നീലാംബരി 5

“ട്ടോ… ” പെട്ടെന്ന് വാതിലിന്നിടയിൽ നിന്ന് ദീപൻ ചാടി വീണു… “ആ… ആ.. ആ..” അവൾ പേടിച്ചരണ്ട് നിലവിളിച്ചു… “അയ്യേ… കഷ്ട്ടം… നല്ല ധൈര്യശാലി…” ദീപൻ കളിയാക്കി… “എടാ… നിന്നെ ഞാൻ… ” അവൾ ദീപന്റെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു വന്നു… അവൻ ഓടി പിന്നാലെ അവളും… അധികം സ്ഥലം ഇല്ലാത്തതുകാരണം അവന് രക്ഷപെടാൻ പറ്റിയില്ല… ചെയ്ത തെണ്ടിത്തരത്തിന് നല്ല മൂന്നാല് ഇടി അവൾടെ കൈയിൽ നിന്ന് കിട്ടി.. അവൾ പേടിച്ച് കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു… “ഞാൻ… ഞാൻ ആകെ പേടിച്ചു പോയി… നീ എന്നെ… ” അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ഇടിച്ചു… അവൾ തേങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു… “അയ്യോ… ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് കളിപ്പിച്ചതല്ലേ..” ദീപൻ പറഞ്ഞു… അവൾ പതിയെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു… നനഞ്ഞ ഷർട്ട് ഊരി ഉണക്കാൻ വിരിച്ചിരുന്നു ദീപൻ… അവന്റെ ആ നഗ്നമായ ദൃഢമായ നെഞ്ചിലെ മസിലുകളിൽ തല വെച്ച് അവൾ അവന്റെ അരയിലൂടെ കൈ ഇട്ട് കെട്ടി പിടിച്ചു… ആ മാതള മേനി അവന്റെ ശരീരത്തിൽ തൊട്ടതും അവനിൽ ഒരു തരിപ്പ് അനുഭവപെട്ടു… അവളുടെ നഗ്നമായ തോളുകൾ, കൈ എല്ലാം അവന്റെ ശരിരത്തിൽ ചൂട് നൽകുന്നു… അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് ആസ്വദിച്ച് നീലാംബരി അങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ച് നിന്നു… അവൻ ആകെ സ്തംഭിച്ചു നിന്നു… മാഡം തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ച്… അവൾ ആ ചൂട് ശരിക്കും ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു… അവന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപെടുന്നു എന്ന് തോന്നിയ നേരം അവൻ നീലാംബരിയെ പിടിച്ചകത്തി… ഒരു നിമിഷം സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്ന നീലാംബരി… നാണം കൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി… അവൻ അവളുടെ വേഷം അപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്… “അത് ഞാൻ… വെറുതെ ഒന്ന് പേടിപ്പിക്കാൻ… ” അവൻ നിന്ന് വിക്കി… “അല്ല അണ്ണൻ ഫുഡ് കൊണ്ട് വന്നപ്പോ… അത് വാങ്ങി വെച്ചപ്പോ… ” അവൻ ആകെ പരിഭ്രമിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവർ തമ്മിൽ കഷ്ടി ഒരു കൈ അകലം… നീലാംബരി തല കുനിച്ച് നിന്നു… തന്റെ മാഡം തന്നോടൊപ്പം അർദ്ധനഗ്നയായി… അവൻ ആകെ വെപ്രാളമായി… “മാഡം ഞാൻ ഫുഡ് എടുത്ത് വെക്കാം… ” അവൾ പെട്ടെന്ന് അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചു… അവന്റെ പുറത്തൂടെ കൈ ഇട്ട് വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി… ആ മൃദുല മേനി ശരീരത്തിൽ അമർന്നതും ദീപൻ ഞെട്ടി… ഈശ്വരാ… എന്തൊരു പരീക്ഷണം… എന്ത് ചെയ്യും… അവൻ വീണ്ടും അവളെ അടർത്തിമാറ്റി… “മാഡം… എന്തായിത്…” അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു… ആ നിറഞ്ഞ കണ്ണിൽ നിന്നുംഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ ആ വെളുത്തു തുടുത്ത കവിളിലൂടെ താഴേക്ക് ഒലിച്ചു… “ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല… സോറി…” അവൾ കവിൾത്തടം തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “മാഡം… ” അവൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു…

“സോറി… ഞാൻ…” അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു… ദീപന്റെ കണ്ണുകളിലെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ അവൾ കണ്ടു.

“മാഡം എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം… ഞാൻ ഒരിക്കലും അമിതമായ സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. എന്റെ തെറ്റ്…” അവന്റെ മുഖത്ത് കുറ്റബോധം നിഴലിച്ചു നിന്നു… “ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷം എന്താണ്… അല്ലെങ്കിൽ ജീവിതം എന്താണ് എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല… പക്ഷെ ഇന്ന് കുറച്ച് സമയമായി നിന്റെ കൂടെ… എന്റെ മനസ്സിൽ ആകുലതകളോ വ്യകുലതകളോ ഇല്ല ദീപാ… ” അവൾ അവനഭിമുഖമായി തിരിഞ്ഞു നടന്നു… അവളുടെ സുന്ദരമായ ആ കണ്ണുകൾ അവന്റെ കണ്ണുകളുമായി എന്തോ സംസാരിച്ചു… “എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിൽ ഞാൻ ചീത്തയാണ്… ഭർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചവൻ… അതും…” അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി… “അതും കാമം മൂത്ത് ഭർത്താവിനെ കളഞ്ഞവൾ..” എന്റെ ബന്ധുക്കൾ പോലും എന്നോട് സംസാരിക്കാറില്ല… പെൺമക്കളെ പോലും വീട്ടിലേക്ക് വിടില്ല… കാരണം… ഞാൻ… എന്റെ ബുദ്ധിശൂന്യത…” “ബുദ്ധി ശൂന്യതയോ… ” ദീപൻ ആകാംഷയോടും ജിഞ്ജാസയോടും കൂടി ചോദിച്ചു. “ഉം… എന്റെ മണ്ടത്തരം… ഞാനും കൈലേഷും തമ്മിൽ ഒരിക്കലും യോചിച്ചു പോവുമായിരുന്നില്ല … കാരണം… സ്വവർഗരതിയിൽ തൽപ്പരനായ ഒരു വ്യക്തി സ്വന്തം ഭാര്യയോടൊപ്പം കിടക്കാൻ മടിച്ചതു കൊണ്ട്…” പുശ്ചത്തോടെയുള്ള അവളുടെ സംസാരം കേട്ട് ദീപൻ അന്ധാളിച്ച് നിന്നു “ആദ്യം എനിക്കത് മനസിലായില്ല… പക്ഷെ പിന്നീട്.. കുറേശ്ശ.. കുറേശെ ആ സത്യം മനസിലാക്കി…എന്നിട്ടും ഞാൻ സഹിച്ചു. അയാൾ എന്നോട് ഒരിക്കൽ തുറന്നു പറഞ്ഞു. എന്റെ വിധിയെ പഴിക്കുകയല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും എനിക്ക് ചെയ്യാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… എല്ലാം സഹിച്ചു… ക്ഷമിച്ചു… പക്ഷെ… ” അവൾ ഒന്ന് നിർത്തി… ദീപൻ അതിശയത്തോടെ നീലാംബരിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… “അയാളുടെ ബിസിനസ്സ് സ്റ്റാർട്ടപ്പിനു വേണ്ടി… അതിന്റെ സ്റ്റാർട്ടപ്പ് പാർട്ടിയിൽ എന്നെ കണ്ട് മോഹിച്ച ഒരു ബ്രിട്ടീഷ്‌കാരന് മുന്നിൽ എന്റെ കന്യകാത്വം അടിയറ വെക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോ…” അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു… അവൾ അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്ന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു… ദീപന്റെ മനസ്സ് വിങ്ങി… അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ണീർ നിറയാൻ തുടങ്ങി… താൻ ഇതുവരെ കേട്ട കഥകൾ… ആണുങ്ങളെ വിലയില്ലാത്തവൾ… കാമം ശമിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത പുരുഷനെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു കല്യാണം എന്ന ഏറ്റവും വലിയ ബന്ധത്തെ നശിപ്പിച്ചവൾ… എന്തെല്ലാമായിരുന്നു…

