അച്ഛനും മകളും പിന്നെ ആ എരണം കേട്ട മനഃസ്സാക്ഷിയും

“ഈ കഥയും ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും സാങ്കൽപ്പികം മാത്രമാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ, മരിച്ചവരോ ആയ ഏതെങ്കിലും വ്യക്തികളുമായി ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് സാദൃശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ അതു തികച്ചും യാദൃശ്ചികം മാത്രമല്ല ശുദ്ധ അസംബദ്ധം കൂടെയാണ്”

ഇത്രയും എഴുതി തീർത്ത ശേഷം എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും തർക്കിക്കാം താനേ ജയിക്കൂ എന്ന ഉറപ്പോടെ അയാൾ തന്റെ എതിരാളിയെ ചുറ്റും തിരഞ്ഞു.

അല്ലെങ്കിലും അവൻ അങ്ങനെയാണ് അയാൾ ജയിക്കുമെന്നോ.. അയാളുടെ ഭാഗത്തു ന്യായം ഉണ്ടെന്നോ ഉള്ള ഒരു കാര്യത്തിലും തർക്കിക്കാൻ വരാറില്ല.! തെറ്റാണെന്നു തനിക്കു തന്നെ ബോധ്യമുള്ള ചില കാര്യങ്ങൾ ആരുമറിയാതെ ചെയ്തു കടന്നു കളയുമ്പോൾ ആണല്ലോ അവൻ എപ്പോളും വരിക.

ഇന്ന് കാലത്തു തന്നെ കാലത്തു വേസ്റ്റ് കളയുവാൻ ഒരു ലിറ്റർ പെട്രോൾ കത്തിച്ച ശേഷവും പറ്റിയ സ്ഥലം കിട്ടാതെ അവസാനം ആളൊഴിഞ്ഞ ഇടം നോക്കി തട്ടാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടു മുൻപ് കണിശം പോലെ അവനെത്തി “അമ്പലത്തിന്റെ പരിസരമാണ് ഇവിടെ ഇടാൻ പാടില്ലത്രേ.”

ഏതാണ്..? ആരാണീ അയാൾ എന്നല്ലേ..? അയാളെ നിങ്ങൾ അറിയും നമ്മുടെ ഇടയിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരാൾ…. ആവശ്യത്തിന് പണമുള്ള വലിയ പ്രാരാബ്ധങ്ങളും വേദനകളും ഒന്നുമില്ലാതെ നഗരത്തിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട വിരസമായ ജീവിതം നയിക്കുന്ന അയാൾ തന്നെ.

ഞാൻ അത് കേട്ടു, നീ തന്നെ ആണോടാ അയാൾ എന്നല്ലേ നിങ്ങൾ ചോദിച്ചത് ആവാം. ഒരു പക്ഷെ ഞാനുമാവാം!

ജീവിതത്തിന്റെ ഈ മധ്യാഹ്ന വേളയിൽ ആണ് അയാളിലെ പ്രതിഭയുടെ മിന്നലാട്ടത്തിനെ ആയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് “താൻ ഒരു കഥാകാരനാണ്!” ശരിയായിരുന്നു അയാൾ അനുഗ്രഹീതനായ ഒരു കഥാകാരനാണ് (മറ്റവന് പോലും ഈ കാര്യത്തിൽ തർക്കമില്ല കേട്ടോ) ചില പ്രോൺ മാഗസിനുകളിലും ചില പ്രോൺ സൈറ്റുകളിലും ആണ് അയാൾ കഥ എഴുതി തുടങ്ങിയത്.

ഇപ്പോഴും അവിടെ തന്നെയാണ് അയാൾക്ക് കൂടുതലായും വായനക്കാരുള്ളത്. എഴുതുന്ന കാര്യങ്ങൾ എന്തായിരുന്നാലും കട്ടിയുള്ള ചായക്കൂട്ടുകൾ കൊണ്ട് ആസ്വാദകന്റെ മനസ്സിലെ ക്യാൻവാസിൽ, നേരിട്ടു കാണുന്നതിനേക്കാൾ മിഴിവോടെ വരക്കുവാൻ അയാൾക്ക് അസാധാരണമായ കഴിവാണ് ഉള്ളത്.

പേരും വിലാസവും ഒന്നും ഇല്ലാതെ എഴുതുന്ന പരിപാടി ആയതു കൊണ്ടും കാശു ചിലവില്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ടും ഒന്നും ചിന്തിക്കാനില്ലായിരുന്നു. പ്രസാധകന് രചയിതാവിന്റെ നാമത്തിൽ പകർപ്പ് അവകാശമുള്ളവയായിരിക്കും എന്ന അവരുടെ എഴുതാത്ത കരാറുകൾ പ്രസാധകൻ ഒരിക്കലും തെറ്റിച്ചിട്ടുമില്ല, പിന്നെ ആർക്കു ആരോട് കടപ്പാട് എന്ന് വെറുതെ ചോദിച്ച ഒരു ചോദ്യമാണ് അവൻ ആദ്യം ഏറ്റുപിടിച്ചതു.

“വായിക്കുന്ന വായനക്കാരോടൊണ്ട് പോലും, അവനവൻ ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തോടൊണ്ട് പോലും, വളർന്നു വരുന്ന തലമുറയോട് ഉണ്ട് പോലും. “അല്ലെങ്കിലും അവൻ അങ്ങനെയാണ് അവന്റെ ഭാഗത്തു എന്നും എന്തെങ്കിലും ഒരു ന്യായം കാണും അവസാനം എപ്പോളും അവനെ വിജയിക്കാറുള്ളു പിന്നെ അയാളുടെ അഭിപ്രായം തിരുത്താതെ തരമില്ല അല്ലേൽ അവൻ അയാളെ ഉറങ്ങാൻ വിടില്ലല്ലോ?

അയാൾ പലപ്പോഴും വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ട് അവനെയങ്ങു കൊന്നു കളഞ്ഞാലോ എന്ന് എന്തെ? നിങ്ങൾ ഞെട്ടിയോ? അങ്ങനെ ഞെട്ടാനും മാത്രമൊന്നുമില്ല. ഇങ്ങനത്തെ എത്ര എത്ര ദുരഭിമാനകൊലകൾ നമുക്ക് ചുറ്റും നടന്നിരിക്കുന്നു.

സത്യത്തിൽ ദിനംപ്രതി ഇങ്ങനത്തെ കൊലപാതകങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ മരണങ്ങൾ അയാൾക്ക് ചുറ്റും വർദ്ധിച്ചു വരികയാണ്. പിന്നെ തനിക്കു തികച്ചും സ്വകാര്യ സ്വത്തായതിനെകൊല്ലുന്നതിനു പാടുമില്ലല്ലോ? എതിർപ്പിന് വലിയ ശക്തി ഉണ്ടാകില്ല, ദുർബല ഭാഗം ഏതാണെന്നു അറിയുകയുന്നതിനാൽ അത് നോക്കി അടിക്കുകയും ആവാം.

മനസാക്ഷി എന്നാണ് ആ എരണം കേട്ട വേതാളത്തിനു അയാൾ പേരിട്ടിരുന്നത് തനിക്കു ചുറ്റും ദിനം പ്രതി കാണുന്ന മനസാക്ഷി മരിച്ചവരുടെ മനഃസമാധാനം അവരുടെ നിസ്സംഗത ആ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മോഡേൺ എൻറിച്ചഡ് ബ്യൂട്ടിഫുൾ ലൈഫ് അയാൾ കാണാഴ്കയല്ല.

എങ്കിലും ഭാര്യ മരിച്ചതിനു ശേഷം മകളുമായി ഈ ചെറിയ പട്ടണത്തിൽ ഏകനായി പോയ അയാൾക്ക് കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നവനെങ്കിലും ഒരു സഹയാത്രികൻ കൂടിയല്ലേ തീരൂ.

പക്ഷേ ഇതിപ്പോ അതിരുകൾ ലംഘിക്കുകയാണ് സഹിക്കാവുന്നതിനും അപ്പുറമായി. അവനറിയാതെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥ. ഏകാന്തതയുടെ വേദനയെക്കാൾ ചിലപ്പോളൊക്കെയുള്ള അവന്റെ കുത്തി കുത്തിയുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ അയാളെ വശം കെടുത്തി, പലപ്പോളും മുറിവേൽപ്പിച്ചു.

ഒരിക്കൽ സഹികെട്ടു കൊല്ലാനായി അയാൾ എടുത്ത കത്തിയുടെ മുനയിൽ നിന്നും അവസാന നിമിഷം ആണ് മനസാക്ഷി മരിക്കാതെ രക്ഷപെട്ടതു.

