നീ.ല.ശ 2
”അഞ്ച് പെറ്റതല്ലേ അതാവും…”
”ശരിയാ ഈ വന്നകാലത്ത് ആരേലും ചെയ്യുന്ന പണിയാണോ… ഒന്നുമല്ലേലും കോണ്ടമെങ്കിലും ഇട്ടോണ്ട് ഇവര്‍ക്ക് ചെയ്തൂടാരുന്നോ…”
കൊച്ചിയിലെ എക്‌സ്ആര്‍ ആഡിറ്റേഴ്‌സിന്റെ ഓഫീസില്‍ ഇരുന്ന അക്കൗണ്ടിംഗ് അസിസ്റ്റന്റുമാരായ പ്രീതിയും നന്ദിനിയും തമമില്‍ സംസാരമാണ്. നന്ദിനി തന്റെ സീറ്റില്‍ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ചെന്ന് പ്രീതിയുടെ അടുത്തു നിന്നാണ് പറഞ്ഞത്.
”നന്ദിനി പറഞ്ഞതാ ശരി… കോണ്ടമൊക്കെ ഇപ്പോ ചീപ്പ് റേറ്റില്‍ കിട്ടില്ലേ അതൊന്നും ആ നീലിമയ്ക്ക് അറിയില്ലായിരിക്കും അല്ല്യോ…” ഇരുവരും അത് പറഞ്ഞ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
”എന്തായാലും അഞ്ചാമത്തേത് ഒരധികപ്പറ്റു തന്നെയായിപ്പോയി…” ചിരിക്കിടയില്‍ പ്രീതി പറഞ്ഞു.
”അതേ… ആരും നീലിമയെ കേറി ട്രോളണ്ട… അവള്‍ക്ക് തലവേദനയാ അല്ലാതെ ആറാമത്തെ ഗര്‍ഭത്തിന്റെ ലക്ഷണമല്ല…” നീലിമയുടെ ഉറ്റ സുഹൃത്ത് ലതിക ഇതെല്ലാം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ലതിക പ്രീതിയുടെയും നന്ദിനിയുടെയും അടുത്ത് ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
ഈ സമയം നീലിമ ഓഫീസിലെ വുമണ്‍സ് റൂമില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു.
രാവിലെ ഓഫീസില്‍ വൈകിയാണ് നീലിമയെത്തിയത്. വന്നപാടെ എംഡിയുടെ മുറിയില്‍ ചെന്ന് സിക്ക് ലീവിന് അപേക്ഷിച്ചു. തീരെ വയ്യ. തല വെട്ടിപ്പിളര്‍ക്കുന്ന വേദനയാണ്. തന്റെ സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്നിട്ടും നീലിമയ്ക്ക് അസ്വസ്ഥത കൂടി വന്നതേയുള്ളു. അതിനാലാണ് വുമണ്‍സ് റൂമില്‍ വന്നു കിടക്കുന്നത്.
ലതിക അവളുടെ അടുത്തുവന്നു.
ചരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നീലിമയുടെ തടിച്ചുരുണ്ട ഇടഭാഗത്തേക്കായിരുന്നു ആദ്യം അവള്‍ നോക്കിയത്. വല്ലാത്തൊരിഷ്ടമാണ് ലതികയ്ക്ക് നീലിമയോട്.
നീലിമയുടെ അടുത്തിരുന്ന ലതിക മെല്ലെ അവളുടെ നെറ്റിയില്‍ തലോടി.
ചൂടില്ല.
”ചൂടില്ലല്ലോ അപ്പോള്‍ പനിയല്ല പിന്നെന്താ നീലൂട്ടി നിന്റെ തലവേദനയ്ക്ക് കാരണം….”
”ലതികേ എന്റെ ഫോണില്‍ ഞങ്ങടെ ഓട്ടോ ലക്ഷ്മണന്റെ നമ്പരുണ്ട്… നീയൊന്ന് വിളിച്ചിട്ട് ലക്ഷ്മണനോടിത്രേടെ ഒന്ന് വരാന്‍ പറ… ഞാന്‍ തിരികെ പോവാ…”
”അത് ഞാന്‍ പറയാം നീലൂട്ടി… പക്ഷെ നീ പറ… എന്താ നിന്റെ പ്രോബ്ലം… നിനക്കെന്തോ ടെന്‍ഷനുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. എനിക്കത് മനസ്സിലായി നീലൂട്ടി…”
”ഏയ്… ഒന്നൂല്ലടി… നീ ലക്ഷ്ണനെ വിളി…” ലതിക നീലിമയുടെ ബാഗില്‍ നിന്ന് ഫോണ്‍ എടുക്കാന്‍ പോയി.
ഒന്നും ഓര്‍ക്കാതെ കണ്ണടച്ച് കിടന്ന് ഒന്ന് മയങ്ങാന്‍ നോക്കിയതാണ്. ലതിക അത് നശിപ്പിച്ചു. രാവിലെ നടന്ന സംഭവം വീണ്ടും നീലിമയുടെ മനസ്സിലേക്ക് തെകുട്ടി വന്നു.
****** ******* *******
ഇളയകുട്ടികള്‍ക്ക് ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് വാങ്ങി തിരികെ വരുമ്പോഴാണ് പടനിലത്തുനിന്ന് അപ്പൂപ്പന്‍ വിളിച്ചത്. വൈഷ്ണവിന്റെ ഫോണിലാണ് വിളിച്ചത്.
