❣️സിന്ദൂരരേഖ 19

കുറച്ചു നേരത്തെ ഉഴിച്ചിലും പിഴിച്ചിലും കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അരുണും അനിലും മൃദുലയും നല്ല പോലെ കിതയ്ക്കുവാൻ തുടങ്ങി. സീറ്റിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു മൃദുല അയവിറക്കി. അവളുടെ ഇരു കൈകളും അപ്പോളും അരുണിന്റെയും അനിലിന്റേയും ലിംഗത്തിൽ ആയിരുന്നു. നിമ്മി പയ്യെ തന്റെ വായിൽ നിന്നും റോഷന്റെ ലിംഗം ഊരി എടുത്തു. വായിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ബീജം കുറച്ചു കുടിച് ഇറക്കി കുറച്ചു കുനിഞ്ഞു തുപ്പി കളഞ്ഞു. ഷോൾ കൊണ്ട് മുഖം നന്നായി തുടച്ചതിനു ശേഷം ആണ് നിമ്മി മുഖം ഉയർത്തിയത്. വെടി പൊട്ടിയതോടെ റോഷൻ നല്ല പോലെ തളർന്ന് ചാരി ഇരുന്നു. അപ്പോൾ ആണ് നിമ്മിയുടെ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്.

സ്‌ക്രീനിൽ അവളുടെ ലോവർ പേര് കണ്ടപ്പോൾ ആദ്യം ഒന്ന് നോക്കി എന്നിട്ട് അറിയാത്ത ഭാവം കാണിക്കാതെ ബാഗിലേക്ക് തിരിച്ചു ഇട്ടു. അവരുടെ കുറച്ചു മുൻപിൽ ആയി മൂന്നു പേർ രതി സാഗര കടലിൽ മുങ്ങി കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അരുൺ ആണ് ആദ്യം ഒന്ന് നിവർന്നത്. മൃദുല സീറ്റിലേക് ചാരി കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവന് കാര്യം മനസിലായില്ല അവൾക്ക് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട് എന്ന്. ആ ഇരുണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അവളുടെ എണ്ണ മെഴുകു പോലത്തെ തിളങ്ങുന്ന മുഖം അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. നല്ല ഒന്നാന്തരം ചരക്ക് അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും അനിലും നിവർന്നു ഇരുന്നു. വെടി പൊട്ടിയത് കൊണ്ട് മൃദുലയും പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു.

കുറച്ചു നേരം മുൻപ് വരെയും സ്ഥലകാല ബോധം ഇല്ലാത്തവളെ പോലെ ആയിരുന്നു അവൾ. പെട്ടന്ന് ആണ് അവൾ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത് തന്റെ കൈ ഇപ്പോഴും അവരുടെ ലിംഗങ്ങളിൽ തന്നെ പിടിചിരിക്കുക ആണെന്ന്. അവൾ പെട്ടന്ന് കൈ ഒന്ന് അയച്ചു. അവളുടെ കൈകളുടെയും അവരുടെ ലിംഗത്തിനും ഇടയ്ക്ക് ശുക്ലം പശ പോലെ വലിഞ്ഞു നിന്നു.

വല്ലാത്ത കൊഴുപ്പുള്ള ആ ദ്രവകം അവൾ വേറെ വഴി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഷോളിലേക്ക് തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു. ഇതിപ്പോൾ മൂന്നാമത്തെ ഒരാളുടെ ബീജം ആണ് തന്റെ ഡ്രെസ്സിൽ പറ്റുന്നത്. അത്‌ പോലെ നാല് ലിംഗങ്ങളുടെ ചൂടും തൊട്ടും പിടിച്ചും ഒക്കെ അറിഞ്ഞു. കൈയിൽ പറ്റിയ ബീജം ഷോളിൽ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അവൾ ഒന്ന് നടു ഉയർത്തി പാന്റിയും തന്റെ പാന്റും പിടിച്ചു കയറ്റി. പെട്ടന്ന് അരുൺ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.

അരുൺ :കുട്ടിയുടെ പേര് എന്താണ്?

മൃദുല :അ അത് പേരെന്തിനാ അറിയുന്നത് !!!

അനിൽ :ഓഹ് എടോ തന്റെ പേര് അറിഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങള്ക്ക് എന്ത് കിട്ടാൻ. ചുമ്മാ ചോദിച്ചത് ആണ് ഇത്രയും നേരം അടുത്ത് ഇടപഴകി ഒക്കെ ഇരുന്നത് അല്ലേ.

അരുൺ :സോ താങ്ക്സ്,,, എല്ലാത്തിനും ഞങ്ങളെ തനിക്ക് ഒരു ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയി കണ്ടു കൂടെ.

അനിൽ :അതെ എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ കഴിയുന്ന, എന്തും പറയാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആകാൻ തനിക്കു താല്പര്യം ഉണ്ടോ???

മൃദുല എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ കുഴങ്ങി.

മൃദുല :അത് ചേട്ടാ, ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒന്നും,,, ശോ ഞാൻ എങ്ങനെ ആണ് ഒന്ന് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുക.

അരുൺ :അതാണ് പറഞ്ഞത് തനിക്ക് എന്ത് വേണേലും ഞങ്ങളോട് തുറന്നു പറയാം. താൻ പറഞ്ഞോ ഞങ്ങൾ കേൾക്കാം.

മൃദുല :ഞാൻ അവൾ ആദ്യമായ്‌ വിളിച്ചപ്പോൾ സിനിമ കാണാൻ കൂട്ട് വന്നത് ആണ്. അല്ലാതെ എന്നേ മറ്റൊരു തരത്തിൽ കാണരുത് പ്ലീസ്..

അനിൽ :ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ ഒന്നും തന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല, തന്നെ കണ്ടാൽ അറിയാം താൻ ഒരു കോളേജ് സ്റ്റുഡന്റ് ആണെന്നും. ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്തു കൂട്ടകാരിയുടെ കൂടെ സിനിമയ്ക്ക് വന്നതാണ് എന്നും. ഇപ്പോൾ സംഭവിച്ചത് എല്ലാം ഒരു യാതിർശ്ചികം ആയിരുന്നു. അത് വിട് താൻ, ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങനെ ഗേൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല.

മൃദുല :ഉം,

അരുൺ :സമ്മതം ആണെങ്കിൽ പറ എന്നിട്ട് തന്റെ നമ്പർ താ, തനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഇഷ്ടം ആണെങ്കിൽ ഇടയ്ക്ക് കൂടാം.

അയാൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ നെഞ്ച് ഒന്ന് കാളി. തനിക്ക് സെക്സ് ലൈഫ് ഇഷ്ടം ആണ് ബട്ട്‌ അതിനു വേണ്ടി ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യണോ.

അനിൽ :താൻ പേടിക്കണ്ട എല്ലാം സേഫ് ആയും രഹസ്യം ആയും ഇരിക്കും. ഇതൊന്നു ആരും അറിയില്ല.

അരുൺ :തനിക്ക് എപ്പോൾ അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നുന്നോ അപ്പോൾ മതി. ആരും അറിയാതെ ഒരു കൂടി കാഴ്ച്ച.

മൃദുല :ഫ്രണ്ട്ഷിപ് ഒക്കെ ബട്ട്‌ സെക്സ് റിലേഷൻ ഒക്കെ അത് ശെരിയാവില്ല.

അനിൽ :തനിക്കു ലോവർ ഉണ്ടോ? മീൻസ് ബോയ്‌ഫ്രണ്ട്‌ ലൈക്‌ !!!

മൃദുല :ഇല്ല.

അനിൽ :അപ്പോൾ പിന്നെ കുഴപ്പമില്ല തനിക്കു ഞങ്ങളോട് സംസാരിക്കാമല്ലോ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ഒരു ലോവർ പോലെ ഓർ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് പോലെ.

അരുൺ :പിന്നെ ആ പിറകിൽ ഇരിക്കുന്ന ഐറ്റം നിന്റെ കൂട്ടുകാരി അല്ലെ !!

മൃദുല :അതെ !

അരുൺ :അത് അവളുടെ ലോവർ ആണോ !!!

മൃദുല :അത് !!

അരുൺ :എന്താ പറ??

മൃദുല :അവൾക്ക് വേറെ അഫൈർ ഉണ്ട്, ഈ കലാപരിപാടി ഒന്നും മറ്റവന് അറിയില്ല.

അരുൺ :കൊള്ളാല്ലോ നിന്റെ കൂട്ടുകാരി.

അനിൽ :അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അവളോട്‌ നീ നൈസ് ആയിട്ട് കാര്യം പറയാമോ !!അവളും കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ നിനക്കും ഒരു ധൈര്യം ഒക്കെ കിട്ടും.

മൃദുല ഒന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

അരുൺ :ശെരി നീ നമ്പർ താ.

മൃദുല അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

അരുൺ :പേടിക്കണ്ട ഞങ്ങൾ ആർക്കും കൊടുക്കില്ല. ഇവിടെ ഞങ്ങൾക്ക് തന്നെ ഒരാൾ ഇല്ല അപ്പോൾ അല്ലെ വേറെ ആൾക്കാർക്ക് ഈ നമ്പർ കൊടുക്കുന്നത്.

മൃദുല ആദ്യം ഒന്ന് ആലോചിച്ചു എന്നിട്ട്.

മൃദുല :അത് പിന്നെ എപ്പോഴും ഈ നമ്പറിൽ വിളിക്കാൻ ഒന്നും നോക്കരുത്. ഞാൻ ചിലപ്പോൾ വീട്ടിൽ ആയിരിക്കും അല്ലെങ്കിൽ ക്ലാസ്സിൽ.

അരുൺ :ഹേയ് ഒരിക്കലും ഇല്ല ഇനി തനിക്ക് ശല്യം ആയി തോന്നിയാൽ താൻ ഞങ്ങളുടെ നമ്പർ ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്തോളു. പിന്നെ ഒരിക്കലും തന്നെ വിളിച്ചു ശല്യം ചെയ്യാൻ വരില്ല പോരെ.

മൃദുല :ഉം..

അരുൺ :ഉം നമ്പർ പറ !!!

മൃദുല അവളുടെ നമ്പർ അരുണിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

അരുൺ :അല്ല തന്റെ പേര് ഒന്ന് പറ സേവ് ചെയ്യാൻ.

മൃദുല :മൃദുല.

അനിൽ :കൊള്ളാം നല്ല പേര് ആണല്ലോ !!

മൃദുല :താങ്ക്സ്.

പെട്ടന്ന് തിയേറ്റർ ലൈറ്റ്കൾ ഓൺ ആകുവാൻ തുടങ്ങി. അരുണിന്റെയും അനിലിന്റെയും ലിംഗങ്ങൾ അപ്പോളും പാന്റിനു വെളിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു. പെട്ടന്ന് അവർ അത് മറയ്ക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് മൃദുല കണ്ടു. അവരുടെ ലിംഗങ്ങളിലേക്ക് ഒളി കണ്ണിട്ട് നോക്കാതെ ഇരിക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. അപ്പോഴേക്കും റോഷൻ നിമ്മിയെയും കൊണ്ട് താഴേക്ക് വന്നു.

റോഷൻ :അല്ല പോകണ്ടേ സമയം ആയി സിനിമ കഴിഞ്ഞു.

മൃദുല അത് കേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.

നിമ്മി :പെണ്ണ് സുഖിച്ചു അതിനിടയിൽ അങ്ങ് ഇരിക്കുവാനല്ലേ വാ പോകാം.

മൃദുല മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോഴും അരുണും അനിലും അവളുടെ ഇളകുന്ന ചന്തികളിലേക്ക് ആയിരുന്നു നോട്ടം. അനിലിന്റെ മുൻപിൽ കൂടി അവൾ സീറ്റിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു മുൻപിൽ കൂടി ഇറങ്ങി. അനിലിന് അപ്പോൾ അവളുടെ ചന്തികളിൽ ഒന്ന് അമർത്തി കടിക്കണം എന്ന് തോന്നി പോയി. മൃദുല പുറത്ത് ഇറങ്ങി നിമ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

റോഷൻ :ഉം നിങ്ങൾ പുറത്ത് നില്ക്കു ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം.

നിമ്മി തലയാട്ടി, പുറത്തേക്കു പോകുമ്പോൾ മൃദുല അരുണിനെയും അനിലിനെയും തല കുലുക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അവർ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞു റോഷൻ.

റോഷൻ :ചേട്ടാ പിന്നെ ആ ഫോട്ടോസ് ഡിലീറ്റ് ആക്കിയോ.

അരുൺ :നീ പേടിക്കണ്ട ഞങ്ങൾ അത് എടുത്തു ഇന്റർനെറ്റിൽ ഇടാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല. നീ ഞങ്ങൾക്ക് ചെയ്തു തന്നത് വലിയൊരു സഹായം ആണ്.

അനിൽ :അതെ, പിന്നെ നിനക്ക് മറ്റവളെ കളിക്കാൻ പറ്റിയോ??

റോഷൻ :ഇല്ല.

