അനിതയുടെ യാത്ര 2

“അമ്മേ..എണീക്ക്…” ഒരു വശം ചേർന്ന് കിടക്കുന്ന അനിതയുടെ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് നീതു വിളിച്ചു.

“ഏഹ് മോളെ..” അനിത ഞെട്ടിയുണർന്നു കൈയും കാലുമൊക്കെ നിവർത്തി.

“അമ്മക്കെന്താ പനിയുണ്ടോ?” അനിതയുടെ നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് നീതു ചോദിച്ചു.

“ഇല്ലെടീ. ചെറിയ തലവേദന. അതുകൊണ്ട് കിടന്നതാ.” അനിതയിൽ കിടക്കയിൽ നിന്നെണീറ്റു.

“അയ്യോ സമയം എട്ടുമണി ആയോ?” ക്ലോക്കിൽ നോക്കികൊണ്ട്‌ അനിത ചോദിച്ചു.

“ബീനച്ചേച്ചി വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞതാ എന്നോട്.” ഹാളിലേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് നീതു പറഞ്ഞു. പിന്നാലെ അനിതയും ചെന്നു.

“ഹ്മ്മ്..” അനിത മൂളി. പിന്നെ അവിടെയുള്ള സോഫയിൽ ഇരുന്നു.

“പിന്നെയമ്മേ…ടൂറിന്റെ പൈസ കിട്ടിയോ?” അനിതയുടെ അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ടു നീതു ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്…എത്രയാ നീ പറഞ്ഞെ?” അനിത പകൽ നടന്ന സംഭവമോർത്ത് ചെറിയ വല്ലായ്മയോടെ പറഞ്ഞു.

“ആയിരത്തിഅഞ്ഞൂർ..” നീതു പ്രതീക്ഷയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ് അതൊക്കെ ഉണ്ട്.” അനിത അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“പോക്കറ്റ് മണി ഉണ്ടോ?” നീതു എണീറ്റ് അനിതയുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അതൊരു അഞ്ഞൂറോക്കെ പോരെ?” അനിത ചോദിച്ചു.

“ഓഹ് അതൊക്കെ മതി.” നീതു പെട്ടെന്ന് തന്നെ അനിതയുടെ മടിയിലേക്ക് കയറി.പിന്നെ രണ്ടുകയ്യും കഴുത്തിലൂടെ ഇട്ടശേഷം അനിതയുടെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു.

“താങ്ക്സ് അമ്മേ. അമ്മ സൂപ്പറാ.” സന്തോഷംകൊണ്ട് നീതു അനിതയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അനിത നീതുവിന്റെ പുറത്തു തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു.

“ഞാൻ ബീനചേച്ചിയോടു പറഞ്ഞിട്ട് വരാം.” അനിതയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒന്നുകൂടെ ചുംബിച്ചിട്ടു നീതു താഴേക്ക് സന്തോഷത്തിൽ ഇറങ്ങിയോടി.

ആറാം ക്ലാസ്സുകാരി നീതുവിന്റെ സന്തോഷം കണ്ടതോടെ അനിതയുടെ വിഷമമൊക്കെ പോയി. തന്റെ മകൾക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ, കുഴപ്പമില്ല എന്ന് അനിത കരുതി. പിന്നെ പോയി മേലൊക്കെ കഴുകി വന്നു. അപ്പോഴേക്കും ഒരു ബോക്സിൽ ചപ്പാത്തിയും വേറെ ഒരു പാത്രത്തിൽ കറിയുമായി നീതു വന്നു.

“ബീനച്ചേച്ചി തന്നതാ. അമ്മക്ക് തലവേദനയല്ലേ അതുകൊണ്ടു ഒന്നും ഉണ്ടാക്കേണ്ട. റസ്റ്റ് എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.” കിച്ചണിൽ കയറാൻ നിന്നിരുന്ന അനിതയോടു നീതു പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് അങ്ങനെ പ്രശ്‌നമൊന്നുമില്ല.” ബീനച്ചേച്ചിയുടെ കരുതൽ കണ്ടു ഇത്രയൊന്നും വേണ്ടിയില്ലായിരുന്നു എന്ന തോന്നലിൽ അനിത പറഞ്ഞു.

“അത് കുഴപ്പമില്ല. എന്തായാലും വാ ഇത് കഴിക്കാം.” ചപ്പാത്തിയും കറിയുമൊക്കെ മേശയിൽ വെച്ച് നീതു പറഞ്ഞു.