”മക്കളേ… വെള്ളപ്പൊക്കമൊക്കെ കഴിഞ്ഞോണ്ട് നമ്മുടെ കൃഷിക്കിപ്പോള്‍ നല്ല ഡിമാന്റാ. എല്ലാം പാകമായി. ഒന്നുമിട്ടിട്ട് അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയ്ക്കും അങ്ങോട്ട് വരാന്‍ പറ്റില്ല. ~ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്… മോന്‍ ഇളേതുങ്ങളെം കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വാ… ഗൗരിക്കുട്ടിയെക്കൂടി എടുത്തോ” കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ പതിവില്ലാത്ത ആ ഫോണ്‍ വിളികേട്ടപ്പോള്‍ വൈഷ്ണവിന് എന്തോ വല്ലായ്മ തോന്നി. അവന്‍ തന്റെ തലമുടി ചൊറിഞ്ഞ് അനിയത്തി ലക്ഷ്മിയോട് പറഞ്ഞു…
”എടീ അപ്പൂപ്പന്‍ വിളിച്ചു ഭയങ്കര സ്‌നേഹം, നമ്മളങ്ങോട്ട് ചെല്ലാന്‍…”
”ങേ നമ്മളങ്ങോട്ട് ചെല്ലാനോ… സാധാരണ പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ. ഇതെന്താ ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ…” ലക്ഷ്മിയും വലതുകൈയുടെ ചൂണ്ടുവിരല്‍ കീഴ്ത്താടിയില്‍ തൊട്ട് ചിന്തിച്ചു.
”എന്തുവാ വൈഷ്‌ണേട്ടാ…” കേളു ചോദിച്ചു. വൈഷ്ണവിന്റെ മറുപടി പ്രതീക്ഷിച്ച് ജീവയും അവനെ നോക്കി.
”ആടാ… എന്താന്നറീല്ല അപ്പൂപ്പന്‍ വിളിച്ച് പതിവില്ലാതെ ഭയങ്കര സെന്റി നമ്മളെ കാണണംന്ന് ഗൗരിക്കുട്ടീനേം എടുത്തോളാന്‍…”
”വൈഷ്ണവേട്ടാ… പ്രായമായോരുടെ ആഗ്രഹാ… നമ്മളത് സാധിച്ച് കൊടുക്കണം. അറിയാന്‍ പറ്റില്ല… വേഗം അച്ഛനേം അമ്മേം വിളിച്ച് കാര്യം പറ…” കാന്താരി ജീവയാണത് പറഞ്ഞത്.
”മതീടെ വലിയവായില്‍ കൊച്ച് വര്‍ത്തമാനം… സോറി കൊച്ച് വായില്‍ വലിയ വര്‍ത്തമാനം….”
”വൈഷ്‌ണേട്ടാ പറയാന്‍ അറിയില്ലാങ്കി പറയേരുത്…” ജീവയും വൈഷണവും പരസ്പരം കളിയാക്കല്‍ തുടങ്ങി.
അപ്പോള്‍ ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. ”ഒന്ന് നിര്‍ത്ത്…. ഇതൊരു ഗൗരവമായ വിഷയമാ… വേഗം വാ… എന്തായാലും ശശാങ്കനപ്പൂപ്പന്‍ വന്ന സ്ഥിതിക്ക് അച്ഛനില്ലേലും അമ്മ ഇവിടെ ഒറ്റക്കാവില്ല. അല്ലേല്‍ അമ്മ ഓഫീസിന്ന് അങ്ങോട്ട് വരാന്‍ പറയാം… ഗൗരിക്കുട്ടീനേം കൊണ്ട് പോകാം. നമുക്ക് നാളെയിങ്ങ് വരാം എന്താ…”
”ഐഡിയ…. ” കേളുവിന് സന്തോഷമായി.
”ഓ ഇവന്‍ അമ്മൂമ്മേടെ കിണ്ണത്തപ്പം തിന്നാനുള്ള കൊതികൊണ്ട് ഹാപ്പി ആയതാ കേട്ടോ ജീവേ…” വൈഷ്ണവ് ജിവയോട് പറഞ്ഞു.
”ഓ… പിന്നേ കൊതിയില്ലാത്തൊരാള്…” ജീവ വൈഷ്ണവിനെ കളിയാക്കി.
”അല്ലേല്ലും ബോബനും മോളിയും കട്ടയ്ക്ക് നിക്കൂല്ലോ…. ബാക്കിയുള്ളോന്‍ ഒറ്റ.,..” വൈഷ്ണവ് സെന്റിയടിച്ചു.
”എന്റെ വൈഷ്ണവേട്ടന് ഈ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയില്ലേ… പിണങ്ങാതെ മുത്തേ…” ലക്ഷ്മി വൈഷ്ണവിന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു.
”ഒന്ന് പോയേടി… ” വൈഷ്ണവ് ദേഷ്യപ്പെട്ട് ലഭക്ഷ്മിടെ കൈ തട്ടിമാറ്റി വേഗത്തില്‍ നടന്നു.