അരുൺ :ഉം ഇങ്ങനെ കൊണ്ട് നടക്കാതെ കിട്ടുമ്പോൾ എവിടേലും കൊണ്ടിട്ട് ഒന്ന് പൂശണം എന്നാലേ ഇവള് മാരൊക്കെ നമ്മടെ വരുത്തിയ്ക്ക് നില്ക്കു.

റോഷൻ :നോക്കുന്നുണ്ട് ചേട്ടാ നല്ലൊരു സമയം കിട്ടുമ്പോൾ പണിയണം.

അനിൽ :എടാ മറ്റവളും ഒന്നാന്തരം ചരക്ക് ആണ് കേട്ടോ. കുണ്ണ കാണേണ്ട പ്രായം ആണ് നീ റെഡി ആക്കി കൊണ്ട് വെരമെങ്കിൽ പ്ലേസ് ഒക്കെ ഞങ്ങൾ സെറ്റ് ചെയ്തു തെരാം.

റോഷൻ :ചേട്ടാ അത് പ്രശ്നം വല്ലതും ആകുമോ.

അരുൺ :എടാ വെറുതെ വേണ്ട കോണ്ടം ഒക്കെ ഞങ്ങൾ റെഡി ആക്കി കൊണ്ട് വരാം. അവരെ കോളേജിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് വന്നാൽ മതി നീ.

അനിൽ :എടാ നിനക്ക് അറിയോ ഇവൾ ഞങ്ങൾക്ക് കൈ പണി നടത്തി തന്നപ്പോൾ തന്നെ അവളെ ഒന്ന് പണിയാൻ കിട്ടിയിരുന്നു എങ്കിൽ എന്ന് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ആഗ്രഹിച്ചു ഒരുപാട്. പിന്നെ അപ്പോൾ നിനക്ക് മറ്റവളെ പണിയാനും വേണേൽ ഇവളെയും ചെയ്തോ. അവള്മാര് അറിയട്ടെടാ കുണ്ണ സുഖം.

റോഷൻ :ഉം ചേട്ടാ പ്ലേസ് സേഫ് ആണോ.

അരുൺ :അതൊക്കെ 101ശതമാനം സേഫ്. എവിടെ വേണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി. പിന്നെ ഒരു എസ്റ്റേറ്റ് ഉണ്ട് കൂട്ട്കാരന്റെ അവൻ ഇവിടെ ഇല്ല അതിന്റെ കീ എന്റെ കൈയിൽ ആണ്. അവന്റെ ഗസ്റ്റ് ആരെങ്കിലും ഒക്കെ വരുമ്പോൾ മാത്രം ഓപ്പൺ ചെയ്യാൻ ഞാൻ പോകും.

റോഷൻ :അവിടെ വേറെ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ കാണില്ലേ.

അരുൺ :ഹേയ് ഇല്ല ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണി ആകുമ്പോൾ തന്നെ എല്ലാം അവിടെ നിന്ന് വലിയും. കാരണം അതൊരു കുന്നിന്റെ മുകളിൽ ആണ് നല്ല തണുപ്പ് ഉള്ള പ്ലേസ് ആണ്. സോ നിങ്ങൾക്ക് അത് നല്ലൊരു ട്രിപ്പും ആകും.

റോഷൻ :അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എനിക്കും ഓക്കെ.

അനിൽ :അപ്പോൾ നിനക്ക് പറ്റിയ ഒരു സമയം കണ്ടെത്തി അറിയിക്ക്.

റോഷൻ :ഓക്കേ ചേട്ടാ.

അവർ മൂന്നുപേരും സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി വന്നു. മൃദുലയും നിമ്മിയും അവരെ നോക്കി തിയേറ്ററിന്റെ സ്റ്റെയറിൽ നിൽപ്പുണ്ട് ആയിരുന്നു. റോഷൻ അവരുടെ കൂടെ ചിരിച്ചു സംസാരിച്ചു ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നിമ്മിയ്ക്ക് സമാധാനം ആയി. പ്രശ്നം ഒന്നും ഇനി ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് ആയിരുന്നു റോഷന്റെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് തോന്നിയത്. റോഷനും അരുണും അനിലും നിമ്മിയുടെയും മൃദുലയുടെയും അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.

റോഷൻ :അപ്പോൾ നമുക്ക് പോകാം.

നിമ്മി തലയാട്ടി, മൃദുലയുടെ നോട്ടം അരുണിന്റെയും അനിലിന്റേയും മുഖത്തേക്ക് ആയിരുന്നു. അപ്പോൾ ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിലും അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ ഒരു യാത്രമൊഴി ഉള്ളത് പോലെ അവർക്ക് തോന്നി. റോഷൻ അരുണിനും അനിലിനും കൈ കൊടുത്തു കൊണ്ട് പുറത്തേക്കു നടന്നു ഒപ്പം നിമ്മിയും മൃദുലയും. അവർ രണ്ട് പേരും നടക്കുമ്പോൾ ഇളകി തെറിക്കുന്ന നിതംബരങ്ങൾ കണ്ട് അനിലിന്റെയും അരുണിന്റെയും സാധനം കമ്പി ആയി നിന്നു.

കളി കഴിഞ്ഞു ഹാഫ് ഡേയ് സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് അപ്പോൾ തോന്നിയില്ല. ദിവ്യ ടീച്ചറുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും ആഹാരം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു ദിവ്യയുടെ കൂടെ കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.

ദിവ്യ :ഇനി എന്നാൽ വീട്ടിലേക്കു പൊയ്ക്കോ, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോരെ.

അഞ്ജലി :ഉം..

ദിവ്യ :എന്താ ടീച്ചറെ മുഖം വല്ലാതെ വാടി ഇരിക്കുന്നത്.. !

അഞ്ജലി :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല ടീച്ചറെ !

ദിവ്യ :നല്ല പോലെ സുഖം കിട്ടിയില്ലേ !!

അഞ്‌ജലി :അതല്ല ടീച്ചറെ..

ദിവ്യ :പിന്നെ സാർ പെട്ടന്ന് പോയത് കൊണ്ട് ആണോ !!

അഞ്‌ജലി :പുള്ളിക്കാരൻ വല്ലതെ ദേഷ്യം കൊണ്ടാണ് പോയത്.