പിന്നെ അവർ രണ്ടുപേരും ഫുഡ് കഴിച്ചു. അതുകഴിഞ്ഞു അനിത ബീനചേച്ചിയോടു പോയി കുറച്ചുനേരം സംസാരിച്ചു. തലവേദന ഇല്ലായെന്ന് അനിത പറഞ്ഞേലും നന്നായി റസ്റ്റ് എടുക്കണമെന്ന് ബീനച്ചേച്ചി ഉപദേശിച്ചു. അങ്ങനെ ഒടുവിൽ അനിതയും നീതുവും കിടക്കാൻ വേണ്ടി ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കയറി.

നീതു ബെഡിൽ കയറിയിരുന്നു. അനിത ചീപ്പെടുത്തു കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് തന്റെ മുടി ചീകി. എണ്ണയൊക്കെ തേക്കുന്നതുകൊണ്ടു നല്ല തിളങ്ങുന്ന മുടിയായിരുന്നു. തന്റെ ഇടതുതോളിലൂടെ മുടിയെല്ലാം മുന്നിലേക്കിട്ട് അനിത ചീകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“അമ്മേ ഇന്ന് എന്നോട് ഒരു കുട്ടി പറഞ്ഞു അമ്മയുടെ മുടി സൂപ്പറാണെന്ന്.” അനിതയുടെ മുടി ചീകൽ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് നീതു പറഞ്ഞു.

“ആരാ അത്?” തിരിഞ്ഞുനോക്കാതെ അനിത ചോദിച്ചു.

“അത് ജോബിൻ എന്ന ഒരുത്തനാ. കുറച്ചപ്പുറത്താ വീട്. അമ്മ പി ടി എ മീറ്റിങ്ങിന് വന്നില്ലേ. അന്നാ അവൻ കണ്ടത്.” നീതു പറഞ്ഞു.

“എന്താ അവൻ പറഞ്ഞെ?” ചീപ്പ് അവിടെയുള്ള ചെറിയ ടീപ്പോയിൽ വെച്ച ശേഷം മുടിയെല്ലാം അനിത വാരികെട്ടി.

“അമ്മ അന്ന് മുടി മെടഞ്ഞല്ലേ ഇട്ടത്. അവന് അത് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമായി പോലും. അവന് ഇങ്ങനെ നീണ്ടമുടി ഉള്ളവരെ ഭയങ്കരഇഷ്ടമാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.” അനിതക്ക് സ്ഥലം കൊടുത്തുകൊണ്ട് നീതു ബെഡിന്റെ ഒരറ്റത്തേക്ക് നീങ്ങി.

“ഹ്മ്മ്..” അനിത മൂളി. പിന്നെ ബെഡിൽ കയറി പുതപ്പെടുത്തു നെഞ്ച് വരെ മൂടി.

“അവൻ ചോദിച്ചു അമ്മയുടെ മുടി ചീകാനൊക്കെ ഒരു ദിവസം വീട്ടിലേക്ക് വന്നോട്ടെ എന്ന്?” നീതു ഒരു വശം ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു അനിതയോടു ചോദിച്ചു.

“എന്നിട്ട് നീയെന്തുപറഞ്ഞു?” അനിത ചിരിച്ചു.

“അമ്മയോട് ചോദിച്ചിട്ടു പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞു.” അനിതയുടെ തോളിൽ തലവെച്ചുകൊണ്ടു നീതു പറഞ്ഞു.

“അവനെങ്ങനെയാ ആള്? പഠിക്കുമോ?” നീതുവിന്റെ തലയിൽ തഴുകി അനിത ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്…പഠിക്കുവൊക്കെ ചെയ്യും.” നീതു മറുപടി നൽകി.

“എന്നാ അവൻ വന്നോട്ടെ. നിനക്ക് കഴിഞ്ഞ എക്സാമിന് മാർക്ക് കുറവല്ലേ. നിന്നെ കുറച്ചു നേരം പഠിപ്പിക്കാനും പറയാം.” അനിത നീതുവിന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് നുള്ളി.

“അമ്മക്ക് എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്റെ മാർക്കിന്റെ കാര്യമേ പറയാനുള്ളു?” മുഖം കറുപ്പിച്ചുകൊണ്ടു നീതു പറഞ്ഞു.

“ആഹ് അത് മാത്രേ പറയാനുള്ളു.” അവളെ അനിത ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു.

“ഓഹ്” അനിതയിൽ നിന്ന് വിട്ടുമാറി കൈ മാറിൽ കെട്ടി നീതു ദേഷ്യത്തോടെ കിടന്നു.

“എടി നീ തെറ്റല്ലേ. ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ.” അനിത അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്..” നീതു വീണ്ടും അനിതയോടു ചേർന്ന് കിടന്നു. അനിത കയ്യെത്തിച്ചു ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി. അങ്ങനെ അവർ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു.