”ഇതാ കുഴിപ്പം… ചുമ്മാതല്ല പിള്ളേര് കേറി ട്രോളടിക്കുന്നത്…” ലക്ഷ്മി ദേഷ്യത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
****** ******* *******
”സര്‍… ഞങ്ങളുടെ ഫാമിലി ഫ്രണ്ട് ഓട്ടോയുമായി ഒരു വണ്‍ ആന്‍ഡ് ഹാല്‍ഫ് അവറിനുള്ളില്‍ വരും സാര്‍. എനിക്ക് തീരെ സുഖമില്ല. സിക്ക് ലീവ് സാങ്ഷന്‍ ആക്കി തന്നാല്‍ ഉപകാരമായിരുന്നു.” എംഡിയുടെ ക്യാബിനില്‍ എത്തിയ നീലിമ വളരെ ദൈന്യതയോടെ പറഞ്ഞു.
എംഡി ശങ്കര്‍ദാസ് നീലിമയെ അടിമുടിയൊന്ന് നോക്കി. നാല്‍പ്പതിനടുത്ത് പ്രായമുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഇരുപത്തിയൊന്‍പതികാരിയെന്നേ പറയുള്ളായിരുന്നു കണ്ടാല്‍. പക്ഷെ ഇന്ന് ആകെ ഗ്ലൂമിയായി വശം കെട്ട്…
”ശരിക്കും വയ്യ അല്ലേ… ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകണോ… ”
”വേണ്ട സര്‍ ലക്ഷ്മണന്‍ വരും സാര്‍…”
”ലക്ഷ്മണനോ… വൂ ഈസ് ദാറ്റ്…”
”അത്… ഞങ്ങളുടെ ഫാമിലി ഫ്രണ്ട് ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്‍ ലക്ഷ്ണന്‍…”
”ഓ… ഐസി… ഓകെ… ലീവ് സാക്ഷന്‍ഡ്…. ദെന്‍… നല്ലൊരു ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ട് കുറഞ്ഞിട്ട് തിരികെയെത്തിയാല്‍ മതീട്ടോ…” ശങ്കര്‍ദാസ് ലീവ് ആപ്ലിക്കേഷനില്‍ ഒപ്പിട്ട് സീല്‍ പതിച്ച് ഫയലില്‍ വെച്ചു.
നീലിമ ക്യാബിനില്‍ നിന്ന് തിരികെ നടന്നപ്പോള്‍ ചുരിദാറിന് പിന്നിലേക്ക് ശങ്കര്‍ദാസ് ഒരു കുറുക്കനെ പോലെ നോക്കി. ചന്തിഗോളചലനം. എല്ലാവരില്‍ നിന്നും ആകര്‍ഷണം ഏറ്റുവാങ്ങുവാന്‍ എന്തോ ഒരു ശക്തി നീലിമയ്ക്കുണ്ടെന്ന് വേണം കരുതാന്‍. കണ്ണില്‍ നിന്ന് മറയുവോളം ശങ്കര്‍ദാസ് ആ ചന്തിയാട്ടം കണ്ടുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
****** ******* *******
നീലിമ വുമണ്‍സ് റൂമിലെത്തി. ഓഫീസില്‍ നല്ല തിരക്കാണ്. അതിനാല്‍ അവള്‍ റൂമിന്റെ വാതില്‍ നന്നായി അടച്ചിട്ട് സോഫയില്‍ കിടന്നു. പാട്ടുകേട്ടാല്‍ അല്‍പമൊന്ന് മയങ്ങുമായിരിക്കും. നീലിമ ഫോണില്‍ മ്യൂസിക് പ്ലെയര്‍ എടുത്ത് ഓണ്‍ ചെയ്തു. മിഴികള്‍ മെല്ലെ അടച്ചു. സൗണ്ട് തനിക്ക് മാത്രം കേള്‍ക്കാവുന്ന രീതിയില്‍ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്.
ജീവാംശമായ് താനേ നീയെന്നില്‍ കാലങ്ങള്‍ മുന്നേ വന്നൂ ആത്മാവിനുള്ളില്‍ ഈറന്‍ തൂമഞ്ഞായ് തോരാതെ പെയ്തൂ നീയേ പൂവാടി തേടി പറന്നു നടന്ന ശലഭമായ് നിന്‍ കാല്പാടുതേടി അലഞ്ഞു ഞാന്‍
ആരാരും കാണാ മനസ്സിന്‍ ചിറകിലൊളിച്ച മോഹം പൊന്‍ പീലിയായി വളര്‍ന്നിതാ
മഴപോലെയെന്നില്‍ പൊഴിയുന്നു നേര്‍ത്തവെയിലായി വന്നു മിഴിയില്‍ തൊടുന്നു പതിവായ് നിന്നനുരാഗം ഒരു കാറ്റുപോലെ പുണരുന്നു നെഞ്ചില്‍ നിളപോലെ കൊഞ്ചിയൊഴുകുന്നിതെന്നുമഴകേ ഈ അനുരാഗം
നീലിമ തെല്ലൊന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി.
മിന്നും കിനാവിന്‍ തിരിയായെന്‍ മിഴിയില്‍ ദിനം കാത്തുവെയ്ക്കാം അണയാതെ നിന്നെ ഞാന്‍ ഇടനെഞ്ചിനുള്ളിലെ ചുടുശ്വാസമായി ഞാന്‍ ഇഴചേര്‍ത്തു വെച്ചിടാം വിലോലമായ്
ഓരോ രാവും പകലുകളായിതാ ഓരോ നോവും മധുരിതമായിതാ നിറമേഴിന്‍ ചിരിയോടെ ഒളി മായാ മഴവില്ലായ് ഇനിയെന്‍ വാനില്‍ തിളങ്ങി നീയേ
”നീലീ……………” സ്‌നേഹം കൂടുമ്പോള്‍ ബാലന്‍ നീട്ടിവിളിക്കാറുള്ളത്. അറിയാതെ കണ്ണുതുറന്നുപോയി. അടുത്ത് ബാലന്‍ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നിയതാണ്….