താൻ ദുർബലനാണ്, തനിക്കു തനിയെ അവനെ കൊല്ലാൻ പറ്റില്ല! അയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ചെറുപ്പം തൊട്ടുള്ള ഭയവും പേടിയും, അച്ഛനും അമ്മയും ആണോ? അതോ അധ്യാപകരിൽ ആരോ? ഓർമ്മയില്ല ആരാണ് ആ തെറ്റുകാർ എന്ന് അവരാണ് അയാളുടെ ഉള്ളിൽ മനസാക്ഷിയെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചതു.

അയാളുടെ ഉള്ളിൽ അയാൾ വളർത്തി കൊണ്ട് വരുന്ന എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു ഉഗ്രപ്രതാപിയുണ്ട് വലിയ ഇഷ്ടമാണ് അയാൾക്ക് അതിനെ, ഈഗോ എന്ന് പേരിട്ടിരിക്കുന്ന അതുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലിൽ ഒരിക്കൽ മനസാക്ഷി മരിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ആണ് അയാൾ.

അയാളെ കൊണ്ട് തന്നെ ഇത് എഴുതിക്കേണ്ടതായിരുന്നു കണ്ടില്ലേ, ഞാൻ വിഷയത്തിൽ നിന്നകന്നതു? അല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് സാഹിത്യം വഴങ്ങില്ല നിങ്ങൾ ക്ഷമിക്ക്.

ഇനിയെന്തോ…. ഇന്ന് ഒരു വഴക്കു കാണാൻ പറ്റും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. മനസാക്ഷിയെ കാണാനില്ല അയാൾ അതാ സമാധാനമായി ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നു ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങളെ കണ്ടിട്ടാവും.

“എല്ലാരും ചെയ്യുന്നു പിന്നെ എനിക്കും ചെയ്താലെന്താ..” എന്ന 21-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മുദ്രാവാക്യവും വിളിച്ചു കൊണ്ട് നിങ്ങളെയോ എന്നെയോ കണ്ടിട്ട് അയാൾ അവനെ കൊന്നാലോ എന്ന് കരുതിയാവും.

അലാറം അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അയാൾ എണീറ്റത് ആര് വെച്ചു അലാറം? അയാൾ ഈർഷ്യയോടെ ഫോണെടുത്തു. ഓഹ് ഇവന്റ് റിമൈൻഡർ ആണ് മോളുടെ ജന്മദിനം. അവൾക്കു 19 വയസ്സ് തികഞ്ഞിരിക്കുന്നു, കഴിഞ്ഞ പിറന്നാളിന് ലാപ്ടോപ്പ് മേടിച്ചു കൊടുത്തതാണ്. ഇപ്രാവശ്യം ഒരു സ്കൂട്ടി ആണ് അയാൾ പ്ലാൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.

എണീറ്റ് ഫ്രഷ് ആയി കുളിച്ചു വന്നപ്പോൾ ഒരു വസന്തം പോലെ അവൾ മീരയും എത്തി. പട്ടുപാവാടയും ജാക്കറ്റും അവൾ ഇപ്പോളും മറന്നിട്ടില്ല, അയാൾക്ക് പട്ടു പാവാടയിൽ അവളെ കാണുന്നതാണ് ഇഷ്ടം എന്ന് പറഞ്ഞത്.

അയാളുടെ ജന്മദിനാശംസക്കു പകരമായി അയാളുടെ കഴുത്തിൽ കൈകൾ ചുറ്റി തൂങ്ങി അവൾ താങ്ക്യൂ അച്ചൻകുട്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞു അയാളുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.

ദോശയും ചമ്മന്തിയും കഴിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അയാൾ മകളോട് പറഞ്ഞു മീരകുട്ടി ഇന്ന് ഈവനിംഗ് നമുക്ക് ഒരിടത്തു പോണം ഒരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ട്. കഴിപ്പ് പാതി നിർത്തി അവൾ അയാളോട് കെഞ്ചാൻ തുടങ്ങി.

“പറ അച്ഛാ പറ അച്ഛാ എന്താണെന്നു?”

അയാൾ പറഞ്ഞു

“നോ വേ മീരാ, യു ആർ ഗെറ്റിങ് ലേറ്റ്. കോളേജിൽ പോകാൻ നോക്കൂ.”

“ഓ, ഒരു ജാഡ എന്തായാലും വൈകുന്നേരം അറിയാമല്ലോ”

കൃത്രിമ പരിഭവത്തിന്റെ വീർത്ത മുഖം ഉണ്ടാക്കി കാണിച്ചു അവൾ ഒരു പൂത്തുമ്പി പോലെ പാറി പോയി.

എന്തൊരു തിരക്കാണ് അല്ലേലും പള്ളിക്കൂടത്തിൽ ബസ്സിൽ പോയിട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഇവനൊക്കെ ഉണ്ടോ ഇതിന്റെ കഷ്ടപ്പാട് അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളു, എസ്ടി കാർക്ക് സീറ്റ് ഇല്ല അത്രേ! മീര ബസ്സിലെ തിരക്കിൽ ഒതുങ്ങി നില്ക്കാൻ പാടുപെട്ടു.

അത്ഭുതം…..! അത്യത്ഭുതം….! അവൾ നിന്നതിന്റെ തൊട്ടു അരികിലെ സീറ്റിലെ ആളെണീറ്റു അവൾ ചാടിക്കയറി ഇരുന്നു. അവൾ സമാധാനത്തോടെ നെടുവീർപ്പിട്ടു കൊണ്ട് പാവാട ശരിയാക്കി ഇരുന്നു.

ഈ ബസ് യാത്രക്ക് ജീൻസും ചുരിദാറും ഒക്കെ തന്നെ നല്ലതു, ഇത് പിന്നെ പിറന്നാളായതു കൊണ്ടാണ് ഇന്ന് അവൾ പാവാടയിലും ബ്ലൗസിലും.

അവളുടെ മടിയിൽ സ്കൂൾ ബാഗുകളുടെ ഒരു കൂമ്പാരം പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന പിള്ളേരുടെ സംഭാവനയാണ്. മുട്ടൊടിയുമല്ലോ? ഓരോന്നും ഓരോ കിന്റലാണ്. അവൾ പിറുപിറുത്തു.

അവളിരുന്ന സീറ്റിന്റെ മുകളിൽ ആണ് സ്ത്രീകൾ എന്ന് എഴുതിയിരുന്നത് അതിന്റെ അർത്ഥം “പിന്നെ പുറകോട്ടു മൊത്തം പുരുഷകേസരികൾക്കുള്ളത്”എന്നാണത്രെ.! പണ്ട് കണ്ടാൽ മാന്യനെന്നു തോന്നിക്കുന്ന ഒരു വിദ്യാസമ്പന്നനുമായി ഈ കാര്യത്തിൽ വഴക്കിട്ടത് അവൾ ഓർത്തു.

ചേട്ടാ പേരെഴുതി റിസേർവ് ചെയ്ത സീറ്റുകൾ അതാതു വിഭാഗത്തിനും അല്ലാത്തത് മുഴുവൻ കോമൺ സീറ്റുകളും ആണെന്ന് പറഞ്ഞതിന് അയാളുടെ ഒരു ചാട്ടവും ബഹളവും കാണേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യാൻ അറിവില്ലായ്മ ഒരു തെറ്റല്ലല്ലോ..!

“എടോ ആ ബാഗ് ഇങ്ങു തന്നേക്കു… അതെ ആ ബ്ലൂ കളർ ബാഗ് തന്നെ…”

തന്റെ കോളേജിൽ തന്നെ പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയുടെ ശബ്ദം ആണ് അവളെ ഉണർത്തിയത്. കോളേജ് ആയോ ഇത്ര പെട്ടന്ന്?

ചിന്തയോടെ അവൾ ബാഗ് എടുത്തു കൊടുത്തു കൊണ്ട് ഓടി മറയുന്ന ദൃശ്യങ്ങളിൽ കണ്ണോടിച്ചു.ഹേയ് ഇനിയും കാൽ മണിക്കൂറെടുക്കും. പിന്നെ എന്താ? അവൾ ആ ബാഗ് കൊടുത്ത കുട്ടിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവളുടെ പുറകിൽ നല്ല തിരക്ക് ആണുങ്ങളാണ് അവൾക്കു കാര്യം പിടികിട്ടി.