“അപ്പൊ മാഡം… കോടതിയിൽ പറഞ്ഞത്… ” “എന്റെ അമ്മ എനിക്ക് വേണ്ടി കണ്ടുപിടിച്ച ഭർത്താവ് കൂട്ടിക്കൊടുപ്പ്കാരനാണ് എന്ന് അറിയുന്നതിനെക്കാൾ നല്ലത് കഴിവില്ലാത്തവൻ എന്ന് പറഞ്ഞ് സ്വയം കുറ്റം ഏൽക്കുന്നതാണ് നല്ലത് എന്ന് തോന്നി… ഇപ്പൊ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിൽ നീലാംബരി തെറ്റുകാരിയല്ലേ… എന്റെ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ പോലും…” അവൾ എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “എന്റെ ഈ ചെവി കൊണ്ട് കേട്ടതാ… അമ്മ മൂർത്തിയങ്കിളിനോട് പറയുന്നത്… ഇനി ഒരു കല്യാണം കൂടി കഴിപ്പിച്ച് ആ പുരുഷനും അവൾക്ക് പോരാ എന്ന് തോന്നിയാൽ… അല്ല ഞാൻ അമ്മയെ കുറ്റം പറയില്ല… എല്ലാം ഞാൻ തുറന്നു പറയണമായിരുന്നു… ചെയ്തില്ല… ” നീലാംബരി കണ്ണുകൾ പുറത്തെ മഴത്തുള്ളികൾ പോലെ കനം വച്ച് വന്നു… “മാഡം… ” ദീപന്റെ ആ വിളിയിൽ ഒരു വശ്യതയുള്ളതായി നീലാംബരിക്ക് തോന്നി… അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… അവൻ കൈകൾ കൂപ്പി… “ക്ഷമിക്കണം…ഒരുപാട് തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരുന്നു…” അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ആ കണ്ണീർ കുറ്റിത്താടി നിറഞ്ഞ കവിളുകളിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങി… അവൻ നീലാംബരിയുടെ അടുത്തെത്തി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ നീലാംബരിയുടെ കണ്ണുകളുമായി ഉടക്കി… അവളുടെ ശരീരവും അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി… ദീപൻ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു… അവളുടെ മനസ്സിന്റെ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്തതായിരുന്നു… പുറത്തെ മഴപോലും അതിശയിച്ചു പോയി… കോരിചൊരിഞ്ഞിരുന്ന മഴ ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് നിന്നു… കാറ്റിനുപോലും ഒന്നും പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… അവർ സ്വയം മറന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നു…. അവരുടെ മനസ്സ് ഒന്നായിത്തീർന്നിരുന്നു… ജാതീയമായ സാമൂഹികമായ അതിർവരമ്പുകൾ അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുന്ന മാറ്റങ്ങളെ കുറിച്ചോ ഒന്നും മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… നീലാംബരി അവനോട് കൂടുതൽ ചേർന്ന് നിന്നു… ഇരുകൈകളും അവന്റെ കഷ്ങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ പുറത്ത് പിടിച്ച് അവൾ ആഞ്ഞു പുൽകി. ദീപന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ശരീരത്തെ ഞെക്കി ഞെരുക്കി… അവളുടെ തലമുടി അവന്റെ മുഖത്ത് ഉരസികൊണ്ടിരുന്നു… നീലാംബരിയുടെ മോഹങ്ങൾക്ക് ചിറക് മുളച്ച് തുടങ്ങി… അവൻ അവളെ അകറ്റി… അവളുടെ താടി മെല്ലെ ഉയർത്തി… തികഞ്ഞ കുടുംബിനിയെപോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ താഴ്ന്നു നിന്നു… അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനുള്ള ശേഷി അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല… പ്രണയം എന്ന സാഗരത്തിൽ കൈകാലിട്ടടിച്ച് നീന്തൽ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു അവൾ… ഇതെല്ലം കണ്ട് നിശ്ചലമായ പ്രകൃതി പെട്ടെന്ന് തന്നെ സമനില വീണ്ടെടുത്തു… തന്റെ ഭൂതഗണങ്ങളോട് ആ യുവമിഥുനങ്ങളെ ആശിർവദിക്കാൻ ആജ്ഞാപിച്ചു… ഇളംതെന്നൽ തണുപ്പിന്റെ അകമ്പടിയോടെ ആ മുറിയിലേക്ക് ഒഴുകി വന്നു… ഇളംതെന്നലിന് ആ സൗന്ദര്യധാമത്തെ കണ്ട് അസൂയ തോന്നിയിരിക്കണം… അവളുടെ മട്ട് മാറി… ശക്തി കൂടി ജനലുകൾ എല്ലാം വലിച്ചടപ്പിച്ചും തുറന്നും അവൾ ശക്തി കൂട്ടി…

മഴതുള്ളികൾ കൊതിച്ചു ആ കറുത്ത മേഘപാളികളിൽ നിന്നടർന്നു രണ്ടു ശരീരവും ഒരു മനസ്സുമായി നിൽക്കുന്ന അവരെ കാണാൻ… പ്രകൃതിയുടെ നിർദ്ദേശം കിട്ടിയതും അവരും കണങ്ങളായി… മഴത്തുള്ളികളായി ഭൂമിയിലേക്കടർന്നു വീണു… കണ്ടവർ കണ്ടവർ മുകളിലേക്ക് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… ദൈവത്തിന് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട രണ്ടുപേർ ഒന്നിക്കുന്നത് കാണാൻ വേഗം വരാൻ… ഇതുകേട്ട് മടിയോടെ മേഘപാളികളിൽ നിന്ന മഴത്തുള്ളികൾ കൂട്ടത്തോടെ ശക്തിയായി ഭൂമിയിലേക്ക് ആ കാഴ്ച്ച കാണാൻ വന്നു… കാഴ്‌ചയുടെ… സന്തോഷത്തിന്റെ വ്യാപ്തി പോരാ എന്ന് തോന്നിയ പ്രകൃതി… അൽപ്പം അകന്നു നിൽക്കുന്ന ആ രണ്ടു ശരീരങ്ങളെ കൂട്ടിയോചിപ്പിക്കാൻ ഇടിയോട് പറഞ്ഞു… ഒരു മിന്നലിന്റെ സൗന്ദര്യത്തോടെ അവൻ ശക്തിയായി പ്രകൃതിയിൽ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു… ഇടിയുടെ ശക്തിയിൽ ഞെട്ടിയ നീലാംബരി അവന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞു കേറി… അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഭാരം താങ്ങാൻ അവനു ഒരു കൈ പിന്നിലേക്ക് വച്ച് ആ ചുമരിൽ തങ്ങേണ്ടി വന്നു… അതുകണ്ട് ഇത്രേം നേരം വിതുമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്ന ആ ചുണ്ടുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു… അവർ വീണ്ടും അകന്നു… അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു… “അറിയില്ല… എന്നെ കൊണ്ട് ഈ നീറുന്ന മനസ്സിനെ തണുപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുമോ എന്ന്.. മനസ്സിൽ ഏറ്റ മുറിപ്പാടുകൾ കരിച്ചുണക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന്… പക്ഷെ ഞാൻ ശ്രമിക്കും എന്റെ ശരീരത്തിലെ ജീവന്റെ അവസാന കണിക ഇല്ലാതാകുന്നത് വരെ…” അവളുടെ ചെവിയുടെ അവിടെ തൂങ്ങി കിടന്നിരുന്ന മുടിയിഴകൾ തന്റെ കൈ കൊണ്ട് ഒതുക്കി. അവൾ ആ കൈകളിൽ തന്റെ കവിൾ അമർത്തി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി അടഞ്ഞു… “മതി… എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാമോ… ” അൽപ്പം പേടിയോടെയാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്… “എന്തെ ഞാൻ ചതിക്കും എന്ന് തോന്നിയോ…” ദീപൻ ചോദിച്ചു. “ഏയ് അതല്ല… ഒരു പേടി… എന്തോ എന്നെ അപായപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നവർ… എനിക്ക് പേടിയാ… ” അവളെ ചേർത്ത് നിർത്തി കൊണ്ട് ദീപൻ പറഞ്ഞു… “എന്റെ ജീവൻ പോയതിനു ശേഷം മാത്രേ മാഡത്തിനെ തൊടാൻ അവർക്ക് സാധിക്കൂ…” അവൾ പെട്ടെന്ന് അകന്നു… പുരികം ചുളിച്ച് ചുണ്ട് കോട്ടി കൈകൾ ഇടുപ്പിൽ കുത്തി അവൾ ചോദിച്ചു… “മാഡം…? !!!!” “ഓ അങ്ങനെയേ വിളി വരൂ…” ദീപൻ നിസ്സഹായതയോടെ പറഞ്ഞു… നീലാംബരിയുടെ കൈ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു… ആ നെഞ്ചിലെ മസിലുകളിൽ തഴുകി മുഖം പൊക്കി അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു… ” നമ്മൾ മാത്രമുള്ള സമയങ്ങളിലെങ്കിലും… ഈ മാഡം വിളി ഒഴിവാക്കോ…” അതൊരു യാചനയുടെ സ്വരമായിട്ടാണ് ദീപന് തോന്നിയത്… “നീലു…” ആ വിളി നീലാംബരിയുടെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞു…

“ഉം…” അനുസരണയുള്ള പൂച്ചകുട്ടിയെ പോലെ അവൾ അവനോട് ചേർന്ന് നിന്നു… അവൻ തുടർന്നു… “ഇതെങ്ങാനും ദേവി തമ്പുരാട്ടി അറിഞ്ഞാൽ…” അവൾ അവന്റെ പുറത്ത് വച്ചിരുന്ന കൈ കൊണ്ട് പുറത്തെ മാംസത്തിൽ ഒന്ന് പിച്ചി… “ഹൌ… എന്തൊരു വേദനായാടി…” ദീപൻ പറഞ്ഞു “ങേ… എന്താ… എന്താ വിളിച്ചേ…” അവൾ കാത് കൂർപ്പിച്ച് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖമെടുത്ത് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… “എന്ത്… എന്ത് വിളിച്ചു…” “ഇപ്പൊ എന്താ പറഞ്ഞെ…” “എന്തൊരു വേദനയാ……” അവൻ പെട്ടെന്ന് നിർത്തി…”ഹാ ബാക്കിയുള്ള അക്ഷരം പോരട്ടെ…” അവൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു… “അത് അറിയാതെ… എന്റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ അവരുടെ… ഈ… ഇങ്ങനെ… എടി… എന്നൊക്കെ വിളിച്ചു കേട്ടിട്ടുണ്ട്… മാത്രോല്ല ഞങ്ങടെ നാട്ടിൽ ഭാര്യമാരെ ഇങ്ങനെ… എടി എന്നാ പലരും വിളിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടുള്ളത്… പെട്ടെന്ന് അറിയാതെ… വായിൽ നിന്ന്… ഇങ്ങനെ വന്നു പോയി… ” ഒരു ചമ്മിയ മുഖത്തോടെയും പരിഭ്രമത്തോടെയും പറഞ്ഞു. “എന്നെ അങ്ങനെ വിളിച്ചാ മതി… ടി… എന്ന്…” നീലാംബരി പറഞ്ഞു… അവൾ വീണ്ടും കെട്ടിപിടിച്ച് നിന്നു… സ്വന്തം ശരീരം പകുതിയോളം നഗ്നമാണെന്ന വിചാരം പോലും ഇല്ലാതെ അവൾ അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് ഏറ്റ് നിന്നു… അവന്റെ കൈ അവളുടെ പുറത്തും കഴുത്തിലും തലയിലും ഇങ്ങനെ സാവധാനം ഉഴിഞ്ഞു നടന്നു… അവന് എന്തൊക്കെയോ തോന്നി തുടങ്ങിയെങ്കിലും അവൻ കൺട്രോൾ ചെയ്തു… അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോ മഴ മാറി… “അല്ല ഇങ്ങനെ നിന്നാ മതിയോ… ദേ സമയം ഒന്ന് ആവാറായി… വല്ലതും കഴിക്കണ്ടേ…” ദീപൻ ചോദിച്ചു. “എനിക്ക് വിശപ്പില്ല… ” അവൾ അകന്നു മാറികൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവൾ തിരിഞ്ഞ് ജനലിന്റെ അവിടേക്ക് നടന്നു… അവളുടെ ടവ്വലിന്റെ ഇറക്കം അപ്പോഴാണ് അവൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്… ആ ചന്തികളുടെ വലിപ്പവും മുഴുപ്പും അവന്റെ മനസിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപെടുത്തുമോ എന്ന വിചാരം അവനെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു… അവൻ നോട്ടം പിൻവലിച്ചു… അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന മരത്തിന്റെ നീളൻ കസേരയിൽ… കുഷ്യൻ ഇരിക്കുന്നതിനുമാത്രം ഉള്ള കസേരയിൽ അവൻ ഇരുന്നു… “ജനലിന്റെ അവിടെ പോയി പുറത്തേക്ക് നോക്കി തിരിഞ്ഞ നീലാംബരി കാണുന്നത്… അൽപ്പം അസ്വസ്ഥനായ ദീപനെ ആണ്… അവന്റെ അസ്വസ്ഥത അവനല്ലേ അറിയൂ… “എന്താ.. എന്ത് പറ്റി… ” അവൾ ചോദിച്ചു… “ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല… നീ പോയി തുണി ഉണങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കിക്കേ…” ദീപൻ അവളെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു… അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… സംഗതി അവൾക്ക് പിടി കിട്ടി… തന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ട് ദീപന്റെ കൺട്രോൾ പോയി തുടങ്ങി എന്ന്… സ്വന്തം ശരീരത്തെ കുറിച്ച് അത്യാവശ്യം ബോധം അവൾക്ക് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു… അവൾ അവനെ ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാനായിട്ട് തന്നെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് റാംപിൽ മോഡലുകൾ നടക്കുന്ന പോലെ കാലുകൾ വച്ച് അവന്റെയടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു… ഒളികണ്ണിട്ട് അവൻ ഇടക്ക് അവളെ നോക്കി… വന്നയുടനെ അവന്റെ മടിയിലേക്ക് ചരിഞ്ഞ് ഇരുന്നു…