മഴപോലെയെന്നില്‍ പൊഴിയുന്നു നേര്‍ത്തവെയിലായി വന്നു മിഴിയില്‍ തൊടുന്നു പതിവായ് നിന്നനുരാഗം
ഒരു കാറ്റുപോലെ പുണരുന്നു നെഞ്ചില്‍ നിളപോലെ കൊഞ്ചിയൊഴുകുന്നിതെന്നുമഴകേ ഈ അനുരാഗം
ജീവാംശമായ് താനേ നീയെന്നില്‍ കാലങ്ങള്‍ മുന്നേ വന്നൂ
ജനല്‍പ്പടി മേലേ ചുമരുകളാകെ വിരലാല്‍ നിന്നെ എഴുതി ഇടവഴിയാകെ അലഞ്ഞൊരു കാറ്റില്‍ നീയാം ഗന്ധം തേടി ഓരോ വാക്കില്‍ ഒരു നദിയായി നീ ഓരോ നോക്കില്‍ ഒരു നിലവായി നീ തിര പാടും കടലാകും തളിരോമല്‍ മിഴിയാഴം തിരയുന്നൂ എന്‍ മനസ്സു മെല്ലെ
ജീവാംശമായ് താനേ നീയെന്നില്‍ കാലങ്ങള്‍ മുന്നേ വന്നൂ ആത്മാവിനുള്ളില്‍ ഈറന്‍ തൂമഞ്ഞായ് തോരാതെ പെയ്തൂ നീയേ
പിന്നെയവള്‍ പാട്ടുകേട്ട് വെറുതേ കിടന്നു. രാവിലെ ഒന്‍പത് മണിയാകാറായപ്പോളാണ് താന്‍ കുളിക്കാന്‍ കയറിയത്. അതേ… കുളിമുറിയില്‍ നിന്നാണ് ഒന്‍പത് മണിയുടെ ബെല്‍ ക്ലോക്കില്‍ മുഴങ്ങുന്നത് കേട്ടത്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ അത്രയും നേരം…? അതിന് മുന്നേ വന്നിട്ടുണ്ടാവോ….? അതിനു മുന്നേ വന്നെങ്കില്‍ കാണണ്ടതല്ലേ… ? പിന്നെങ്ങനെ അകത്തുകയറി…? ഡോര്‍ ലോക്ക് ചെയ്തതല്ലേ… ? ലോക്ക് ചെയ്യാന്‍ മറന്നതാണെങ്കില്‍ വരുമ്പോള്‍ വിളിക്കില്ലേ…? ഈശ്വരാ…. ഇനി കുളിമുറിയില്‍ വെള്ളം വീഴുന്നത് കേട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന് നോക്കിയപ്പോള്‍ കണ്ടിട്ട് മാറിയതാണോ…? ഒന്നുമറിയില്ല ഈശ്വരാ…. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല ഈശ്വരാ… നീലിമയുടെ മനസ്സില്‍ കടലിരമ്പുകയായിരുന്നു.
പൂവാടി തേടി പറന്നു നടന്നു ശലഭമായ് നിന്‍ കാല്പാടുതേടി അലഞ്ഞു ഞാന്‍ ആരാരും കാണാ മനസ്സിന്‍ ചിറകിലൊളിച്ച മോഹം പൊന്‍ പീലിയായി വളര്‍ന്നിതാ
മഴപോലെയെന്നില്‍ പൊഴിയുന്നു നേര്‍ത്തവെയിലായി വന്നു മിഴിയില്‍ തൊടുന്നു പതിവായ്….. നിലാവേ മായുമോ…. കിനാവും നോവുമായി…. നിലാവേ മായുമോ…. കിനാവും…. നീലിമയുടെ ഫോണ്‍ റിംങ് ചെയ്യുന്നു. ബാലന്റെ നമ്പരാണ്. നീലിമ പരിഭ്രമത്തോടെ ഫോണെടുത്തു. തലവേദനയാണെന്ന് അറിഞ്ഞോ…. ആണെങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇങ്ങെത്തും ജോലി കളഞ്ഞിട്ട്…
”നീലീ…. ഡീ…. നിന്നെ പിള്ളേര് വിളിച്ചോ….”
”പിള്ളേരോ…”
”എന്തോന്നാടീ പിള്ളേരെന്നോ… നീയെന്താ ഈ ലോകത്തൊന്നുമല്ലേ…”
”അല്ല ബാലോ… പിള്ളേരില്‍ ആര് വിളിച്ചൂന്നാ…”
”എടീ…ലക്ഷ്മി, കേളു, ജീവ…. പിന്നാ ഒടിയനും… കേട്ടോടീ കുമാരന്‍പിള്ളേടെ മോളേ”
”ബാലോ…. ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒടിയനെ ഇരട്ടപ്പേര് വിളിക്കല്ലേന്ന്…”
”നീയിപ്പോ വിളിച്ചതോ…ഹഹഹഹ ബാലന്‍ വിളിക്കണതാ കുറ്റം…എന്നാ പിന്നെ അവനെയിനി കുമാരന്‍പിള്ളേടെ കൊച്ചുമമോനെന്ന് വിളിക്കാട്ടോ….”
