ കൂട്ടിക്കോ!

മനു: mm…… നടക്കട്ടെ, അപ്പൊ good night നാളെ രാവിലെ വിളിക്കാം.

കാർത്തി: ശെരിയളിയാ good night

ഫോൺ കട്ടാക്കി തിരിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കുന്ന പാറുവിനെയാണ് കണ്ടത്.ആ കാഴ്ച അവനെ പഴയ ഓർമയിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട്പ്പോയി. ***********

പാറു: കാർത്തി…….

കാർത്തി: mm എന്താടോ????

പാറു:നിനക്ക് അറിയോ ജനിച്ചിട്ട്‌ ഇതുവരെ ഞാൻ ബീച്ച് കണ്ടിട്ടില്ല.അല്ല, കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞാലും കൂട്ടിണ്ട് പോവാൻ ആരുമില്ലയിരുന്നു.

കാർത്തി: അതിനെന്താ പാറു ഇപ്പോ കണ്ടില്ലേ???? ഇനി ഞാനില്ലേ ന്റെ പാറുന്ന്???? എവിടെച്ച പറഞ്ഞ മതി ഞാൻ കൊണ്ട്പ്പോവും ന്റെ പാറുനെ.

പാറു: നീ ഇങ്ങനെ സ്‌നേഹിക്കുമ്പോ പേടിയാ കാർത്തി എനിക്ക്.

കാർത്തി: എന്തിനാ പേടി????

പാറു: നീ എന്നെ ചതിച്ചിട്ട് പോവോന്ന്…….

കാർത്തി: പാറു എന്താടോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ……. ഞാൻ നിന്നെ ചതിക്കൂന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ????

പാറു: കാർത്തി നിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തോണ്ട് അല്ല ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ….!! നിനക്കറിയില്ലേ എന്റെ എല്ലാ കാര്യവും??? 5 വയസ്സ് വരെ ഞാൻ ഓഫ്‌നേജിലാ വളർന്നേ.അത് കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് ഒരു അച്ഛനേം അമ്മയേം കിട്ടി.ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു ഞാൻ ആ ദിവസങ്ങളിൽ.എന്നാൽ എനിക്ക് 8 വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോ അവർക്ക് ഒരു കുഞ്ഞ് ജനിച്ചു.സ്വാഭാവികമായും എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കുറഞ്ഞ് വന്നു.ഞാൻ അവർക്കൊരു ഭാരമായി.എന്നാലും അവരെന്നെ പഠിപ്പിച്ചു.ഭക്ഷണം തന്നു.കിടക്കാൻ മുറി തന്നു.ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നവരൊക്കെ എന്നെ വെറുക്കാ ചെയ്യുന്നേ. അതാ ഞാൻ……….. sorry കാർത്തി

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ഈ പെണ്ണ്!!പാറു………….കരയല്ലേടോ നിക്ക് അറിയാമെല്ലാം.ഞാൻ ഒരിക്കലും നിന്നെ വഞ്ചിക്കില്ല.കാർത്തിടെ പെണ്ണാ നീ.ആർക്കും വിട്ട്കൊടുക്കാത്തുമില്ല ഞാൻ.മരണം വരെ ഒരേ കൂട്ടിലെ പക്ഷികളായി നമ്മൾ ജീവിക്കും.ഇത് ന്റെ വാക്കാ.ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് ചിരിക്ക്……… ചിരിക്കേണ്ടടോ.

അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

പാറു: കാർത്തി ക്ക് ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി തരോ????

കാർത്തി: ഒരു അധികാരത്തോടെ പറ പെണ്ണെ…… വാങ്ങി തരോ എന്നല്ല.വാങ്ങി താ എന്ന് പറയ്.

പാറു: mm എന്നാ വാങ്ങി താ.

കാർത്തി: വാങ്ങി താ ഏട്ടാ എന്ന് പറ

പാറു: അയ്യടാ ഒരു ഏട്ടൻ വന്നേക്കുന്നു.

കാർത്തി: നീ ഏട്ടാന്ന് വിളിക്കാതെ ഞാൻ നിനക്ക് വാങ്ങി തരില്ല.

പാറു: ഏട്ടാ………ഏട്ടാ എന്റെ ചക്കര ഏട്ടനല്ലേ ഒരു ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി താ plz…….

കാർത്തി: അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ മോളെ

പാറു: അയ്യടാ പോടാ കുരങ്ങാ…..

കാർത്തി: ഓ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?????

പാറു: ഏയ് ഇല്ല ഏട്ടാ!!

ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ പാറു പറഞ്ഞു.കാർത്തിയും ഒരു ചിരി പാസ്സാക്കി ഐസ് ക്രീം വാങ്ങാൻ നടന്നു.

എന്നാൽ ഐസ് ക്രീം വാങ്ങാൻ പോയ ആള് ഇത്രേം നേരമായിട്ടും വന്നില്ല എന്ന് കണ്ട പാറു ഒരു ചെറിയ ഭയത്തോടെ അവൻ പോയ വഴി നോക്കി.അവസാനം കാർത്തിയെ പാറു കണ്ടു.കക്ഷി ആരോടോ സംസാരിക്കുവാ.ആ സംസാരം എത്ര വരെ പോവോന്നറിയാൻ അവളും തീരുമാനിച്ചു.സമയം 4 മണി.5 മണിയോടെ അവൾക്ക് അവളുടെ കസിന്റെ വിട്ടിൽ പോവണം.അവിടെയാണ് അവൾ ഇപ്പോ താമസം.ഗൗരി അതാണ് അവളുടെ കസിന്റെ പേര്.കാസിൻ എന്ന് പറഞ്ഞ അവളോടോപ്പം പഠിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരി.ഗൗരിയുടെ വീട്ടിൽ ഗൗരിയും അവളുടെ അമ്മയും മാത്രേയുള്ളൂ.അച്ഛൻ മരിച്ചുപ്പോയി.പാറുവിനെ

അടിച്ചിറക്കിയതാണ് അവളുടെ വളർത്തമ്മ.ഗൗരിയുടെ അമ്മയാണ് അവളെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട്പ്പോയത്.പാറുവിന്റെ എല്ലാ കാര്യവും ഗൗരിക്കും,ഗൗരിയുടെ അമ്മയ്ക്കും അറിയാം.സ്വന്തം മകളെ പോലെ തന്നെയാണ് ഗൗരിയുടെ അമ്മ അവളെയും കാണുന്നത്.

പാറു: കാർത്തിയുടെ ഫോൺ വിളി കുറച്ച് കൂടുന്നൂണ്ട്.ശെരിയാക്കി കൊടുക്കാം.

ക്ഷേമ നശിച്ച് പാറു എണിറ്റ് കാർത്തിയുടെ അടുത്തേക്ക്പ്പോയി.

പാറു: കാർത്തി…….. കാർത്തി…….

കാർത്തി: എടാ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാവേ.ചേട്ടാ രണ്ട് mango bar.

പാറു: ഇനി എനിക്ക് നിന്റെ mango bar ഉം വേണ്ട chocko bar ഉം വേണ്ട.എന്നെ ഒന്ന് ഗൗരിടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കോ????

കാർത്തി: എന്താ പാറൂട്ടി നീ പിണങ്ങിയോ????

പാറു: ക്ക് ആരോടും പിണക്കമൊന്നുമില്ല.ന്നോട് ആരും മിണ്ടാനും വരണ്ട.

അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തേടി????

പാറു: ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലേ ഹും!!