പിന്നീട് ഒരാഴ്ച്ച വലിയ സംഭവവികാസങ്ങളില്ലാതെ കടന്നു പോയി. അനിതക്ക് ജോലി പ്രൈമറി സെക്ഷനിലായതുകൊണ്ടു മറ്റേ പയ്യന്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ പിന്നീട് പെട്ടില്ല. നീതുവിന്റെ ടൂർ ഒക്കെ ഉറപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ സാധാരണപോലെ കുറച്ചു ദിവസം കടന്നു പോയി.

അങ്ങനെയിരിക്കെ അനിതക്ക് ഒരു ഫോൺ കാൾ വന്നു. അനിതയുടെ ഭർത്താവിന്റെ ബിസ്സിനെസ്സ് പാർട്ണർ ആയിരുന്നു അത്. നാല് ലക്ഷം രൂപ തന്നാൽ കേസ് ഒത്തുതീർപ്പാക്കാമെന്നും രാജീവിനെ ജയിലിൽ നിന്നിറക്കാമെന്നും അയാൾ പറഞ്ഞു. അനിതക്ക് അത്രയും പണം ഒപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു. അതോടെ അയാൾ തിരുവനന്തപുരത്തെ ഒരു ഓഫീസിൽ ചെന്ന് നേരിട്ട് കണ്ടു ഒത്തുതീർപ്പിലെത്താമെന്നു പറഞ്ഞു. അനിത പോവാൻ വേണ്ടി തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. രാജീവേട്ടൻ തനിക്ക്  വേണ്ടി ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ആരുടെ കാലുപിടിച്ചാണേലും രാജീവേട്ടനെ പുറത്തിറക്കണം.

കണ്ണൂരിലാണ് ഇപ്പൊ അനിത താമസിക്കുന്നത്. ഒരു ദിവസം രാത്രി ട്രെയിൻ കയറി കഴിഞ്ഞാൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അവിടെയെത്തും. അന്ന് രാത്രി തന്നെ അവിടെ നിന്നും കയറാം. എങ്കിൽ പിറ്റേന്നു രാവിലെ നാട്ടിലെത്താം. അങ്ങനെയായിരുന്നു അനിതയുടെ പ്ലാൻ. ബീനചേച്ചിയോടു കാര്യമെല്ലാം പറഞ്ഞു. ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമായതുകൊണ്ട് നീതുവിനെ ഒപ്പം കൂട്ടേണ്ട എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ബീനചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് നീതു സുരക്ഷിതയായതുകൊണ്ടു അനിതക്ക് ആ കാര്യത്തിൽ പേടിയില്ല.

അനിത പോവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് തുടങ്ങി. ഫോൺ വിളി കിട്ടിയ അന്ന് തന്നെ ബീനച്ചേച്ചി ലേഡീസ് കംപാർട്മെന്റിൽ പോവാനും വരാനുമുള്ള സീറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്‌തുകൊടുത്തു. അങ്ങനെ പിറ്റേദിവസം അനിത വൈകുന്നേരത്തോടെ ബസ്‌സ്റ്റോപ്പിൽ പോയി നിന്നു. അവിടെ നിന്ന് അരമണിക്കൂർ യാത്ര കഴിഞ്ഞാണ് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ.

സാധാരണകൊണ്ടു പോവാറുള്ള ബാഗ് തന്നെയായിരുന്നു അനിത എടുത്തിരുന്നത്. അതിൽ അടിവസ്ത്രങ്ങളും പിന്നെ അത്യാവശ്യസാധനങ്ങളും വെച്ചു. അധികമായി ഡ്രസ്സ് എടുത്തില്ല. ആവശ്യമെങ്കിൽ അവിടെ നിന്ന് വാങ്ങിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു ബീനച്ചേച്ചി പൈസ കൊടുത്തിരുന്നു. ഒരു മഞ്ഞച്ചുരിദാറും അതിനോട് മാച്ചായിട്ടുള്ള പാന്റുമാണ് അനിതയുടെ വേഷം. കയ്യിൽ സാധാരണയുള്ള സ്വർണവള ഊരിവെച്ചിരുന്നു. മുടി മെടഞ്ഞുകെട്ടി അറ്റത്തു ക്ലിപ്പ് ചെയ്‌തുവെച്ചു.

അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ബസ് വന്നു. നല്ല തിരക്കുണ്ട്. പക്ഷെ കേറാതെ പറ്റില്ല. അതിനാൽ എങ്ങനെയെങ്കിലും കയറാൻ തീരുമാനിച്ചു. അനിത ബാഗിൽ നിന്ന് പൈസ എടുത്തു കയ്യിൽ പിടിച്ചു. നല്ല തിരക്കായതുകൊണ്ടു കണ്ടക്ടർ

ഡോറിന്റെ അവിടെ നിന്ന് കയറുന്നവരുടെ പക്കൽനിന്നും അപ്പൊ തന്നെ പൈസ വാങ്ങിക്കുന്നുണ്ട്. അനിത പൈസ കൊടുത്തു കയറി. ഉന്തിയും തള്ളിയും ഒരുവിധം അനിത കുറച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് കയറി നിന്നു.

വണ്ടി ഓടിത്തുടങ്ങി. മുന്നിലും പിന്നിലൊമൊക്കെ ആളുകൾ ഉണ്ടായതുകൊണ്ട് അനിത ഞെരങ്ങി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. ബാഗ് സീറ്റിലിരിക്കുന്ന ഒരു ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു ഒരു കൈ മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ് തന്റെ നിതംബങ്ങളിൽ എന്തോ തഴുകുന്നത് പോലെ അനിതക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. അനിത തിരിഞ്ഞുനോക്കി. പക്ഷെ അൽപം പ്രായം ചെന്ന ഒരു സ്ത്രീയാണ് പിന്നിലുള്ളത്. അവരെണെങ്കിൽ പുറത്തോട്ട് നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. തിരക്കും വൈകുന്നേരമായതുകൊണ്ടുള്ള ഇരുട്ട് ചെറുതായി വീണതിനാൽ അടുത്തുള്ളവരെയൊന്നും വ്യക്തമായി കാണുന്നില്ല. തോന്നിയതാവുമെന്ന് കരുതി അനിത നേരെ നിന്നു. പക്ഷെ വീണ്ടും തഴുകുന്നത് തുടർന്നു. അനിത മെല്ലെ ഒരു കൈ പിന്നിലോട്ട് കൊണ്ടുപോയി. പെട്ടെന്ന് അനിതയുടെ കൈ വേറെ ആരുടെയോ കൈയിൽ തട്ടി. അത് പിടിക്കാൻ അനിത ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നെ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ശല്യമില്ലായിരുന്നു.

അടുത്തസ്റ്റോപ്പ് എത്തി. അനിതയുടെ പിന്നിൽ നിന്നിരുന്ന സ്ത്രീ ഇറങ്ങി. അവിടെ നിന്ന് ഒരുപാട് പേർ കയറി. അതോടെ വീണ്ടും തിരക്ക് കൂടി. അനിത മുന്നിലുള്ള ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശരീരത്തിൽ അമർന്നു അമർന്നില്ല എന്ന മട്ടിലാണ് നിൽക്കുന്നത്. അപ്പോഴാണ് അനിതയുടെ പിന്നിൽ ആരോ വന്ന് അമരുന്നത്. അനിത തിരിഞ്ഞുനോക്കി.ഒരു ചെറുക്കാനാണ്. അനിതയുടെ അത്രതന്നെ നീളമുണ്ട്‌. പക്ഷെ ചെറിയകുട്ടികളെ പോലെയുള്ള മുഖം. അനിത അവനെ അൽപം ഈർഷ്യത്തോടെ നോക്കി തലവെട്ടിച്ചു.

അൽപനിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ തന്റെ മുഴുപ്പ് അനിതയുടെ പിറകിൽ തട്ടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അനിത പരമാവധി മുന്നോട്ട് നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“മോളെ ഇങ്ങനെ തള്ളല്ലേ.” മുന്നിൽ നിന്ന സ്ത്രീ അനിതയോടു പറഞ്ഞു.

“സോറി.” അനിത ഒരു വളിഞ്ഞ ചിരി പാസ്സാക്കി പിറകോട്ടു നീങ്ങി. എന്നാൽ നേരെ ചെന്ന് മുട്ടിയത് പിന്നിലെ ചെക്കന്റെ ദേഹത്ത്. അനിത അവനോടും സോറി പറഞ്ഞു രണ്ടുപേർക്കിടയിൽ മുട്ടാതെ ഒതുങ്ങി നിന്നു.