ആ കാഴ്ച കണ്ടതോടെ വീണ്ടും അവളുടെ ചിന്തകൾ പിന്നിലേക്കോടി. ലാപ്ടോപ്പ് കിട്ടിയതിനു ശേഷം അവൾ പലതരം സൈറ്റുകളും ഉപയോഗിച്ച് തുടങ്ങി. അരുതെന്നു പറയുന്നതെന്തും ചെയ്യുവാനുള്ള ഒരു പ്രവണത കൗമാരത്തിനും യൗവനത്തിലെയും പടിവാതിലിൽ നിൽക്കുന്നവരുടെ ഒരു പ്രകൃതമാണല്ലോ.

സെക്സ് എന്ന മായിക ലോകത്തെ അവൾ ഏകാന്തതയുടെ ഇരുട്ടുകളിൽ തനിയെ നോക്കിക്കണ്ടു. അവളുടെ വീട്ടിൽ പേരുകേട്ട പ്രോൺ വീഡിയോ സൈറ്റുകൾ പലതും തുറക്കില്ലായിരുന്നു, എന്നാൽ കഥ വായിക്കുന്നതിൽ വലിയ തടസ്സങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നുമില്ല.

ശരീരഭാഗങ്ങളെ കുറിച്ചൊക്കെത്തന്നെ എങ്കിലും അതിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന പല വാക്കുകളുടെയും അർത്ഥം അവൾക്കു മനസ്സിലായില്ല. എന്തോ വലിയ തെറ്റാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് അവളുടെ ഉള്ളിലിരുന്നും ആരോ പറഞ്ഞു. ആരാണ് ആ പറയുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാനുള്ള അറിവ് അവൾക്കില്ലായിരുന്നു അത് പോലെ എന്താണ് തെറ്റെന്നു പറഞ്ഞുകൊടുക്കാനുള്ള അറിവ് ആ മറ്റൊരാൾക്കൊട്ടിലായിരുന്നു താനും.

പിറന്നു വീഴുന്നതൊക്കെ കൊള്ളേണ്ടത് ഏത് തള്ളേണ്ടത് ഏത് എന്ന് പഠിക്കും എന്നത് പോലെ പ്രത്യേകിച്ചൊരു ഉപദേഷ്ടാവില്ലാതെ തന്നെ അവളും ജീവിതം പഠിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു, അതിൽ പ്രത്യേകിച്ച് തെറ്റൊന്നുമില്ല തന്റെ മക്കളെ പ്രകൃതി എന്ന അമ്മ എല്ലാം പഠിപ്പിക്കും.

ഇവിടുത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ അവൾ അല്പം നേരെത്തെ ആയി എന്ന് മാത്രം. പുതുതായി കിട്ടുന്ന അറിവുകൾ പ്രയോഗിച്ചു നോക്കാനുള്ള ത്വര മറ്റെല്ലാരിലെയും പോലെ അവളിലും നിറഞ്ഞു.

ആദ്യമായി അവൾ പഠിച്ചത് തന്റെ നാടുവിരലിന്റെ പുതിയ ഉപയോഗം ആയിരുന്നു. അതായിരുന്നു അവൾക്കു ഏറ്റവും എളുപ്പം പരീക്ഷിച്ചു നോക്കമായിരുന്ന ക്രിയ.

എന്താണെന്നു ആദ്യം അവൾക്കു മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും രാത്രിയുടെ ഇരുളിൽ പാതി ബോധം മറച്ചു തന്നെ ഗാഢ നിദ്രയിലേക്കെറിഞ്ഞ ആ വികാരമാണ് രതിമൂർച്ഛ എന്നവളറിഞ്ഞു.പിന്നെ പതിയെ പതിയെ അവൾ വസ്തുതകൾ ഓരോന്നായി മനസ്സിലാക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.

വേറെ ആരും ഇതറിയരുത് എന്ന ബോധം എന്നുമവൾക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ടു തന്നെ തന്റെ അറിവുകൾ ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന് സ്വയം പരീക്ഷിച്ചു നോക്കാനാണ് അവൾ ഇഷ്ടപെട്ടത്.

അന്നവൾ വായിച്ച കഥയിൽ ഒരു പബ്ലിക് ബസ്സിൽ വെച്ച് പരസ്യമായി എന്നാൽ ആരും കാണാതെ മുഴുവൻ കാമപൂരണവും നടത്തുന്ന ഒരു സ്ത്രീയുടേതായിരുന്നു.അവളുടെ ഉള്ളിലെ ആ “ആൾ” അവളോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു അത് ഒന്നും ഒരിക്കലും നടക്കില്ല എന്ന് എങ്കിലും അവൾ അതൊന്നു പരീക്ഷിച്ചു നോക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

കഴിഞ്ഞ വർഷം വരെ അവൾ സ്കൂൾ യൂണിഫോം അണിഞ്ഞായിരുന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നത് പഠിക്കാൻ. അവൾക്കു പതിനെട്ടു വയസ്സായിരുന്നു എങ്കിലും അവളെ കണ്ടാൽ ഒരു സ്കൂൾ കുട്ടിയെ പോലെ തോന്നി.

ബസിൽ പതിവുപോലെ തിരക്കേറി വന്നു സ്ത്രീകളുടെ പുറകിൽ സ്ഥിരമായി നിൽക്കുന്ന ചേട്ടൻമാരെ അവൾ കണ്ടു അവൾ പതുക്കെ അവരുടെ അടുക്കലേക്കു നീങ്ങി നിന്നു.

കഥകളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള ഒരു പുരുഷ സ്പർശത്തിനായി അവൾ കാത്തിരുന്നു എന്നാൽ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.

അവൾ പതിനെട്ടു തികഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരി പെണ്ണ് തന്നെ ആയിരുന്നു. അവളുടെ നിമ്നോന്നതങ്ങൾ ആവശ്യത്തിന് അഴകും ആകൃതിയും ഉള്ളവയും ആയിരുന്നു എന്നാൽ, സ്ഥിരമായി പെണ്ണുങ്ങളുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന ചേട്ടന്മാർ ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല

അവരുടെ ഉള്ളിലും അയാൾ മനസാക്ഷി എന്ന വിളിപ്പേരിട്ട് വിളിച്ച ആ എരണം കെട്ടവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ രസം കൊല്ലിയായി വന്ന ആ സ്കൂൾ കുട്ടിയെ അവർ തന്ത്രപരമായി ഒഴിവാക്കി.

മൂന്നു ദിവസങ്ങൾ മീര പരീക്ഷിച്ചു എല്ലാ ദിവസവും മനസാക്ഷി മരിച്ചിട്ടില്ലാതിരുന്ന പുറകിൽ നിന്ന ചേട്ടന്മാർ അവളെ ഒഴിവാക്കി. കഥയിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കഥയാണ് സത്യമല്ല എന്ന് അവൾക്കു വിശ്വസിക്കേണ്ടി വന്നു അവളുടെ ഉള്ളിലെ ആ ആൾ ആശ്വാസ നെടുവീർപ്പിട്ടു.

എന്നാൽ അടുത്ത ദിവസം തനിച്ചുള്ള “ആ ആൾ” അവളുടെ പുറകിൽ എത്തി അതെ അയാൾ കൊലയാളി ആയിരുന്നു, അയാളുടെ മനസ്സാക്ഷിയെ നിഷ്കരുണം വെട്ടിയെടുത്തു കുഴിച്ചു മൂടിയ ഇന്നത്തെ ഒരുപാടു ബുന്ധിമാന്മാരിൽ ഒരാൾ.

തന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന വിടരാൻ തുടങ്ങുന്ന പൂ മൊട്ട് അയാൾ കണ്ടു. വിടരുന്ന വരെ കാത്തിരിക്കാതെ അയാൾ അവളിലേക്കമര്ന്നു നിന്നു.

മീരയുടെ വയറിനും നെഞ്ചിനുമിടയിൽ എന്തോ എരിയുന്ന പോലെ അവൾക്കു അനുഭവപ്പെട്ടു ഭയമാണ് അവൾക്കു തോന്നിയത്. എങ്കിലും ചലിക്കാനാവാതെ അവൾ അവിടെ നിന്നു. പുറകിൽ നിന്ന ആ മനസാക്ഷിയുടെ കൊലയാളിയുടെ കൈകൾ അവളുടെ നിതംബത്തിൽ പതുക്കെ സ്പർശിച്ചു.