”ഹെന്റെ ബാലേട്ടാ സമയമില്ല വിളിച്ച കാര്യംപറ….” ഈ സമയം നീലിമയുടെ ഫോണിലേക്ക് ലക്ഷ്മിയുടെ കോള്‍ എത്തി.
”ആ… ദാ ലക്ഷ്മി വിളിക്കണു…”
”എന്നാ എടുക്ക് ഞാന്‍ കട്ട് ചെയ്യുവാ…” ബാലഇന്ദ്രന്‍ തമ്പി ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു. ലക്ഷ്മിയുടെ ഫോണ്‍ കണക്ടായി.
”അതേ അമ്മേ… പടനിലത്തൂന്ന് അപ്പൂപ്പന്‍ വിളിച്ചമ്മേ…. ഞങ്ങള് പിള്ളേരെല്ലാം കൂടി ഇന്നങ്ങോട്ട് ചെല്ലാന്‍ ഗൗരിക്കൂട്ടിയേം എടുത്തോളാന്‍… അച്ഛനെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു… പൊക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞു…”
”നിങ്ങള് ഒറ്റക്കോ… പടനിലത്തേക്കോ… ഹെന്റെ ലക്ഷ്മീ നീയെന്താ ഈ പറയുന്നേ… കുരുത്തംകെട്ട ഈ കേളൂനെം ജീവേം കൊണ്ടോ… തോടുംകുളോം ഉള്ളസ്ഥലാ അവിടെ നീ
എന്നെ തലവേദനയാക്കാതെ വെച്ചേ…. ഞാനച്ഛനെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞോളാം…” നീലീമ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു.
******* ******* *******
പടനിലം വീട്ടില്‍ കുമാരന്‍പിള്ളയും ഭാനുമതിയും സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. കൊച്ചുമക്കളെ കാണുമ്പോള്‍ ഉള്ള ഗൗരവം ഒന്നും കാണാത്തപ്പോള്‍ ഇല്ല. എപ്പോഴും അവരോട് സ്‌നേഹം മാത്രേ ഉള്ളു. പക്ഷെ അവരുടെ കുസൃതികള്‍ കാണുമ്പോള്‍ ഗൗരവം നടിക്കുന്നതാണ് ഇരുവരും.
”എടിയേ ഭാനു ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ ഒന്നെണ്ണയിട്ട് താ ഞാനൊന്ന് വിസ്തരിച്ച് കുളിക്കട്ടേ…”
”ഓ… പിന്നേ എണ്ണയിട്ട് ഉഴിയാന്‍ പറ്റിയൊരു പ്രായം….” ഭാനുമതി അടുക്കളയില്‍ നിന്ന് കളിയാക്കി.
”നീ വരുന്നോ നമുക്ക് കുളത്തിലൊന്ന് മുങ്ങിക്കുളിക്കാം…”
”പോ… മനുഷ്യാ… പിള്ളേരിപ്പോ വരും… ”
”ഇല്ലടീ… അവരിപ്പോളേ വരില്ല… ലക്ഷ്മണന്‍ നീലിമയെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്കിയിട്ട് അവിടുന്ന് പിള്ളേരെം കൊണ്ടേ ലക്ഷ്മണന്‍വരൂ… ഇനി കെടക്കുന്നു ഒന്ന് രണ്ട് മണിക്കൂര്‍…”
”പിള്ളേര് വിശന്ന് വരുമ്പോ അവര്‍ക്കെന്തേലും ഉണ്ടാക്കി വെക്കേണ്ടേ മനുഷ്യാ…. ”
”നീയിങ്ങ് വാ പിന്നാട്ടെ….”
”ഇതെന്താ ഈ പതിവില്ലാത്തൊരു കിന്നാരം….” ഭാനുമതിക്ക് നാണം വന്നു. സെറ്റ് സാരിയും ബ്ലൗസുമാണ് ഭാനുമതിയുടെ വേഷം. കുമാരന്‍പിള്ള ഹാഫ് കയ്യന്‍ ബനിയന്‍ ഊരി. മുണ്ട് മാത്രമാണിപ്പോള്‍ വേഷം. ഭാനുമതി വെളിച്ചെണ്ണ കുപ്പിയുമായി അവിടേക്ക് വന്നു.
”എന്തേ എണ്ണയിടേണ്ട കുണ്ണയിങ്ങെട്…”
”ആ അപ്പോ ഭാനുമതിക്ക് കാര്യം പിടികിട്ടിയല്ലേ…”
”പൊന്ന് പിള്ളേച്ചാ നിങ്ങടെ പനിക്കോള് ഞാനെത്ര കണ്ടിരിക്കണൂ. കൊതിയന്‍. വല്ല്യപ്പൂപ്പന്‍ ആകാറായി അപ്പോഴും മാറീട്ടില്ല…. ”
”നീ ഒന്ന് വേഗാക്കിത്താ ഭവൂ….” കുമാരന്‍പിള്ള ഭാനുമതിയെ ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി ചെവിയില്‍ ഒരു കടികൊടുത്തു. അയാളുടെ നീണ്ടുവളര്‍ന്ന നരച്ചതാടി രോമങ്ങള്‍ കഴുത്തില്‍ മുട്ടിയപ്പോള്‍ ഭാനുമതിയുടെ ദേഹത്തുകൂടി ഒരു മിന്നല്‍ പിണര്‍ കടന്നുപോയി. കുമാരന്‍പിള്ള തടിക്കസ്സേരയിലിരുന്നു. ഭാനുമതി ഒട്ടും നാണം ഇല്ലാതെ ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അയാളുടെ മുണ്ട് വലിച്ചുരിഞ്ഞു. അടിയില്‍ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു. തുടയോട് പറ്റിച്ചേര്‍ന്ന് ഉറങ്ങുന്ന കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ കുണ്ണയെ നോക്കി ഭാനുമതി കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.