ദിവ്യ :അതാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്, പിന്നെ ആർക്കായാലും ദേഷ്യം വരില്ലേ. ദേ ഇപ്പോളും ടീച്ചറുടെ ഹസ്ബൻഡ് ഒരു കുഴപ്പമില്ലാതെ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത് എന്ത് കൊണ്ട് ആണെന്ന് അറിയാല്ലോ. ടീച്ചറെ അത്രയ്ക്കും ഇഷ്ടം ആണ് സാറിന് അത്‌ കൊണ്ട് ആണ് ടീച്ചർ ഒന്നും പറയാത്തത് കൊണ്ട് ഇപ്പോളും ടീച്ചറുടെ ഹസ്ബന്റിനെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ വെറുതെ വിട്ടിരിക്കുന്നത്.

അഞ്ജലി :ഞാൻ എന്താ വേണ്ടത് ടീച്ചർ പറ.

ദിവ്യ :കഴിഞ്ഞത് എല്ലാം മറക്കണം, ടീച്ചർക്ക് പറ്റിയ ഒരു അബദ്ധം ആയിരുന്നു ആ കല്യാണം. എന്നിട്ട് ഇനി മുതൽ വേണം ജീവിച്ചു തുടങ്ങാൻ.

അഞ്‌ജലി :അപ്പോൾ മോള് !!!

ദിവ്യ :അതൊക്കെ നിയമപരമായി നോക്കിയാൽ പോലും ടീച്ചറുടെ കൂടെ വരിക ഉള്ളൂ. പിന്നെ അവൾക്ക് ആരുടെ കൂടെ നില്ക്കാൻ ആണ് താല്പര്യം എന്ന് നോക്കി മതി. കഴിവതും ഒരുപാട് നിർബന്ധിക്കാൻ പോകേണ്ട. അവൾക്ക് പ്രായം ഉറപ്പിച്ച പെണ്ണ് ആണ് അവൾക് തീരുമാനം എടുക്കാൻ പക്വത ഇപ്പോൾ ഉണ്ട് പിന്നെ കഴിവതും നോക്കി ആലോചിച്ചു നീങ്ങിയാൽ മതി.

അഞ്ജലി :എന്ന് വെച്ചാൽ !!!

ദിവ്യ :അവൾക്ക് അച്ഛന്റെ കൂടെ നില്ക്കാൻ ആണ് താല്പര്യം എങ്കിൽ അങ്ങനെ തന്നെ വിട്ടേക്ക്.

അഞ്‌ജലി :അതെന്താ !!!

ദിവ്യ :ഡിവോഴ്സ് ആയി കഴിഞ്ഞാൽ മോള് കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ എല്ലാം കൃത്യമായി നടക്കണം എന്നില്ല. വിശ്വനാഥൻ സാറിന് ടീച്ചറെ കാണാൻ വരുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ മോൾ അവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ആയിരിക്കും.

അഞ്ജലി :അഹ്…

ദിവ്യ :ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിൽ ആയോ??

അഞ്‌ജലി :ഉം.

ദിവ്യ :എന്ന് കരുതി അവളെ വിട്ട് ഒഴിഞ്ഞു പോകണം എന്നോ ഒന്നും അല്ല കേട്ടോ. അവൾക്ക് ടീച്ചറുടെ എല്ലാ കെയറും സപ്പോർട്ടും ഉണ്ടാവണം. പിന്നെ കഴിവതും അവളെ ഹോസ്റ്റലിൽ നിർത്തി പഠിപ്പിക്കാൻ നോക്ക് അതാണ് നല്ലത്.

അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി. ഇനി ഒരു പ്രശ്നം ഭർത്താവിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ ചിലപ്പോൾ അവൾ നല്ല പോലെ പൊട്ടി തെറിക്കും അതിനുള്ള വെടി മരുന്ന് ദിവ്യ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിറച്ചു കഴിഞ്ഞു. അഞ്‌ജലി തലയ്ക്കു കൈ കൊടുത്തു കുത്തി ഇരിക്കുനത് കണ്ടപ്പോൾ ദിവ്യ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞു അഞ്‌ജലി തിരികെ വീട്ടിലേക്ക്‌ പോയി.

വിശ്വനാധന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടന്ന് അയാൾ ഫോൺ ഡിസ്പ്ലേ നോക്കി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ ഫോണുമായി ഓരത്തേക്ക് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ സംസാരത്തിന്റെ എളിമ കണ്ടാൽ ആരും ഞെട്ടി പോകും. അമർ തൊട്ട് അടുത്ത് ഇതെല്ലാം കണ്ട് കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. കാര്യം എന്താണ് എന്ന് അവനും പിടികിട്ടിയില്ല. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഫോൺ താഴ്ത്തി വെച്ച് കൊണ്ട് അയാൾ തിരികെ സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു.

അമർ :എന്താണ് !?? എന്താണ് പ്രശ്നം വല്ലതും !!

വിശ്വനാഥ്‌ന്റെ മുഖം വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അമർ ചോദിച്ചു.

വിശ്വനാഥൻ :എബ്രഹാം !!!

അത്‌ കേട്ടതും അമറും ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദത പാലിച്ചു.

അമർ :ഇങ്ങോട്ട് ആണോ?

വിശ്വനാഥൻ :ഉം.

(ഒരു ചെറിയ ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് ആവശ്യം ആയത് കൊണ്ട് കുറച്ചു ഒന്ന് പുറകിലേക്ക് പോയി നോക്കാം. എബ്രഹാം ആരാണ് അയാൾ? എന്ന് ആകും എല്ലാരുടെയും ചോദ്യം? മറ്റാരും അല്ല, വിശ്വനാഥൻ ആദ്യം മിഥുലപുരിയിൽ എത്തുമ്പോൾ അയാളുടെ കൈയിൽ ഉള്ളത് കുറച്ചു വിഴിപ്പ് ഏറിയ ഭാണ്ഡ കെട്ടുകൾ മാത്രം ആയിരുന്നു. അന്ന് വിശ്വനാഥൻ ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു പക്ഷേ അയാളെ ഇന്ന് കാണുന്ന നിലയിൽ എത്തിച്ചത് എബ്രഹാം ആയിരുന്നു. എബ്രഹാം ആദ്യം ആയി വിശ്വനാഥനെ കാണുന്നത് ഒരു പാർട്ടി കൊലപാതകം ആയി സംബന്ധിച്ച് ആണ്. അന്ന് എബ്രഹാം വേരുറച്ചു വരുന്ന കാലം പിന്നെ കൈ ആളായി വിശ്വനാഥൻ കൂടെ കൂടി. എബ്രഹാം എന്നാൽ ഈ ചെറിയ ഏരിയയിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കാൻ തയ്യാർ അല്ലായിരുന്നു.