എന്നാൽ അൽപനേരം കഴിഞ്ഞതോടെ വീണ്ടും ആ ചെക്കൻ അനിതയുടെ പിന്നിൽ അമർന്നു. തന്റെ മുഴുപ്പ് കൊണ്ട് അനിതയുടെ പിന്നാമ്പുറങ്ങൾ അവൻ തഴുകി. അനിത മുന്നിലോട്ടു നിൽക്കുന്തോറും അവൻ പിന്നിൽ നിന്ന് അമർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അവസാനം വേറെ ഒരു വഴിയുമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അനിത അങ്ങനെ നിന്നുകൊടുത്തു.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതോടെ അവന്റെ ശല്യം കൂടി. നല്ല രീതിയിൽ അവൻ അവന്റെ മുഴുപ്പ് അനിതയുടെ നിതംബങ്ങളിൽ അമർത്തി. അനിതയുടെ മെടഞ്ഞിട്ട മുടി ചെറുതായി ചുംബിക്കാനും അതിൽ മെല്ലെ പിടിച്ചു വലിക്കാനും അവൻ തുടങ്ങി. ഒടുവിൽ അനിതക്ക് സഹികെട്ടു.

“ഒന്ന് മാറിനിക്കെടാ ചെക്കാ.” അനിത അവനെ കണ്ണുരുട്ടി.

“തിരക്കാണ് ചേച്ചീ.” അവൻ കൈമലർത്തി.

“ഭയങ്കര തിരക്കല്ലേ. ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്.”

” ഈ തിരക്കൊന്നും പറ്റില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ബസ്സിൽ കയറാൻ നിൽക്കരുത്.” “എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ തിക്കിത്തന്നെയാ നിൽകുന്നെ.”

ആ ചെക്കന് സപ്പോർട്ട് ആയി പല കമന്റുകളും വന്നു.

അതോടെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായ അനിത പിന്നെ മിണ്ടാൻ നിന്നില്ല. ഇനി മുടി വലിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി മുടി ഇടതുതോളിലൂടെ മുന്നിലേക്കിട്ടു. എന്നാൽ അവന് ഇത് ലൈസൻസ് കിട്ടിയത് പോലെ ആയിരുന്നു. പിന്നെ കുറച്ചുകൂടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ അവൻ അനിതയുടെ ദേഹത്ത് അമർന്നു തുടങ്ങി. അനിത നിസ്സഹായതയോടെ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.

കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അനിതയുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ചുണ്ടമർത്തി. അനിത തലവെട്ടിച്ചു അവനെ തുറിച്ചുനോക്കി. എന്നാൽ അവൻ ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ നിന്നു. അനിത ദേഷ്യം ഉള്ളിലൊതുക്കി. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് എത്തിക്കിട്ടിയാൽ മതി എന്നായിരുന്നു അനിതയുടെ പ്രാർത്ഥന.

എന്നാൽ അവൻ നിർത്താൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. അവൻ അവന്റെ മുഖം അനിതയുടെ വലതുതോളിൽ വെച്ചു. അനിത അവനെ തള്ളിമാറ്റാൻ നോക്കിയെങ്കിലും കഴിഞ്ഞില്ല.

“തള്ളല്ലേ ചേച്ചീ. തിരക്കാണ്.” അവൻ അനിതയുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു.

മുഖം അനിതയുടെ തോളിൽ വെച്ചശേഷം അവൻ ശക്തിയിൽ അവന്റെ ലിംഗം അനിതയുടെ പിന്നിൽ ഉരച്ചു. അവന്റെ ലിംഗത്തിന്റെ വലിപ്പം അനിതക്ക് ശരിക്ക് അറിയാനുണ്ടായിരുന്നു. അനിതക്ക് ഇതൊക്കെ അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിച്ചെങ്കിലും വേറൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തതുകൊണ്ട് അങ്ങനെ നിന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് ബസ് ബ്രേക്ക് പിടിച്ചത്. അതിൽ എല്ലാവരും ഒന്ന് മുന്നിലേക്കാഞ്ഞു. എന്നാൽ ഈ സമയം ആ ചെറുക്കൻ അനിതയുടെ മാറിടത്തിൽ രണ്ടു കൈയുംകൊണ്ട് അമർത്തി. മാത്രമല്ല നന്നായി അനിതയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചാഞ്ഞു തന്റെ അരഭാഗം കൊണ്ട് അനിതയുടെ പിന്നിൽ ശക്തമായി അടിച്ചു. ബ്രേക്കിട്ടതിന്റെ ആഘാതത്തിലും അവന്റെ അടിയുടെ ആഘാതത്തിലും അതിനൊപ്പം അവന്റെ വെയിറ്റും കൂടി ആയപ്പോ അനിത ബാലൻസ് തെറ്റി വീഴാൻ പോയി. എന്നാൽ സൈഡിലെ കമ്പി പിടിച്ചതുകൊണ്ടും മുന്നിലെ ചേച്ചി തടഞ്ഞത് കൊണ്ടും വീഴാതെ രക്ഷപെട്ടു.

“പ്ളീസ്. ഒന്ന് നിർത്തൂ.” ഒരു വിധം പിടിച്ചു നേരെ നിന്ന ശേഷം അനിത അവനോട് പറഞ്ഞു.