”ചിരിക്കണ്ട ചിരിക്കണ്ട… പുലി ഉറങ്ങുന്നത് പേടിച്ചിട്ടല്ല….” ”ഈ പുലി ഇന്ന് ഉണരത്തില്ല…” ഭാനുമതി കൊഞ്ചി. ”ചെമ്പകത്തറ ഭാനുമതിക്ക് കഴിവുണ്ടേല്‍ ഈ പുലിയെ ഉണര്‍ത്തും… കാണട്ടെ ഭാനുമതിയുടെ മിടുക്ക്…” കുമാരന്‍പിള്ള തന്റെ ലിംഗം വലതുകൈകൊണ്ട് പിടിച്ച് ഭാനുമതിക്ക് നേരെ പിടിച്ചു.
ആ ലിംഗത്തിന്റെ കിടപ്പ് കണ്ട് ഭാനുമതിക്ക് കരച്ചില്‍ വന്നു.
”എന്നാ കിടപ്പായിത് കഷ്ടം…” ഭാനുമതി തന്റെ ഓമനപ്പൂറിന്റെ കാരണവരെ തലോടി ഉണര്‍ത്താന്‍ നോക്കി.
കുമാരന്‍പിള്ള കസ്സേരയിലിരുന്ന് കാലൊന്ന് വിടര്‍ത്തി.
തൂക്കുകട്ടകണക്കെ താഴേക്ക് തൂങ്ങിക്കിടന്ന് ആടുന്ന കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ വൃഷ്ണങ്ങളില്‍ വലതുചൂണ്ടുവിരല്‍ മടക്കി ഭാനുമതി ഒരു തട്ടുകൊടുത്തു.
”ഭാനൂ അതേല്‍ തട്ടിക്കളിക്കല്ലേ… വേണ്ട തീക്കളിയാ…” ആ തട്ടില്‍ കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ കുണ്ണത്തലപ്പില്‍ നിന്ന് കടവരെയൊരു പെരുപ്പ് കയറി. കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ കുണ്ണദ്വാരത്തിന് നന്നെ വലുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല. എന്ന് കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ച് അടിച്ചാലും ഭാനുമതി ആ കുണ്ണദ്വാരത്തിലേക്ക് തന്റെ ചെറുവിരലിന്റെ തുമ്പ് കുത്തികയറ്റാന്‍ നോക്കുമായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ ചെറിയൊരു വേദനയുണ്ടെങ്കിലും കുമാരന്‍പിള്ളയ്ക്ക് അതൊരു സുഖമാണ്.
ഭാനുമതി വെളിച്ചെണ്ണ കയ്യില്‍ തൂവി. എന്നിട്ട് മെല്ലെ കുണ്ണയുടെ കടമുതല്‍ മുകളിലേക്ക് തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു. നല്ല റോസ് നിറമായിരുന്നു കുണ്ണയുടെ അകത്ത്. മെല്ലെ മെല്ലെ ഭാനുമതി ആ കുണ്ണയെ തിരുമ്മി തിരുമ്മി എഴുന്നേല്‍പ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്. പതിയെ പതിയെ അത് ബലപ്പെടുന്നു.
”ഹും…. അണ്ണാന്‍ പ്രായമായാലും മരംകേറ്റം മറക്കില്ലാ…” ഭാനുമതി സ്വതസിദ്ധമായ രീതിയില്‍ മുഖം വക്രിച്ചു.
കുമാരന്‍പിള്ള അവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
വിടര്‍ന്ന ആ കണ്ണുകളെന്നും അയാളുടെ ആരാധനാപാത്രങ്ങളായിരുന്നു. ആ കണ്ണുകളില്‍ കാമത്തിന്റെ തിരയാട്ടം അയാള്‍ കണ്ടു.
കാമത്തിന് കണ്ണുംമൂക്കും പ്രായവും ഇല്ലെന്ന് കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ മനസ്സിലുണ്ട്. അതയാള്‍ അറിഞ്ഞത് സ്വന്തം ഭാര്യയില്‍ നിന്നാണ്. നാളിതുവരെയായി സ്വന്തം ഭാര്യയെ അല്ലാതെ വേറൊരു പെണ്ണിനെയും കുമാരന്‍പിള്ള കാമാതുരനായി നോക്കിയിട്ട് പോലുമില്ല. കുമാരന്‍പിള്ള എഴുന്നേറ്റു. ഭാനുമതിയുടെ തോളില്‍ പിടിച്ച് അവരെയും എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു.
ഈ തവണ നന്തു ഗള്‍ഫില്‍ നിന്ന് വന്നപ്പോള്‍ അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്ത് റൂം പണിഞ്ഞിരുന്നു. ബാത്ത്‌റൂമിലെത്തിയതും കുമാരന്‍പിള്ള ഭാനുമതിയുടെ സാരിയുടെ കോന്തലയില്‍ പിടിച്ച് വലിച്ചു. അത് തോളില്‍ നിന്ന് താഴേക്ക് ഊര്‍ന്നുവീണു.