തന്റെ ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നോക്കി നടത്താനും പാർട്ടിയെ മുൻപോട്ടു നയിക്കാനും വിശ്വനാഥനെ പ്രാപ്തനാക്കിയ ശേഷം ആണ് അയാൾ അവിടം വിട്ടത്. അയാൾ പിന്നീട് കാലുറപ്പിച്ചത് കേന്ദ്രത്തിൽ ആയിരുന്നു അവിടെ ഇരുന്നു എല്ലാം നോക്കി കണ്ടു. ചെയ്യേണ്ടത് എന്താണ് എന്ന് അയാൾ പറയും പാർട്ടിയും അനുയായികളും അതിനു അനുസരിച്ചു നീങ്ങും. ഇപ്പോൾ അയാൾ ആ മണ്ണിലേക്ക് തിരിച്ചു വരിക ആണ് അതിനു ഒരു കാരണം ഉണ്ട് !!!!ഇനി അതിലേക്ക് പോകാം .

അമർ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

അമർ :അല്ല ഇലക്ഷൻ പ്രമാണിച്ചു വരുന്നത് ആണോ.

വിശ്വനാഥൻ :ഉം.

അമർ :ഓഹ് എത്ര നാൾ ഇവിടെ കാണും എന്ന് വല്ല വിവരവും ഉണ്ടോ.

വിശ്വനാഥൻ :അറിയില്ല. പാർട്ടിയിൽ അങ്ങേർക്ക് ഉള്ള സ്ഥാനം എവിടെ ആണെന്ന് നിനക്ക് അറിയാല്ലോ. പാർട്ടിയെ അഭിമുഖീകരിച്ചു കുറച്ചു പ്രസംഗം, ജാഥ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്തും പാർട്ടി ഈ തവണ ഇവിടെ ജയിച്ചേ തീരു.

അമർ :അതിന് എന്താ പ്രശ്നം ഇവിടെ നമ്മൾ ജയിക്കും എന്ന് ഉറപ്പ് അല്ലെ.

വിശ്വനാധൻ :ഈ ഉറപ്പ് കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞ തവണ എന്തായി. ഒരു ഭൂരിപക്ഷ വിജയം എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല. എത്രത്തോളം ഓട്ടു മറിഞ്ഞു അപ്പുറത്തേക്ക്.

അമർ :ഉം.

വിശ്വനാഥൻ :അതാണ് അങ്ങേരു നേരിട്ട് വരുന്നതും ഇതെല്ലാം ചെയ്യുന്നതും. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് അയാൾ ഇവിടെ എത്തുമ്പോൾ നോക്കുന്ന ഇടത് എല്ലാം നമ്മുടെ കൊടിയും പോസ്റ്ററും ആയിരിക്കണം. നിനക്ക് പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായോ !!

അമർ :ഇനി ഈ മിഥുലപുരിയിൽ ഒരു പാർട്ടിയുടെ മാത്രം കൊടിയും പോസ്റ്ററുകളും മതി.

വിശ്വനാഥൻ :അതെ എന്ന് കരുതി അടിക്കും വഴക്കിനും ഒന്നിനും ഇപ്പോൾ മുതിരരുത്. നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ഇലക്ഷൻ ആണ് പ്രധാനം. അത് കൊണ്ട് എല്ലാം ക്ഷമിക്കുക. പിന്നെ വെറുതെ ഓരോ മീറ്റിംഗ് എന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞു എല്ലാരേയും വിളിച്ചു കൂട്ടി. ഇലക്ഷൻ പ്രമാണിച്ചു ഉള്ള എല്ലാ പരുപാടിയും കുറച്ചു കൂടി ഊർജ്ജ സുലത ആക്കുക.

അമർ :ഉം ശെരി.

അമർ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു ടേബിൾ മുകളിൽ ഇരുന്ന ഫോൺ എടുത്തു.

വിശ്വനാഥൻ :അപ്പു എവിടെ???

അമർ :അവൻ എസ്റ്റേറ്റിൽ ഉണ്ട്?

വിശ്വനാഥൻ :ഉം, സ്ഥാനാർഥി സ്ഥാനത്തു നിന്ന് മാറ്റിയതിൽ അവന് നല്ല വിഷമം കാണും നീ വേണം അത് പറഞ്ഞു മനസിൽ ആക്കാൻ. പിന്നെ അവൻ ഒരിക്കലും നമ്മളിൽ നിന്ന് അകന്നു നിൽക്കാനും പാടില്ല.

അമർ :ഉം ശെരി.

വിശ്വനാഥൻ :അപ്പോൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു ചെറിയ മീറ്റിംഗ് വിളിച്ചു എബ്രഹാം സാർ വരുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞേക്ക്.അത്‌ കൊണ്ട് പാർട്ടിയുടെ പ്രവർത്തന കാര്യങ്ങളും എല്ലാം.

അമർ :ഉം.

അമർ മെല്ലെ പുറത്തേക്കു പോയി. വിശ്വനാഥൻ സോഫയിൽ ചാരി ഇരുന്നു. വിശ്വനാഥന്റെ മനസ്സിൽ അയാൾ തിരിച്ചു വന്നു ഇനി ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കുമോ എന്നൊരു ഭയം അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ താൻ അയാളുടെ അടിമ ആകേണ്ടി വരും. പിന്നെ തനിക്ക് എന്ത് വിലയാണ് ഈ നാട്ടിൽ പക്ഷേ അയാളെ എതിർത്തു കൊണ്ട് ഈ നാട്ടിൽ ജീവിക്കുവാൻ ഒരിക്കലും സാധിക്കുകയില്ല. പെട്ടന്ന് ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി ഡിസ്പ്ലേയിൽ അയാൾ ഇത്രയും നേരം മനസ്സിൽ കരുതിയ ആളുടെ പേര് തെളിഞ്ഞു. “എബ്രഹാം “.പെട്ടന്ന് തന്നെ വിശ്വനാഥൻ പെട്ടന്ന് കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.

വിശ്വനാഥൻ :ഹലോ, ആ ഭായ് പറഞ്ഞു കൊള്ളൂ.

എബ്രഹാം :ആ അത് കുറച്ചു മുൻപ് വിളിച്ചപ്പോൾ കുറച്ചു തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു അത് ആണ് ഞാൻ പെട്ടന്ന് കട്ട്‌ ചെയ്തത്. പിന്നെ നാട്ടിൽ എങ്ങനെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഉഷാർ ആയിട്ട് ഓടുന്നുണ്ടോ??

വിശ്വനാഥൻ :അതെ ഭായ് എല്ലാം വളരെ ഭംഗിയായി പോകുന്നുണ്ട്.

എബ്രഹാം :ഉം ഗുഡ്,, പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചത് എന്താണ് എന്ന് വെച്ചാൽ ഞാൻ ചിലപ്പോൾ ഒൺ വീക്ക്‌ അവിടെ കാണും അത്‌ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പോരും.