കാർത്തി: ഞാൻ ഒരാളെ വിളിച്ചു.അത് ഇത്രേം വല്യ തെറ്റ് ആണോടി.

പാറു: മനു ആയിരിക്കും ല്ലേ????

കാർത്തി: അതെങ്ങനെ മനസിലായി????

പാറു: നീ വിളിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നുകിൽ എന്നെ അല്ലെങ്കിൽ അവനെ.എന്നെ വിളിച്ചാൽ ആഹാരമൊക്കെ കഴിച്ചോ???? എന്താ പരിപാടി????എങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിച്ച് അഞ്ചോ പത്തോ min അതികൂടുതൽ പോവില്ല.പക്ഷേങ്കി നീ മനുവിനെയാണ്  വിളിക്കുന്നതെങ്ങിൽ ഒന്ന് രണ്ട് മണിക്കൂർ Non-stop.ഇതിനും മാത്രം എന്താ കാർത്തി ഇത്രക്ക് സംസാരിക്കാൻ????

കാർത്തി: പാറു നമ്മൾ ഒന്നിക്കാൻ കാരണം മനുവാ.

പാറു: എന്ത് ചോദിച്ചാലും ഇതങ്ങ് പറഞ്ഞോണം.ക്ക് അറിയാം എല്ലാം.അതുകൊണ്ടാ നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുമ്പോ എനിക്കൊരു വിഷമവും ഇല്ലാത്തേ.പക്ഷേങ്കി അവനോട് സംസാരിക്കുമ്പോ നീ എന്നെ മറക്കുന്നു, ന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ മറക്കുന്നു.അതുകൊണ്ടാ പറയാണെ നിന്റെ സംസാരം ഒന്ന് കുറക്ക്.എനിക്ക് നിയെ ഉള്ളൂ.നീ മാത്രം.മനു നിന്റെ ആരാ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ.ഞാൻ നിന്റെ ആരാ ഒരു കൂട്ടുകാരിയാ????

കാർത്തി: പാറു നീ ചോദിച്ചില്ലേ നീ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണോന്ന്????എടി നീ എന്റെ  ആരാണെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് ഒരുപാട് ഉത്തരങ്ങൾ ഉണ്ട്.നീ ന്റെ ജീവന്റെ തുടിപ്പാണ്,ന്റെ പ്രാണനാണ്,ന്റെ പകുതിയാണ്,ന്റെ രക്തമാണ്…………അങ്ങെനെയങ്ങനെ നീ എന്റെ എല്ലാം ആണെടി.

പാറു: അപ്പൊ മനുവോ?????

കാർത്തി: മനു,അവൻ എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് ആണ്.അച്ഛന്റെ സംരക്ഷണവും,അമ്മയുടെ സ്നേഹവും എല്ലാം തരുന്ന all in all കൂട്ടുകാരനായ കൂടെപ്പിറപ്പ്.എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഇട്ടുമൂടി കിടക്കവുന്നത്ര പണമുണ്ട്.അവർ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഏറെ ന്റെ

അനിയത്തിയെയും പണത്തിനെയും സ്നേഹിക്കുന്നു.പണമാണ് അവർക്ക് എല്ലാം.പണം കൊടുത്ത് അവര് സ്നേഹം വാങ്ങുന്നു.ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങൾ proposs ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.ന്നെ കണ്ടിട്ട് അല്ല ന്റെ പണം കണ്ടിട്ട്.ഒരുപാട് പൈയന്മാർ കൂട്ടുക്കുടാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്.അതും എന്നെ കണ്ടിട്ടല്ല ന്റെ പണം കണ്ടിട്ട്.അതെല്ലാം മാറികടന്ന് ഞാൻ എന്ന മനുഷ്യനെ സ്നേഹിക്കാൻ രണ്ട്പേര് വന്നു.ഒന്ന് എന്റെ ലൈഫിലെ തന്നെ one of the best friend മനു.രണ്ട് ഞാൻ അവനെ വിളിച്ചൂന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നോട് വഴക്ക് കൂടുന്ന ന്റെ partner പാർവതി.ന്റെ മാത്രം പാറു.ഇതീ കൂടുതൽ വിശദീകരിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്റെ ലൈഫിൽ നീ ആരാണെന്നും,അവൻ ആരാണെന്നും.കണ്ണിന് കൃഷ്ണമണി എത്രത്തോളം വിലപ്പെട്ടതാണോ അതിനേക്കാളും വിലപ്പെട്ടതാ ന്റെ പാറുട്ടിയും,ന്റെ മനുവും.പാറുട്ടിക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ മനുവിനെ വിളിക്കാണ്ടിരിക്കാം.അതാണ് നിനക്ക് സന്തോഷമെങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ സന്തോഷത്തെ മാറ്റിവച്ച് നിന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാം പോരെ. ഇനി എന്നോട് ഇങ്ങനെ മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കല്ലേ പെണ്ണെ…. സഹിക്കൂലനിക്ക്.

തങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് ബീച്ച് ആണെന്നോ ചുറ്റും ആളുണ്ടെന്നോ ശ്രദ്ധിക്കാതെ പാറു കാർത്തിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.അവനെ അവൾ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി.അവളുടെ മാൻപ്പെട കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു.ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ തന്നെയാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നതെന്ന് കണ്ട കാർത്തി പാറുവിന്റെ ചെവിയിലായി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ സംസാരിച്ചു.

കാർത്തി: ദേ പാറു, എല്ലാവരും നമ്മളെ തന്നെയാ നോക്കുന്നെ!!ഇത് ബീച്ചാണെന്ന് ഓർത്ത കൊള്ളാം.

അപ്പോളാണ് അവൾക്കും ആ കാര്യം മനസിലായത്. അവൾ അവനിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി.ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട പാറു നാണത്തോടെ തല കുനിച്ച് നിന്നു.

കാർത്തി: ചേട്ടാ ഒരു mango bar

: ദാ

കാർത്തി: എത്രയായി ചേട്ടാ????

: 15

കാർത്തി: ദാ

പൈസ കൊടുത്ത് തിരിഞ്ഞ് നടക്കാനോരുങ്ങവെ കടക്കാരൻ കാർത്തിയെ വിളിച്ചു.

കാർത്തി: എന്താ ചേട്ടാ????

: നിങ്ങൾ തമ്മിൽ നല്ല മേച്ചാ.ശിവനും,പാർവതിയും പോലുണ്ട്.

കാർത്തി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കടക്കാരനെ നോക്കി.പിന്നെ പാറുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

കാർത്തി: പാറു……

പാറു: mm

കാർത്തി: ആ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടോ????

അവൾ നാണത്തോടെ കേട്ടുന്നർഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

കാർത്തി: ശിവനും,പാർവതിയുമൊക്കെ ദൈവങ്ങൾ അല്ലെ?????നമ്മളെയൊക്കെ കാക്കുന്ന ദൈവങ്ങൾ.ആ ദൈവങ്ങളെ വച്ച് നമ്മളെ താരതമ്യം ചെയുന്നതിനോട്‌ ഞാൻ യോജിക്കുന്നില്ല.

പാറു: പിന്നെ ആരുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാനാ കാർത്തിക്ക് ഇഷ്ട്ടം????

അവൾ അത് കേൾക്കാനുള്ള ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: പറയാം. ഞാൻ സൂര്യ നീ ജ്യോതിക.എങ്ങനെയുണ്ട്????

പാറു: കുഴപ്പമില്ല. ന്നാലും ആ കടക്കാരൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാൻ പാർവതി ദേവി നീ കൈലാസ നാഥൻ. അതേ ചേരൂ.