പുറം കൈകൊണ്ട് നിരുപദ്രവകരമായി തട്ടി തുടങ്ങിയ ആ കൈകൾ ബസിലെ തിരക്കിൻറെ മറവിൽ പതുക്കെ മലർന്നു. പതുപതുത്ത പഞ്ഞികെട്ടു പോലെയുള്ള ആ നിതംബപാളികൾക്കിടയിൽ അയാൾ പതുക്കെ വിരലുകൾ ആഴ്ത്തി.മീര പേടിച്ചു വിറച്ചു.

തന്റെ ചുറ്റും ഇരുള് പരക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയ മീര “…ഠപ്പേ …” എന്ന ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു. ആ ബസ്സിലെ കണ്ടക്ടർ ചേട്ടൻ അയാളുടെ കരണത്തടിച്ചതാണ്. കണ്ടക്ടർ ചേട്ടൻ തനിച്ചായിരുന്നില്ല അയാളുടെ ഒപ്പവും ആ എരണം കെട്ടവൻ “മനസാക്ഷി”ഉണ്ടായിരുന്നു.

“..കൊച്ചു പിള്ളേരെ പോലും വെറുതെ വിടുകേലല്ലോടാ നാറി നീയൊക്കെ അയാൾ അലറി…”

മീരയുടെ കണ്ണുകൾ പൊട്ടിയൊഴുകി അവൾ ഭയന്ന് ആലില പോലെ വിറച്ചു.അടുത്ത സീറ്റിൽ ഇരുന്ന ഒരു ചേച്ചി അവളെ അരികിലേക്ക് വിളിച്ചു അവളെ കൂടെ ആസീറ്റിൽ ഒതുക്കി ഇരുത്തി. പിന്നെ പറഞ്ഞു

മോളെ മോൾ വിഷമിക്കേണ്ട ഇനി മുതൽ അങ്ങനെ തിരക്കിൽ പെട്ട് പോയാൽ മോളുടെ ബാഗ് പിന്നിലേക്കിട്ടു നിന്നാൽ മതി. അത്ഭുതത്തോടെ മീര ആ ടെക്നോളജി മനസ്സിലാക്കി.

അതോടു കൂടെ അവൾക്കു മനസ്സിലായി രതി എന്നത് മനസ്സിന് പിടിച്ച രണ്ടു പേര് തമ്മിൽ കാമത്തിനോടൊപ്പം തന്നെ പ്രേമവും വിശ്വാസവും ചാലിച്ചു ചെയ്യേണ്ട പവിത്ര ബന്ധമാണ് എന്നും. അതുമാത്രമല്ല അതിനെ സമൂഹം മാന്യതയുടെ അളവ് കോലായി ആണ് കാണുന്നതും എന്ന്.

“കോളജ് പടി..കോളജ് പടി..”

തനിക്കിറങ്ങാനുള്ള സ്ഥലമായി അവൾ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും ഞെട്ടി ഉണർന്നു.

കോളേജിൽ എത്തിയ മീരക്ക് എന്തോ ക്ലാസ്സിൽ ശ്രന്ധിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ വായിച്ച പുതിയ കഥ അവളെ വല്ലാതെ പിടിച്ചുലച്ചിരുന്നു. ഇതിനു മുൻപ് പലപ്പോഴും ആ എഴുത്തുകാരന്റെ കൃതികൾ കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അതിന്റെ ശീർഷകത്തിൽ എഴുതിയിരുന്ന

“…ഈ കഥയും ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും സാങ്കൽപ്പികം മാത്രമാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ….”

എന്ന് തുടങ്ങുന്ന അത് വായിച്ചു ഒഴിവാക്കാറായിരുന്നു പതിവ്, അവൾക്കെന്തിനാ സാങ്കല്പികം.

പക്ഷെ എന്തോ ഇന്നലെ അവൾ അത് വായിച്ചു. അതിൽ ഒരു പിതാവിനോട് മകൾക്കു തോന്നുന്ന അടുപ്പമായിരുന്നു. ആ എഴുത്തുകാരന് എന്തൊരു മന്ത്രശക്തിയാണ് എല്ലാം മുന്നിൽ കാണുന്നത് പോലെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്; കഥയുടെ തുടക്കം അവൾ വായിച്ചത് അതെ പടി അവളുടെ മനസ്സിൽ നിൽക്കുകയാണ്.

തന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടി തന്നെയാണ് കഥാപാത്രം.അവളുടെ ഹീറോ ആയാണ് അതിൽ അച്ഛനെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നത് സുന്ദരനും ആരോഗ്യവാനും ആയ അച്ഛൻ.തൻറെ അച്ഛനെ പോലെ അവൾ ചിന്തിച്ചു.

അച്ഛന് താനല്ലാതെ വേറെ ആരാണ് ഉള്ളത് തന്നെ അച്ഛന് എന്തിഷ്ടമാണ്… അപ്പോൾ കുഴപ്പമില്ലായിരിക്കും.ഇതാണ് ശരിയായ വഴി അവൾ മറ്റെയാളെ തിരഞ്ഞു അവളുടെ മനസാക്ഷിയെ… അവിടെ നിന്നും പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല ഇത് തന്നെ ശരി അവൾ ഉറപ്പിച്ചു.അവളുടെ മനഃസാക്ഷിക്കും അച്ഛനോട് പ്രത്യേകിച്ച് വെറുപ്പ് അല്ലെങ്കിൽ എതിർപ്പ് തോന്നേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ…?

ഈ മനസാക്ഷിയെ ഇത്രയും അടുത്ത് നിന്ന് കണ്ടതിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായിരിക്കുന്നതു, അറിയാൻ പാടില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ വരുമ്പോളോ അവനവൻ ശരിയെന്നു വിശ്വസിച്ചു ചെയ്യുന്നതായുള്ള കാര്യങ്ങളിലോ മനസാക്ഷി തലയിടാറില്ല അതിനു എപ്പോളും ഇതുതന്നെ ആണോ പണി അല്ല പിന്നെ.

അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തുകൊണ്ട് ആ കഥയിൽ പോലെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തുകൂടാ… ആ കുട്ടി ചെയ്യുന്നത്ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അച്ഛന്റെ മടിയിൽ പോയിരിക്കുകയും കാലിൽ ഇല്ലാത്ത വേദന അഭിനയിച്ചു തിരുമ്മിപ്പിക്കുകയും ഒറ്റയ്ക്ക് കിടക്കാൻ പേടിയാണെന്ന് പറഞ്ഞു അച്ഛനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും ഒക്കെ ആണ് അങ്ങനെ ചെയ്താൽ മതിയല്ലോ അല്ല? അതിനിപ്പോ എന്താ കുഴപ്പം.

കള്ളത്തരം പറഞ്ഞു കാലു തിരുമ്മിച്ചിട്ടില്ല എന്നെ ഉള്ളു പക്ഷെ അച്ഛൻ കാലു തിരുമ്മിയിട്ടുണ്ടല്ലോ ഇന്നാള് വലിയ ഇടിവെട്ടുണ്ടായി ഫീസ് പോയപ്പോ കൂടെ കിടന്നിട്ടുമുണ്ട് പിന്നെ മടിയിൽ ഇരുന്നിട്ട് കുറെക്കാലമായി അത്ര തന്നെ.

അവൾ ഏതായാലും ഉറപ്പിച്ചു ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുക തന്നെ കഥയിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പോലെ ആണെങ്കിൽ അച്ഛൻ ബാക്കി ചെയ്യണ്ടതാണ്. ആ കഥ വായിച്ചിട്ടു ഒരു നുണയാണെന്നൊന്നും തനിക്കു തോന്നുന്നില്ല. അന്നാദ്യമായി അശ്ളീല സാഹിത്യം പരീക്ഷിച്ചു നോക്കാൻ അവൾക്കു പേടി തോന്നിയില്ല.

അല്ല നമ്മുടെ കഥാനായകന് എന്ത് പറ്റി? അയാൾ നല്ല കലിപ്പിലാണല്ലോ? അയാളുടെ എരണം കിട്ടവൻ – “മനസാക്ഷി” അയാളോട് ഉച്ചയെടുത്തു സംസാരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ? വരൂ നമുക്ക് എന്താണെന്നു നോക്കാം.

എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും എന്റെ മനഃസാക്ഷിയും മിണ്ടിത്തുടങ്ങി “മറ്റൊരാളുടെ സ്വകാര്യ സംഭാഷണങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞു നിന്ന് കേൾക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്നോ? തുടങ്ങി, എന്നെയും എന്റെ മനസാക്ഷി കൊലയാളി ആകുമെന്ന് തോന്നുന്നു. ഏതായാലും ഞാൻ ഒന്ന് കേൾക്കട്ടെ മറ്റൊരാളുടെ സ്വകാര്യതയിലേക്കു എത്തി നോക്കാൻ എന്ത് സുഖം.