സത്യത്തിൽ അപ്പോൾ ആണ് വിശ്വനാഥന് ശ്വാസം നേരെ വീണത്.

വിശ്വനാഥൻ :അതിനെന്താ ഭായ് ഒരു വീക്കോ രണ്ട് വീക്കോ വേണേൽ ഒരു മാസം വേണേലും ഇവിടെ തങ്ങാമല്ലോ.

എബ്രഹാം :വിശ്വാ എനിക്ക് അവിടെ വന്നു നില്ക്കാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് പക്ഷേ ഇവിടെ കാര്യങ്ങൾ പിന്നെ ആര് നോക്കും.

വിശ്വനാഥൻ :എല്ലാം ഭായിയുടെ ഇഷ്ടം !!!

എബ്രഹാം :പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ച കാര്യം മറ്റൊന്നും അല്ല. നമ്മുടെ സ്ഥാനാർഥി ആയി ഇപ്പോൾ നിൽക്കുന്ന ആ പെൺകുട്ടി ഏതാണ്???

വിശ്വനാഥൻ:അത് സാറിന് നല്ല പോലെ അറിയും എന്റെ മകൾ ആണ്.

എബ്രഹാം :സംഗീത മോളോ !!!

വിശ്വനാഥൻ :അതെ.

എബ്രഹാം :അവൾ അങ്ങ് വളർന്നു വലിയ പെണ്ണ് ആയല്ലോ. അല്ല അവൾ പഠിക്കുക അല്ലാരുന്നോ.

വിശ്വനാഥൻ :അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഭായ്.

എബ്രഹാം :ഉം കുട്ടികൾ ഒക്കെ വളർന്നു വലുതായി അല്ലെ.

വിശ്വനാഥൻ :ഉം.

എബ്രഹാം :അല്ല അവളുടെ കല്യാണം ഒന്നും ആയില്ലേ !!!

വിശ്വനാഥൻ :അത് അത് ഭായ് !!!

എബ്രഹാം :എന്താടോ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം !!

വിശ്വനാഥൻ :അവൾ ഹൈദരാബാദ് പഠിക്കുന്ന ടൈം ഒരു അഫൈർ ഉണ്ടായിരുന്നു.

എബ്രഹാം :ഓഹ് എന്നിട്ട്

വിശ്വനാഥൻ :എന്നിട്ട് എന്താകാൻ ഞങ്ങൾ ഒന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല അല്ല അവൾ ഞങ്ങളോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് വേണം പറയുവാൻ.

എബ്രഹാം :താൻ അന്വേഷിച്ചോ അവനെ കുറിച്ച്.

വിശ്വനാഥൻ :അതൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഇനി കാര്യമില്ല ഭായ്.

എബ്രഹാം :എന്താടോ !!എന്ത് പറ്റി?

വിശ്വനാഥൻ :ആ പയ്യൻ ഒരു ആക്‌സിഡന്റിൽ മരിച്ചു പോയി.

എബ്രഹാം :ഒഹ്ഹ്ഹ്. എന്നിട്ട് എന്തായി !!!

വിശ്വനാഥൻ :മരിച്ചു പോയി എങ്കിലും അവർ അത് വരെ ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാർ പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു ജീവിച്ചിരുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ മരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ വയറ്റിൽ അവന്റെ കുഞ്ഞു ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് അവളോട്‌ അപ്പോൾ ഒന്നും പറയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയിരുന്നു. പിന്നെ നാട്ടിൽ വന്നു ഇവിടെ നമ്മുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ ഞാൻ അവളെ ഏല്പിച്ചു.

എബ്രഹാം :പിന്നെ താൻ എന്തിനാ അവളെ സ്ഥാനാർഥി ആക്കിയത് അവൾക്ക് ഇതൊക്കെ വശം ഉണ്ടോ.

വിശ്വനാഥൻ :ഭായ്ക്ക് അറിയാല്ലോ അവസ്ഥ ആദ്യം സ്ഥാനാർഥിയായി ഉറപ്പിച്ചിരുന്നത് നമ്മുടെ അപ്പുവിനെ ആയിരുന്നു അത് എല്ലാവരും ഉറപ്പിച്ചതും ആണ്. പക്ഷേ അവന് ജനങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ അത്രയ്ക്കു വലിയ ഒരു സ്വാതീനം ഒന്നും ഇല്ല പിന്നെ അറിയാല്ലോ എന്റെ പിള്ളേർ അല്ലെ കുറച്ചു റൗഡി തരം ഒക്കെ കൈയിൽ ഉണ്ട്. സംഗീത ആകുമ്പോൾ നല്ല പടിപ്പുണ്ട്, അതിലുപരി ഒരുപാട് ആൾക്കാർക്ക് ചികിത്സ ഒക്കെ കൊടുക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവളെ പലർക്കും പരിചയവും ഉണ്ട്. അത് കൊണ്ട് അവളെ നിർത്താം എന്ന് കരുതി.

എബ്രഹാം :ഉം നല്ല തീരുമാനം, എനിക്ക് നിന്നിൽ അഭിമാനം ഉണ്ട്. ഇവിടെ ഞാൻ ഇരിക്കുമ്പോളും വാലറ്റത്തു നീ ഉള്ളത് എനിക്ക് ഒരുപാട് ആശ്വാസം ആണ്. നിന്റെ തീരുമാനം എപ്പോഴും പാർട്ടിയ്ക്ക് ഗുണം മാത്രമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളു.

വിശ്വനാഥൻ :ഭായ് എന്നേ പഠിപ്പിച്ചത് ഞാൻ അത് പോലെ നടത്തി കാണിക്കുന്നു അത്ര മാത്രം.

എബ്രഹാം :ഉം പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചത് മറ്റൊരു കാര്യം പറയാൻ ആണ് സത്യത്തിൽ പാർട്ടിയുടെ കാര്യത്തിന് മാത്രം ആയി അല്ല ഞാൻ ഇപ്പോൾ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നത്. ഇന്നലെ രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് ആണ് നമ്മുടെ നോമിനിയുടെ പിക് കണ്ടത് സത്യം എനിക്ക് ഇപ്പോളും വിശ്വാസം വരുന്നില്ല അത് നമ്മുടെ സംഗീത മോള് ആണോ എന്ന്. ഞാൻ അവളുടെ ചെറുപ്പത്തിൽ നാട്ടിൽ നിന്ന് ഇങ്ങ് പോരുന്നത് അല്ലെ. പിന്നെ പലപ്പോഴും നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് അല്ലാതെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു ആരെയും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ.