കാർത്തി: നീ പറഞ്ഞത് നേരാ. നിന്റെയും പാർവതി ദേവിയുടെയും പേര് ഒന്നാ. പക്ഷെ എന്റെ പേര് കണ്ടില്ലേ കാർത്തി.

പാറു: അതിനെന്താ കാർത്തി പേരിലോന്നും അല്ല കാര്യം. മനസ്സ് നന്നായിരുന്നാ മതി. ജാതിയോ, മതമോ, പണക്കാരെന്നോ, പാവപ്പെട്ടവരെന്നോ നോക്കാതെ ഇഷ്ട്ടപെട്ട പെണ്ണിനെ ജീവിതാവസാനം വരെ പൊന്ന്പ്പോലെ നോക്കാൻ ഉള്ള മനസുണ്ടെങ്കിൽ അവൻ ദൈവമാ അവൾക്കെന്നും.

കാർത്തി: അപ്പൊ ഞാനും……????

പാറു: അതിനെന്താ സംശയം നീയും ന്റെ ദൈവം തന്നെയാ ന്റെ കൈലാസനാഥൻ.

കാർത്തി: mm വാ ഇനിയും സംസാരിച്ചോണ്ടിരുന്ന last bus പോവും.

പാറു: അത് നേരാ വാ. അല്ല നിനക്ക് വേണ്ടേ ഐസ് ക്രീം????

കാർത്തി: വേണ്ട നീ കഴിച്ചോ.

പാറു: അതെന്താ????

കാർത്തി: നീ ന്റെ പകുതിയല്ലേ അപ്പൊ നീ കഴിച്ചാ ഞാൻ കഴിച്ചത് പോലെ തന്നെയാ.

പാറു: എന്നാ ഇതിന്റെ പകുതി ഞാൻ തരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ചെറിയൊരു ഭാഗം കടിച്ച് വായ്ക്കകത്ത് ഇട്ടു.

പാറു: ദാ ബാക്കി നീ കഴിച്ചോ.

കാർത്തി: നിക്ക് ഇത് വേണ്ട.

പാറു: പിന്നെ????

കാർത്തി: നീ ഒരു പിസ് കടിച്ച് വായ്ക്കകത്ത് ഇട്ടില്ലേ അത് താ.

പാറു: അയ്യേ അത് ഞാൻ വായ്ക്കകത്തിട്ട് ഉറിഞ്ചിയതാ.

കാർത്തി: അതിനെന്താ തരാൻ പറ്റുവോ ഇല്ലേ???? ക്ക് അതറിഞ്ഞാ മതി.

പാറു: നിന്നോട് തർക്കിച്ച് ജയിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.ഞാൻ തരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവളുടെ വായ്ക്കകത്ത് കിടന്ന പിസ് കൈയിലേടുത്ത് കാർത്തിയുടെ നേരെ നീട്ടി. ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അത് അവൻ വായിലേക്കാക്കി.

കാർത്തി: mango bar എന്ന് പേര് മാത്രേ ഉള്ളൂ. Test ഇല്ല.

പാറു: ഞാൻ തിന്നപ്പോ test ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ!!

കാർത്തി: mango-യുടെ test മൊത്തം നീ ഉറിഞ്ചിയെടുത്തില്ലേ????

പാറു: ന്റെ ദേവി…….. നീ തന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് ന്റെ വായിൽ ഉള്ളത് മതീന്ന്.എന്നിട്ട് ഇപ്പോ പറയണത് കേട്ടില്ലേ mango-യുടെ test മൊത്തം ഞാൻ ഉറിഞ്ചിയെടുത്തുന്ന് ദുഷ്ടൻ.

കാർത്തിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.

കാർത്തി: ഇതിനിപ്പോ വേറെന്തോ രുചിയാ.എന്തായാലും mango-യുടെയല്ല. പക്ഷെ നല്ല മധുരം. ഇതിനു മുന്പേ ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊരു മധുരം രുചിച്ചിട്ടേയില്ല.mango തോറ്റു പോവും ഇതിന്റെ മുന്നിൽ……….

പാറു സംശയഭാവേനാ അവനെ നോക്കി.

ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: നിന്റെ ഉമിനീരിന്റെ  മധുരം.

പാറു: വഷളൻ വൃത്തികേടെ പറയൂ തെമ്മാടി.

കാർത്തി: ഓ ഇപ്പോ വൃത്തികേട് ആയല്ലേ????  നീ എത്ര തവണ തന്നിട്ടുണ്ടെടി എനിക്ക് ആ ഉമിനീര്.

പാറു: ശോ ആൾക്കാര് ശ്രദ്ധിക്കൂട്ടോ. ഒന്ന് പയ്യെ ഇതൊക്കെ ഇവിടെ വച്ചാണോ പറയുന്നേ?????

കാർത്തി: പിന്നെ എവിടെ വച്ചാ പറയാനുള്ളെ????

പാറു: കാർത്തി ഞാൻ പിണങ്ങുവേ. ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ ടാ plz…….

കാർത്തി: അയ്യേ ന്റെ പെണ്ണിന് വിഷമം ആയോ. നീ ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെടാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ……..പക്ഷെ എത്ര പറഞ്ഞാലും ദേഷ്യപ്പെടുന്നതിനു പകരം കരയുവാ ന്റെ പെണ്ണ്. നീ എന്താടി ഇങ്ങനെ???? നിനക്ക് എന്താ എന്നോട് ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ????

പാറു: ക്ക്……നിയെ ഉള്ളൂ…..നീ മാത്രം നിന്നോട് ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടണം എങ്കിൽ ഞാൻ ചാവണം. ക്ക്…. അത്രക്ക് ജീവനാ ന്റെ കാർത്തിയെ. നീ എന്നെ കളിയാക്കുമ്പോ എനിക്ക് കരച്ചിലാ വരാ…….. ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും കളിയാക്കില്ലല്ലോ?????

കാർത്തി: sorry പാറുട്ടി തമാശക്ക് പറഞ്ഞതാ sorry ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയില്ല. Sorry sorry sorry  പോരെ……

പാറു: mm

കാർത്തി: അഹ് എന്നാ എനിക്കൊരു ഉമ്മ താ

പാറു: അയ്യെടാ നടക്ക് അങ്ങട്.

കാർത്തി: ദേ bus stop എത്താറായി ഒരുമ്മ താടി.

പാറു: ഇല്ല……. ഇല്ല…….ഇന്നിനിയെത്ര പറഞ്ഞാലും നടക്കില്ല മോനെ.ഇന്നത്തോടെ തിരുന്നില്ലല്ലോ എന്റേം നിന്റെം ജീവിതം.അതുകൊണ്ട് ഇന്നിനി വേണ്ട plz.നാളെയും നമ്മൾ കാണുമല്ലോ അപ്പൊ തരാം.

കാർത്തി: promise

പാറു: നീയാണെ സത്യം പോരെ…..

കാർത്തി: അത് കേട്ട മതി.

പാറു: കാർത്തി….

കാർത്തി: എന്താ പെണ്ണെ…..

പാറു: കാർത്തിക്ക് ഇപ്പോ എത്ര വയസ്സായി 21 അല്ലെ????

കാർത്തി: അഹ് എന്തേയി????

പാറു: ക്ക് എത്ര വയസ്സായി എന്നറിയോ????

കാർത്തി: മറക്കാൻ പറ്റുവോ പെണ്ണെ, അല്ല എന്തിനാ ഇപ്പോ വയസ്സ് ഒക്കെ ചോദിക്കുന്നെ????