അവളുടെ പഞ്ഞി മുലകൾ തോളിൽ ചേർന്നു നിന്നു… അവന്റെ വായിൽ നിന്നും ചൂട് നിശ്വാസം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അടിച്ചു… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി കൂമ്പി നിന്നു. കണ്ണുകളിൽ അവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത ഒരു ദാഹം തോന്നി… അവളുടെ മുഖം അവന്റെ മുഖത്തോട് അടുത്ത് കൊണ്ടിരുന്നു… അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചെറുതായി അകന്നു… മുല്ലപ്പൂമൊട്ടുകൾ പോലെയുള്ള പല്ലുകൾ ഇടയിലൂടെ കണ്ടു… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെയും… അവന്റെ ശരീരത്തിൽ അവൾ പൂർണമായും ചേർന്നു… അവളുടെ മൃദുചന്തികുടങ്ങൾ അവന്റെ തുടകളിൽ അമർന്ന നിമിഷം തൊട്ട് ദീപൻ ആകാശത്തേക്ക് പൊന്തിയ നിലയിലായിരുന്നു… അവളുടെ തുടുത്ത ഭംഗിയുള്ള അധികം വലിപ്പമില്ലാത്ത ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ അവന്റെ ചുണ്ടിന്റെ അടുത്തെത്തി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞു… അവൻ ആ കസേരയിൽ ചാരി ഇരുന്നു… തന്റെ മോഹം ഈ സുന്ദരിയുടെ ഒരു ചുംബനം… ഇപ്പ കിട്ടും… കിട്ടി… ചെകിടത്ത് നല്ലൊരടി… അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു… കൈ കൊണ്ട് കവിൾ തടവി… “അയ്യടാ… ചെക്കന്റെ ഒരു പൂതി… ” അവൾ ചുണ്ടുകൊട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ കവിളുകളിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “ടി… ” അവന് ദേഷ്യം വന്നു… അവന്റെ മുഖഭാവം കണ്ട നീലാംബരിക്ക് മനസിലായി… അവനു നല്ല വേദനയുണ്ടായി എന്ന്… പിന്നെ അവൾ ഒന്നും നോക്കിയില്ല എഴുന്നേറ്റ് ഓടി… “നീ നിന്നോ… നീലു നിന്നോ നീ… ” ദീപൻ പിന്നാലെ ഓടി… അവൾ ഓടി ബെഡ്‌റൂമിൽ കേറി… പക്ഷെ വാതിലടക്കുന്നതിന് മുൻപ് ദീപൻ കേറി… അവൾ പകച്ച് കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി… അവൻ അവളെ നോക്കി കാമോദ്വീപകമായ ഒരു ചിരിചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ വാതിലുകൾ അടച്ച് അതിൽ ചാരി നിന്ന് അവളെ നോക്കി… എത്ര വലിയവൾ ആണേലും… സ്നേഹിക്കുന്ന പുരുഷനെ ഒരു അടച്ചിട്ട മുറിയിൽ ഒറ്റക്ക് കണ്ടുമുട്ടിയാൽ അവളുടെ യഥാർത്ഥ നാണം പുറത്ത് ചാടും… നീലാംബരിയുടെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ രോമകൂപങ്ങളും എഴുന്നേറ്റു… തന്റെ പ്രിയതമൻ ഇതാ… അർദ്ധനഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന തന്റെ മുന്നിൽ… അവൾ തല അൽപ്പം താഴ്ത്തി. ചുണ്ടുകൾ വിറച്ചു… അവളുടെ മാറ് വേഗത്തിൽ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്തു… കൺപീലികൾ പിടച്ചു… പുരികങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റ്‌ നിന്നു… അവൻ ഒരു കള്ളചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി… നീലാംബരി അവളുടെ കാലുകൾ അടുപ്പിച്ചു വെച്ചു. കാരണം അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ വിറയൽ കൂടി വന്നിരുന്നു… ഒപ്പം അവളുടെ മണിച്ചെപ്പിൽ തരിപ്പും. അവൾ തലതാഴ്ത്തി കൊണ്ട് തന്നെ വളരെ വേഗത്തിൽ ആ ചെഞ്ചുണ്ട് കടിച്ച് വിട്ടു… അവൻ അവളുടെ അടുത്തെത്തിയതും അവളുടെ മുഖം പതിയെ പൊന്തി… അവൾ തല കൊണ്ട് വേണ്ടാ എന്ന് ആട്ടി… പക്ഷെ ആ കണ്ണുകളിൽ അവൻ ദാഹം കണ്ടു… ആ ചുണ്ടുകൾ അവനെ മാടി വിളിച്ചു…

അവളുടെ തോളുകളിൽ കൈ വെച്ചു… അവന്റെ കൈ തൊട്ടതും അവൾ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി അടച്ചു… തോളുകൾ പൊന്തി… വയർ ഉള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു… അവളുടെ തൊണ്ടക്കുഴി ഉള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു… തോളിൽ വച്ച അവന്റെ കൈയിൽ അവൾ ചുണ്ട് ഇട്ടുരച്ചു… അവൻ കൈകൾ കഴുത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി… അവൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. വേഗത്തിൽ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു… ഇടക്ക് തൊണ്ടയിൽ നിന്നും ഒരു ഞെരങ്ങുന്ന മൂളിച്ച ഉണ്ടായി… അവന്റെ കൈകളുടെ മാന്ത്രികത അവൾ ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങി… അവളുടെ ചെവികളിൽ അവന്റെ തണുത്ത കൈ പതിച്ചു… അവൾ ചുണ്ട് കടിച്ചു വിട്ടു… ദീപൻ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു… അവളുടെ ചുണ്ടോട് ചേർത്ത് ഒന്ന് ഞപ്പി വലിക്കണം എന്ന് തോന്നി… പക്ഷെ അവൾ… പ്രതികരിച്ചാലോ… ഒരിക്കലും അവളുടെ മനസ്സ് വേദനിപ്പിക്കാൻ പാടില്ല… അവന്റെ കൈ അവളുടെ കഴുത്തിന് പിന്നിലൂടെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി… അവൾ താടി ഉയർത്തി… ചുണ്ടുകൾ വിറപൂണ്ടു നിന്നു… അവനു കൂടുതൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാനുള്ള ശേഷി ഇല്ല എന്ന് തോന്നി… ആ പവിഴ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അവൻ മുഖം അമർത്താൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞിരുന്നു… അവന്റെ കൃഷ്ണമണികൾ ആ ചുണ്ടുകളിലും അടച്ച കൺപോളകളിലും ഉയർന്ന് പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന പുരികങ്ങളിലും ഇഴഞ്ഞു നടന്നു…അവന്റെ ചൂട് നിശ്വാസം അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലും തട്ടിയപ്പോ അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു… ഒപ്പം കണ്മിഴിക്കോണുകളിൽ നിന്ന് ഒരിറ്റ് കണ്ണീർ ആ മിഴികൾ പൊഴിക്കുകയും ചെയ്തു… പൊടുന്നനെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തോട് ചേർക്കുന്നത് അവൻ നിർത്തി… പെട്ടെന്ന് കൈകൾ പിൻവലിച്ചു… അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു… “എന്താ… എന്താ എന്റെ നീലുവിന് പറ്റിയെ… ഇഷ്ട്ടായില്ലേ… ഞാൻ… ചെയ്തത്…” ദീപൻ അൽപ്പം വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ… അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ ആവുമായിരുന്നില്ല… ആ ചുംബനം അവളുടെ ശരീരം ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരാശങ്ക ഉണ്ടായിരുന്നു… അത് അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… “ഇല്ല… ഒരു എതിർപ്പുമില്ല… പക്ഷെ എന്തോ ഒന്ന് മനസിനെ അലട്ടുന്നു… ” നീലാംബരി അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു… “ഇല്ല… ഞാൻ തൊടില്ല… ഈ മനസ്സിൽ വിഷമം വച്ചുകൊണ്ട് ഒരിക്കലും എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കേണ്ടാ… ” അവൻ കെട്ടി പിടിച്ചു… തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയേറെ സന്തോഷം ഇതിനുമുൻപ് കിട്ടിയിട്ടില്ല… അവൾ ശരിക്കും ഒരു സ്ത്രീ ആയി മാറുകയായിരുന്നു… ചിന്താഗതികൾ തന്നെ മാറി വരുന്നു… അവളുടെ മനസ്സിലെ ആശങ്കകൾ ഒഴിയുന്ന പോലെ… എത്ര നേരം അങ്ങനെ കെട്ടി പിടിച്ചു നിന്നു എന്നറിയില്ല… ദീപൻ എന്തോ ആലോചനയിൽ ആണ് എന്ന് തോന്നിയ നിമിഷം അവൾ എഴുന്നേറ്റു…