. അയാളുടെ മുന്നിൽ കസേരയിട്ടിരിക്കുകയാണ് ശ്രീമാൻ എരണം കെട്ടവൻ അയാളുടെ ഒരു വിശദീകരണവും മനസാക്ഷിക്ക് ദഹിക്കുന്നില്ലത്രേ..! അയാൾ എഴുതിയ അമ്മയും മകനും എന്നുള്ള കഥയാണ് പ്രശ്നം.

“ഇങ്ങനെയൊക്കെ എഴുതുമ്പോൾ ഇതൊക്കെ കേൾക്കേണ്ടി വരും” അയാൾ മനസാക്ഷിയോട് പറഞ്ഞു.ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കിയ മനഃസാക്ഷിയോടായാൾ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു ഇത് ശരിക്കും കുട്ടിയൊന്നും അല്ല ചോദിക്കുന്നെ!

എല്ലാം തികഞ്ഞ സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയിഡിന്റെയും, കാള് ഗുസ്താവ് യുങ്ങിന്റെയും.. ഒക്കെ പുസ്തകങ്ങൾ അരച്ച് കലക്കി കുടിച്ച ഒരു പണ്ഡിതനാണ്. അവൻ മനഃപൂർവം എന്നെ ചൊറിയുന്നതാണ്.

അയാൾ വെറുതെ ഒരു രസത്തിനു എഴുതിയതാണ് ആസ്വാദകർക്ക് വെറുതെ വായിക്കാൻ എന്നല്ലാതെ അതിൽ പച്ചയായ ജീവിതം വരും എന്നയാൾ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ഓർത്തിരുന്നില്ല.

താൻ സ്നേഹപൂർവ്വം വളർത്തി മനസാക്ഷിയെ തോല്പിക്കുവാനായി പരിപാലിക്കുന്ന ഈഗോയെ ആണ് ആ കുട്ടി എന്ന് പറയുന്ന ചെറ്റ മുറിവേല്പിച്ചത്. മനസാക്ഷി മരിച്ചാലും അയാൾ സഹിച്ചേനെ ഈഗോ അതൊരിക്കലും മുറിവേറ്റു കാണാൻ അയാൾ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.

അയാളുടെ കോപം അല്പം ഒന്ന് തണുത്തു എന്ന് കണ്ട മനസാക്ഷി അനുയയതിന്റെ ഭാഷയിൽ തുടങ്ങി.

“നിനക്ക് ദേഷ്യം വന്നത്, നീ അങ്ങനെ ചെയ്യുമോ എന്ന് ചോദിച്ചതിൽ അല്ല. കാരണം നീ ഒരിക്കലും അങ്ങനെയല്ല, എന്ന് നിന്റെ മനഃസാക്ഷിയായ എനിക്കറിയാം. പിന്നെ എന്താണ് നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചത്?

“ആ കുട്ടിക്ക് അവന്റെ അമ്മയും ആയി അരുതാത്ത ബന്ധം ഉണ്ടാക്കുവാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോളല്ലേ?

ഇനിയും മരിക്കാത്ത നിന്റെ മനഃസാക്ഷിയായ ഞാൻ നിന്നിലുള്ളത് കൊണ്ടാണ് നിനക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയത്. നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ. ഏല്പിച്ച പണി പൂർത്തിയാക്കാൻ നിന്റെ ഈഗോയോട് പറയൂ. ഞാൻ മരിക്കട്ടെ.

കോടിക്കണക്കായ മനസാക്ഷി മരിച്ച മനുഷ്യരോട് കൂടെ ജീവിക്കാൻ നിനക്ക് കൂടുതൽ എളുപ്പമാകട്ടെ. ഏതായാലും ഞാൻ നിന്നിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം നിനക്ക് ഇങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ കഴിയുകയില്ല.

നീ തീരുമാനിക്കുക. ഈഗോയെ കൊല്ലണം എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല അതിനെയും നീ വളർത്തിക്കോളൂ പക്ഷെ നിന്റെ പിടിയിൽ, കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുക്കാവുന്ന വലുപ്പം വരെയേ വളർത്താവൂ.

തണുത്ത മനസ്സോടെ ഇരുന്നാലോചിക്കു ഈ സുന്ദരമായ പ്രകൃതിയെ നോക്ക് നിനക്ക് ഈ പ്രകൃതി തന്നിരിക്കുന്ന കഴിവുകളെ നോക്കു, കാലുകൾ വളർന്ന അട്ടയായും, കൊമ്പു കിളിർത്ത കുതിരയായും മാറാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിക്കു.

തെറ്റുകൾ മനുഷ്യ സഹജമാണ് അത് സംഭവിക്കില്ല എന്നൊന്നും പറയുന്നില്ല. നീയും ഞാനും കൂടെ തന്നെ എത്ര എത്ര തെറ്റുകൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ തിരുത്താൻ കഴിയാവുന്ന തെറ്റേ ചെയ്യാവൂ. അത് ഓർമ്മയിൽ വെക്കൂ അതായതു എനിക്ക്, മനസാക്ഷിക്ക്… നിരക്കാത്ത കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യരുത് എന്ന്.

“പോടാ പുല്ലേ കുറെ നേരമായല്ലോ ചൊറിയുന്നു. ഞാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് പോലെ ജീവിക്കും, നിന്നെ കൊല്ലണം എന്ന് തന്നെയാണ് എന്റെ തീരുമാനം. എനിക്ക് മനഃസാക്ഷി വേണ്ട. നാളെ നേരം വെളുക്കട്ടെ, രണ്ടു അമ്മക്കഥകളും രണ്ടു അച്ഛൻ കഥകളും കൂടി ഞാൻ എഴുതും,”

അതിന്റെ മിനുട്ടുകൾ കൊണ്ട് പെരുമഴത്തുള്ളികൾ പോലെ പെരുകുന്ന വായനക്കാരുടെ എണ്ണവും, അത് വായിച്ചു എന്നെ പുകഴ്ത്തി എഴുതുന്ന കുറിപ്പുകളും വായിച്ചിട്ടേ, നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലൂ.”

അയാൾ മനസാക്ഷിയെ ഒന്നുകൂടെ പുച്ഛത്തിൽ നോക്കിയിട്ടു ഉറങ്ങാനായി പോയി.

പിറന്നാൾ സമ്മാനമായി സ്‌കൂട്ടി കിട്ടിയെങ്കിലും, മീര നിരാശയിൽ ആയിരുന്നു. അവൾ കഴിഞ്ഞ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസങ്ങൾ ആയി അച്ഛനെ ആ കമ്പി കഥയിൽ പറയുന്ന രീതിയിലൊക്കെ ആകർഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ കഥയിൽ പറഞ്ഞ പോലെ അച്ഛൻ പ്രതികരിച്ചില്ല.

ഭക്ഷണം വിളമ്പുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ മുന്നിൽ ആവോളം കുനിഞ്ഞു നിന്ന് അവളുടെ ടോപ്പിനുള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തു ചാടാൻ വെമ്പുന്ന മുലകൾ കാണിച്ചു കൊടുത്തിട്ടും; അവൾക്കു അച്ഛനിൽ നിന്ന് പ്രോത്സാഹന ജനകമായ ഒരു നീക്കം കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

പിന്നെ അവൾ ആശ്വസിച്ചു തൻ കാണാതെ അച്ഛൻ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നുണ്ടാവും; അച്ഛന് അങ്ങനെ പെട്ടന്നൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല; തന്റെ മനസ്സ് അച്ഛന് അറിയില്ലല്ലോ? കഥയിൽ പറഞ്ഞ പോലെ ചെയ്താൽ എല്ലാം പതിയെ ശരിയാക്കി എടുക്കാം.

പയ്യെ തിന്നാൽ പനയും തിന്നാം എന്നല്ലേ? കഴിഞ്ഞ രണ്ടു രാത്രികളിലും അവൾ പൂർണ്ണ നഗ്‌നയായി ആണ് കിടന്നതു. വാതിലിനു ബോൾട്ടും ഇട്ടില്ല. അച്ഛൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നെങ്കിൽ നോക്കട്ടെ; പക്ഷെ നിരാശയായിരുന്നു ഫലം.