പാറു: അല്ല ഇനിയും കുറെ വർഷം കഴിയണമല്ലോ നമ്മക്ക് ഒന്നിക്കാൻ.കാത്തിരുന്നു മടുത്തു എപ്പളാ കാർത്തി ഞാൻ നിന്റെ സ്വന്തമാവാ????

കാർത്തി: നീ ഇപ്പോളും എന്റെ സ്വന്തം തന്നെയല്ലേ, പിന്നെ കുറെ വർഷമൊന്നും വേണ്ട പെണ്ണെ ഏകദേശം നാലോ അഞ്ചോ വർഷം അതിപ്പോ അങ്ങ് പോവില്ലേ.അതിനുള്ളിൽ കാർത്തി കെട്ടുന്ന താലി ആ കഴുത്തിൽ വിണിരിക്കും.

പാറു: ആ ദിവസത്തിനായി  കാത്തിരിക്കുവാ കാർത്തി ഞാൻ.

കാർത്തി: ഞാനും.

പാറു: അല്ല കാർത്തി എത്ര ദിവസം ആയി ഞാൻ പറയുന്നു ഒരു bike എടുക്കാൻ????

കാർത്തി: അച്ഛനോട് പറഞ്ഞാൽ എടുത്ത് തരും പക്ഷെ വേണ്ട.ഞാൻ സ്വന്തമായി ജോലി ചെയ്ത് കിട്ടുന്ന പൈസക്ക് ഒരു bike വാങ്ങണം അതാ എന്റെ ആഗ്രഹം.

പാറു: നിന്റെ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിലിരുന്ന് നിന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി യാത്ര ചെയ്യണം എനിക്ക്. അതാ ന്റെ ആഗ്രഹം.അതും duke ൽ

കാർത്തി: mm അത് ശെരിയാ നിനക്ക് സാധാ model bike ഒന്നും പോരല്ലോ duke വേണ്ടേ വഴി ഉണ്ടാക്കാം പെണ്ണെ നീ ഒന്ന് ഷെമിക്ക്.

പാറു: എത്ര വേണോ ഷെമിക്കാം ആ moment ന് വേണ്ടി.

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ bus stop ൽ എത്തി. അപ്പോഴാണ് കാർത്തിയുടെ ഫോൺ ring ചെയ്തത്.

പാറു: ആരാ കാർത്തി????

കാർത്തി: മനുവാ ടീ.

പാറു ഒരു രൂക്ഷഭാവേനാ അവനെ നോക്കി *****************

“കാർത്തി, കാർത്തി സ്വപ്നം കാണുവാ???? ”

പാറുവിന്റെ ശബ്‌ദമാണ് അവനെ പഴയ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

കാർത്തി: അഹ് ഒരു സ്വപ്നം കാണുവായിരുന്നു.

“Mm മനസിലായി.”

കാർത്തി: എന്ത് മനസിലായിന്ന്????

” അല്ല, വിളിച്ചത് ആരാണെന്ന് മനസിലായി മനുവല്ലേ???? ”

അവൻ അതേന്നാ രീതിയിൽ തലയാട്ടി.

കാർത്തി: സമയം എത്ര വേഗമാ പോകുന്നെ അല്ലെ പാറു………

“അതേ കാർത്തി, സമയം എത്ര വേഗമാ പോകുന്നെ.നിനക്ക് അറിയോ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയതിന് ശേഷം നിന്നെ എന്നും miss ചെയ്യും.എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം നീ ഇങ്ങോട്ട് വരുമെന്നും ദേ ഇതുപോലെ നമ്മൾ കാണുമെന്നും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.ദേ ആ പാലമരം കണ്ടില്ലേ????

എന്റെ സമയം കളയുന്നത് അതാ!!”

കാർത്തി സംശയരൂപെണ അവളെ നോക്കി.

“എങ്ങനാന്ന് അല്ലെ???? പറയാം. ഞാൻ ആ പാലമരചോട്ടിൽ എപ്പളും പോവും. എന്നിട്ട് അങ്ങനെ നോക്കിയിരിക്കും. അത് പൂക്കുന്നതും ഉച്ചയിലെ വെയിലിൽ അത് വാടുന്നതും രാത്രി കൊഴിഞ്ഞു വിഴുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിക്കും. അവസാനം കൊഴിഞ്ഞു വിഴുന്ന ആ പൂക്കൾ ഒരു ആവശ്യം ഇല്ലങ്കിപ്പോലും ഞാൻ പെറുക്കിയെടുക്കും. ന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് വെയ്ക്കും. ചില ദിവസങ്ങളിൽ നിന്നെ വല്ലാണ്ട് miss ചെയ്യും. അപ്പൊ നീ പണ്ട് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച കുറെയെറെ ഓർമ്മകൾ ഉണ്ട്. അതെല്ലാം ഓർത്ത് സന്തോഷിക്കും. നിന്നെ പരിചയപ്പെടുന്നതിനു മുൻപ് വരെ ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന കാര്യം എന്താണെന്നറിയോ നിനക്ക്???? ”

കാർത്തി: ഇ……., ഇല്ല

“മരണം. മരണത്തെ അത്രയേറെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഞാൻ.ആരും ഇല്ലാതെ ജിവിക്കുന്നതിനെക്കാളും മരിക്കുന്നതാ നല്ലതെന്ന് തോന്നിയ ദിവസങ്ങൾ. പക്ഷെ പിന്നീട് എനിക്ക് മരണത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ, ന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കാർത്തി വന്നു ന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക്. പിന്നെ ഒരേയൊരു ആഗ്രഹമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ന്റെ കാർത്തിടെ ഭാര്യയായി കാർത്തിയെ പോലെ കുരുത്തക്കേടുള്ള നാല്, അഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളെയും പ്രസവിച്ച് അവരുടെയൊക്കെ അമ്മയായി, അമ്മുമ്മയായി, മുത്തശ്ശിയായി, മുതുമുത്തശ്ശിയായി ഒരു 150 വയസ്സ് വരെ ന്റെ കാർത്തിടെ കൂടെ ജീവിക്കാണോന്ന് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ന്റെ ആ ആഗ്രഹം ദൈവത്തിന് ഇഷ്ട്ടയില്ല. ന്റെ 21-ആം വയസ്സിൽ പിറന്നാൾ ആഘോഷിക്കാൻ നീ വന്നു വിളിച്ചപ്പോ ചാടിയിറങ്ങി ഞാൻ. ന്റെ വീട്ടിലേക്കാ പോണേ അച്ഛനേം,  അമ്മയേം,  അനിയത്തിയെം ന്റെ പാറുന് പരിചയപ്പെടുത്തി തരാൻ. എന്ന് നീ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ എന്തോരം  സന്തോഷിച്ചെന്നറിയിയോ നിനക്ക്. നിന്റെ വീട്ടിലോട്ട് കേറിയപ്പോ ആദ്യം കുറച്ച് പേടിച്ചെങ്കിലും സ്വർഗത്തിൽ കേറുന്നതായ ക്ക് fell ചെയ്തേ……..      പക്ഷെ ആ സ്വർഗത്തിൽ ന്റെ മരണം കാത്തിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല ഞാൻ. വീട്ടുകാർക്കും നാട്ടുകാർക്കും എന്തിന് ദൈവത്തിന് പോലും അസൂയയാട കാർത്തി നമ്മുടെ പ്രണയത്തോട്.”