“എന്താ… എന്താ ഈ ആലോചിക്കുന്നേ… ” പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു… “ഏയ്… ഒന്നുമില്ല…” അവൻ അവൾക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ പിന്തിരിഞ്ഞു… അവൻ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കൊന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ അൽപ്പം ഒന്ന് ചുളിഞ്ഞു… “നീലു… വേഗം ഡ്രസ്സ് എടുത്തിട്…” അൽപ്പം പരിഭ്രാന്തിയിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു… “എന്തിനാ… ദാ രണ്ടു മണി കഴിഞ്ഞല്ലേ ഉള്ളു… ശരിക്കൊന്ന് ഉണങ്ങിക്കോട്ടെ… ” അവൾ ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവൻ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… അവിടെ ഇത്രേം നേരം കണ്ട ദീപനെയല്ല അവൾ കണ്ടത്… ആ മുഖഭാവം യാന്ത്രികമായി അവളെ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിയാൻ നിർബന്ധിച്ചു… വസ്ത്രങ്ങൾ അണിഞ്ഞതും അവർ മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് കടന്നു… വേഗത്തിൽ നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയ അവളെ ദീപൻ പിടിച്ചു നിർത്തി… ചുമരിൽ ചാരി നിർത്തി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു… ” എന്റെ പിന്നാലെ… പതുക്കെ… ഒക്കെ… ശബ്ദം വരരുത്… ആ ചെരുപ്പ് ഊരി താ.. ” അവൾ ചെരുപ്പ് ഊരി കൊടുത്തു.. അവന്റെ മുഖത്തെ വെപ്രാളവും മറ്റും ശരിക്കും അവളെ പേടിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… അവൻ ആ ഹൈ ഹീൽഡ് ഷൂസിന്റെ ഹീൽ ഒടിച്ചു കളഞ്ഞു… “ഇത് കൈയിൽ പിടിച്ചോ… ബാഗ് എവിടാ…” അവൾ ചുറ്റും നോക്കികൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ടേബിളിലേക്ക് നോക്കി കണ്ണ് കാണിച്ചു… അവിടെ തന്നെ നില്ക്കാൻ പറഞ്ഞ് അവൻ ബാഗിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റും കറങ്ങി നടന്നു… ആ ബാഗ് അവൻ കൈയിൽ എടുത്തു… കൈ കാട്ടി നീലബാരിയോട് പതുക്കെ വരാൻ പറഞ്ഞു… അടുത്തെത്തിയ അവൾ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു “എന്താ… എന്താ… കുഴപ്പം…” “പേടിക്കരുത്… നിന്റെ ജീവൻ ആവശ്യമുള്ളവർ പുറത്തുണ്ട്… ” അവൻ വേഗത്തിൽ ഷർട്ട് എടുത്തിട്ടു… നീലാംബരി ആ തണുപ്പിലും പെട്ടെന്ന് വിയർത്തു… ഈശ്വരാ… തോക്കുണ്ട്.. പക്ഷെ ശരിയായ രീതിയിൽ ഉപയോഗിക്കാനോ… ഫൈറിങ് പ്രാക്റ്റിസോ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല… പണമുള്ള തനിക്ക് ഇതൊന്നും അറിയാനോ പഠിക്കാനോ കഴിഞ്ഞില്ല. ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ഡ്രൈവർ ആയ ദീപന്റെ കാര്യം പിന്നെ പറയേണ്ടല്ലോ… “നീലു… ഗൺ എടുക്ക്…” “എടുത്തിട്ട് കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല… എനിക്കറിയില്ല… ” “എടുക്ക്..” അവൾ ബാഗിൽ നിന്നും തോക്കെടുത്ത് അവനു കൊടുത്തു… പക്ഷെ… അവൻ ഗൺ കിട്ടിയതും… അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒന്ന് മറിച്ച് നോക്കി… മാഗസിൻ റിലീസ് ചെയ്യുന്ന സ്വിച്ച് അമർത്തി… താഴേക്കാക്കി വീണ്ടും ലോഡ് ചെയ്ത് സേഫ്റ്റി ഓഫ് ആക്കി അവൻ നെഞ്ചോട് പിടിച്ചു… വളരെ പരിചയം ഉള്ള പോലെയുള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തികൾ കണ്ടപ്പോ അവൾ നിശ്ചലയായി നിന്നു… താൻ ശരിക്കും ഒരപകടത്തിൽ ആണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…

അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു… പക്ഷെ ആ ചുമരും ചാരി അവൾ അവിടെ നിന്നു… അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭയവും സങ്കടവും നിഴലിച്ചു നിന്നു… തന്റെ പിന്നിൽ നീലാംബരി ഇല്ല എന്നറിഞ്ഞ ദീപൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… അവിടെ ഭയത്തോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന നീലാംബരിയെ കണ്ട് അവൻ തല വെട്ടിച്ച് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടു… അവൾ തന്റെ മുഖത്തേക്കും തോക്കിലെക്കും മാറി മാറി നോക്കി… അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി… “എന്നെ കൊല്ലല്ലേ… ” കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന വാക്കുകൾ അവളുടെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും വന്നു… ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിനെ ഒരു വെടിയുണ്ട കടന്നു പോകുന്ന വേദന സമ്മാനിച്ച് കടന്നു പോയി… “നീലു…” അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ തലയുടെ സൈഡിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും… ഞെട്ടി വിറച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു… ” അയ്യോ എന്നെ കൊല്ലല്ലേ… എനിക്കറിയാം നീ ഒരു ഡ്രൈവർ അല്ല… എന്തിനാ എന്നെ… ” അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ധാരധാരയായി കണ്ണീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ മനസ്സ് ശരിക്കും നീറി… ജീവിതത്തിൽ ഒരു കച്ചിത്തുരുമ്പ് എന്ന് വിചാരിച്ച ദീപനും തന്നെ പറ്റിക്കുകയാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി… “നീലു… നീലു… റിലാക്സ്… കൂൾ… ” അവളുടെ കവിളിൽ തടവി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… പേടിച്ചരണ്ട നീലാംബരി ചുമരിനോട് കൂടുതൽ ചേർന്ന് നിന്നു… “ഇല്ല… ഞാൻ നിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല… എനിക്കതിന് ഇനി ഒരിക്കലും സാധിക്കില്ല… എല്ലാം ഞാൻ പറയാം… പക്ഷെ നീ ഇപ്പൊ എന്റെ കൂടെ വരണം… എന്നെ വിശ്വാസിക്ക്… ഞാൻ… ഞാൻ എല്ലാം പറയാം… നീ എന്റെ കൂടെ വാ… ” അവളുടെ കൈ വലിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവളുടെ കരച്ചിൽ നിന്നു… ദീപന്റെ കണ്ണുകളുടെ ദയനീയത അവൾ കണ്ടു… ഇനി തനിക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചാലും എന്താ… പകുതി മരിച്ചു കഴിഞ്ഞു… ആരെയും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല… അവൾ യാന്ത്രികമായി അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു… വീടിനു പുറത്തെത്തിയതും… വാതിലിന്മേൽ ഒരു വെടിയുണ്ട വന്നു തറച്ചു… നീലാംബരി ശരിക്കും വിറച്ചു… “നീലു… ഡൗൺ… ഡൗൺ… ആ തൂണിന്റെ താഴെ…” അവൾ തൂണിന്റെ മറവിലേക്ക് നീങ്ങി… അവിടെ ഇരുന്നു… അവൻ വേറെ ഒരു തൂണിന്റെ അവിടേക്ക് നീങ്ങി… തൂണിന്റെ മറവിൽ നിന്നും വെടി ശബ്ദം കേട്ട സ്ഥലത്തേക്ക് നോക്കി… മരത്തിന്റെ മറവിൽ രണ്ടു പേരുടെ സാനിദ്ധ്യം അവൻ അറിഞ്ഞു… അവൻ വീണ്ടും ഗൺ ലോഡ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് റെഡി ആണോ എന്ന് നോക്കി… അവൻ ചാരി നിന്നിരുന്ന തൂണിലേക്ക് നാലഞ്ചു തവണ വെടിയുണ്ട വന്ന് തറച്ചു… അവൻ നീലാംബരിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

നിസ്സഹായതയോടെ… തൂണിന്റെ മറവിൽ ഇരുന്ന് കരയുന്ന നീലാംബരിയെ കണ്ടപ്പോ അവന്റെ ചങ്ക് പിടഞ്ഞു… അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… ഒരുമാതിരി അറക്കാൻ കൊണ്ട് പോകുന്ന മാടുകൾ അറവുകാരന്റെ മണം അടിക്കുമ്പോ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുംപോലെ… അവന്റെ ഇടനെഞ്ച് പിടഞ്ഞു… അവൻ കഴുത്ത് രണ്ടും ഇരുവശത്തേക്കും ചെരിച്ചു… കഴുത്ത് പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം… നീലാംബരി അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി… അവിടെ കണ്ടത് പഴയ ദീപനെ ആയിരുന്നില്ല… സംഹാരരുദ്രനായ വീരഭദ്രൻ… അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അഗ്നി ജ്വലിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി… അവൻ മുറ്റത്തേക്കെടുത്തു ചാടി ആ മരത്തിന്റെ മറവിൽ നിൽക്കുന്നവരുടെ നേരെ വെടിയുതിർത്തു… ദീപന്റെ അപ്രതീക്ഷിത ആക്രമത്തിൽ അവർ ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചു… പക്ഷെ അവരും തിരിച്ച് വെടി വച്ചു.. അവൻ മണ്ണിൽ ചാടി ഉയർന്നു മറിഞ്ഞു വീണ് ചാടി എഴുന്നേറ്റു… അവൻ വീണ്ടും വെടിയുതിർത്തു… ഒരു ആക്രമിയുടെ വലം തോളിൽ തറച്ചു… അയാൾ പിന്നിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു… രണ്ടാമത്തെ ആൾ വെടിയേറ്റ് വീണ ആക്രമിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു… ദീപൻ വീണ്ടും വെടിയുതിർത്തു… നിലത്തു വീണ ആക്രമിയെ പൊക്കി എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് മരത്തിന്റെ മറവിലേക്ക് നീങ്ങി… ദീപൻ തന്റെ ഗൺ ആ മരത്തിനു നേരെ പിടിച്ചു… ഇതെല്ലാം കണ്ട് നീലാംബരിക്ക് ഒരു പകപ്പായിരുന്നു… തന്റെ കണ്മുന്നിൽ നടക്കുന്ന ആക്ഷൻ രംഗങ്ങൾ സിനിമയിൽ മാത്രമേ അവൾ കണ്ടിട്ടുള്ളു… “വാടാ… പുറത്തേക്ക് വാ… ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും… ചെന്ന് പറയ്… നിന്നെ അയച്ചവന്മാരോട്… ദാ ആ കാണുന്നവളും ഉണ്ടാവും ജീവനോടെ… എന്റെ മരണം വരേയ്ക്കും… ” ദീപൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… ആക്രമികൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വനത്തിനുള്ളിലേക്ക് ഓടി മറിഞ്ഞു… ഓടി മറയുന്നവരെ നോക്കി കൊണ്ട് നീലാംബരി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു… “എന്തിനാ… അവരെ വെറുതെ വിട്ടത്… ” “ഹും… അവരെ എന്തിനാ ഞാൻ കൊല്ലുന്നേ… വെറും വാടകക്കാർ… ” അവൻ തിരിഞ്ഞു വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു… അവളുടെ ബാഗ് എടുത്ത് കൈയിൽ പിടിച്ചു… ആശ്ചര്യത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു… “ആരാ… ആരാ… നീ… എന്തിനാ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്… ” അക്രമികളിൽ നിന്ന് പോയ തോക്ക് സ്വന്തം അരയിൽ തിരുകി ഒരു ഇണ്ടാക്കിയെടുത്ത ചിരിയുമായി ദീപൻ നടന്നു… “ആരാ… ആരാ… നീ.. പറയ്… ” അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് കേറി അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കി ചോദിച്ചു.. അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ എല്ലാം നഷ്ട്ടപെട്ട ഒരാളുടെ വേദന കലർന്നിരുന്നു… ദീപൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… “പറ… എന്നോട് പറ… ഏകാന്തത അതിശൈത്യം പിടിച്ച് തണുത്തുറഞ്ഞു സിരകളിലെ രക്തം കട്ടപിടിച്ചു മരിക്കാറായ എന്റെ സിരകൾക്ക് ചൂട് പകർന്ന് ഉപേക്ഷിച്ച് പോകാൻ വന്നതാണോ… അങ്ങനെയെങ്കിൽ… അങ്ങനെയെങ്കിൽ… ” നീലാംബരിയുടെ കണ്ണീർ മഴത്തുള്ളികൾ വീണു നനഞ്ഞ ഭൂമിയുടെ മാറിലേക്ക് വീണു… നേരത്തെ അസൂയ പൂണ്ട മഴത്തുള്ളികൾ അവളുടെ കണ്ണീരും തങ്ങളോടൊപ്പം ഭൂമിയിൽ ഒഴുകി നടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നിസ്സഹായതയോടെ തല താഴ്ത്തി…