കോളേജിൽ പോയി വന്നാൽ അവൾ കുളിമുറിയിൽ അലക്കാനിട്ടിരുന്ന അവളുടെ പാന്റീസും ബ്രായും ഒക്കെ പരിശോധിച്ച് നോക്കി. അവിടെയും നിരാശ തന്നെ; കഥയിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പോലെ അച്ഛൻ തന്റെ അടി വസ്ത്രങ്ങളിൽ ഒന്നും അടിച്ചൊഴിച്ചിട്ടില്ല.

ഇനി തന്റെ കുളിമുറിയിൽ കയറാൻ പേടിയായിട്ടാണോ? അതുകൊണ്ടു അവൾ ഇന്ന് വൈകിട്ട് അച്ഛന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ ആണ് കുളിച്ചത്. തന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ ഒരു കടന്നൽ വന്നിട്ടാണ് എന്ന് കള്ളവും പറഞ്ഞു. കുളിക്കു മുന്നേ അവൾ മനഃപൂർവ്വം അവളുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ അവിടെ ഊരിയിട്ടു.

അച്ഛനെ കൊതിപ്പിക്കാനായി മുല കാണിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിൽ പൊട്ടിയൊലിച്ച അവളുടെ പൂർ തേനിൽ കുതിർന്ന പാന്റീസാണ് അവിടെ അച്ഛന്റെ സ്വകാര്യ ബാത്‌റൂമിൽ കിടക്കുന്നതു. അച്ഛൻ കുളിക്കാനായി കേറുന്നത് കണ്ട അവളുടെ ദേഹത്തു കുളിര് കോരി.

അവളുടെ പാന്റീസും ബ്രായും എടുത്തു മണക്കുന്ന അച്ഛനെ അവൾ സങ്കൽപ്പിച്ചു. തന്റെ ബ്രാക്കപ്പുകളിൽ ചുംബിക്കുന്ന ദൃശ്യം മനസ്സിൽ വന്നപ്പോൾ അവൾ കരുതി അച്ഛൻ ചുംബിക്കുന്നത് തന്റെ മുലകളിൽ തന്നെയാണെന്ന്; പാന്റീസ് അച്ഛൻ കഥയിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ വായിൽ ഇട്ടു ചപ്പുമോ?

കൂടുതൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവാതെ അവൾ മുറിയിൽ കയറി പാന്റീസ് താഴ്ത്തി കൈ കടത്തി പൂറ്റിൽ കൈ കയറ്റി. അച്ഛനെ മനസ്സിൽ സങ്കൽപ്പിച്ചു വിരൽ ഇട്ടതു കൊണ്ട് അധിക നേരം വേണ്ടി വന്നില്ല ആ കൈകളുടെ കുസൃതിയിൽ ആ ചെറിയ മദനപൊയ്ക നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ.

സ്റ്റഡീ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയാൽ പിന്നെ നേരെ മുറിയിലേക്കാണ് അച്ഛൻ പോകുക പതിവ്. അത് കൊണ്ട് അവൾ അയാളെ നോക്കി അവിട കാത്തു നിന്നു.

മനഃസാക്ഷിയെ വെല്ലു വിളിച്ചു ഭീഷണി പെടുത്തിയ ശേഷം അയാൾ സ്റ്റഡിയുടെ കടതകടച്ച് പുറത്തു വന്നപ്പോൾ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ അയാളെ നോക്കി നിന്ന മകൾ അയാളെ സ്നേഹപൂർവ്വം വിളിച്ചു.

അച്ഛൻ കുട്ടാ ഉറങ്ങാനാണോ?

അല്ലാതെ പിന്നെ ഈ പാതിരക്കെന്ന പാട്ടു പാടാനോ? നീ എന്താ ഇത് വരെ ഉറങ്ങാഞ്ഞേ?

അത് പിന്നെ അച്ഛാ ഞാനും അച്ഛന്റെ കൂടെ കിടക്കട്ടെ?

അത്തിനെന്ന മോളെ കിടന്നോ; എന്നാലും കെട്ടിക്കാറായിട്ടും നിനക്കു പേടി പോയില്ലല്ലോ മീരേ? കഷ്ടം തന്നെ!

എനിക്ക് പേടിയൊന്നും ഇല്ല; അച്ഛന്റെ കൂടെ കിടക്കാനായി ആണ്. അവൾ ചിണുങ്ങി.

അയാൾ പിന്നെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല മുറിയിൽ കയറി കിടന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചു. കൂട്ടത്തിൽ കിടന്ന മീര ഒരു മുട്ടറ്റമുള്ള സ്കർട്ടും ഇറുകിയ ബനിയനും ആയിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത് അച്ഛന്റെ സൗകര്യത്തിനായി അവൾ അടിയിൽ ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.

പുറത്തു നിന്നും കടന്നു വരുന്ന വെട്ടത്തിൽ ആ മുറിക്കകം അവ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ കൂടെ ചേർന്ന് കിടന്ന അവൾ അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

അവളുടെ ബ്രായില്ലാത്ത മുലകൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിലമർന്നു. നേർത്ത ബനിയൻ തുണിയിൽ കൂടി അയാളുടെ മാറത്തെ രോമങ്ങൾ കുത്തികൊണ്ട മീരയുടെ ഞെട്ടുകൾ കൂർത്തു വന്നു.

അവളുടെ മദനപൊയ്കയിൽ തേൻ നിറഞ്ഞു അവൾ അയാളെ വിളിച്ചു.

അച്ഛാ അച്ഛനുറങ്ങിയോ?

ഉം.. എന്താ മോളെ?

അച്ഛന്റെ മോളായി ജനിച്ചതിൽ എനിക്കെന്തു അഭിമാനം ആണുള്ളതെന്നോ?

എന്താ എന്റെ പൊന്നു മോൾക്കിപ്പോ ഇങ്ങനെ തോന്നാൻ കാര്യം?

അച്ഛൻ എത്ര കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിച്ചു. മമ്മിയില്ലാത്ത എന്നെ വളർത്തി വലുതാക്കാനായി സ്വന്തം ജീവിതം പോലും വേണ്ട എന്ന് വെച്ചില്ലേ?

അതെന്റെ കടമ മാത്രമായിരുന്നില്ലേ മോളെ?

എങ്കിലും അച്ഛാ ജീവിതം ഒരിക്കൽ മാത്രമല്ലേ ഉളളൂ? അച്ഛൻ ഇപ്പോളും ചെറുപ്പം ആണ്. മമ്മി മരിച്ചു കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ വേറെ വിവാഹം കഴിക്കണമായിരുന്നു.

പക്ഷെ മോളെ അച്ഛൻ വേറെ വിവാഹം കഴിച്ചാൽ മോൾക്ക് മമ്മിയല്ല; രണ്ടാനമ്മയാകും ഉണ്ടാകുക. അവരുടെ കൈയിൽ എന്റെ സുന്ദരി മോളെ കഷ്ടപെടുത്താനോ?

അച്ഛാ സത്യം പറയൂ; ഞാൻ അത്ര സുന്ദരിയാണോ? മമ്മിയെക്കാളും?

പിന്നല്ലാതെ; എന്റെ പൊന്നുമോൾ മമ്മിയെക്കാളും സുന്ദരിയാണ്.

അവൾ കുറച്ചു കൂടി മുറുക്കി അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു അയാൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് മകളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വാത്സല്യത്തിന്റെ കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു ആ സംതൃപ്തിയിൽ അയാൾ പതുക്കെ ഉറങ്ങി.

അന്ന് കുറെ കാലങ്ങൾക്കു ശേഷം അയാൾ മരിച്ചു പോയ ഭാര്യയെ സ്വപ്നം കണ്ടു. അവളും ആ സന്തോഷത്തിൽ അയാൾക്കൊപ്പം സന്തോഷ കണ്ണീർ തൂവി.

പക്ഷെ കിടന്നിട്ടു മീരക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല അവളുടെ പൂറിനുള്ളിൽ നിന്നുമൊഴുകിയിറങ്ങിയ കൊതി വെള്ളം അവളുടെ തുട നനച്ചു. അച്ഛന്റെ ശ്വാസം കേട്ട് അച്ഛൻ നല്ല ഉറക്കമായി എന്നവൾ മനസ്സിലാക്കി.

അവൾ കൈ എടുത്തു അച്ഛന്റെ നെഞ്ചിലെ രോമങ്ങൾ തഴുകി അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ കഥയിലെ സന്ദർഭം നിറഞ്ഞു നിന്നു. അവസാന ഭാഗത്തു ഉറക്കത്തിൽ അച്ഛന്റെ ലിംഗത്തിൽ പിടിക്കുന്ന മകളുടെ കാര്യമാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.