ഇടതുകയ്യില്‍ സാരിത്തുമ്പ് പിടിച്ചുനിന്ന ഭാനുവിന്റെ സാരിയുടെ കുത്ത് കുമാരന്‍പിള്ള തന്നെ അഴിച്ചു. നഗ്നനായി നിന്ന അയാള്‍ ഭാര്യയെയും നഗ്നയാക്കുവാന്‍ വെമ്പി. സാരി ഊരി ബാത്ത്‌റൂമിന് പുറത്തേക്ക് ഒറ്റ ഏറായിരുന്നു കുമാരന്‍പിള്ള. ഭാനുമതി വെള്ള അടിപ്പാവാടയിലും വെള്ള സെറ്റ് ബ്ലൗസിലുമാണിപ്പോള്‍. അങ്ങനെ തന്നെ നിര്‍ത്തി അവരുടെ ഇരു ചന്തികളിലും പിടിച്ചു ഞെരടി കുമാരന്‍പിള്ള.
”ഹോ… ഒരു കാമദേവന്‍… വേദനിച്ചൂട്ടോ….” ഭാനുമതി കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ ഇടുപ്പില്‍ പിടിച്ച് തള്ളിയ അയാള്‍ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കും സേഫ്റ്റിപിന്നും അഴിച്ചു. ബ്രാ പഴയതായിരുന്നു. കൊളുത്ത് ഇളകിയതിനാല്‍ ബ്ലൗസും ബ്രായും ഒന്നിച്ച് ഊരി കുളിമുറിയുടെ ഹാങ്ങറില്‍ ഇട്ടു. അടിപ്പാവാടയ്ക്കടിയില്‍ ഒന്നുമില്ലെന്ന് കുമാരന്‍പിള്ളയ്ക്ക് ഇതിനകം മനസ്സിലായതിനാല്‍ അയാള്‍ അത് അഴിച്ചുകളഞ്ഞില്ല.
നിര്‍ത്തികളിയുടെ ആശാനാണ് കുമാരന്‍പിള്ള.
അയാള്‍ ഭവാനിയുടെ മുലകളെ തിരിച്ചുനിര്‍ത്തി തഴുകി. വയസ്സായിട്ടും ഇടിവൊന്നും തട്ടാത്ത ഓമയ്ക്കാ ഷേപ്പിലെ മുലകള്‍. കറുത്ത മുലക്കണ്ണുകള്‍ ത്രസ്സിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു.
”ഇച്ചിരി പാപ്പം താടീ…”
”ഇന്നാ കുടിക്ക്…” ഭാനുമതി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
കുമാരന്‍പിള്ള ഒരു പശുക്കിടാവിനെ പോലെ ആ മുലകള്‍ രണ്ടും ഇടിച്ചുകുടിച്ചു. ഭാനുമതിയുടെ പാവാടയുടെ വള്ളിയും അയാള്‍ അഴിച്ചു. ചൂടുവെള്ളത്തില്‍ കുളിക്കുന്നതിനാല്‍ ഭാനുമതിയുടെ യോനീതടത്തിലെ രോമങ്ങള്‍ ഏറെക്കുറെ കൊഴിഞ്ഞുപോയിരുന്നു. എങ്കിലും സമൂസപൂറിന്റെ മസ്സില്‍സിനൊന്നും വലിയ ഇടിവു തട്ടിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. ആ പൂറില്‍ കുമാരന്‍പിള്ളയൊന്ന് തൊട്ടാല്‍ ഭാനുമതിയുടെ മുട്ടുവേദനയെന്നല്ല എല്ലാവേദനയും പമ്പ കടക്കും.
”വിസ്തരിച്ച് പണ്ണാന്‍ സമയമില്ല… പിള്ളേരിങ്ങ് വരും….” ഭാനുമതി ധൃതി കൂട്ടി. പിള്ളേര് വരുന്നതിന്റെ ധൃതിയല്ല. കുമാരന്‍പിള്ളയുടെ വിരല്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍ അയാളുടെ
കുണ്ണകുമാരന്‍ യോനീകുമാരിയിലേക്ക പ്രവേശിപ്പിക്കാന്‍ ആ വൃദ്ധകാമാക്ഷിക്ക് തിടുക്കമായി.
ഇണചേരുവാനായി ഭാനുമതി തുടകള്‍ അകറ്റി. കുമാരന്‍പിള്ള ഇടതുകൈകൊണ്ട് കുണ്ണയെ പിടിച്ച് ഭവാനിയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് തള്ളികയറാന്‍ തുടങ്ങിയതും ലാന്റ് ഫോണ്‍ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടു. ”നാശം…………………….” ഭാനുമതി തുടയടുപ്പിച്ച് തിരിഞ്ഞ് ഫോണിനടുത്തേക്ക് ഓടി. ”എടീ നില്ലവിടെ പിന്നെടുക്കാം ഫോണ്‍….” ഉടുതുണിയില്ലാതെ ഫോണിനടുത്തേക്ക് ഓടിയ ഭാനുമതിയുടെ പിന്നാലെ കുമാരനും ഉടുതുണിയില്ലാതെ ഓടിച്ചെന്നു. റിസീവര്‍ എടുത്ത് ഭാനുമതി ഹലോ വിളിച്ചു.