“അങ്ങനെ എന്നെ ചതിച്ചിട്ടുണ്ടേൽ… ഒന്ന് കൊന്ന് തരോ…” അവളുടെ വാക്കുകളിൽ എല്ലാം നഷ്ട്ടപെട്ടവളുടെ യാചന ആയിരുന്നു… “പ്ലീസ്… പ്ലീസ്… എന്നെ ഒന്ന് കൊന്നു താ… നിന്നെ എന്റെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹിച്ചതാ…അൽപ്പനേരം കൊണ്ട് ഒരു ആയുസിന്റെ സ്വപ്നം കണ്ടതാ ഈ ഞാൻ… എന്നെ അവർക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കാതെ കൊന്നു താരോ… നിന്റെ കൈ കൊണ്ടാവുമ്പോ എന്റെ ആത്മാവിന് ശാന്തി കിട്ടും… പ്ലീസ്… ” കുടുകുടാ ഒഴുകുന്ന കണ്ണുകളുമായി തൊഴുകൈയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു… ദീപന്റെ ചങ്ക് പിടഞ്ഞു… അവളുടെ തൊഴുകൈകൈയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്കിട്ടു… തല മുടികളിലൂടെ സാവധാനത്തിൽ ഉഴിഞ്ഞു… “നിന്നെ കൊല്ലാനാണെങ്കിൽ എപ്പഴേ എനിക്കത് നേരത്തെ ചെയ്യാമായിരുന്നു… ” അവൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു സിഗററ്റെടുത്ത് തീ കൊളുത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവൻ ആ വീടിന്റെ വരാന്തയിലേക്ക് കേറി… ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു… കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവളും അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു… അവൻ തിരിഞ്ഞു അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… “സത്യം… ഞാൻ ഇവിടെ വന്നത് തന്നെ നിന്നെ കൊല്ലാനുള്ള കൊട്ടേഷനുമായിട്ടാ…” ദീപൻ ഒരു മുഖഭാവവും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു… നീലാംബരി അത് കേട്ട് ചുമരിനോട് ചാരി നിന്നു… അവളുടെ കൈകാലുകൾ തളരുന്നതായി തോന്നി… “ഇവിടെ വരുമ്പോ എനിക്ക് കിട്ടിയ വിവരം… പറയുമ്പോ കൊന്നാൽ മതി… അതുവരെ നിങ്ങളുടെ എല്ലാം വിശ്വാസം നേടിയെടുക്കണം… പക്ഷെ ഇവിടെ വന്നപ്പോ… ആദ്യമേ നിന്നെ കണ്ടപ്പോ ഏതോ പൂർവിക ജന്മബന്ധം ഉള്ള പോലെ ഒരു തോന്നൽ… എന്തൊക്കെയോ എവിടൊക്കെയോ ശരിയല്ല എന്നൊരു തോന്നൽ… ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ഞാൻ രണ്ടു കൊല്ലവും 7 മാസവും കഴിഞ്ഞു… ഏകദേശം ഞാൻ വന്ന് ഒരു ആറു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോ നിന്നെ കൊല്ലാനുള്ള ഉത്തരവ് കിട്ടി…” അവൻ സിഗററ്റ് ആഞ്ഞു വലിച്ച് വിട്ടു… നീലാംബരി ആകെ തളർന്നിരുന്നു. “ഈ പണി ഏൽപ്പിച്ചവർ എന്റെ അടുത്ത് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു… അവർ പറയുന്ന പോലെ മാത്രമേ കൊല്ലാൻ പാടൂ… കാരണം ആ പഴി അവർക്ക് വേറെ ആളുടെ മേൽ ചുമത്തണം… ഞാൻ ചോദിച്ചു എങ്ങനെയെങ്കിലും കൊന്നാൽ പോരെ എന്ന്… അതിനുള്ള മറുപടി നിന്നെ കൊന്നിട്ട് അവർ ജയിലിൽ പോയിട്ടെന്തുകാര്യം എന്നാണ്… ” അവൻ നിർത്തി “എന്നിട്ട് എന്നെ കൊല്ലാഞ്ഞതെന്താ… ” നീലാംബരി കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… “അവർ നിന്നെ കൊല്ലാൻ പറഞ്ഞ രീതിയിൽ ആണ് എനിക്ക് അത്ഭുതം ഉണ്ടായത്… ” നീലാംബരി ആകാംഷയോടെ അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി… “നിന്റെ കഴുത്തിലെ ഞെരമ്പു മുറിക്കണം…” അവൻ പറഞ്ഞു. “അതിനെന്താ… ഇത്ര പ്രത്യേകത… അങ്ങനെ ചെയ്ത് കാശും വാങ്ങി പോവായിരുന്നില്ലേ…” അവൾ അൽപ്പം കടുപ്പത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു… “പക്ഷെ… നീ മരിക്കുന്നതിന് മുൻപ്…” “മരിക്കുന്നതിന് മുൻപ്… ” അവൻ ഒരു നിമിഷം നിർത്തി… തിരിഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… “ക്രൂരമായി ബലാത്സഗം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കണം എന്ന്… അതും അതിന്റെ എക്സ്സ്ട്രീമിൽ…” അവൻ തല കുനിച്ചു…

അവൾ ഛെ… എന്ന് പറഞ്ഞു മുഖം ചുളിച്ചു… “ഒന്നുറപ്പാ… അവർക്ക് നിന്റെ സാധാരണ കൊലപാതകം അവരിലേക്ക് തന്നെ അന്വേഷണം ചെന്നെത്തും എന്നറിയാം… അത് മാറ്റാൻ വേണ്ടിയാണ് നിന്നെ ശാരീരികമായും ലൈംഗീകമായും പീഡിപ്പിച്ച് കൊല്ലാൻ പറഞ്ഞത്… പക്ഷെ എനിക്ക് ആ രീതിയോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ പറ്റിയില്ല… അന്നുമുതൽ അവർ എന്നെ ഹണ്ട് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി… പിന്നെ കൊറേ നാളത്തേക്ക് യാതൊരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ മനസ്സ് ഒന്ന് വ്യതിചലിച്ചു… ചിലപ്പോ ആ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിലെ നന്മ… ഈ നന്മയില്ലാത്തവന് ഈശ്വരൻ കാണിച്ച് തന്നതാവും… എല്ലാം ഒന്നാറി തണുത്ത് ഈ നാട് വിടാം എന്ന് വിചാരിച്ചതാ… ഒപ്പം ആ പഴയ വൃത്തികെട്ട ജീവിതം നയിക്കില്ലെന്നും തീരുമാനമെടുത്തു…” അവൻ സിഗററ്റ് മഴവെള്ളം കെട്ടികിടക്കുന്ന മുറ്റത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു… “ഇനിയും നീ പറഞ്ഞില്ല ആരാ… ” “വേണേൽ ഒരു വാടക കൊലയാളി എന്ന് പറയാം… പക്ഷെ ഇത് എന്റെ ആദ്യത്തെ ആണ്… ജീവിതത്തിൽ വഴിതെറ്റിപ്പോയ ബാല്യകാലത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രം… ” “അപ്പൊ അമ്മ… അമ്മയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞതോ…” “എന്റെ ഒൻപതാമത്തെ വയസ്സിൽ അമ്മ നഷ്ട്ടപെട്ടതാ… അച്ഛൻ… അറിയില്ല… ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ എന്ന്… അമ്മ മരിച്ചതോടെ ഞാൻ ശരിക്കും അനാഥനായി… പിഴച്ചു പെറ്റ സന്തതിയെ നാട്ടിൽ പോലും കാണരുത് എന്ന് എല്ലാരും കൂടി തീരുമാനിച്ചു… ഓടി… എന്റെ പരമാവധി വേഗത്തിൽ… ചെന്ന് പെട്ടത് ഒരു പോക്കറ്റടി സംഘത്തിൽ… പിന്നെ ദീപൻ എന്ന ഗുണ്ട വളർന്നതും പണി പഠിച്ചതും മധുരയിലെ ഹവാല ഇടപാട് കേന്ദ്രത്തിൽ… പിന്നെ എപ്പോഴോ കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് നാട്ടിൽ എത്തി… എറണാംകുളത്ത് വച്ച് പരിചയപ്പെട്ട ഒരു കൊട്ടേഷൻ ഗ്യാങ്ങിലെ അംഗം ആണ് ഇങ്ങനെയൊരു ഡീലിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്… ഒറ്റയടിക്ക് സെറ്റിൽ ആവാനുള്ള പണം… കേറി പോന്നു…” “ആരാ… ആരാ എന്നെ കൊല്ലാനുള്ള പണം തന്നത്… ” “അറിയില്ല… ഒരു ഫോൺ കോൾ… ഒരു സ്ത്രീയായിരുന്നു സംസാരിച്ചത്… പക്ഷെ അവർ മലയാളിയാണോ എന്നൊരു സംശയം… മലയാളം ശരിക്ക് അറിയാത്തവർ പറയുന്ന പോലെ… ആൾടെ പേരും ഡീറ്റൈൽസും എന്റടുത്ത് എത്തിക്കും… പൈസയും… അത്രമാത്രമായിരുന്നു സന്ദേശം… ഞാൻ ആദ്യം കാര്യമാക്കി എടുത്തില്ലേലും 50 ലക്ഷം രൂപ അഡ്വാൻസ് ആയി കിട്ടിയപ്പോ പിന്നെ ചിന്തിച്ചില്ല.. പക്ഷെ ഇപ്പൊ അവർക്ക് മനസ്സിലായി… നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലില്ലെന്ന്… ഇപ്പൊ അവരുടെ ഏറ്റവും വലിയ ആവശ്യം എന്നെ ഇല്ലാതാക്കുക… ഹും…” “അപ്പൊ… ഈ എന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം…” “ഹും… പേടിക്കേണ്ടാ… അർഹിക്കാത്തത് തന്നെയാണ്… പക്ഷെ കരിങ്കല്ലിനും പ്രണയം തോന്നുന്ന ഒരു നിമിഷം വരില്ലേ… അങ്ങനെ ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിൽ… ” ദീപന്റെ വാക്കുകൾ ആർദ്രമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു… അവന്റെ അടുത്തേക്ക് അവൾ നടക്കുകയായിരുന്നില്ല… സത്യത്തിൽ ഓടുകയായിരുന്നു… അവളുടെ പൂമേനി അവന്റെ കൈകളിൽ ഒതുങ്ങി. പ്രണയവസന്തം തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു… “എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല… ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഒരു ആകർഷണം തോന്നിയിരുന്നു. എന്തോ വേർപിരിയലിന്റെ അസ്സഹനീയതയിൽ നിന്ന് എനിക്ക് ലഭിച്ച ഒരു ആശ്വാസം… പക്ഷെ ഒരിക്കൽ പോലും ഞാൻ തുറന്നു പറയണം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല… ” അവന്റെ ഇരുകൈളുടെ സുരക്ഷയിൽ നീലാംബരി പറഞ്ഞു…