വിശ്വനാഥൻ അയാളുടെ പോക്ക് എങ്ങോട്ട് ആണ് എന്ന് ഊഹിച്ചു. അവളെ കുറിച്ച് മാത്രം ആയിരുന്നു അയാളുടെ സംസാരം. അയാൾ പണ്ട് മുതലേ ഒരു സ്ത്രീ ലംബടൻ ആയിരുന്നു എന്ന് തനിക്ക് നല്ലത് പോലെ അറിയാം.

എബ്രഹാം :സത്യത്തിൽ അവളെ കണ്ടു കൊണ്ടാണ് ഞാൻ നാട്ടിൽ വരെ ഒന്ന് വരാമെന്ന് കരുതിയത്.

വിശ്വനാഥന് ഉത്തരം മുട്ടിയ നിമിഷം. അയാൾ മൗനം പാലിച്ചു നിന്നു.

എബ്രഹാം :നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ എന്റെ സ്വഭാവം ആഗ്രഹിച്ചത് നേടി മാത്രമേ ഉള്ളു ശീലം. പിന്നെ ഒരിക്കലും ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല അവൾ നമ്മുടെ കുട്ടി ആയിരുന്നു എന്ന്. എന്നാലും അവളെ മോഹിച്ചു പോയി അറിയാതെ. നിന്നോട് കൂടുതൽ പറഞ്ഞു പൊലിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല.

എന്നാൽ ഞാൻ വെക്കുന്നു മറ്റന്നാൾ കാലത്ത് ഫ്ലൈറ്റ്ന് ഞാൻ വരും പിന്നെ ഈ കാര്യം ഞാനും നീയും പിന്നെ അവളും മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതി.

വിശ്വനാഥൻ :ഉം.

അപ്പോഴേക്കും എബ്രഹാം ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു. വിശ്വനാധൻ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. ഇനി എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ചു അയാൾക്ക്‌ തന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു. എന്നാലും അവളോട്‌ ഈ കാര്യം പറയാതെ പറ്റില്ലല്ലോ. അവളെ ഒരിക്കൽ കളിച്ചത് അല്ലെ പിന്നെ തനിക്ക് എന്ത് സെന്റിമെൻസ് രണ്ടാമത്തെ കളിയും റെഡി ആയത് ആയിരുന്നു. ആഹ്ഹ് അവൾ ആയിട്ട് എടുത്ത തീരുമാനം അല്ലെ അവളോട്‌ തന്നെ അതിന്റെ പോം വഴി ചോദിക്കാം. അയാൾ ഫോൺ എടുത്തു സംഗീതയുടെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു.

സംഗീത :ഹലോ

വിശ്വനാഥൻ :മോളെ നീ എവിടെ ആണ്.

സംഗീത :ഞാൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ട് എന്താ !

വിശ്വനാഥൻ :ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് എപ്പോൾ ഇറങ്ങി !!?

സംഗീത :ഉം ഇന്ന് കുറച്ചു നേരത്തെ ഇറങ്ങി, ഇന്ന് എമർജൻസി കേസ്കൾ ഒന്നും വന്നില്ല.

വിശ്വനാഥൻ :ഉം.

സംഗീത :എന്താ അച്ഛാ!!എന്തെങ്കിലും കാര്യം ഉണ്ടോ??

വിശ്വനാഥൻ :ഉം ഉണ്ട്. നീ ഫ്രീ ആണെങ്കിൽ നമ്മുടെ ക്ലബിലേക്ക് വാ.

സംഗീത :എന്താണ് വല്ല പ്രശ്നം ആണോ?

വിശ്വനാഥൻ :ഉം കുറച്ചു സീക്രെട് ആണ്.

സംഗീത :ഉം ഒക്കെ ദേ ഇപ്പോൾ വരാം.

സംഗീത ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു റൂമിലേക്ക് പോയി. വിശ്വനാഥൻ കാർ എടുത്തു ക്ലബ്ബിലേക്ക് പോയി. അപ്പോഴേക്കും സമയം ഏതാണ്ട് വൈകുന്നേരം ആയി. ക്ലാസ്സ്‌ എന്ന് പറഞ്ഞു കറങ്ങാൻ പോയ നമ്മുടെ മൃദുല കുട്ടി വീട്ടിലേക്ക്‌ വന്നു കയറിയത് അപ്പോൾ ആയിരുന്നു. വന്നു കയറും വരെയും അവളുടെ ചിന്ത മുഴുവൻ തിയേറ്ററിൽ ആയിരുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് കയറി ഉള്ളിലേക്ക് പോയി അവിടെ അഞ്‌ജലി പാചകത്തിൽ ആണ്.

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി. അഞ്‌ജലിയുടെ മുഖത്തു അപ്പോളും കാലത്ത് വിശ്വനാഥൻ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോയ വിഷമം പ്രകടമായിരുന്നു. രണ്ട് പേരും അന്യോന്യം മറച്ചു വെച്ച് കൊണ്ടുള്ള ആ നല്ല ഒന്നാന്തരം കലാപരിപാടി ആണ് നടന്നത് എല്ലാം. അവർ പരസ്പരം നല്ല പോലെ അഭിനയിച്ചു തകർക്കുക ആണ്. “അമ്മ വേലി ചാടിയാൽ മോള് മതില് ചാടും “എന്ന് കേട്ടിട്ട് ഇല്ലേ അത്ര തന്നെ. അഞ്‌ജലി അറിയുന്നില്ല മൃദുലയുടെ സ്വഭാവം മാറിയ കാര്യം ഒന്നും. അവൾ ഇപ്പോഴും ചെറിയ പെണ്ണ് ആണ് എന്നാണ് അഞ്‌ജലിയുടെ വിചാരം. പുതിയ ബന്ധങ്ങൾ അഞ്‌ജലിയെ നന്നായി മാറ്റം വരുത്തി അത് കൊണ്ട് ആകാം അവൾക്ക് ഇപ്പോൾ മൃദുലയുടെ കാര്യത്തിൽ പോലും വലിയ ചിന്ത ഒന്നും ഇല്ലാതെ ആയത്. മൃദുല ബാഗ്‌ ഉള്ളിൽ വെച്ച് പുറത്തേക്ക് വന്നു പ്ലേറ്റ് എടുത്തു കഴുകി.

അഞ്‌ജലി :വന്നിട്ട് നിനക്ക് ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ട് കഴിച്ചാൽ പോരെ. ഇതൊന്നും ആരും എടുത്തു കൊണ്ട് പോകില്ലല്ലോ.