അത് കഴിഞ്ഞു എന്താവും അടുത്ത ഭാഗം വരുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കണമോ? അതോ ശ്രമിച്ചു നോക്കിയാലോ? അവൾ പതുക്കെ കാലുയർത്തി അച്ഛന്റെ കാലിനു മേലേക്ക് വെച്ചു. ഇറക്കം കുറഞ്ഞ സ്കേർട് ആയതു കൊണ്ട് തുണി താഴേക്കിറങ്ങി അവളുടെ തുട മുക്കാലും നഗ്നമായിരുന്നു.

അച്ഛന്റെ പുരുഷത്വത്തിന്റെ ചൂട് അവളുടെ തുടയിലേക്കു പടർന്നു, അവളുടെ പൂറ്റിൽ നദിയൊഴുകി. ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും അവൾ ഒരു പുരുഷ ലിംഗം സ്പർശിച്ചിട്ടില്ല. കാലിലെ തൊലിപ്പുറത്തെ സ്പർശനത്തിൽ കൂടി അതിന്റെ ആകൃതി അവൾ അറിഞ്ഞു.

അച്ഛന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നിരുന്ന അവളുടെ മുലകൾ തരിച്ചു ഞെട്ടുകൾ കൂടുതൽ ബലം പ്രാപിച്ചു. അവൾ അവളുടെ കല്ലിച്ച മുലകൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൂടുതൽ ശക്തിയിൽ ചേർത്ത് ഞെരിച്ചു കൂടു തുട കൊണ്ട് അച്ഛന്റെ കുണ്ണയിൽ അമർത്താനും മറന്നില്ല.

ഇതുവരെയെല്ലാം അവൾ കഥയിലെ പെൺകുട്ടിയെ അനുകരിച്ചു ആണ് ചെയ്തത്; കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല അച്ഛൻ നല്ല ഉറക്കമാണ് അതോ ഉറക്കം നടിക്കുന്നതോ? എന്തായാലും അടുത്ത കാര്യം കൂടി ചെയ്യാൻ അവൾ തയ്യാറായി അവൾ പതിയെ കാൽ അച്ഛന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും എടുത്തു.

അച്ഛന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടിൽ നിന്നും അവളുടെ കൈ പതിയെ താഴേക്കിറങ്ങി, അവളുടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ ഇടിച്ചു. അപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ പേടി അവൾക്കു തോന്നി. പിന്നെ കരുതി സ്വന്തം അച്ഛനല്ലേ ആരോടും പറയില്ല. ആ ധൈര്യത്തിൽ അവളുടെ കൈ അയാളുടെ മുണ്ടു മാറ്റി.

അവൾ ഒന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കി. മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ അയാളുടെ ജെട്ടിയിൽ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന മുഴ അവൾ കണ്ടു. രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു അവൾ കൈ മുന്നോട്ടു നീക്കി. തന്നെ ജനിപ്പിച്ച ആ കുണ്ണയുടെ മേലെ കൈ വെച്ചു നല്ല മുഴുപ്പാണ് കഥയിൽ പറയുന്നപോലെ അവൾ ഓർത്തു

ജെട്ടിയുടെ മുകളിലൂടെ അവൾ കൈ ഓടിച്ചു ആ ലിംഗത്തിന്റെ ആകൃതിയും വലുപ്പവും മനസ്സിലാക്കി. അച്ഛന് അനക്കമൊന്നുമില്ല അവൾ പതിയെ കൈ അയാളുടെ ജെട്ടിക്കുള്ളിലേക്കിറക്കി നിറയെ രോമങ്ങൾ രോമങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അവൾ കൈ മുന്നോട്ടു നീക്കി.

അവസാനം അവൾ അതിൽ സ്പർശിച്ചു; കരണ്ടടിച്ചപോലെ അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി ഒരു ചെറിയ ചൂടുണ്ട് അതിനു. പിന്നെ അവൾ പതിയെ കൈ വിടർത്തി ആ കുണ്ണ കൈയിലാക്കി പിന്നെ കഥയിൽ പറയുന്ന പോലെ അതിനെ പതുക്കെ മേലോട്ടും താഴോട്ടും ഉഴിഞ്ഞു തുടങ്ങി.

ഭയങ്കരമായ ഉറക്കത്തിൽ എന്തോ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടാണ് അയാൾ ഉണർന്നത് കൂടെ ആരോ കിടപ്പുണ്ട്. അയാളുടെ ബോധം തിരികെ വന്നു; ഓ മോളാണ് കൂടെ കിടക്കുന്നതു. പെട്ടന്ന് അയാൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി; തന്റെ ജെട്ടിക്കകത്തു ആണ് മോളുടെ കൈ.

ഉറക്കത്തിൽ അറിയാതെ വെച്ചതല്ല; അവൾ തന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു തൊലി മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിപ്പിക്കുകയാണ്. ഭഗവാനെ താൻ എന്താണ് ഈ കാണുന്നത്? സ്വപ്നവും ആണോ? അയാൾ പതിയെ തല തിരിച്ചു നോക്കി.

ഒരിക്കലും ഒരു പിതാവും കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത കാഴ്ച; മലർന്ന് കിടന്നു ഒരു കൈ കൊണ്ട് സ്വന്തം പിതാവിന്റെ ലിംഗത്തെ കുലിക്കിക്കൊണ്ടു മറ്റേ കൈ സ്വന്തം കാലിനിടയിൽ കയറ്റി ഇറക്കുന്ന മകൾ. ഇത്രയും കാലം കഷ്ടപ്പെട്ട് മകളെ വളർത്തിയ തനിക്കു എവിടെയാണ് പിഴച്ചത്?

എന്ത് ചെയ്യും? അയാൾ ധർമ്മ സങ്കടത്തിൽ ആയി. കൈയോടെ പിടിച്ചു വഴക്ക് പറഞ്ഞാൽ ഇനിയെങ്ങനെ അവൾ തന്നെ ഫേസ് ചെയ്യും; അവൾക്കു മാനസികമായ വല്ല കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ലേ? അയാൾ വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടച്ചു പിന്നെ ഉറക്കത്തിൽ ഒന്ന് ചുമച്ചു.

ചെറുതായി തുടങ്ങിയ ചുമ ശക്തിയായി; അയാൾ ചുമക്കുമ്പോളേക്കും ഞെട്ടി അയാളുടെ സാമാനത്തിൽ നിന്നും കൈ വലിച്ച മീര സ്വന്തം തുണിയും നേരെയാക്കി ഉറക്കം നടിച്ചു. അയാൾ പതിയെ എണീറ്റിരുന്നു; അയാളുടെ ഉറക്കം മാത്രമല്ല മനഃസമാധാനവും പോയി.

മുറിയുടെ വാതിൽ ചാരി അടുക്കളയിൽ പോയി വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ചു വന്ന അയാൾ മുറിയിൽ കട്ടിലിൽ കിടക്കാതെ കസേരയിൽ തലയ്ക്കു കൈ കൊടുത്തിരുന്നു. എന്ത് പറ്റി? തന്റെ ജീവന്റെ ജീവനായ മകൾക്കു അയാൾ പോലും അറിയാതെ; ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.

വെളുപ്പ് ആകാറായപ്പോൾ അയാൾ ആ ഇരുപ്പിൽ നിന്നും എണീറ്റു; പിന്നെ മകളുടെ അടുക്കൽ പോയി അവളുടെ അരികിലായി ഇരുന്നു. അവളുടെ മുടിയിഴകൾ മടി ഒതുക്കിയ അയാൾ കണ്ടു; അയാളുടെ മകൾ ഒരു പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ നിഷ്കളങ്കയായി ഉറങ്ങുന്നു.

അവളുടെ മുറി പരിശോധിക്കാനായി അയാൾ എണീട്ടു; മുറിയിലാകെ അയാൾക്ക്‌ ഒന്നും സംശയകരമായി കണ്ടെത്താനായി.ല്ല പിന്നെ അയാൾ അവളുടെ ലാപ്ടോപ്പ് തുറന്നു. അവളുടെ പാസ് വേർഡ് അയാൾ അടിച്ചു അവളുടെ അമ്മയുടെയും അയാളുടെയും പേരിന്റെ കോമ്പിനേഷൻ ആയിരുന്നു അത്.