ഇത്രയും കേട്ടതും കാർത്തി മുഖം പൊത്തി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

“അയ്യേ ഈ ചെക്കൻ. വയസ്സ് 25 ആയി. ന്നിട്ടും കരച്ചിലിന് ഒരു കുറവും ഇല്ല. കരയല്ലേ ടാ നീ കരഞ്ഞ നിക്കും വിഷമം ആവുട്ടോ. ”

അവൻ മുഖം തുടച്ചു പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ഞാൻ അന്ന് എന്റെ വീട്ടിലോട്ട് കൂട്ടികൊണ്ട് പോവണ്ടായിരുന്നു അല്ലെ????

“നീ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയില്ലയിരുന്നു എങ്കിലും ഞാൻ അന്ന് എങ്ങനായാലും മരിച്ചേനെ. അന്നായിരുന്നു ന്റെ അവസാന ദിവസം. ദൈവം കുറിച്ചിട്ടതാ അത്. അത് മാറ്റാൻ ആർക്കും കഴിയൂലാ കാർത്തി.

അത് കേട്ടതും വീണ്ടും കാർത്തിയുടെ മുഖം വാടി.

“ദേ ചെക്കാ ഇനിയും കരയാനാണ് ഉദ്ദേശമെങ്കിൽ പിന്നെ എന്നോട് മിണ്ടാൻ വന്നേക്കല്ലും. ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം.”

കാർത്തി: ഇല്ല ഞാൻ കരയുന്നില്ല. പക്ഷെ നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുമ്പോ സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലടി.

“ഇല്ല ഇനി എന്റെ ചെക്കന് വിഷമം ആവുന്നതൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല. പോരെ.”

കാർത്തി: അഹ് അല്ല പാറു ചോദിക്കാൻ വിട്ടുപ്പോയി. അപ്പൊ ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ കണ്ട പെൺകുട്ടി????

“സംശയിക്കണ്ട കാർത്തി അത് ഞാൻ തന്നെയാ. ദൂരെ  നിന്നായാലും നിന്നെ കണ്ടപ്പോ ക്ക്…. മനസിലായി. അതാ ഞാൻ അടുത്തേക്ക് വന്നേ. അപ്പൊ നീയും നിന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് മനുവും എന്നെ കണ്ടതും ഓടി. ഞാൻ എത്രത്തോളം വിഷമിച്ചുന്ന് അറിയോ നിനക്ക്???? അപ്പൊ ഞാൻ കരുതി ന്നെ നീ മറന്നൂന്ന്. ന്നെ പേടിയാണെന്ന്. പി………..

പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നേ കാർത്തി അവളുടെ വാ പൊത്തി.

കാർത്തി: വേണ്ട ക്ക് ഒന്നും കേക്കണ്ട. നിന്നെ പേടിയാണെന്നോ എനിക്കോ എന്താ പെണ്ണെ നീ ഇങ്ങനെ???? പിന്നെ ഇന്നലെ ഞാനല്ല ഓടിയത്. എന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ച് ആ മനുവാ ഓടിച്ചത്. നിനക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയോ പാറു, നീ പോയെന്ന് ശേഷം ഞാൻ കുടിച്ച്, കുടിച്ച് ആർക്കും വേണ്ടാതെ ഇഞ്ചിഞ്ചയി ചാവുവായിരുന്നു. എത്ര ദിവസം ഞാൻ സ്മശാനത്തിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ??? കുഞ്ഞിലേ പ്രേതത്തിന്റെ കഥ കേൾക്കുമ്പോളും, സിനിമ കാണുമ്പോളും പുതപ്പിനുള്ളിൽ ഒളിക്കുമായിരുന്നു ഞാൻ. എന്നാൽ ഇപ്പോ ഒട്ടും പേടി ഇല്ലാത്തത് പ്രേതങ്ങളെയാണ്.ഏതെങ്കിലും യക്ഷിവന്ന് എന്നെ കൊന്ന് അവരുടെ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒന്നും നടന്നില്ല. പോയവര് തിരിച്ച് വരില്ലെന്ന് മനസിനെ പറഞ്ഞ് വിശ്വാസിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ അവിടേം ഞാൻ തോറ്റു, നീ എന്നെ വിട്ട് പോയെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പിന്നെ എന്റെ ലക്ഷ്യം ഒന്നായി. നീ എപ്പളും പറയാറില്ലേ “ന്റെ ആഗ്രഹം ന്റെ കാർത്തി പഠിച്ച് നല്ലൊരു നിലയിൽ എത്തണം”എന്ന്. നിന്റെ ഓരോ ആഗ്രഹവും ഞാൻ സാധിച്ചു തന്നിട്ടില്ലേ???? പഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. മനുവിന്റെ അങ്കിളിന്റെ സഹായം കൊണ്ട് എനിക്കും മനുവിനും ഒരേ കോളേജിൽ സിറ്റ് കിട്ടി. എന്നാൽ കോളേജ് ലൈഫും മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ എനിക്ക് enjoy ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. നിന്റെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ വേട്ടയാടികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

ദൈവത്തോടുള്ള വിശ്വാസം കുറഞ്ഞു. നിന്നെ ഇന്ന് കണ്ടപ്പോ പേടിച്ചില്ല ഞാൻ. കാരണം നീയൊരു ആത്മാവാണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പളും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. നീയെന്റെ പാറുവാ. ന്റെ പഴയ പാറു.

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളെ തന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.

കാർത്തി: പാറു….

“Mm എന്താ കാർത്തി????”

കാർത്തി: ഇനി നീ എന്നെ വിട്ട് പോവില്ലല്ലോ????

അതിന് അവൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല.

കാർത്തി: എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ????

“ഇതിനെ പറ്റിയിനീ സംസാരിക്കണ്ട കാർത്തി. വേറെ എന്തൊക്കെയുണ്ട് സംസാരിക്കാൻ????”

കാർത്തി: വിഷമം ആയോ പെണ്ണെ???? വിഷമിക്കണ്ടട്ടോ. നീ എന്റെ കൂടെ എന്നും ഉണ്ടാവോന്ന് നിക്കറിയാം.

“ലോകത്ത് ആദ്യമായായിരിക്കും ഒരു ആത്മാവും, ഒരു മനുഷ്യനും ഒന്നിക്കുന്നത് അല്ലെ കാർത്തി????”

കാർത്തി: ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പാറു നീ ഒരു ആത്മാവ് അല്ല. നീ ന്റെ പഴയ പാറു തന്നെയാ, പഴയ തൊട്ടാവാടി പാറു.

അവരുടെ ആ പ്രണയസല്ലാപം ഇല്ലാതാക്കി കാർത്തിയുടെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു call വന്നു.

കാർത്തി: ഒന്ന് romantic mood-ൽ വന്നതായിരുന്നു. ആരാണോ എന്തോ ഈ നേരത്ത്???? ആരായാലും എനിക്ക് എടുക്കാൻ സൗഗര്യം ഇല്ല.

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി ഫോൺ cut ചെയ്തു. എന്നാൽ വീണ്ടും അതേ നമ്പറിൽ നിന്നും call വന്നു.

“അഹ് എന്താ കാർത്തി നീ ആ call എടുത്തേ. ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യത്തിന് വിളിക്കുന്നതാവും.”

കാർത്തി: പിന്നെ ഈ നേരത്ത് ആർക്കാ ഇത്ര അത്യാവശ്യം.

“നീ ഒന്ന് എടുത്തേ കാർത്തി.”

കാർത്തി: ശല്യം.

കാർത്തി ഫോൺ എടുത്തു.

കാർത്തി: ഹലോ

മറുതലക്കൽ ഒരു പെൺശബ്ദം.