അവരുടെ മനസ്സ് വീണ്ടും ഒന്നാവുകയായിരുന്നു…. അവർ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും നേരം ഇരുട്ടിയിരുന്നു… സാധാരണ ബാക് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു വരാറുള്ള നീലാംബരി കാറിന്റെ മുൻസീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട രൂപേഷിന് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നതായിരുന്നില്ല… കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ നീലാംബരിയോട് രൂപേഷ് അൽപ്പം കടുത്ത ഭാഷയിൽ സംസാരിച്ചു. “എവിടെയായിരുന്നു… ഇന്ന് ഹർത്താലായിട്ട്…” അതിനു ഉത്തരമായി അവളുടെ ഒരു തീക്ഷ്‌ണ നോട്ടം മാത്രമായിരുന്നു. അയാളുടെ ചോദ്യത്തിന് ചെവി കൊടുക്കാതെ അവൾ അകത്തേക്ക് കേറി പോയി. ദീപൻ കാർ ഓഫ് ആക്കി ഇറങ്ങി. അവന്റടുത്തേക്ക് രൂപേഷ് പതുക്കെ നടന്നു വന്നു. “എവിടെയായിരുന്നെടാ ഇതുവരെ…” “മാഡം ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്… ” “ഏത് സുഹൃത്ത്…” “എനിക്കറിയില്ല… മാഡം പറഞ്ഞപോലെ വണ്ടി ഓടിച്ചു… ” “നീ മാഡം പറഞ്ഞപോലെ മാത്രേ ഓടിക്കൊള്ളു…” അവന്റെ സംസാരത്തിന്റെ രീതി മാറുന്നത് കണ്ട് ദീപൻ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… ദീപനെ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് കാറിൽ ചേർത്തി നിർത്തി രൂപേഷ് കഴുത്തിൽ കേറി പിടിച്ചു… “പന്ന നായിന്റെ മോനെ… നിന്റെ ഈ കറക്കം ഉണ്ടല്ലോ അത് അവസാനിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം വേണ്ടാ… അവൾ എന്റെ പെണ്ണാ… മനസിലായോടാ…” രൂപേഷിന്റെ കണ്ണുകളിലെ രൗദ്രഭാവം ദീപൻ ശ്രദ്ധിച്ചു… അവന്റെ കൈ കഴുത്തിൽ പിടിച്ച രൂപേഷിന്റെ കൈ തണ്ടയിൽ അമർന്നു.. പിടിച്ചു വളച്ച് ആ കൈ അവൻ തട്ടി മാറ്റി… “ഇതൊക്കെ എന്തിനാ… സാ.. റേ… എന്റടുത്ത് പറയുന്നേ… ഉം… പിന്നെ ഈ ഭീഷണിപ്പെടുത്താലും കൈ വെക്കലുമൊക്കെ എന്റടുത്ത് വേണ്ടാ… ” ദീപൻ അൽപ്പം പരുഷമായി പറഞ്ഞും കൊണ്ട് അവന്റെ റൂമിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി… ഇതെല്ലം നീലാംബരി മുകളിൽ നിന്ന് കാണുകയുണ്ടായി… രാത്രിയുടെ ഇരുട്ടിനു കാഠിന്യം ഏറി വന്നു… നീലാംബരിയുടെ മനസ്സ് കൂടെയില്ലായിരുന്നു… അവൾ അക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്നു… എല്ലാവരും ഉറങ്ങി എന്ന് തോന്നിയപ്പോ അവൾ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി… ദീപനെ കാണാതെ ഒരു സ്വസ്ഥതയും ഇല്ലായിരുന്നു… അവൾ ഗോവണി പടിയുടെ അടുത്തെത്തിയതും താഴെ ആരുടെയോ കാലൊച്ചകൾ കേട്ടു… അവൾ പതിയെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ഓരോരോ പടികളായി ഇറങ്ങി… നോക്കിയപ്പോ… രൂപേഷ്… അവൾ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ച് റൂമിൽ കേറി. മൊബൈൽ എടുത്ത് ദീപനെ വിളിച്ചു… ആ വിളിക്കായി അവൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു… “ഹലോ…” അവന്റെ ശബ്ദം ചെവികളിൽ പുല്ലാംകുഴൽ നാദമായി അവൾക്ക് തോന്നി… “ഹലോ” അവളുടെ ശബ്ദം വിറച്ചിരുന്നു. “എന്തുപറ്റി…” ദീപൻ ചോദിച്ചു…

“ഉം ഹും… ” അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് കമഴ്ന്നടിച്ച് വീണു… “ഏയ് പറ… എന്താ… എന്തോ ഉണ്ടല്ലോ…” “എനിക്ക് ഒന്ന് കാണാൻ കൊതിയാവുന്നു…” അവൾ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “ഇങ്ങു പോര്… ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി നിക്കാം…” “ഓ… അതിന് ആ കാലമാടൻ താഴെയുണ്ട്… രൂപേഷ്…” “ഉം… സൂക്ഷിക്കണം അവനെ നീ… എന്തൊക്കെയോ ദുരുദ്ദേശങ്ങൾ അവനുണ്ട്…” “എനിക്കും തോന്നി. പക്ഷെ അമ്മ… അമ്മയല്ലേ അയാളെ ഇവിടെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നെ… അതോണ്ടാ…” “ഉം… ഇന്ന് എവിടെ പോയതാ എന്ന് ചോദിച്ചും കൊണ്ട് അവൻ എന്റെ മെക്കട്ട് കേറി…പക്ഷെ ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞുമാറി…” “ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു… പിന്നെ എന്താ ഇപ്പൊ ചെയ്യുന്നേ…” ഒരു തലയിണ കെട്ടിപിടിച്ച് മറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു… “ഞാൻ… ഇങ്ങനെ വെറുതെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചും കൊണ്ട് കിടക്കുന്നു…” “എന്താ ആലോചിച്ചേ…” അവൾ ചിണുങ്ങി “അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല…” അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി… “ഉം ഹും… പറ… ” അവൾ കൊഞ്ചി… “ഏയ്… സത്യം ഒന്നുല്യാടോ… വെറുതെ…” “എന്നാ ഞാൻ പറയട്ടെ… എന്നെ കുറിച്ചല്ലേ ഓർത്തെ…” അവൾ അഹങ്കാരത്തിൽ പറഞ്ഞു. “ഉം…” അവൾ തലയിണയിൽ ഉള്ള പിടുത്തം ഇറുക്കി… “നീലു… ഇപ്പൊ ഉറങ്ങിക്കോ…” “എന്നെ കാണണം എന്ന് തോന്നുന്നില്ലേ…” അവൾ ചോദിച്ചു… “തോന്നലൊക്കെ ഉണ്ട്… പക്ഷെ… ” “ഉം… എന്ന കിടന്നുറങ്ങിക്കോ… ” അവൾ ഫോൺ വച്ച് തലയിണ കെട്ടി പിടിച്ച് കമഴ്ന്നു കിടന്നു… പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. ആ ചാരി ഇട്ട വാതിൽ കുറ്റിയിടാൻ മറന്നു പോയിരുന്നു… ആ വാതിൽ പഴുതിലൂടെ ഒരു നിഴൽ മുറിക്ക് പുറത്ത് കറങ്ങി നടന്നു… വാതിൽ ചാരിയിട്ടേ ഉള്ളു എന്ന് മനസിലാക്കിയ ആ നിഴൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അകത്തേക്ക് കടന്നു… മുറിയിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ കഴുകാൻ കണ്ണുകളോടെ നിൽക്കുന്ന രൂപേഷിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. അവന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു… നീലാംബരിയുടെ കിടപ്പ് കണ്ട് അവന്റെ ശരീരം വിറച്ചു… ഇളം വെളിച്ചത്തിൽ ഒരപ്സരസ്സ് തന്റെ ഉടലഴക് മുഴുവൻ പ്രതിഫലിക്കുന്ന രീതിയിലുള്ള നിശാവസ്ത്രം ധരിച്ച് കിടക്കുന്നു… അവളുടെ വെളുത്ത നേർത്ത നിശാവസ്ത്രത്തിനുള്ളിലൂടെ ആ ഉടലഴകിന്റെ ഉന്മാദം അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു… വെളുത്ത ബ്രായുടെ സ്ട്രിപ്പും കൊളുത്തും പിന്നെ താഴോട്ട് ഉരുളി കമഴ്ത്തിവെച്ച പോലെയുള്ള ആ നിതംബംങ്ങളും അവന്റെ സിരകളിലേക്ക് കാമത്തിന്റെ ആർത്തി പകർന്നു… അവന്റെ ശരീരം ചൂട് പിടിച്ചു തുടങ്ങി… പക്ഷെ അവനറിയാം ഭവിഷ്യത്തുകൾ… അതുകൊണ്ട് തൽക്കാലം പിൻവാങ്ങി… അവന്റെ തലയിൽ പെണ്ണിന്റെ സുഖം അനുഭവിക്കാനുള്ള ആർത്തി കൂടി കൂടി വന്നു…