എന്നാൽ അവൻ അത് കേട്ട് ഒട്ടും കൂസാതെ മുപ്പത്തിരണ്ട് പല്ലും കാണിച്ചു ഒന്ന് ഇളിച്ചുനോക്കി. അതുകൊണ്ടു കാര്യമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായ അനിത അപ്പുറത്തെ ആരോടേലും പറയാം എന്ന് കരുതിയെങ്കിലും ഭൂരിഭാഗം പേരും ഡ്രൈവറെ തെറി വിളിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന മാന്യനെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാളോട് പറഞ്ഞു നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അയാൾ ഡ്രൈവറെ പഴിചാരി. അതോടെ സഹിക്കാം എന്ന് തന്നെ അനിത കരുതി.

“നമ്പർ തരുമോ ചേച്ചി?” അവൻ അനിതയുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചിട്ട് അവിടം ഒന്ന് ചുംബിച്ചു.

“പ്ളീസ് ഒന്ന് നിർത്തടാ.” അനിത തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ യാചിച്ചു.

“നമ്പർ തരുവാണെങ്കിൽ നിർത്താം.” അവൻ വീണ്ടും ചെവിയിൽ ചുംബിച്ചു.

“നമ്പറെന്തിനാ?” അനിത തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.

“എന്റെ കൂടെ വരുമോ?.” അവന് തെല്ലും മടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്ത്?” അനിത ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് നിങ്ങളെ അനുഭവിച്ചറിയണം.” ഒരു കൈ അനിതയുടെ യോനിഭാഗത്തു മെല്ലെ അമർത്തികൊണ്ടു അവൻ പറഞ്ഞു.

“ചേച്ചീ ആ ബാഗ് ഇങ്ങു തന്നെ.” അനിതക്ക് ഇനി അവിടെ നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി.

“ചേച്ചി പോവാണോ?” അവൻ പിന്നിൽ നിന്നും ചോദിച്ചു.

അനിത അതിന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.സീറ്റിലിരുന്ന ചേച്ചിയിൽ നിന്ന് ബാഗ് വാങ്ങി മുന്നിലുള്ളവരെ തള്ളി മാറ്റി പോവാൻ നോക്കി. എന്നാൽ പിന്നിൽ നിന്നും അവൻ അനിതയുടെ നിതംബങ്ങളിൽ ശരിക്ക് പിടിച്ചു. പക്ഷെ അനിത അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഡോറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“എങ്ങോട്ടാ പോവുന്നെ.” “സ്റ്റോപ്പ് എത്തട്ടെ. എന്നിട്ട് മാറിത്തരാം.” “ഇങ്ങനെ തിരക്ക് കൂട്ടല്ലേ.”

വീണ്ടും പലവിധ കമന്റ്സ് ഉയർന്നു. അതൊക്ക അനിതക്ക് ഒരു മുട്ടൻ പാര ആയി. ചെകുത്താനും കടലിനും ഇടയിൽ പെട്ടപോലെ ആയിരുന്നു അനിത. മുന്നോട്ടോ പിന്നോട്ടോ പോവാൻ കഴിയാതെ ആൾകൂട്ടത്തിൽ പെട്ടുപോയി. അവിടെ നിന്ന അനിതയുടെ മാറിടത്തിലും പിന്നാമ്പുറത്തുമൊക്കെ യഥേഷ്ടം പിടികൾ വീണു. അനിത കുറെയൊക്കെ തട്ടിമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് സ്റ്റോപ്പ് എത്തി. ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങുന്ന സമയത്തു അനിതയുടെ ഇടതുകവിളിൽ ആരോ ചുംബിച്ചു. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയെങ്കിലും ആരാണെന്ന് അനിതക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എങ്കിലും അധികനേരം അവിടെ നിൽക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. വേഗം തന്നെ അനിത ബസ്സിറങ്ങി.

അവിടെ നിന്ന് ഓട്ടോപിടിച്ചു അനിത റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ചെന്നു. അല്പനേരത്തെ തിരച്ചിലിനൊടുവിൽ കംപാർട്മെന്റ് കണ്ടു പിടിച്ചു. പിന്നെ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. ലേഡീസ് ഒൺലി കംപാർട്മെന്റ് ആയതുകൊണ്ട് വലിയ തിരക്കൊന്നുമില്ല. കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന ഒരു മാഗസിൻ വായിച്ചു നേരം കളഞ്ഞു. വലിയസംഭവങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ ആ രാത്രി കടന്നു പോയി.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തിരുവനന്തപുരം സ്റ്റേഷനിൽ വണ്ടി എത്തി. അനിത അവിടെ നിന്ന് ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു ഒരു കന്യാമഠത്തിലേക്ക് പോയി. അവരോടു ചെറുതായി കാര്യങ്ങളൊക്കെ വിശദീകരിച്ചു. അവർ അനിതക്ക് പ്രഭാതകൃത്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുള്ള സൗകര്യം ഒരുക്കിക്കൊടുത്തു. അതിന്റെ കൂടെ ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റും അവിടെ നിന്ന് അനിത കഴിച്ചു.