: ഹലോ കാർത്തിയല്ലേ

കാർത്തി: അതേ കാർത്തിയാണ്. ഇതാരാണ്????

: ഞാൻ അഞ്ജലിയാ അനുവിന്റെ ഫ്രണ്ട്……….

കാർത്തി: അഹ് മനസിലായി. പറഞ്ഞോളൂ അഞ്ജലി. എന്താ ഈ നേരത്ത്.

അഞ്ജലി: നമ്മട അനുവിന് ഒരു ആക്‌സിഡന്റ് പറ്റി.

കാർത്തി: what………. എപ്പോ….. എങ്ങനെ

അഞ്ജലി: അനുവിന്റെ പുറകി നടന്ന് ശല്യം ചെയ്യണ ഒരുത്തൻ ഇല്ലേ ഹരി. അവൻ അവൾടെ…….

ബാക്കി മുഴുപ്പിക്കാതെ അഞ്ജലി കരയാൻ തുടങ്ങി.

കാർത്തി: അഞ്ജലി കരയാതെ കാര്യം പറയ്…..

അഞ്ജലി: നിന്നെ ഒരുപാട് നേരം try ചെയ്തു. ഇപ്പളാ കിട്ടണേ. കാർത്തി ഒന്ന് വേഗം കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരാമോ????

കാർത്തി: അയ്യോ അഞ്ജലി ഞാൻ ഇപ്പൊ സ്ഥലത്തില്ല. മൂന്നാറിലാ.

അവൻ മനുവിനോട്  പറഞ്ഞ അതേ നുണ അഞ്ജലിയോടും പറഞ്ഞു.

അഞ്ജലി: കാർത്തി plz എന്റെ അവസ്ഥ ഒന്ന് മനസിലാക്ക്.

കാർത്തി: അഞ്ജലി താൻ എന്റെ അവസ്ഥ ഒന്ന് മനസിലാക്ക്.

പിന്നൊന്നും പറയാതെ അഞ്ജലി ഫോൺ cut ചെയ്തു.

“ആരായിരുന്നു????”

കാർത്തി: ഫ്രണ്ടാ.നിനക്കറിയില്ല.

“ഏതാ ഞാനറിയാത്ത ഫ്രണ്ട്????”

കാർത്തി: പറയാം…………….

കാർത്തി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. തന്റെ കോളേജ് life.

എനിക്കും മനുവിനും കോളേജിൽ സിറ്റി കിട്ടി. മനുവിന്റെ അങ്കിൾ വഴിയാ സിറ്റ് കിട്ടിയത്.ആദ്യ ദിവസം എല്ലാവരിലും കാണുന്ന പേടി ഞാൻ മനുവിലും കണ്ടു. പക്ഷെ ആ ഒരു പേടി എന്റെ മുഖത്ത് ആരും കണ്ടില്ല.

മനു: നിനക്കൊന്നും പേടിയില്ലേ അളിയാ????

കാർത്തി: എനിക്കെന്ത് പേടി???? ഞാനിവിടെ വന്നത്  പഠിക്കാനാ. അതും എന്റെ ഇഷ്ട്ടപ്രകാരം അല്ല ന്റെ പാറുവിന്റെ ആഗ്രഹപ്രകാരം.അതുകൊണ്ട് ഞാനായിട്ട് ഒരു ലഹളക്കും ഇല്ല. പക്ഷെ ഇങ്ങോട്ട് ആരെങ്കിലും ചൊറിയാൻ വന്ന ഞാൻ കേറി മാന്തും. അത് വേറെ കാര്യം. നിക്ക് മനസിലായി നിന്റെ പേടി എന്തിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചിട്ടാണെന്ന്. Raggig ല്ലേ????

മനു: നീയെന്താടാ ഇങ്ങനെ cool ആയിട്ട് പറയണേ???? ‘Raggig’ കേക്കുമ്പോ തന്നെ പേടിയാവാ. എനിക്ക് നിന്നെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോ ആണ് പേടി. ഒന്ന് പറഞ്ഞ് രണ്ടാതെന്ന് ഇടിയാണ്.നീ ഇടി ഉണ്ടാക്കും നിനക്കും കിട്ടും കൂടെ എനിക്കും കിട്ടും.വയ്യ അടി കൊണ്ട് പഴുത്ത്. കൂടപ്പിറപ്പ് ആയിപ്പോയില്ലേ കളയാൻ പറ്റോ. കൊള്ളണ്ടത് കൊണ്ടേ പറ്റു.സത്യം പറ നിനക്ക് ഇത്തിരി എങ്കിലും പേടി ഇല്ലേ????

കാർത്തി: ഞാൻ എന്തിനാ അളിയാ പേടിക്കുന്നെ????

മനു: അത് ശെരിയാ നിനക്ക് എന്തിനാ പേടി…… boxer അല്ലെ boxer…….. ഓരോ ഇടിയും അവന്മാരെ എല്ല് ഓടിയണ ഇടി ഇടിക്കും.

കാർത്തി: എടാ എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആരുമില്ല. അച്ഛനും അമ്മയും അകത്ത്. പിന്നെയുള്ളത് അനിയത്തി. അവൾ ഇപ്പോ മരിച്ചിട്ടില്ലേന്ന് അറിയാം. ദുഷ്ടന്മാരെ ദൈവം പനപ്പോലെ വളർത്തുമല്ലോ. പക്ഷെ അവള് ന്റെ മനസിന്ന് എന്നെ മരിച്ചതാ. മുന്നും പിന്നും നോക്കാനില്ല എനിക്ക്. സങ്കടമില്ലെനിക്ക് കാരണം ചങ്ക് പറിച്ച് തരാൻ നിന്നെപ്പോലൊരു ചങ്ങാതി ഇല്ലേ അത് മതി. ബാക്കി വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം. നീ വാ.

മനു: നീ ഉള്ളതാടാ ന്റെ ഏകധൈര്യം.

കാർത്തി: നീ വാ നന്പാ ഞാൻ ഇണ്ടാവും എന്തിനും.പേടി വേണ്ട, പേടിക്കണ്ട ആവശ്യവും ഇല്ല. Be positive.

അവർ കോളേജിന് മുന്നിലെ ആ വലിയ ഗെറ്റ് താണ്ടി ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. കേറിയ പാടെ അവരുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കിയത് ഒരു വാകമരത്തിലാണ്. പുതിയ കുട്ടികളെ വരവേൽക്കാനായി ആ വാകമരം ചുവന്ന ഇലകൾ പൊഴിയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നല്ല നിറവും അതിനൊത്ത ഭംഗിയുമുണ്ടായിരുന്നു ആ വാകമരത്തിന്.

അവൾ കാർത്തിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി. ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും അവനും കൈ കൊടുത്തു.

കാർത്തി: കാർത്തിക്.

മനു: അവൻ മാത്രമല്ല ഇവിടെ ഞാനുമുണ്ട്. എനിക്കും കൈയൊക്കെ തരാം.

മനു അത് പറഞ്ഞതും അനു അവനും കൈ കൊടുത്തു പരിചയപ്പെട്ടു.

അനു: ഏതാ department????

കാർത്തി: സയൻസ്

അനു: ആഹാ ഞാനും സയൻസ് ആണ്. എന്നാ വാ ഒരുമിച്ച് പോവാം.

കാർത്തി: ഏയ്‌ താൻ നടന്നോ. ഞങ്ങൾ വന്നേക്കാം. ക്ലാസിൽ വച്ച് കാണാം.