അവന്റെ തലയിൽ സിന്ധുവിന്റെ മനോഹരമായ ഉടലഴക് ഓർമയിൽ വന്നു… അവന്റെ കാലുകളുടെ വേഗത വർദ്ധിച്ചു… ആ കാലുകൾ നിന്നത് സിന്ധുവിന്റെ റൂമിന്റെ മുന്നിൽ… അവൻ വാതിൽ പതിയെ തള്ളി… അത് ചാരി ഇട്ടിരുന്നെ ഉള്ളു… അകത്തേക്ക് കിടന്ന അവൻ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ കിടന്നുറങ്ങുന്നു… സിന്ധുവും സുമയും… രണ്ടിനേം അവൻ നോട്ടം വെച്ചിരുന്നതാണ്… പക്ഷെ ഇപ്പൊ ആരെങ്കിലും ഒരാളെ… അവൻ പതിയെ സിന്ധുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് കുനിഞ്ഞു ചെന്നു… അവളെ പതിയെ തട്ടി വിളിച്ചു… അപരിചിതമായ ഒരു കൈ തന്റെ ശരീരത്ത് തട്ടിയതും അവൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റു… അവളുടെ വായ പൊത്തി പിടിച്ച് അവളെ മുറിയുടെ പുറത്തെത്തിച്ചു… “മിണ്ടരുത്…” രൂപേഷിനെ അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിലും പെട്ടെന്നുള്ള ആക്രമണത്തിൽ അവൾ ഭയന്നു… “വാ.. മുറിയിലേക്ക് പോവാം…” അവൻ പറഞ്ഞു… അവൾ യന്ത്രം കണക്കെ അവനു പുറകെ നടന്നു… മുറിയിലേക്ക് കേറ്റി വാതിൽ അടച്ചതും… രൂപേഷ് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു… അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു… അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് അറിയാതെ തന്നെ സിന്ധുവിന്റെ കൈ നീണ്ടു… അവിടെ അവൾ സങ്കൽപ്പിച്ചതിനേക്കാൾ വലിയ കുണ്ണയുടെ സാന്നിധ്യം അറിഞ്ഞു… രൂപേഷിന്റെ കൈ അവളുടെ ശരീരമാകെ ഉഴിഞ്ഞു നടന്നു… സിന്ധുവിന്റെ ശരീരം കോരിത്തരിച്ചു പോയി… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ സിന്ധുവിന്റെ കഴുത്തിൽ അമർന്നു.. ഒപ്പം ഒരു കൈ അവളുടെ പഞ്ഞി മുലയിലും ഒരു കൈ പെരുംകുണ്ടിയിലും… സിന്ധുവിന്റെ പൂർ ചുരത്തി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു… ദീപൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതായതോടെ അവൾക്ക് നഷ്ടപെട്ടത് നല്ലൊരു കുണ്ണ സുഖം ആയിരുന്നു… അവളുടെ ചുരിദാർ ടോപ്പ് തല വഴി ഊരി എറിഞ്ഞു… കഴപ്പ് മൂത്ത അവൾ കുറുങ്ങി… അവന്റെ നാക്ക് അവളുടെ വായിലേക്ക് തള്ളി കയറ്റി… അവളുടെ ചുരിദാർ പാന്റും താഴേക്ക് ഊരി മാറ്റി… അവൻ മുറിയിലെ വെളിച്ചത്തിൽ ആ കഴപ്പ് മുറ്റി കടിയിളകി നിൽക്കുന്ന സിന്ധുവിനെ നോക്കി.. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അടങ്ങാത്ത ദാഹം അവൾ കണ്ടു… അവൻ ബനിയൻ ഊരി എറിഞ്ഞു… അവളുടെ കറുപ്പ് കളർ പാന്റിയും വെള്ള കളർ ബ്രായും ഇട്ടുള്ള നിൽപ്പ് കണ്ട് അവന്റെ അണ്ടി പൂർണ രൂപത്തിൽ ബർമൂഡായിൽ നിന്ന് കഴച്ചു… അവൻ ആ ബർമുഡ ഊരി… രൂപേഷിന്റെ പെരുംകുണ്ണ കണ്ട് സിന്ധു വാ പൊളിച്ചു… നല്ല വലിപ്പം… നീളം കൂടുതൽ എന്നാൽ വണ്ണം കുറവ്വ്… തന്റെ പൂറിന്റെ അറ്റം വരെ ഈ കുണ്ണ എത്തും… അവളുടെ നിൽപ്പ് കണ്ട് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് കുണ്ണ തൊലിച്ചും കൊണ്ട് ചെന്നു… “ഒന്ന് ഊമ്പി താടി…” സിന്ധു അവന്റെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു… അവന്റെ കുണ്ണ ആ വായിൽ പതിയെ കേറി… അവൾ പല്ലു കൊള്ളാതെ നാക്കിന്റെ സഹായത്തോടെ ഒന്നാന്തരം കുഴലൂത്തുകാരിയാണെന്ന് തെളിയിച്ചു… ഇടക്കിടക്കെ അവൾ ആ കുണ്ണ വായിൽ നിന്നെടുത്ത് അവന്റെ മുട്ടമണികൾ വായിലിട്ട് ഞപ്പി… രൂപേഷ് കൈ പിന്നിലേക്ക് കെട്ടി അര തള്ളിപ്പിടിച്ച് അവളുടെ കുഴലൂത്ത് ആസ്വദിച്ച് നിന്നു…

അവന്റെ ചന്തികളിൽ പിടിച്ച് അവൾ ഞെക്കി… ആ ഞെക്കലിനോടൊപ്പം അവൾ അവന്റെ കുണ്ണ എടുത്ത് വായിലിട്ട് ഊമ്പി തുടങ്ങി… അവൻ കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ ബ്രായുടെ കൊളുത്ത് വിടിച്ചു… ആ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകൾ അവന്റെ കാൽമുട്ടിനു മീതെ അമർന്നു… അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ആ വെടി ഊമ്പാനുള്ള അവളുടെ കഴിവ് തെളിയിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു… അവളുടെ വായിലേക്ക് വെടിപൊട്ടിക്കാതിരിക്കാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചു… അവളെ പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ച് ഷഡ്ഢിക്കുളിലേക്ക് കൈ ഇട്ടു… അവളുടെ അൽപ്പം രോമം നിറഞ്ഞ പൂറിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ സ്പർശിച്ചപ്പോ അവൾ ഇക്കിളി പൂണ്ട് ഇളകി… അവളുടെ വായ പൊത്തി പിടിച്ച് അവൻ ചുമരിലേക്ക് ചാരി നിർത്തി… അവളുടെ ഷഡ്ഢിക്കുളിലൂടെ ആ പൂർ കശക്കി… അവന്റെ ആക്രാന്തത്തോടെയുള്ള പെരുമാറ്റം… സിന്ധുവിന്റെ പൂറിൽ അൽപ്പം വേദനയുണ്ടാക്കി… “ഹ് ആ… വേദനിക്കുന്നു…” സിന്ധു ഞെരങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… അവളുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തി പിടിച്ച് അവൻ ആ പൂറിനുള്ളിലേക്ക് രണ്ടു വിരൽ ഒരുമിച്ച് കേറ്റി… “ഹാ… അയ്യോ…” അവൾ നിലവിളിച്ചു… “ഒളിയിടല്ലേടി… കൂത്തിച്ചി മോളെ…” രൂപേഷ് ആക്രോശിച്ചു… അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം അമർത്തി അവൻ ആ പൂറ്റിലേക്ക് രണ്ടു വിരലും വേഗത്തിൽ കേറ്റി ഇറക്കി… അവളുടെ പൂറിന്റെ മദജലം ആ വിരലുകളിൽ പറ്റിപിടിച്ചു തുടങ്ങി… സിന്ധുവിന് ആദ്യം ഉണ്ടായിരുന്ന വേദന കുറേശെ മാറി സുഖം കിട്ടാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ വായിൽ നിന്നും… സ്സ്… സ്സ്… ശ്ശ്… ഹാ… ആ… ആ… ആ …” തുടങ്ങിയ കടി സ്വരങ്ങൾ ഊർന്നിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ ഷഡ്ഢിക്കുളിലൂടെ പൂറ്റിൽ നിന്നും അവൻ വലിച്ചൂരി… പാന്റിയുടെ ടൈറ്റ് അലാസ്റ്റിക് അവളുടെ അടിവയറിൽ വന്നടിച്ച് ശബ്ദം ഉണ്ടായി… അവൻ ഊരിയ വിരലുകൾ മണത്തു… സിന്ധുവിന്റെ അര ചുമരിൽ ചാരി നിന്ന് വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ആ വിരലുകൾ അവളുടെ വായിലേക്ക് കേറ്റി ഊമ്പിച്ചു… തന്റെ പൂറിന്റെ സ്വാദ് സിന്ധു അറിഞ്ഞു… അവൻ അവളെ പിടിച്ച് വലിച്ച് കിടക്കയിലിട്ടു… അവളുടെ പാന്റി വലിച്ചൂരി എറിഞ്ഞു… മലർന്നു കിടക്കുന്ന അവളെ ആർത്തിയോടെ രൂപേഷ് നോക്കി… അവളുടെ ഇരുണ്ട പൂർ… കുറ്റിരോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ പൂർ… അവൻ കിടക്കയിലേക്ക് കേറി അവളുടെ അരഭാഗത്ത് ഇരുന്നു… അവളുടെ കാലുകൾ അകത്തി പിടിച്ച് ആ പൂറിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചു… തന്റെ പൂർ കണ്ണുമിഴിച്ച് നോക്കിയിരിക്കുന്ന രൂപേഷിനെ അവൾ അൽപ്പം ഭയത്തോടെ തന്നെ നോക്കി.. അവൻ തന്റെ കുണ്ണ തൊലിച്ചു… പിന്നെ ആ ഒലിക്കുന്ന പൂറ്റിലേക്ക് അടിച്ചു കയറ്റി… അവന്റെ കുണ്ണ കേറിയതും അവൾ സുഖം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു… ആ പൂറ്റിൽ കുണ്ണ കേറ്റിയതും അവനും സുഖം കൊണ്ട് കണ്ണടച്ചു… പിന്നെ അൽപ്പം കൂടി പൂറ്റിലേക്ക് തള്ളി… പിന്നെ അവളുടെ ഇരു തുടകളിലും പിടിച്ച് അവന്റെ കാലുകൾ മടക്കി പിന്നിലേക്ക് വച്ച് ഈഗിൾ പൊസിഷനിൽ രൂപേഷ് അടിച്ചു തുടങ്ങി… അവളുടെ മുലകൾ കിടന്ന് തുളുമ്പി… അവന്റെ കുണ്ണ കേറുന്ന ഓരോ നിമിഷവും സിന്ധു സുഖത്തിന്റെ സ്വർഗ്ഗകവാടം കണ്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു അവൻ വേഗത്തിൽ പൂറ്റിലേക്ക് കേറ്റി ഇറക്കി…അല്പസമയത്തെ അടിക്കുശേഷം അവൻ രണ്ടു കാലുകളും അവന്റെ തോളിൽ കേറ്റി വച്ച് പറന്നടിച്ചു…