”അമ്മേ… ഞാനാ നീലിമ ഞങ്ങളിപ്പോ ഇറങ്ങും. പിന്നെ ഞാനും വരണുണ്ട്…”
”നീയെന്തിനാ വരണേ… പിള്ളേരെ വിട്ടാപോരേ…”
”ഓ… ഞാന്‍ വരണത് ഇഷ്ടല്ലാച്ചാ ഞാന്‍ വരണില്ല…” നീലീമയും അമ്മ ഭാനുമതിയും ഫോണിലൂടെ തര്‍ക്കിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ കുമാരന്‍പിള്ള ഭാനുമതിയുടെ പിന്നില്‍ ചെന്നു നിന്നിട്ട് പതിയെ അവരുടെ പുറ്റില്‍ വിരലിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. മറുതലയ്ക്കല്‍ ഇതൊന്നും അറിയാതെ നീലിമ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തിട്ട് അടുക്കളയില്‍ നിന്ന് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
”പിള്ളേരെ എളുപ്പം ഒരുങ്ങ്… ഇവിടെ ചോറൊന്നുമില്ല…. എന്റെ തലവേദനയ്‌ക്കൊരാശ്വാസം തോന്നിയോണ്ടാ ഞാനും വരാന്ന് വെച്ചത്. അപ്പോ അമ്മേടെയൊരു മൊട…”
”അമ്മയിതെന്താമ്മേ ഒറ്റക്ക് നിന്ന് പറേന്നത്….” കേളു നീലിമയുടെ പിന്നില്‍ വന്നു ചോദിച്ചു.
”ഒന്ന് പോണേ കേളൂ… നീ നിന്റെ നിക്കറൊക്കെയെടുത്ത് വെച്ചോ….” ഈ സമയം ഹാളില്‍ നിന്ന് വൈഷ്ണവ് ഉറക്കെ വിളിച്ചു.
”അമ്മേ…. ഇങ്ങ് വന്നേ അമ്മേ….”
”എന്താടാ വൈഷ്ണൂ….” ”ദാ അമ്മേ ആരാന്ന് നോക്കിക്കേ അമ്മേ….”
”ആരാടാ… ” നീലിമ ആകാംക്ഷടെ സിറ്റ്ഔട്ടിലേക്ക് ചെന്നു. പിന്നാലെ ലക്ഷ്മിയും കേളുവും ജീവയും.
സിറ്റ് ഔട്ടില്‍ വൈഷ്ണവിനൊപ്പം അവന്റെ അത്രയും പ്രായമുള്ള ഒരു പയ്യന്‍.
”ആരാ… നിന്റെ ഫ്രണ്ടാ….പുതിയ ഡാന്‍സറാ,,,” നീലിമ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
”അല്ലാന്റീ ഞാന്‍ കിച്ചു. അപ്പുറത്ത് പുതുതായി താമസത്തിന് വന്നതാ… ”
”ഓ… ഏത് ഗോള്‍ഡന്‍ വില്ലായിലോ…. അവിടെ നിങ്ങള് രണ്ട് വീടുകളെടുത്തോ.,.,.”
”ആ… ആന്റീ ഒന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്കും ഒന്ന് കൊച്ചച്ചനും….”
”വാ മോനേ അകത്തേക്ക് വാ….” നീലിമ കിച്ചുവിനെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.
”ദാ… പിള്ളേരേ വായ് നോക്കി നിക്കാതെ വേഗം റെഡിയാവ് ലക്ഷ്മണന്‍ ഓട്ടോയും കൊണ്ടിപ്പോ വരും പറഞ്ഞേക്കാം…”
നീലിമയും കിച്ചുവും ദിവാന്‍കോട്ടിലിരുന്നു.
”ആന്റീ ഞാന്‍ രാവിലെയീടെ വന്നാരുന്നു അന്നേരം ആരേം കാണാഞ്ഞോണ്ട് ഞാനങ്ങ് പോയി…”
”ആണോ… എപ്പോ…”
”രാവിലെ ഒരു ഒന്‍പത് മണിയായിക്കാണും ആന്റീ..ഡോറ് ലോക്കല്ലാരുന്നു. പക്ഷെ ആരെ കാണാഞ്ഞോണ്ട് ഞാനങ്ങ് പോയി…”
കിച്ചു അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ നീലിമയുടെ മുഖം വാടി. അവളുടെ തലയിലേക്ക് ഒരു കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നി. ഞരമ്പുകള്‍ വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നു.
പക്ഷെ കിച്ചു അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.
”ആന്റീ എന്റെ അച്ഛനെ അറിയോ ആന്റിക്ക്”കിച്ചു നീലിമയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവള്‍ തിരിച്ചും നോക്കി.
”അറിയില്ല… ആരാ…”
”ഞങ്ങടച്ഛന്‍ വലിയ കവിയാന്നു പറഞ്ഞ് നടക്കുവാ ആന്റീ…” കിച്ചു ചിരിച്ചു. നീലിമയ്ക്ക് ചിരിവന്നില്ല. ചിരിക്കുംപോലെ അവള്‍ അഭിനയിച്ചു. ക്ലോക്കിലെ ഒന്‍പത് മണിയുടെ മണിനാദമായിരുന്നു അവളുടെ കാതുകളില്‍.
(തുടരും)
admin
Jan. 31, 2023
1037 views
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!