അവൾ ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം….. ok പറഞ്ഞ് നടക്കാനൊരുങ്ങി.

മനു: അതേ ഞങ്ങൾ new admission ആണെന്ന് എങ്ങനെ മനസിലായി.

അനു: bus stop തൊട്ട് നിങ്ങട പിന്നാലെ ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു. നിങ്ങൾ പറയുന്നതൊക്കെ ചെറുതായിട്ട് കേട്ടു. അപ്പളേ മനസിലായി. അതാ വന്ന് പരിചയപ്പെട്ടേ.

കാർത്തി: അങ്ങനെ മറ്റുള്ളര് പറയണത് ഒളിഞ്ഞ് കേക്കൂന്നത് അത്ര നല്ലത് അല്ല.

അനു: അതിന് ഇപ്പോ ഞാൻ മറ്റുള്ള കൂട്ടത്തിൽ പെടില്ലല്ലോ. നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയില്ലേ.

കാർത്തി: അത് നീ മാത്രം തീരുമാനിച്ചാ മതിയോ????

കാർത്തി അങ്ങനെ പറയുമെന്ന് അനു വിചാരിച്ചില്ല.

അനു: അ……….അത്   sorry

മനു:  പേടിക്കണ്ട അനു ഇവൻ ഇങ്ങനെയാ. എന്റെ കൂട്ടുകാരനാ. കൂട്ടുകാരൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ന്റെ സ്വന്തം കൂടെപ്പിറപ്പ്. നിന്നെ ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് ഞാൻ accept ചെയ്തു. ന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇവന്റേം ഫ്രണ്ട് തന്നെയാ. നീ ധൈര്യയിട്ട് പൊക്കോ.

എന്നിട്ടും അനു ദയനീയമായി കാർത്തിയെ നോക്കി.

കാർത്തി: അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ???? അവന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്റെയും ഫ്രണ്ട് തന്നെയാ. ഇനി എന്തിനാ നിക്കുന്നെ????

അനു: മൊരടൻ.

അവൾ നിലത്തേക്ക് നോക്കി ആരോടെന്നില്ലതെ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ദേ എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ മുഖത്ത് നോക്കി പറയണം.

അതിന് അവള് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. പകരം കാർത്തിയെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി ഓടി.

മനു: നീ എന്തിനാളിയാ അവളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെ????

കാർത്തി: ഓ നീ അത് വിട്.

മനു: എന്നാലും അതല്ല എത്ര പെട്ടന്നാല്ലേ അവള് നമ്മളോട് കൂട്ടായത്.അവൾക്ക് എന്തോ ശക്തിയുണ്ടെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നേ. അല്ലെങ്കിൽ ഇത്രേം പെട്ടന്ന് എങ്ങനെ അവള് നമ്മളിൽ ഒരാളായി????

കാർത്തി: ആആആ എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല.

മനു: എന്തായാലും ദേവി തന്നെയാ. അമ്പലത്തിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന സാക്ഷാൽ ലക്ഷ്മി ദേവി.

കാർത്തി: mm ദേവി…. മൂദേവി ആണ്. ഒന്ന് പോടാ…..

മനു: നീ യെന്ത് psycho-യാടാ.

അവര് അങ്ങനെ സംസാരിച്ച് നടന്നു. പെട്ടന്ന് അവര് രണ്ടുപേരും നിന്നു. മുന്നിൽ ഒരു വലിയ മരം. അതിന്റെ അടുത്തായി ഒരു ചുവന്ന ജീപ്പ്. ജീപ്പിനുള്ളിൽ ഒരുത്തൻ ഇരുന്ന് സികരറ്റ് വലിക്കുന്നു. മരത്തിന്റെ ചുറ്റും 4 പേര് നിരന്നിരിക്കുന്നു. ആ കൂട്ടത്തിൽ ഒരു പെണ്ണും ഉണ്ട്. അവൾ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് ഒരു ഷർട്ട്‌ ആണ്. കണ്ട തന്നെയറിയാം കേസ് വേറെയാണെന്ന്.

“ടാ മക്കളെ ഇങ്ങ് പോര്. ചോദിക്കട്ടേ”

ആ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ന ഒത്ത ഒരു ജിമ്മനാണ്.

മനു: അളിയാ പെട്ട്.

കാർത്തി ഒരു പുച്ഛചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി.

കാർത്തി: പേടിക്കുന്നതെന്തിനാ. വാടാ.

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവനേം പിടിച്ച് വലിച്ച് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

“അഹ് നിന്ന് പരുങ്ങാതെ ഇങ്ങ് അടുത്തേക്ക് വാ മക്കളെ”

ഇപ്പോ ആ  പെണ്ണാണ്  വിളിച്ചത്.

: ടാ ഹരി ഈ രണ്ട് ചുള്ളന്മാരെയും ഞാൻ നോക്കികൊളാം. നിയൊക്കെ വിട്ടോ.

ഹരി: അല്ലെങ്കിലും നിനക്ക് ഇവരെപ്പോലെ body-യൊക്കെയുള്ള ചെക്കന്മാരെ കാണുമ്പോ ഒരിളക്കമാ. Mm നടക്കട്ടെ……… ടാ മനോജേ, ഗിരി വാ നമ്മക്ക് അങ്ങ് പോയേക്കാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവര് അവിടെ കിടന്ന ജീപ്പിൽ കേറി ചീറി പാഞ്ഞുപ്പോയി.

: അവർക്കൊക്കെ അസൂയയാട ഞാൻ നിങ്ങളെപ്പോലെ ചുള്ളന്മാരോട് സംസാരിക്കുന്നതിന്. നിങ്ങൾ വാ ചോദിക്കട്ടെ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ആ മരത്തിന്മൂട്ടിൽ സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചു.

: എന്താ നിന്റെ പേര്????

മനുവിനെ നോക്കിയാണ് അവൾ അത് ചോദിച്ചത്.

മനു: മ…. മ…. മനു.

: മ…. മ…. മനുവോ അതെന്ത് പേരാടാ???? നിനക്ക് വിക്കൽ ഉണ്ടോ????

മനു: ഇ….. ഇല്ല ചേച്ചി പേടിച്ചിട്ടാ.

കാർത്തി ഇതെല്ലാം ഒരു ചിരിയോടെ നോക്കികാണുവായിരുന്നു.

: അയ്യേ നിന്നെയൊക്കെ പോലുള്ള പൈയന്മാർ ഇങ്ങനെ പേടിച്ചാലോ???? അപ്പൊ body മാത്രേ ഉള്ളല്ലേ. ആട്ടെ നിന്റെ പേര് എന്താടാ????

അവൾ കാർത്തിയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: കാർത്തിക്.

: അഹ് അപ്പൊ നിനക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ലേ????

കാർത്തി: ഞാൻ എന്തിനാ നിങ്ങളെ പേടിക്കുന്നെ???? നിങ്ങൾ എന്നെ പിടിച്ച് തിന്നോന്നും ഇല്ലല്ലോ????

അവനിൽ നിന്നും അങ്ങനെയൊരു മറുപടി അവൾ പ്രതിഷിച്ചില്ല.അതവൾക്ക് വല്യ അടിയായി.

: ടാ ചെക്കാ ഇത് നിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ അല്ലെ????

മനു: അതേ ചേച്ചി.

: അഹ് എന്നാലേ കൂട്ടുകാരനോട്‌ മര്യാദക്ക് സംസാരിക്കാൻ പറ. ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവന്റെ തടികേടാവും.

മനു: ടാ കാർത്തി ഒന്ന് മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കെടാ.