മൃദുല :ഓഹ് കഴിച്ചിട്ട് കുളിച്ചെന്ന് കരുതി ലോകം അവസാനിക്കാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ലല്ലോ.

അഞ്‌ജലി :നീ ബസ് യാത്ര ഒക്കെ ചെയ്തു വന്നതല്ലേ അത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞത് ആണ്.

മൃദുല :ഉം എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഭയങ്കര താല്പര്യം ഉള്ള ഒരാളെ,, എനിക്ക് അറിഞ്ഞു കൂടെ !!!

മൃദുലയുടെ മുള്ള് വെച്ചുള്ള സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് പെട്ടന്ന് നെഞ്ച് ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. അഞ്‌ജലി മൃദുലയെ നോക്കി.

അഞ്‌ജലി :നീ എന്താ ഒരു മാതിരി കൊള്ളിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത്. !!

മൃദുല :ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. പിന്നെ ചിലരുടെ പ്രവർത്തികൾ കാണുമ്പോൾ എന്തോ അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നുന്നു.

അഞ്‌ജലി :ആരുടെ എന്ത് പ്രവൃത്തി !!? നിനക്ക് എന്താ പെണ്ണെ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചോ.

മൃദുല :ഞാൻ നോർമൽ ആണ് അല്ല സത്യം പറ അന്നത്തെ പോലെ അച്ഛനോട് പറയാതെ ഇന്നും വല്ല ഇന്റർവ്യൂന് പോയത് ആണോ ഇന്നും അല്ല ഞാൻ വരുമ്പോൾ അമ്മ കുളിച്ചു വരുന്ന സമയം ആണ്. ഇപ്പോൾ പാചകം വരെ എത്തി അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചത് ആണ്.

അഞ്‌ജലി :ഉം നല്ല ജോലി അന്വേഷിക്കുന്നത് നമുക്ക് വേണ്ടി തന്നെ അല്ലെ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും അല്ലല്ലോ. നിന്റെ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞിട്ട് തലയിൽ കേറില്ലല്ലോ.

മൃദുല :അന്ന് എനിക്ക് പകരം അച്ഛൻ ആണ് വന്നിരുന്നത് എങ്കിൽ അമ്മയുടെ എല്ലാ സ്പെഷ്യൽ ഇന്റർവ്യുവും അന്ന് കൊണ്ട് പൊളിഞ്ഞേനെ.

തന്നെ അമറിന്റെ കൂടെ കണ്ട കാര്യം ആണ് അവൾ പറഞ്ഞത് എന്ന് അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. അഞ്‌ജലി ഒരു നിമിഷം കണ്ണുകൾ അടച്ചു അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. മൃദുല പ്ലേറ്റിൽ ആഹാരം എടുത്തു ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അവൾ ആഹാരം കഴിക്കുമ്പോൾ കൈയിൽ മൊബൈൽ ഫോൺ ഉണ്ടായിരുന്നു.

അപ്പോഴേക്കും സംഗീത ക്ലബ്ലിൽ എത്തി അവളെ കാത്തു വിശ്വനാഥൻ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. സ്വാഭാവികം ആയി ആരും തന്നെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല കൂടെ അപ്പോൾ. ക്ലബിൽ ധാരാളം സുഹൃത്തുക്കൾ ഉള്ള അച്ഛൻ എന്തിനു മാറി ഇരിക്കണം എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു. പക്ഷേ കൂടുതൽ ആലോചിക്കാതെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ചെന്നു. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇരിക്കാൻ കൈ കാണിച്ചു.

സംഗീത :എന്താ അച്ഛാ എന്ത് പറ്റി, എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചത്?

വിശ്വനാഥൻ :ഒരു ഇമ്പോര്ടന്റ്റ്‌ കാര്യം നിന്നോട് പറയാൻ ഉണ്ട് അതിനാണ് വിളിപ്പിച്ചത്.

സംഗീത :എന്താണ് അച്ഛാ?

വിശ്വനാഥൻ :കുറച്ചു മുൻപ് ഭായ് വിളിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു.

സംഗീത :അങ്കിൾ വരുന്നുണ്ടോ അത് നന്നായി, അങ്കിൾ വന്നാൽ ആൾക്കാരെ വാചകം അടിച്ചു കൈ അടി മേടിക്കാൻ മിടുക്കൻ ആണ്.

വിശ്വനാഥൻ :അത് അറിയാം മോളെ പക്ഷേ അങ്കിൾ വരുന്നത് മറ്റൊരു കാര്യത്തിനും കൂടിയാണ്. മോളോട് അത് എങ്ങനെ പറയണം എന്ന് ആണ് !!

സംഗീത :എന്താ അച്ഛാ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം?

വിശ്വനാഥൻ :ഭായ് രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് ആണ് നിന്റെ ഫോട്ടോ കണ്ടത്. അദ്ദേഹം അത് കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചത്. മോൾക്ക്‌ ഞാൻ എന്താണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത് എന്ന് മനസിലായോ?

സംഗീത അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.

വിശ്വനാഥൻ :അതെ മോളെ ഭായ്യെ എതിർത്താൽ ചിലപ്പോൾ നമ്മളുടെ സ്ഥാന മാനങ്ങൾ എല്ലാം നഷ്ടം ആകും. മോൾക്ക് മത്സരിക്കാനോ ഒന്നും കഴിയാതെ വരും അറിയാല്ലോ അയാളോട് മുട്ടി നില്ക്കാൻ നമ്മൾക്ക് ആവില്ല. ഈ കണ്ടതെല്ലാം അയാൾ നമുക്ക് തന്നതാണ്. അയാളുടെ ആവശ്യം മോള് ആണ്. ആലോചിച്ചു ഒരു തീരുമാനം എടുത്താൽ മതി.

വിശ്വനാഥൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. തൊട്ട് മുൻപിൽ റ്റിപ്പോയിൽ ഇരുന്ന കാറിന്റെ കീ എടുത്തു പുറത്തേക്കു നടന്നു. സംഗീത ഒരു നിമിഷം അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു. ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ ഒരു പാട് എടുത്തു നടന്നിട്ടുള്ള അങ്കിൾ തന്നെ ആണോ ഈ കാര്യം അവശ്യപെട്ടത് അവൾക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ചതി കുഴികൾ ഒരുക്കി കൊടുത്തപ്പോൾ അറിഞ്ഞില്ല താൻ കുഴിച്ച കുഴിയിൽ ഒരിക്കൽ താനും വീഴും എന്ന്. എന്തായാലും ഇനി എന്താകും എന്ന് അറിയാൻ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം അല്ലെ 🙄

തുടരും…💕💕💕