അങ്ങനെ ഒരു ഒൻപതര മണി ആയപ്പോൾ അനിത അവിടെ നിന്നിറങ്ങി. പിന്നെ നേരത്തെ അറിയിച്ചിരുന്ന ഓഫീസിലേക്ക് പോയി. അവിടെയുള്ള റിസെപ്ഷനിസ്റ്റിനോട് കാര്യം പറഞ്ഞു. അവർ അനിതയോട് വെയിറ്റ് ചെയാൻ പറഞ്ഞു. പത്തുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അനിതയെ ഒരാൾ വന്നു വിളിച്ചു. അനിത അയാളെ അനുഗമിച്ചു. ലിഫ്റ്റ് കയറി അവർ മൂന്നാം നിലയിലെത്തി.

“ദാ ആ റൂമിലാ സർ ഉള്ളത്.” സൈഡിലെ ഒരു മുറി കാണിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു. അനിത തലകുലുക്കി. അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് വാതിലിൽ മുട്ടി. “കം ഇൻ.” എന്ന സ്വരം ഉള്ളിൽ നിന്ന് കേട്ടതോടെ അനിത വാതിൽ തുറന്നു.

“വരൂ അനിത.” ചെറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ അനിതയുടെ ഭർത്താവിന്റെ ബിസ്സിനെസ്സ് പാർട്ണർ ആയിരുന്ന ദിലീപ് പറഞ്ഞു. ഒരു വെള്ളഷർട്ടും കറുപ്പ് ടൈയുമാണ് അതോടൊപ്പം കറുത്ത പാന്റുമാണ് വേഷം. അനിത അയാളുടെ മുന്നിലുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

“സൊ അനിത. നമ്മുക്ക് കാര്യങ്ങൾ കുറച്ചു ഫാസ്റ്റ് ആക്കാം.” തന്റെ മേശയിലുള്ള ഒരു ഫയൽ എടുത്തുകൊണ്ടു ദിലീപ് പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്..” അനിത സമ്മതമെന്നോണം മൂളി.

“അനിത കാശ് കൊണ്ടുവന്നിട്ടില്ലല്ലോ?.” ആ ഫയൽ തുറന്നു കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല സർ.” പയ്യെ അനിത മറുപടി നൽകി.

“ഹ്മ്മ്…ഞാൻ രാജീവിന്റെ കേസ് ഒതുക്കാം. പക്ഷെ എനിക്കൊരു ഉപകാരം ചെയ്‌തുതരണം.” അയാൾ ഫയൽ തിരികെവെച്ചുകൊണ്ടു തന്റെ കറങ്ങുന്ന കസേരയിലൊന്നു ഞെളിഞ്ഞു ഇരുന്നു.

“എന്ത് വേണേലും ചെയ്‌തു തരാം സർ.” അനിത കൈകൂപ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഓക്കേ. അനിത കുറച്ചുനേരം പുറത്തു വെയിറ്റ് ചെയ്തോളു. ഞാൻ വിളിക്കാം.” തന്റെ ഫോൺ എടുത്തു അതിൽ കുത്തികൊണ്ടു ദിലീപ് പറഞ്ഞു.

“ശരി സർ.” അനിത എണീറ്റ് പുറത്തിറങ്ങി. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് പുറത്തോട്ടു നോക്കിയാൽ കുറച്ചപ്പുറത്തുള്ള പാർക്ക് കാണാമായിരുന്നു. പണ്ട് രാജീവേട്ടന്റെ കൂടെ അവിടെ സമയം ചിലവിട്ടത്തിട്നെ ഓർമ്മകളൊക്കെ അനിത അയവിറക്കി.

“അനിതയല്ലേ?” ഒരു ഓറഞ്ച് സാരിയണിഞ്ഞ സ്ത്രീ അനിതയുടെ അടുത്ത് വന്നു ചോദിച്ചു.

“അതെ.” അനിത തലകുലുക്കി.