“ഹാ… ഹാ… ആ… ആ… ആഹ് … ആഹ്… ഓ… അയ്യോ… ഹാവ്… ആ ആ….” സിന്ധു കിടന്ന് പുളഞ്ഞും കൊണ്ട് സീൽകാരങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചു… അവന്റെ അടിയുടെ സ്പീഡ് കൂടി വന്നു… അവളുടെ പുറംതുടയിൽ അവന്റെ അര വന്നിടിക്കുന്ന ശബ്ദം ആ മുറിയിൽ നിറഞ്ഞു… അവളുടെ കിതപ്പുകളും സീൽക്കാരങ്ങളും കൂടി വന്നു… അവൻ തോളിലിരിക്കുന്ന ഒരു കാൽ ഇറക്കി വിടർത്തി വച്ചു… കുണ്ണ പൂറ്റിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കൂരി.. കുണ്ണയിൽ അവളുടെ പൂർത്തേൻ നിറഞ്ഞിരുന്നു… അവൾ ആ പൂർച്ചുണ്ടുകളിൽ അവന്റെ കുണ്ണ കൊണ്ട് അടിച്ചു… “പ്ടേ… പ്ടേ… പ്ടേ… ” “ഹാ… സാറേ… കേറ്റ്… സാറേ… എന്റെ പൂറിന്റെ കഴപ്പ് തീർക്ക് സാറേ… ” അവൻ കുണ്ണയിട്ട് പൂറ്റിൽ ഉരച്ചു… “കേറ്റി തരാം ടി… കൂത്തിച്ചി… ഇത്രേം നാളും ഈ കഴപ്പും വെച്ച് എങ്ങനെ കിടന്നുറങ്ങി നീ …” അവൻ പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണ കേറ്റി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “ആ… ആ… ആ… എന്തൊരു സുഖം… ദീപന്റെതിനേക്കാളും നീളമുണ്ട്‌… ഔ… എന്റെ പൂറിന്റെ അറ്റത്ത് എത്തി സാറേ…” രൂപേഷ് ഒരു നിമിഷം പൂറ്റിലേക്ക് ആഞ്ഞുതള്ളി അവളുടെ തോളിൽ ഇരിക്കുന്ന കാലിന്റെ തുടയിൽ അമർത്തി ചോദിച്ചു… “ആഹാ… ദീപനോ… നമ്മുടെ ഡ്രൈവർ… അവനായിരുന്നോടി നിന്റെ പൂറിന്റെ ഡ്രൈവർ.. ഉം..” അവൻ പൂറ്റിൽ നിന്നും കുണ്ണ ഊരി വീണ്ടും കുത്തി കേറ്റി… “ഉം… ഇടക്കിടക്ക് … ഹാ… ആ … ഞങ്ങൾ കൂടാറുണ്ട്.. വൂ… ഹാ… ആ… ആ…” രൂപേഷിന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് പ്രത്യേക തിളക്കം ഉണ്ടായി… അവൻ മതിമറന്ന് സിന്ധുവിന്റെ പൂറ്റിലേക്ക് ആഞ്ഞടിച്ചു…കുറച്ച് നേരം അനഗ്നെ അടിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു “ഡി… കുനിഞ്ഞു നിക്കടി…” രൂപേഷ് ആജ്ഞാപിച്ചു… കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്തപാതി… കൈയും കുത്തി നാലുകാലിൽ സിന്ധു… അവളുടെ ഉരുണ്ട പെരുംചന്തിയിൽ അവൻ കൈ താളം അമർത്തി വീശിയടിച്ചു… “ഇനി മുതൽ നീ എന്റെ അടിമയാണ്… ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും നീ കേൾക്കണം… നിനക്ക് വേണ്ടത് എല്ലാം… അത് പണമായാലും സുഖമായാലും ഞാൻ തരും…”അവളുടെ പൂറിന്റെ ഇതളുകൾ വിടർത്തി കന്തിൽ ഞരടി കൊണ്ട് രൂപേഷ് പറഞ്ഞു… “ആ… ആ… ആ… ഞാൻ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തു തരാം … ഹാ… ” അവൻ ആ പൂറ്റിലേക്ക് തന്റെ കുണ്ണ കെട്ടിയടിച്ചു… അവളുടെ മുലകൾ താളത്തിൽ ഞാന്ന് കിടന്നാടി… അവളുടെ കുണ്ടികളിൽ കൈ വെച്ച് അവൻ ആസ്വദിച്ചടിച്ചു… കുണ്ണയുടെ താണ്ഡവം അവളുടെ വരിക്കച്ചക്ക യുടെ ഉള്ളിൽ പശ നിറച്ച് തുടങ്ങി… കുണ്ണ കേറുമ്പോ “പ്ലക്..ക്ലക്… പ്ലക് … ക്ലക് …” രാഗങ്ങൾ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി… പൂറ്റിൽ നിന്നും കടി സ്വരങ്ങൾ ഒഴുകിയപ്പോ അവന്റെ സിരകൾക്ക് ഊർജം കൂടി… അവൻ കൈ ഇടുപ്പിലേക്ക് മാറ്റി പിടിച്ച് അവളുടെ ചന്തികളെ വലിച്ചടിച്ചു… അവളുടെ പെട്ടികളിൽ അവന്റെ അര വേഗത്തിൽ വന്നിടിക്കാൻ തുടങ്ങി… ഒപ്പം ആ വരിക്കച്ചക്ക പൂറ്റിൽ കുണ്ണയുടെ ശക്തിയും കൂടി… അവൻ വേഗത്തിൽ അടിച്ചു… “ഹാ… സിന്ധു… മുത്തേ… ഞാൻ ഒഴിക്കട്ടെ… വയറ്റിൽ പിടിക്കോ…” “ഹാ സാറ് ഒഴിച്ചോ… വയറ്റിൽ പിടിച്ചാ പിന്നെ നോക്കാം… ”

അവന്റെ കുണ്ണ ആ പൂറ്റിലേക്ക് ഛർദിക്കാൻ പിന്നെ അധികം താമസിച്ചില്ല… അവൻ നിന്ന് വെട്ടി വിറച്ച് സിന്ധുവിന്റെ പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണപാൽ ഛർദിച്ചു… “ഹാ… ഹാ… ഹാ…” അവൻ നിന്ന് കാറി… സിന്ധു തളർന്ന് ആ കിടക്കയിലേക്ക് വീണു… കൂടെ രൂപേഷും… അൽപ്പസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോ സിന്ധു എഴുന്നേറ്റ് തുണി എല്ലാം ഉടുത്ത് പോവാനൊരുങ്ങി… രൂപേഷ് അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അവളുടെ ചെവിൽ ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. “നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം… നീ ചോദിക്കുന്നതെന്തും ഞാൻ തരും… എന്താ…” ‘ഞാൻ എന്താ ചെയ്യണ്ടേ…” “അതൊക്കെ ഞാൻ പിന്നെ പറയാം… ഇപ്പൊ പൊക്കോ…” സിന്ധു മുറി തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി… ചുറ്റും നോക്കി ആരേം കണ്ടില്ല… അവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ… അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു… അവളുടെ മുറിയുടെ മുന്നിലെത്താറായപ്പോഴുക്കും തൂണിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് ഒരു രൂപം മുന്നിലേക്ക് പ്രത്യക്ഷപെട്ടു… എന്തെങ്കിലും പറയാൻ തുടങ്ങും മുൻപേ അവളുടെ വായ പൊത്തി പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… അവൾ ഓളിയിട്ടെങ്കിലും വെറും ഞെരക്കം മാത്രമാണ് പുറത്തേക്ക് വന്നത്… ആ മുഖത്തേക്ക് അവൾ നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതം കൊണ്ടും ഭയം കൊണ്ടും വിറച്ചു… “മിണ്ടിപ്പോകരുത്… ” തന്നെ മനസിലാക്കി എന്നറിഞ്ഞപ്പോ അയാൾ ചെവിയോട് ചേർത്ത അയാൾ പറഞ്ഞു… പക്ഷെ അവൾ വീണ്ടും കിടന്നു പിടഞ്ഞു… വായപൊത്തി പിടിച്ചിരുന്ന കൈ പതിയെ മൂക്കും കൂടി പൊത്തി പിടിച്ചു… അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റും പരതി… ആ കൈകളുടെ ദൃഢതയിൽ സിന്ധു കിടന്നു പിടഞ്ഞു… അവൾ തല ചുമരിലിട്ട് ഉരച്ചു… ആ കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി വന്നു… അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധിക്കൽ പതിയെ കുറഞ്ഞു വന്നു… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു… കണ്ണിൽ നിന്നും വെള്ളം ഒഴുകി… തൊണ്ടക്കുഴിയുടെ അനക്കം കുറഞ്ഞു… പതിയെ ആ ശരീരം നിശ്ചലമായി… അയാൾ പിടിത്തം വിട്ടു… ആ ചുമരിൽ ചാരി അവൾ നിലത്ത് വീണു… കണ്ണുകൾ തള്ളിവന്നിരുന്നു… അയാൾ കഴുത്തിൽ തൊട്ടു നോക്കി… കഴിഞ്ഞു… സിന്ധു എന്ന ആ വേലക്കാരിയുടെ ജീവിതം… അവളുടെ ചലനമറ്റ ശരീരം നോക്കി അസ്വസ്ഥതയോടെ അയാൾ അവിടെ നിന്നു…

(തുടരും)