ബ്രൗസർ ഹിസ്റ്ററി നോക്കി ഒടുവിൽ അയാൾ അത് കണ്ടു പിടിച്ചു തന്റെ മകൾ വായിച്ച താൻ എഴുതിയ കഥ “അച്ഛനും മകളും”; തന്റെ തെറ്റിന്റെ ആഴം അന്നാദ്യമായി അയാൾ അറിഞ്ഞു. അയാൾ മനസ്സിനുള്ളിൽ ഇട്ടു വളർത്തിയ ഈഗോ കാറ്റു പോയ ബലൂൺ കണക്കെ ചോങ്ങി ചുരുങ്ങി ചെറുതായി.

മറഞ്ഞു നിന്ന് അയാളെ നോക്കിയിരുന്ന മനഃസാക്ഷി അയാളുടെ നിറമിഴികൾ കണ്ടു സ്വാന്തന വാക്കുകളുമായി അരികിലേക്ക് വന്നു. ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ അയാൾ മനസാക്ഷിയെ നോക്കി; പിന്നെ പറഞ്ഞു എന്റെ തെറ്റ് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

മനഃസ്സാക്ഷി അവനെ കരുണയോടെ നോക്കി എങ്കിലും; അത് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവനെ വീണ്ടും വേദനിപ്പിച്ചു. നീ ഒരാണല്ലേ ശാസിക്കാൻ മാത്രമല്ല എതിർക്കാനും കരുത്തുള്ള ആൾ. ഇതേ സ്ഥാനത്തു ദുർബല ആയ ഒരു അമ്മയാണെങ്കിൽ..?

അയാൾ ബാക്കി കേൾക്കാനാഗ്രഹിക്കാതെ ചെവി പൊത്തി. ആ വെറും നിലത്തു തളർന്നിരുന്നു. പിന്നെ കരച്ചിലിനിടയിൽ പറഞ്ഞു; ഞാൻ ജീവിക്കാൻ അർഹത ഇല്ലാത്തവനാണ് ഞാൻ കൊടും പാപിയാണ് സ്വന്തം കൈ കൊണ്ട് തലയിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു നിലത്തു കിടന്നുരുണ്ട അയാളെ മനഃസാക്ഷി പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു.

നീ ഇനിയും താമസിച്ചിട്ടില്ല കരച്ചിൽ നിറുത്തു, മനസ്സിൽ തെറ്റിന്റെ ഭാരം പേറി മറ്റുള്ളവരെ കുറ്റപ്പെടുത്തി നിന്റെ തെറ്റുകളെ ശരികൾ എന്ന് സ്ഥാപിക്കുന്നത് നിറുത്തൂ. പകരം പോയി നിന്റെ പേന എടുക്കൂ നീ ചെയ്ത തെറ്റുകൾ നീ തന്നെ എഴുതി തിരുത്തൂ അതിനു നിനക്ക് കഴിവുണ്ട്.

കഴിവില്ലാത്ത ആയിരം പൊട്ടന്മാർ അമ്മക്കഥയും അച്ഛൻ കഥയും എഴുതി സായൂജ്യമടയുമ്പോളും; വായിക്കുന്ന ആൾക്കാരുടെ മനസ്സിനെ സ്വാധീനിക്കാൻ ആ വികലമായ എഴുത്തിനു കഴിയുന്നില്ല. എന്നാൽ നീ അങ്ങനെയല്ല ദൈവീകമായ ഒരു കഴിവ് നിന്നിലുണ്ട്.

ആ കഴിവിൽ നിന്റെ വരികളിൽ തെളിയുന്ന ചിത്രങ്ങൾ ആസ്വാദകരുടെ കണ്ണുകളിൽ അല്ല മരിച്ചു ഹൃദയത്തിലും പ്രജ്ഞയിലുമാണ് പതിയുന്നത്. ചിലപ്പോളൊക്കെ അവർ കഥ വായിച്ചു സങ്കടപ്പെട്ടിട്ടില്ലേ? കരഞ്ഞിട്ടില്ലേ? വികാര ഭരിതരായിട്ടില്ലേ?

നിനക്ക് നിന്റെ വായനക്കാരുടെ മനസ്സിനെ ശക്തിയായി സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിയുന്നത് കൊണ്ടാണ് അത്. അപ്പോൾ നീ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്? നിന്റെ കഥകളിലൂടെ ആയിരക്കണക്കിന് വരുന്ന നിന്റെ വായനക്കാരെ പലയാവർത്തി പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു പൊറുക്കാനാവാത്ത ആ തെറ്റിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നു.

ഇന്ന് സ്വന്തം രക്തം തെറ്റ് ചെയ്തപ്പോൾ നിന്റെ ഹൃദയം തകർന്നു. രക്തത്തിനു വെള്ളത്തേക്കാൾ കട്ടിയുള്ളതു കൊണ്ടാണ് അത്. ബന്ധങ്ങൾ പലതുണ്ട് മനസ്സിൽ സ്ഥാനം നൽകി കൊടുക്കുന്ന ബന്ധം, കാമം കയറിയ നിന്റെ മനസ്സിൽ അവരെ വേറെ കണ്ണോടെ കണ്ടാൽ ആ ബന്ധം തീർന്നു.

എന്നാൽ നീ മനസ്സിൽ എത്ര സ്ഥാനം കൊടുത്തില്ലെങ്കിലും; ആ പുക്കിൾ കോടിയുടെ, ജീനുകളുടെ, രക്തത്തിന്റെ ബന്ധം വേർതിരിച്ചു കാണാനാവില്ല. കണ്ടാലും നടിച്ചാലും അത് അങ്ങനെയാവില്ല, കാരണം ഞാൻ ആദ്യം പറഞ്ഞു രക്തത്തിനു വെള്ളത്തേക്കാൾ കട്ടിയുണ്ട്.

അടുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ മീര എണീറ്റ് വന്നപ്പോൾ അയാൾ സ്റ്റഡി റൂമിൽ ആയിരുന്നു. തിരക്ക് പിടിച്ചു അയാൾ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്ന വരികൾ മനഃസാക്ഷി ഒന്ന് എത്തി നിന്ന് വായിച്ചു. എല്ലാ പ്രവിശ്യത്തെ പോലെ ഇപ്പോൾ അയാൾ അത് മറച്ചു വെക്കാൻ ശ്രമിച്ചില്ല.

അച്ഛാ ഞാൻ കോളെജിലോട്ടു ഇറങ്ങുവാന്നെ

മകളുടെ ശബ്ദത്തിനു ശരി മോളെ എന്ന് വിളിച്ചു പറയുമ്പോളേക്കും അയാൾ അച്ഛനും മകളും എന്ന കഥയുടെ ക്ളൈമാക്സ് എഴുതി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

അയാൾ തന്റെ മകളെ സ്വാധീനിച്ച തന്റെ കഥാപാത്രമായാ കഥയിലെ പെൺകുട്ടിക്ക് അവളുടെ അച്ഛൻ കൊടുക്കുന്ന ഉപദേശം ഒരിക്കൽ കൂടി വായിച്ചു.

മോളെ എത്ര പാപം നിറഞ്ഞ കാര്യമാണ് നീ മനസ്സിൽ ഓർക്കുന്നതെന്നറിയാമോ? ഒരച്ഛനും മകളും ഇത്തരമൊരു ബന്ധത്തിനെ കുറിച്ചോർക്കാൻ തന്നെ പാടില്ല. തെറ്റ് എന്റെയാണ്‌, രണ്ടാനമ്മയാണേലും ഒരു സ്ത്രീ നിനക്ക് തെറ്റും ശരിയും പറഞ്ഞു തരനില്ലാത്തതിനാലാണ് നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കാൻ തന്നെ കാരണം.

അച്ഛന്റെ കാലിൽ വീണു പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ കഥയിലെ കുട്ടി തെറ്റുകൾ ഏറ്റു പറഞ്ഞു.

അച്ഛാ എന്നോട് പൊറുക്കൂ അച്ഛാ, അറിവില്ലാതെ ഞാൻ ചെയ്തു പോയതാണ് എന്നോട് ക്ഷമിക്കില്ലേ?

മകളുടെ തെറ്റുകൾ പൊറുത്ത ആ അച്ഛൻ അവളെ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു തന്റെ മാറോടണച്ചു. കഥയിലെ ആ പെൺകുട്ടി അച്ഛന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നാദ്യമായി അച്ഛന്റെ സ്നേഹവും വാത്സല്യത്തിനുമൊപ്പം അമ്മയുടെ സ്നേഹച്ചൂടും രുചിച്ചു.

സമ്പൂർണ്ണം