“എന്റെ പേര് റേച്ചൽ. ദിലീപ് സർ പറഞ്ഞുവിട്ടതാണ്. എന്റെ കൂടെ വരൂ.” ചെറുതായി ശ്രുതി ഹാസൻ കട്ടുള്ള ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്.” അനിത റേച്ചലിനെ അനുഗമിച്ചു. വീണ്ടും ലിഫ്റ്റ് കയറി നാലാം നിലയിലെത്തി. ആ കോറിഡോറിലെ ഏറ്റവുമവസാനമുള്ള മുറിയിലേക്ക് അവർ കയറി. ഒരു ബെഡ്‌റൂം ആയിരുന്നു അത്. അതിന്റെ ഒരു വശത്തു ചെറിയ ഒരു വാതിലും മറു വശത്തു വലിയ ഒരു വാതിലുമുണ്ടായിരുന്നു.

“ഇരിക്കൂ.” അവിടെയുള്ള കസേര അനിതക്ക് നേരെയിട്ടുകൊണ്ടു റേച്ചൽ പറഞ്ഞു. അനിത അതിലിരുന്നു.

“രാജീവ് സാറിന് ഒരുപകാരം ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ.” റേച്ചൽ ബെഡിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അതെ.” അനിത ചുറ്റുമൊന്ന് വീക്ഷിച്ചു.

“ഓക്കേ. എന്നാ കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം. ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഇവിടെ ബഹളമുണ്ടാക്കരുത്. പറ്റില്ലെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി. നിങ്ങൾക് പോവാം.” റേച്ചൽ മുൻ‌കൂർ ജാമ്യം എടുത്തു.

“കുഴപ്പമില്ല. പറഞ്ഞോളൂ.” അനിത സമ്മതം അറിയിച്ചു.

“ഓക്കേ. രാജീവ് സർ വേറൊരു ബസ്സിനെസ്സ്കാരന് അല്പം പണം കടം കൊടുക്കാനുണ്ട്. തങ്ങൾ ഇന്ന് കൊണ്ടുവരും എന്ന് കരുതിയിരുന്ന പണമായിരുന്നു രാജീവ് സർ കടം വീട്ടാൻ വിചാരിച്ചിരുന്നത്. താങ്കൾക്ക് അത് കൊണ്ടുവരാൻ സാധിക്കാത്തതുകൊണ്ടു…..” റേച്ചൽ അവിടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

“എന്താ ചെയ്യണ്ടേ?” ആകാംക്ഷയോടെ അനിത ചോദിച്ചു.

“അയാൾക്കു ഒന്ന് കിടന്നു കൊടുക്കേണ്ടി വരും.” ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ടു റേച്ചൽ പറഞ്ഞു.

അനിത അത് കേട്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടി. എങ്കിലും നേരത്തെ സമ്മതിച്ചത് പോലെ ബഹളമൊന്നുമുണ്ടാക്കിയില്ല.

“ആർക്കാണ്?” അനിത ചോദിച്ചു.

“ആൻഡ്രൂ എന്നാ സാറിന്റെ പേര്. ആ റൂമിലുണ്ട്.” അവിടെയുള്ള വലിയ വാതിൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് റേച്ചൽ പറഞ്ഞു.

അനിത തല കുനിച്ചു. രാജീവേട്ടൻ ഈ കാര്യമറിഞ്ഞാൽ എന്തായാലും ദേഷ്യപ്പെടും. മാനം കളഞ്ഞില്ല ഒരു പരിപാടിക്കും സമ്മതിക്കാത്ത ആളാണ്. പക്ഷെ എത്രയെന്നു വച്ചാ ചെയ്യാത്ത ഒരു കുറ്റത്തിന് ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുന്നെ.ഇനിയിപ്പോ സാരമില്ല. രാജീവേട്ടൻ എങ്ങനെയെങ്കിലും പുറത്തിറങ്ങണം. അത് മാത്രമാണ് ഇപ്പോഴത്തെ ആഗ്രഹം.

“എന്റെ ഭർത്താവിനെ വിടില്ലേ?” അനിത പതുക്കെ റേച്ചലിനോട് ചോദിച്ചു.

“അങ്ങനെയാണ് അവർ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്.” റേച്ചൽ മറുപടി നൽകി.

“ഹ്മ്മ്..ശരി.” അനിത എണീറ്റു.

“തനിക്ക് സമ്മതമാണോ?” റേച്ചൽ ഒന്നൂടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ.” തന്റെ തോളത്തിരുന്ന ബാഗ് ബെഡിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് അനിത സമ്മതം അറിയിച്ചു.

“എന്നാ കയറിക്കോളൂ.” ആ വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ടു റേച്ചൽ പറഞ്ഞു. അനിത മെല്ലെ അതിന്റെയുള്ളിലേക്ക് നടന്നു കയറി.

(തുടരും)