കാർത്തി അതിന് ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു.

: നിന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ടെടാ????

അവൾ കാർത്തിയോട് ചീറി.

കാർത്തി: അങ്ങനെ പറയത്തക്ക ആരുമില്ല.

: നിനക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഒന്നുമില്ലേ????

കാർത്തി: ഇല്ല.

: മരിച്ചുപ്പോയോ അതോ………..

കാർത്തി: nun of your business.

: what…….????

കാർത്തി: nun…… of…… your…… business

അവൻ ശബ്ദം കനപ്പിച്ചു.

: ടാ ചെക്കാ എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഇപ്പോ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നീ എഴഞ്ഞ് ക്ലാസ്സിൽ പോയേനെ.

മനു: കാർത്തി plz…… ചേച്ചി sorry. അവൻ അറിയാണ്ട് പറഞ്ഞതാ.

: മോനെ നിനക്ക് ബഹുമാനം ഉണ്ട്. പക്ഷെ നിന്റെ ഈ കൂട്ടുകാരൻ ഇല്ലേ ഇവന് ഒട്ടും ബഹുമാനം ഇല്ല. ഞാൻ 5 വരെ എണ്ണും അതിനുള്ളിൽ ഇവൻ എന്നോട് sorry പറഞ്ഞില്ലേങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ ചെക്കന്മാരെ വിളിക്കും. പിന്നെയറിയാലോ. ഇവനെ എടുത്തോണ്ട് പോവേണ്ടിവരും.

മനു: അയ്യോ ചേച്ചി അതൊന്നും വേണ്ട ഇവൻ sorry പറയും. കാർത്തി എന്നോട് ഒരല്പം എങ്കിലും സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ നീ ചേച്ചിയോട് sorry പറ plz………. ഞാൻ നിന്റെ best friend അല്ലെ അളിയാ. ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ കേൾക്കൂലേ?????

മനുവിന്റെ മുഖത്തെ ദയനീയത കണ്ട് കാർത്തിയുടെ മനസ്സലിഞ്ഞു. പിന്നെ അവൻ വേറൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല.

കാർത്തി: sorry… sorry for awerything.

: ആദ്യ ദിവസം അല്ലെ ക്ലാസ്സ്‌ വൈകണ്ട പൊക്കോ.

അവൾ മനുവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു.

: നിന്നെ പിന്നെ എടുത്തോളാം ടാ

എന്ന് കാർത്തിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചീറി.

അതിന് മറുപടി അവൻ ഒരു പുച്ഛചിരിയിൽ ഒതുക്കി.

അവര് അങ്ങനെ നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി. പെട്ടന്ന് കാർത്തി എന്തോ കണ്ട് നിന്നു.

മനു: എന്താടാ????

അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. മനു കാർത്തി നോക്കുന്ന വശത്തേക്ക് നോക്കി. നേരത്തെ അവരുമായി പരിചയപ്പെട്ടിട്ട് പോയ അനു അവരുടെ വലതു വശത്തായി നിലത്തിരുന്ന് കരയുന്നു. കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു അവൾ ആകെ വല്ലാണ്ടായി. മുഖത്തു നിന്നും ചന്ദനക്കുറിയും, പൊട്ടും പോയിരിക്കുന്നു. മാറ് പൊത്തിപിടിച്ച് അവൾ ഉറക്കെ അലറി കരയുന്നു. അവളുടെ പിന്നിൽ നിന്നും കൂട്ടചിരിയോടെ ഹരിയും, മനോജും, ഗിരിയും നിൽക്കുന്നു. ഇതെല്ലാം കണ്ട് മനു കാർത്തിയെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി. കാർത്തിയുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് മനുപ്പോലും ഭയന്നു.

മനു: അളിയാ വാ പോവാം.

അതും പറഞ്ഞ് മനു കാർത്തിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. എന്നാൽ കാർത്തി അവന്റെ കൈ വിടുവിച്ചു.

മനു: അളിയാ എന്താടാ???? എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം???? വാ നമ്മക്ക് പോവാം. ഇത് സീൻ വേറെയാ. ഇപ്പോ നമ്മൾ അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് കേറിയാ ഇതിനും കിട്ടും, നീ നേരത്തെ അവളോട് ചൊറിഞ്ഞതിനും കിട്ടും. അതുകൊണ്ട് വാ നമ്മക്ക് പോവാം.

കാർത്തി: അളിയാ നീ നേരത്തെ എന്താ അവളോട് പറഞ്ഞത് നിന്നെ ഞാൻ ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് accept ചെയ്തെന്നോ???? എന്നിട്ട് അവള് പോയെന് ശേഷം നീ എന്നോട് എന്താ പറഞ്ഞത്???? അവൾക്ക് എന്തോ ശക്തിയുണ്ടെന്നാ തോന്നുന്നേ അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഇത്രെയും പെട്ടന്ന് എങ്ങനെ അവള് നമ്മളിൽ ഒരാളായീന്ന്????  ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞത് നീ തന്നല്ലേ????

മനു: അതേ സമ്മതിച്ചു. പക്ഷെ……..

കാർത്തി: ഒരു പക്ഷെയും ഇല്ല. അവളിപ്പോ നിന്റെ ഫ്രണ്ട് മാത്രമല്ല. ഈ എന്റെയും ഫ്രണ്ടാ.

മനു: അതുകൊണ്ട്????നീ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോവാ????

കാർത്തി: ആ അവസ്ഥയിൽ നിയായിരുന്നുവെങ്ങിൽ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യുമോ അത് തന്നെ ചെയ്യാൻ പോവാ.

മനു: അളിയാ first day തന്നെ അടിയുണ്ടാക്കാണോ????

കാർത്തി: അതിന് ആര് അടിയുണ്ടാക്കുന്നു???? ഞാൻ പോവുന്നു അവളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരുന്നു അത്രേയൊള്ളു.

മനു: mm നീയല്ലേ പോണത് കണ്ട് തന്നെ അറിയാം. പിന്നെ നിന്നെ ഇനി ഞാൻ തടയില്ല. തടഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ല. First day അടിയുണ്ടാക്കി ക്ലാസ്സിൽ കേറാൻ പറ്റുമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ????

കാർത്തി: അതിന് ഇത് കോളേജ് അല്ലല്ലോ കോളേജ് കോംമ്പോണ്ട് അല്ലെ ഒരു സീനും ഇല്ല. നീയായിട്ട് വെറുതെ സീനുണ്ടാക്കാണ്ട്  ഇരുന്നമതി.

മനു: ന്റെ ദേവി കാത്തോണേ………..

കാർത്തി: wish me luck………

മനു: കോപ്പ്. ഇവിടെ ടെൻഷൻ അടിച്ച് മനുഷ്യൻ ചാവാറായി. ഒന്ന് പോടാ.

കാർത്തി: അഹ് എന്നാ വേണ്ട. ഞാൻ പോയി അവളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

മനു:      അളിയാ………………

പിന്നിൽ നിന്നും മനുവിന്റെ വിളി. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. എന്താ എന്നർഥത്തിൽ അവൻ പുരികം പൊക്കി.

മനു:    ALL THE BEST…..

ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ അത് കേട്ടു. എല്ലാം ശെരിയാവും എന്നാ രീതിയിൽ അവൻ കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു. വീണ്ടും അവരുടെ അടുത്തേക്ക്……….

((ഇത് വരെ എങ്ങനെയുണ്ട് ശെരിയായോ))

തുടരട്ടേ……????😁😁😁